ΦΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ( Ιδεολογικό κείμενο )

Ή βασική φιλοσοφική θεώρησις του Εθνι­κισμού ξεκινά από τό σύστημα της Επιλεκτι­κής Βουλησιοκρατίας. Ή Επιλεκτική Βουλησιοκρατία συνοψίζει την κεντρική λει­τουργία του Σύμπαντος, πού είναι ή Έξέλιξις, ωθούμενη άπό μία άρχή πού ώνομάσαμε σέ προηγούμενο μας άρθρο Βούλησι ή Δύναμι, καί πού βαίνει μέσα άπό κύκλους μέσω δια­δικασιών φυσικής επιλογής, οι όποιες αφανί­ζουν τίς μή έξελίξιμες μορφές ή θέτουν στό περιθώριο τίς έξελίξιμες μέν, αλλά άτελέστερες.'

Ή Έξέλιξις είναι εμφανής στον μελετητή - άνθρωπο στά ζωϊκά είδη καί στίς ίδιες τίς άνθρώπινες φυλές. Έν τούτοις, σύμφωνα μέ τήν άποψι της Εσωτερικής φιλοσοφίας, ή Έξέλι­ξις λαμβάνει χώραν σέ όλα τά όντα, άπό τά πετρώματα (ή μεταλλαγή π.χ. των άμορφων πετρωμάτων σέ κρυσταλλικά μεταμορφωσιγενή, όπως ή μεταμόρφωσις του άνθρακος σέ αδάμαντα θεωρείται έξέλιξις) μέχρι τά ουρά­νια σώματα (κύκλος ζωής των πλανητικών συ­στημάτων καί τών ήλίων), ολόκληρο δέ τό κτιστό Σύμπαν Θεωρείται έμβριος εξελισσό­μενος οργανισμός.

Οι τρεις παράγοντες, όμως, Βούλησις - Έ­ξέλιξις - Επιλογή λειτουργούν διαφορετικά στά διάφορα βασίλεια της φύσεως, έφ' δσον εφαρμόζονται έπί όντων διαφορετικής συνειδητότητος καί ποιότητος βουλήσεως, θά εξε­τάσουμε, λοιπόν, τήν λειτουργία τους σέ τρία επίπεδα: 

Στά ζωϊκά είδη, στίς ανθρώπινες φυ­λές καί κοινωνίες καί τέλος στό άτομο - άν­θρωπο κατά τήν άνάπτυξι της πνευματικό­τητος του.

Τα ζώα είναι όντα μέ ανύπαρκτη ή στοιχειώ­δη συνειδητότητα. Γι' αυτό ή βουλητική εξε­λικτική ώθησις σ' αυτά μπορεί νά λειτουργήση μέ ημιαυτομάτους ή αυτομάτους μηχανι­σμούς. Οι μηχανισμοί αυτοί βασίζονται στόν αγώνα επιβιώσεως τόσο τών ατόμων όσο καί τών είδών, στόν ανταγωνισμό τών συναφών ειδών καί στίς διαδικασίες προσαρμογής στό περιβάλλον. Τό ένστικτο τής επιβιώσεως στά ζώα είναι αυτό πού τά παρακινεί στόν εξελι­κτικό αγώνα. Τά ζώα δέν αγωνίζονται νά εξε­λιχθούν, άλλά εξελίσσονται ασυνείδητα στήν προσπάθεια τους νά επιβιώσουν. 

Στήν προ­σπάθεια τους γιά τήν έξασφάλισι τροφής καί χώρου τά είδη ή οι ομάδες τών ζώων έρχον­ται σέ ανταγωνιστική σχέσι μέ άλλα συναφή είδη (δηλ. ευρισκόμενα σέ παρόμοια εξελικτι­κή βαθμίδα). Τότε λειτουργεί ή φυσική επιλο­γή καί τό ατελέστερο άπό τά δύο είδη αφανίζεται ή υποχωρεί. Τέλος, ή Ικανότης προσαρμογής στό περιβάλλον είναι ένα άλ­λο στοιχείο μέ τό όποιο δρα ή φυσική επιλο­γή αφανίζοντας τά ανίκανα νά επιβιώσουν είδη. 

Ή φυσική επιλογή απαλείφει άπό τήν φύσι τίς ατελέστερες μορφές. Πώς όμως γεν­νώνται οί, κάθε φορά, τελειότερες μορφές; Ή επίσημη επιστήμη σήμερα (νεο-δαρβινισμός) δέχεται ότι πρίν απαλείφουν διά της επιλογής οί ατελείς μορφές, οί τελειότερες προκύπτουν άπό τυχαίες μεταλλάξεις. Ή εθνικιστική αντίληψις δέχεται, αντίθετα ότι, χωρίς νά άποκλείωνται οί τυχαίες μεταλλάξεις, οί οποίες όμως δίδουν τερατογεννέσεις καί μή βιώσι­μες μορφές, οί βελτιωτικές μεταλλάξεις λαμ­βάνουν χώρα κάτω άπό τήν πίεσι τής βουλή­σεως πού δρά στό συλλογικό υποσυνείδητο του είδους.

