Η Εκπαίδευση Στελεχών στο ΚΙΝΗΜΑ – Τα Εθνικιστικά Σχολεία του ΕΝ.Ε.Κ.

Αν η ιδεολογία μας ήταν η πυξίδα που οδηγούσε και καθόριζε τις πολιτικές μας επιλογές προκειμένου μέσα από την δύσβατη καθημερινή πραγματικότητα να φτάσουμε στον ορίζοντα των οραμάτων μας, η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ αποτελούσε την πηγή της υπάρξεως και της ανταγωνιστικής διαχρονικότητας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας .

Χωρίς εκπαίδευση το όραμα χάνεται μέσα στην σκληρή καθημερινή πραγματικότητα, χωρίς εκπαίδευση η προοπτική της νίκης σβήνει στα πρώτα εμπόδια, χωρίς εκπαίδευση δεν γαλουχούνται οι ψυχές των αγωνιστών, χωρίς εκπαίδευση δεν ατσαλώνεται η πίστη, χωρίς εκπαίδευση η γνώση δε φωτίζει το νου, χωρίς εκπαίδευση δεν υπάρχει η θυσία στον Αγώνα, χωρίς εκπαίδευση οι μονάδες δεν γίνονται συλλογικότητες, χωρίς εκπαίδευση δεν γίνονται οι φίλοι συναγωνιστές, χωρίς εκπαίδευση δεν αλλάζεις τον κόσμο… 

Μέσα στους πυρήνες υποδοχής και πυρήνες κρούσεως οι πυρηνάρχες- ισες,  όσοι εκπαίδευαν  και εκπαιδεύονταν σε μια διαρκή διαδικασία αυτοβελτίωσης , σε μια πολυποικιλότητα θεμάτων με στόχο το ερέθισμα της ψυχής και του νου, προσδοκώντας από τους εκπαιδευόμενους το ξύπνημα της αγωνιστικής βουλήσεως, την μετάλλαξη  της ψυχικής αδράνειας σε ενέργεια και ατομική ευθύνη.

Η εκπαίδευση στο ΚΙΝΗΜΑ δεν είχε μονοδιάστατη μεταφορά γνώσεων, αλλά μια σφαιρική εκπαίδευση με απώτερο σκοπό να αναδειχθούν τα ηγετικά χαρακτηριστικά ενός εκάστου και το πνεύμα μονάδος  σε συλλογικό επίπεδο του εκάστοτε πυρήνος.

Η Σχολή Στελεχών ολοκλήρωνε, για τους επιτυχόντες των πυρήνων υποδοχής ( Π.Υ.)

και κρούσεως (Π.Κ.) μια μακροχρόνια εκπαιδευτική διαδικασία αναδεικνύοντας όσους αποφοιτούσαν επιτυχώς τα υποψήφια ηγετικά στελέχη. Η στιγμή της αποφοίτησης και της απονομής του σήματος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ καρφιτσωμένο στο πέτο  των αποφοιτησάντων από τον αρχηγό του είναι από τις στιγμές εκείνες που καταγράφονται για πάντα στον νου και στην καρδιά και τέλος ο όρκος του Κινηματία που θα τον συνοδεύει σαν δεύτερη ύπαρξη και κριτής του για όλη του την ζωή.

Αυτοί αποτελούσαν στην συνέχεια τους νέους εκπαιδευτές των νέων πυρήνων, είτε σαν πυρηνάρχες είτε σαν βοηθοί πυρηναρχών εκπαιδεύοντας τον ίδιο τους τον εαυτό στην νέα αυτή αποστολή, αυτή του καθοδηγητή πυρηνάρχη συνεχίζοντας την αλυσίδα της εκπαίδευσης νέων κινηματιών.

Σπύρος Παπαδόπουλος

Απόφοιτος της 8^ης Σχολής Στελεχών το Φθινόπωρο του 1977     

Πιο  κάτω ο Κοινός Παρονομαστής παραθέτει την ομιλία του αρχηγού του ΕΝΕΚ Πολύδωρου Δάκογλου κατά την απονομή των σημάτων της 13ης Σχολής Στελεχών και επισυνάπτει και φωτογραφίες από την τελετή απονομής στους συναγωνιστές του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

                                   Ο Αφανής Στρατός του Πολύδωρου Δάκογλου

-Ένας οικονομικός επιστήμων καί ένας στιλβωτής επίπλων.

-Μία νοικοκυρά καί ένας δικαστικός επι­μελητής.

-Ένας ορκωτός λογιστής καί ένας εργά­της δέρματος.

-Ένας βιομηχανικός εργάτης καί ένας ιδιωτικός υπάλληλος πού μόλις απελύθη λό­γω της οικονομικής κρίσεως.

Αυτά είναι τά καινούρια στελέχη τού Κι­νήματος, πού προστίθενται σέ κάποιο δικη­γόρο καί κάποιο αγρότη. Σέ κάποιο τραπεζι­κό καί κάποιο οικοδόμο. Σέ κάποιο φοιτητή καί σέ κάποιο νταλικέρη. Σέ κάποιο μαθητή καί σέ κάποιο βιοτέχνη.

Αυτός είναι ό αφανής στρατός των πολι­τικών ανταρτών πού εδώ καί χρόνια ροκανί­ζουν τίς βάσεις τού συστήματος της παρα­κμής. Αυτός είναι ό εμφανής πτρατός ποι> ανασταίνει τήν ελπίδα μέρα την μέρα γιά ένα ανθρώπινο αύριο. Αυτός είναι ό στρα­τός πού υπόσχεται τήν νίκη τού Εθνικι­σμού.

Συναγωνιστές

Είσθε ή 13η Σχολή Στελεχών. Καί όπως κάθε σχολή, χαράζετε μιά νέα εποχή ατό Κί­νημα μας.

Έπωμίζεσθε όμως καί νέα καθήκοντα, διαφορετικά άπό τά μέχρι τώρα. Από σας δέν θά ζητήσουμε αντίδραση καί πεζοδρό­μιο. Από σας θά χρειασθούμε δημιουργικότητα καί μελέτη. Θά χρειασθούμε νά τιθασεύσετε τήν άγρια φύση σας χωρίς νά «έκπολιτισθήτε», χωρίς νά χάσετε τήν δύναμη σας.

Μετά άπό ένα φούντωμα καί μιά συρρί­κνωση, τώρα έσεϊς αναλαμβάνετε στό Κίνη­μα τόν ρόλο τού ανορθωτή στις τοπικές τών Αθηνών. Πιό δύσκολος ό δρόμος. Όμως για αυτούς πού ξέρουν ιστορία, τό παράδειγμα τής «Μεγάλης Πορείας- τού Μάο Τοέ Τούγκ. δείχνει ένα δρόμο καί ένα αποτέλε­σμα. Εμπρός λοιπόν. Στόν αγώνα! Φτιάξτε τά όπλα μας! Φτιάξτε στελέχη! Φτιάξτε ορ­γανώσεις! Φτιάξτε σέ βάθος τήν υποδομή τού αύριο!

Δέν θά σάς κουράσω άλλο. Θά σας θυμί­σω μόνο ότι μόλις προηγουμένως δώσατε μιά υπόσχεση. Και αυτή τήν υπόσχεση θά πρέπει νά μήν τήν ξεχνάτε. Καί κάθε φορά νά έρχονται στό νού σας τά λόγια τού νεώ­τερου συναγωνιστή μας Ζαχαρία Γαλάνη, τήν ώρα πού τελείωνε τήν ομιλία του.

«Μή μέ προδώσετε συναγωνιστές μου καί δείξτε μου τόν τρόπο τού αγώνα».