Βρώμικο σχέδιο Ράμα και Ερντογάν με την ανοχή κυβέρνησης και Ε.Ε. που κοιμούνται!

Ο Έντι Ράμα, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, είναι ο ενορχηστρωτής των διώξεων της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου. Είναι αυτός που προσπαθεί να εκριζώσει με κάθε τρόπο τους Έλληνες από τις πατρογονικές τους εστίες. Εκμεταλλευόμενος βέβαια τις ανθελληνικές κυβερνήσεις που κυβερνούν την Ελλάδα, καθώς ποτέ δεν αντέδρασαν για τα τεκταινόμενα, ποτέ δεν πήραν μέτρα ούτε και έδειξαν θέληση να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση. Και μάλιστα όταν η Ελλάδα φιλοξενεί 700.000 Αλβανούς και έτσι ζει ολόκληρη την Αλβανία. Αναφέρουμε ότι ο Ράμα αμφισβήτησε άμεσα την μακραίωνη παρουσία Ελλήνων στην Χειμάρρα, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για κατοίκους που εγκαταστάθηκαν μετά το 1940, πεινασμένοι από την Ελλάδα με την Αλβανία τότε να τους δίνει ψωμί!

Το τεράστιο λάθος του Ερντογάν.

Είναι γνωστό πλέον πως η εξάπλωση του Κορονοϊού έχει πλήξει όλον τον πλανήτη. Με χιλιάδες κρούσματα αλλά και νεκρούς. Δυστυχώς αυτό είναι ένα ακόμα «θαύμα» της παγκοσμιοποιήσεως. Ένας ιός λειτουργεί σε όλον το κόσμο όπως η χρεοκοπία της Lehman Brothers που δημιούργησε την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και η παγκόσμια οικονομία δεν έχει ακόμα συνέλθει πλήρως..

Με τον Κορονοϊό να επελαύνει στην γειτονική μας χώρα Ιταλία με καταστροφικές συνέπειες η κυβέρνηση Μητσοτάκη πήρε, ευτυχώς, προληπτικά μέτρα, όχι όμως αυστηρά. Καθώς κράτησε ανοιχτό ακόμα τον δημόσιο τομέα. Ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί με προσωπικό ασφαλείας.

Πολεμώντας για το δίκαιο

Η Τουρκία το πάει για πόλεμο και εμείς δεν πρέπει ούτε να υποχωρήσουμε ούτε να της κάνουμε τη χάρη. Οι καλοί στρατηγοί επιλέγουν τις μάχες τους, δεν τους επιλέγουν εκείνες.

Η Τουρκία έχει ως στόχο να μας εμπλέξει σε θερμό επεισόδιο και ακολούθως σε «μεταπολεμική» συζήτηση, όπου θα αποφασίσουμε τι δικό μας θα τους δώσουμε. Όλες οι κινήσεις της αυτό δείχνουν από τις αθλιότητες με τον στρατό των άοπλων αλλοδαπών που πολιορκούν τον φράκτη και τη χαμηλή πτήση των εχθρικών αεροσκαφών στα σύνορα του Εβρου ως τον εμβολισμό του σκάφους του ελληνικού Λιμενικού από την τουρκική ακταιωρό και τις γελοίες δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων.

Δεν πρέπει να περάσει ούτε ένας. Για το καλό τους και για το καλό μας.

Η απάντηση σε όλους τους συνεργάτες του συστήματος έρχεται από την αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται. Ένα κείμενο που αξίζει να διαβαστεί! Κ.Π.

Πολλές φορές για να δεις αντικειμενικά τα πράγματα και να πάρεις μια έντιμη απόφαση, ο καλύτερος τρόπος είναι να θέσεις τον εαυτό σου ωμά ενώπιον των γεγονότων. Όχι ως ανεύθυνος, όχι ως έρμαιο, αλλά ως κάποιος που κάτι περνά από το χέρι του. Τί θα έκανε λοιπόν, όχι το κράτος, αλλά η οποιαδήποτε κοινότητα ελεύθερων ανθρώπων που αυτή τη στιγμή θα βρισκόταν στον Έβρο ή στα νησιά, δεδομένων όλων αυτών που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια;

Γιώργος Σαγιάς στον Star fm: Ή με τους πατριώτες ή με τoυς προδότες!

     

Ο επικεφαλής του Κέντρου συν. Γιώργος Σαγιάς με την Όλγα Λαθύρη για

λαθρομεταναστευτικό, την κατάσταση στον Έβρο και τον επιχειρούμενο εποικισμό της Ελλάδας.

Η Αριστερά εχθρεύεται τον Φιλελληνισμό.

γράφει ο Δημήτρης Μπουγιώτης*

Εδώ και δέκα χρόνια τα νησιά μας έχουν κατακλυστεί από μέλη Μ.Κ.Ο τα οποία πλουτίζουν εις βάρος των τοπικών κοινωνιών. Έχουν δημιουργήσει κράτος εν κράτη και δεν δέχονται να καταγραφούν στις επίσημες λίστες του Ελληνικού κράτους. Πάρα ταύτα συνέχιζαν την επικίνδυνη δράση τους με τις ευλογίες των εγχώριων κυβερνήσεων και των Βρυξελλών. Δεκάδες καταγγελίες έχουν δημοσιοποιηθεί για το ποιόν, ανθρώπων που δρούσαν μέσω αυτών των οργανώσεων. Κατάσκοποι, τζιχαντιστές, εγκληματικά στοιχεία, Τούρκοι πράκτορες, δουλέμποροι και ότι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, συνεργάζονταν σε ένα αλισβερίσι ανθρώπινων ψυχών κυκλοφορώντας ελεύθερα και ανεύθυνα στα νησιά μας.

Η Χάγη και το «αφήγημα» της φιλικής γειτνίασης.

γράφει ο Δημήτρης Γκίκας*

Καθώς ξεφτίζει το αφήγημα περί προσφύγων, δύο ζητήματα αναδύονται για το άμεσο μέλλον: Η συνέχεια της φύλαξης των συνόρων και η πάση θυσία αποφυγή προσφυγής στο δικαστήριο της Χάγης. Και τα δύο ζητήματα είναι νευραλγικά για τη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και απαιτεί συνεπή πολιτική στάση.

Ειδικά για το δεύτερο, πολιτικά πρόκειται για «αγκάθι», καθώς κάθε μορφή προσφυγής δεν λύνει σε καμία περίπτωση τα προβλήματα, αντιθέτως θα δημιουργήσει καινούργια. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν είναι ένα κατ’ αναλογία νομικό ανεξάρτητο όργανο, αλλά ελέγχεται από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, πράγμα που σημαίνει ότι οι αποφάσεις του υπαγορεύονται από συγκεκριμένες πολιτικές ατζέντες κι όχι από νομικές αρχές.