Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

Οι εξουσιαστές μας, κλείνουν τον κύκλο τους.


οδηγός για τους Αγωνιστές..

«… ή έχουσα τήν εξουσία ομάδα φθίνει, αδυνατούσα νά προσαρμοστεί στό σήμερα καί νά δώσει προοπτικές γιά τό αύριο, μά εθελοτυφλούσα προσπαθεί μέσα από ένα κλίμα σκοταδισμού νά σταματήσει τήν εξέλιξη, μέσα στόν δειγματοχώρο τού συνόλου, λειτουργούν οί διαδικασίες τής διαδοχής.

Νέες ομάδες εμφανίζονται. Μικρές ομάδες πού χαρακτηρίζονται από τήν τάση κυριαρχίας, από νέες μεθόδους καί κυρίως από νέες ιδέες πού κυοφορούν μέσα τους .

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018

Ο μαχόμενος άνθρωπος.


γράφει ο Κώστας Τάταρης

Κανένας "ντετερμινισμός", καμία αιτιοκρατία, όλες οι "νομοτελειακές" ιδεολογίες του "ευτυχισμένου τέλους", είτε αφορούν την "αταξική κοινωνία", είτε "το τέλος της Ιστορίας", σοσιαλιστικές ή φιλελεύθερες, αδιάφορο, δεν είναι παρά μια απάτη, για νωθρούς νόες και εύκολα στομάχια.
Όποτε ακούτε για "προτσές της Ιστορίας" να σκουπίζετε την σκόνη από τα παπούτσια σας. Δεν υπάρχει κανένα "προτσές", καμία βεβαιότητα, όλα αυτά προκαλούν τον καγχασμό μας ! 

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018

Η..λογική σας, των χρήσιμων αναλώσιμων, τελείωσε. ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ!


γράφει ο Κώστας Τάταρης

Γάμος χωρίς σφαχτά δεν γίνεται, έτσι λέει, και σωστά, μια ελληνική παροιμία. Μόνο που τα ..σφαχτά για εμάς, τα ιερά σφάγια, που ολοκληρώνουν την εορταστική τελετή του "Γάμου" δεν είναι «οι αναλώσιμοι». Μακριά από εμάς η  λογική των αναλώσιμων. Η λογική αυτή ταιριάζει μόνον στις εκάστοτε ψευτοελίτ για να διαιωνίζουν την εφήμερη "εξουσία" τους. "Σφαχτά", ιερά σφάγια είναι οι μάρτυρες ! Όχι οι ήρωες, οι μάρτυρες ! Οι ήρωες δεν είναι σφάγια, ακόμα και στη θυσία τους, γιατί η θυσία τους είναι ενεργητική...οι μάρτυρες όμως είναι εκείνοι που παθητικά μαρτυρούν τον τρόπο και τη Μοίρα τους...

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Ήταν κάποτε μια χώρα._


Ένα κείμενο με αφορμή την "επέτειο επανένωσης" των δύο Γερμανιών, αν και στην ουσία δεν υπήρξε καμία επανένωση, αλλά προσάρτηση, αφού οι Ανατολικο-Γερμανοί έχασαν τα πάντα.. (3/10/1990, 28 χρόνια πριν.)
_____
Ήταν κάποτε μια χώρα
Το σωτήριο έτος 1989 το τείχος που χώριζε στα δύο μια παλιά αυτοκρατορική πρωτεύουσα και μια χώρα που προκάλεσε με την πολιτική της δύο παγκόσμιους πολέμους μέσα σε μόλις 30 χρόνια κατέρρευσε από το πλήθος του κόσμου που μαζικά αγνόησε τις μέχρι εκείνη την στιγμή απειλές και απαγορεύσεις.
Είχε προηγηθεί η πιστοποίηση της ανικανότητας και της απροθυμίας της ακόμα και τότε υπερδύναμης να παρέμβει δυναμικά στην ανατολική Ευρώπη.