Ή βασική φιλοσοφική θεώρησις του Εθνικισμού ξεκινά από τό σύστημα της Επιλεκτικής Βουλησιοκρατίας. Ή Επιλεκτική Βουλησιοκρατία συνοψίζει την κεντρική λειτουργία του Σύμπαντος, πού είναι ή Έξέλιξις, ωθούμενη άπό μία άρχή πού ώνομάσαμε σέ προηγούμενο μας άρθρο Βούλησι ή Δύναμι, καί πού βαίνει μέσα άπό κύκλους μέσω διαδικασιών φυσικής επιλογής, οι όποιες αφανίζουν τίς μή έξελίξιμες μορφές ή θέτουν στό περιθώριο τίς έξελίξιμες μέν, αλλά άτελέστερες.'
Ή Έξέλιξις είναι εμφανής στον μελετητή - άνθρωπο στά ζωϊκά
είδη καί στίς ίδιες τίς άνθρώπινες φυλές. Έν τούτοις, σύμφωνα μέ τήν άποψι της
Εσωτερικής φιλοσοφίας, ή Έξέλιξις λαμβάνει χώραν σέ όλα τά όντα, άπό τά
πετρώματα (ή μεταλλαγή π.χ. των άμορφων πετρωμάτων σέ κρυσταλλικά μεταμορφωσιγενή,
όπως ή μεταμόρφωσις του άνθρακος σέ αδάμαντα θεωρείται έξέλιξις) μέχρι τά ουράνια
σώματα (κύκλος ζωής των πλανητικών συστημάτων καί τών ήλίων), ολόκληρο δέ τό
κτιστό Σύμπαν Θεωρείται έμβριος εξελισσόμενος οργανισμός.
Οι τρεις παράγοντες, όμως, Βούλησις - Έξέλιξις - Επιλογή
λειτουργούν διαφορετικά στά διάφορα βασίλεια της φύσεως, έφ' δσον εφαρμόζονται
έπί όντων διαφορετικής συνειδητότητος καί ποιότητος βουλήσεως, θά εξετάσουμε,
λοιπόν, τήν λειτουργία τους σέ τρία επίπεδα:
Στά ζωϊκά είδη, στίς ανθρώπινες φυλές
καί κοινωνίες καί τέλος στό άτομο - άνθρωπο κατά τήν άνάπτυξι της πνευματικότητος
του.
Τα ζώα είναι όντα μέ ανύπαρκτη ή στοιχειώδη συνειδητότητα.
Γι' αυτό ή βουλητική εξελικτική ώθησις σ' αυτά μπορεί νά λειτουργήση μέ
ημιαυτομάτους ή αυτομάτους μηχανισμούς. Οι μηχανισμοί αυτοί βασίζονται στόν
αγώνα επιβιώσεως τόσο τών ατόμων όσο καί τών είδών, στόν ανταγωνισμό τών
συναφών ειδών καί στίς διαδικασίες προσαρμογής στό περιβάλλον. Τό ένστικτο τής
επιβιώσεως στά ζώα είναι αυτό πού τά παρακινεί στόν εξελικτικό αγώνα. Τά ζώα δέν
αγωνίζονται νά εξελιχθούν, άλλά εξελίσσονται ασυνείδητα στήν προσπάθεια
τους νά επιβιώσουν.
Στήν προσπάθεια τους γιά τήν έξασφάλισι τροφής καί χώρου
τά είδη ή οι ομάδες τών ζώων έρχονται σέ ανταγωνιστική σχέσι μέ άλλα συναφή
είδη (δηλ. ευρισκόμενα σέ παρόμοια εξελικτική βαθμίδα). Τότε λειτουργεί ή
φυσική επιλογή καί τό ατελέστερο άπό τά δύο είδη αφανίζεται ή υποχωρεί. Τέλος,
ή Ικανότης προσαρμογής στό περιβάλλον είναι ένα άλλο στοιχείο μέ τό όποιο δρα
ή φυσική επιλογή αφανίζοντας τά ανίκανα νά επιβιώσουν είδη.
Ή φυσική επιλογή
απαλείφει άπό τήν φύσι τίς ατελέστερες μορφές. Πώς όμως γεννώνται οί, κάθε
φορά, τελειότερες μορφές; Ή επίσημη επιστήμη σήμερα (νεο-δαρβινισμός) δέχεται
ότι πρίν απαλείφουν διά της επιλογής οί ατελείς μορφές, οί τελειότερες
προκύπτουν άπό τυχαίες μεταλλάξεις. Ή εθνικιστική αντίληψις δέχεται, αντίθετα
ότι, χωρίς νά άποκλείωνται οί τυχαίες μεταλλάξεις, οί οποίες όμως δίδουν τερατογεννέσεις
καί μή βιώσιμες μορφές, οί βελτιωτικές μεταλλάξεις λαμβάνουν χώρα κάτω άπό
τήν πίεσι τής βουλήσεως πού δρά στό συλλογικό υποσυνείδητο του είδους.