Ό άνθρωπος, ένώ ξεκίνησε τήν παρουσία του στόν πλανήτη έν μέσω τών ζωικών είδών καί παίζοντας καί αυτός τό παιχνίδι του αν­ταγωνισμού μέ τά άλλα ζωϊκά είδη, στήν συ­νέχεια λόγω τής πνευματικής του άνωτερότητος ώργανώθηκε σέ φυλετικές κοινότητες καί δημιούργησε "Εθνη. "Αν καί οί φυσικοί ε­ξελικτικοί νόμοι εξακολουθούν νά λειτουρ­γούν καί στόν άνθρωπο όσον άφορα τόν βιολογικό του οργανισμό, ό εξελικτικός αγώ­νας μεταφέρθηκε έν τούτοις σέ ένα άλλο ε­πίπεδο, τό επίπεδο του νου. Ό άνθρωπος, αντίθετα άπό τά ζώα, έχει συνείδησι του εαυ­τού του. 

Δέν εξελίσσεται στήν προσπάθεια ε­πιβιώσεως καί ανταγωνισμού μετά άλλα είδη, άλλά εξελίσσεται στήν προσπάθεια του, σάν "Ελληνας, νά έκφρασθή δημιουργώντας πο­λιτισμούς. Ή συλλογική βούλησις έδώ δρά ήμισυνειδητά. Προσπαθεί, αρχικά, νά δημιουργήση πολιτισμούς καί όχι νά εξελιχθή. Ανα­γνωρίζει, όμως, τελικά τό εξελικτικό αποτέ­λεσμα της προσπάθειας. Στήν θέσι του φυσι­κού ανταγωνισμού καί τής φυσικής επιλογής εμφανίζεται ό Ιστορικός ανταγωνισμός καί ή Ιστορική επιλογή. Ή Ιστορία γράφεται άπό τόν ανταγωνισμό τών Εθνών. Καί επιβάλλον­ται Ιστορικά τά "Εθνη πού αναπτύσσουν ανώ­τερες μορφές πολιτισμού. Τά άλλα "Εθνη α­κολουθούν, ένώ σέ ακραίες περιπτώσεις κα­θυστερημένες φυλές, Εθνότητες ή καί πολι­τισμοί αφανίζονται.

Ή βασική τάσις τών Εθνών είναι νά έκφράζωνται μέσω της δημιουργίας πολιτισμών. Τό φαινόμενο τής έπεκτατικότητος καί τής προσπαθείας επιβολής έπί τών γειτόνων είναι α­πλώς μία έκδήλωσις ή ένα μέσον της τάσεως γιά έκφρασι μέσω τών διαδοχικών πολιτιστικών κύκλων ό άνθρωπος βελτιώνει τήν συνειδητότητα του καί τείνει νά μεταβή άπό τήν ανθρώπινη στην θεία συνείδησι, όπου άντί απλώς νά έχη συνείδησι του εαυτού του, αποκτά συνείδησι τοϋ εαυτού του μέσα στό Σύμπαν. Τότε πιά ό άνθρωπος δέν εξελίσσεται στήν προσπάθεια του νά επιβιώση ή νά έκφρασθή πολιτιστικά. Ή έξέλιξίς του γίνεται αυτοσκοπός. Είναι πλέον κύριος τής Βουλητικής του δυνάμεως, την οποία χρησιμοποιεί συνειδητά στόν εξελικτικό πόλεμο καί αναγνωρίζει τόν αντίπαλο, τις παθητικές δηλ. άντεξελικτικές δυνάμεις της φύσεως. Είναι οί δράκοι καί τά τέρατα τής μυθολογίας πού καλείται ό ήρωας νά καταβάλη γιά νά έξέλθη νικητής άπό τόν πόλεμο αυτό.

Ή έξέλιξις άπό τό ανθρώπινο στό θείο επίπεδο υπονοείται άπό τήν παρομοίωσι πού χρησιμοποιείται σέ ώρισμένα κείμενα καί πού παρομοιάζει τούς ανθρώπους μέ πνευματικά νήπια πού τρέφονται μέ γάλα, ένώ ή στερεά τροφή θά τούς δοθή μέ τήν πνευματική τους ένηλικίωσι. Καί όταν ό «ένήλιξ» πλέον άνθρωπος είσέλθη στήν πνευματική ατραπό καί άναδειχθή νικητής έχοντας υπερπηδήσει τις παγίδες καί ύποτάξη τά άλογα τέρατα, έρχεται πλέον ή ανωτάτη άρχή όχι ώς φυσική ή Ιστορική επιλογή, άλλά ώς «τελική κρίσις»,αφού, έξαλείψη διά· του «πυρός» τίς στείρες μορφές, νά του άπονείμη τόν τίτλο του ίσοθέου καί τήν «θεία υιοθεσία», κατατάσσοντας τον άπό τήν τάξι τών ανθρώπων στήν τάξι τών θεών.

Πρόδρομος Κούρτογλου