Ό άνθρωπος, ένώ ξεκίνησε τήν παρουσία του στόν πλανήτη έν
μέσω τών ζωικών είδών καί παίζοντας καί αυτός τό παιχνίδι του ανταγωνισμού μέ
τά άλλα ζωϊκά είδη, στήν συνέχεια λόγω τής πνευματικής του άνωτερότητος
ώργανώθηκε σέ φυλετικές κοινότητες καί δημιούργησε "Εθνη. "Αν καί οί
φυσικοί εξελικτικοί νόμοι εξακολουθούν νά λειτουργούν καί στόν άνθρωπο όσον
άφορα τόν βιολογικό του οργανισμό, ό εξελικτικός αγώνας μεταφέρθηκε έν τούτοις
σέ ένα άλλο επίπεδο, τό επίπεδο του νου. Ό άνθρωπος, αντίθετα άπό τά ζώα, έχει
συνείδησι του εαυτού του.
Δέν εξελίσσεται στήν προσπάθεια επιβιώσεως καί
ανταγωνισμού μετά άλλα είδη, άλλά εξελίσσεται στήν προσπάθεια του, σάν
"Ελληνας, νά έκφρασθή δημιουργώντας πολιτισμούς. Ή συλλογική βούλησις έδώ
δρά ήμισυνειδητά. Προσπαθεί, αρχικά, νά δημιουργήση πολιτισμούς καί όχι νά εξελιχθή.
Αναγνωρίζει, όμως, τελικά τό εξελικτικό αποτέλεσμα της προσπάθειας. Στήν θέσι του φυσικού ανταγωνισμού καί τής φυσικής επιλογής εμφανίζεται ό Ιστορικός
ανταγωνισμός καί ή Ιστορική επιλογή. Ή Ιστορία γράφεται άπό τόν ανταγωνισμό τών
Εθνών. Καί επιβάλλονται Ιστορικά τά "Εθνη πού αναπτύσσουν ανώτερες
μορφές πολιτισμού. Τά άλλα "Εθνη ακολουθούν, ένώ σέ ακραίες περιπτώσεις
καθυστερημένες φυλές, Εθνότητες ή καί πολιτισμοί αφανίζονται.
Ή βασική τάσις τών Εθνών είναι νά έκφράζωνται μέσω της
δημιουργίας πολιτισμών. Τό φαινόμενο τής έπεκτατικότητος καί τής προσπαθείας
επιβολής έπί τών γειτόνων είναι απλώς μία έκδήλωσις ή ένα μέσον της τάσεως γιά
έκφρασι μέσω τών διαδοχικών πολιτιστικών κύκλων ό άνθρωπος βελτιώνει τήν
συνειδητότητα του καί τείνει νά μεταβή άπό τήν ανθρώπινη στην θεία συνείδησι, όπου άντί απλώς νά
έχη συνείδησι του εαυτού του, αποκτά συνείδησι τοϋ εαυτού του μέσα στό Σύμπαν.
Τότε πιά ό άνθρωπος δέν εξελίσσεται στήν προσπάθεια του νά επιβιώση ή νά
έκφρασθή πολιτιστικά. Ή έξέλιξίς του γίνεται αυτοσκοπός. Είναι πλέον κύριος τής
Βουλητικής του δυνάμεως, την οποία χρησιμοποιεί συνειδητά στόν εξελικτικό
πόλεμο καί αναγνωρίζει τόν αντίπαλο, τις παθητικές δηλ. άντεξελικτικές δυνάμεις
της φύσεως. Είναι οί δράκοι καί τά τέρατα τής μυθολογίας πού καλείται ό ήρωας
νά καταβάλη γιά νά έξέλθη νικητής άπό τόν πόλεμο αυτό.
Ή έξέλιξις άπό τό ανθρώπινο στό θείο επίπεδο υπονοείται άπό τήν παρομοίωσι πού χρησιμοποιείται σέ ώρισμένα κείμενα καί πού παρομοιάζει τούς ανθρώπους μέ πνευματικά νήπια πού τρέφονται μέ γάλα, ένώ ή στερεά τροφή θά τούς δοθή μέ τήν πνευματική τους ένηλικίωσι. Καί όταν ό «ένήλιξ» πλέον άνθρωπος είσέλθη στήν πνευματική ατραπό καί άναδειχθή νικητής έχοντας υπερπηδήσει τις παγίδες καί ύποτάξη τά άλογα τέρατα, έρχεται πλέον ή ανωτάτη άρχή όχι ώς φυσική ή Ιστορική επιλογή, άλλά ώς «τελική κρίσις»,αφού, έξαλείψη διά· του «πυρός» τίς στείρες μορφές, νά του άπονείμη τόν τίτλο του ίσοθέου καί τήν «θεία υιοθεσία», κατατάσσοντας τον άπό τήν τάξι τών ανθρώπων στήν τάξι τών θεών.
Πρόδρομος Κούρτογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π