Ελληνικός Εθνικισμός και Ευρωπαϊκοί Εθνικισμοί

Ή ανάλυση πού ακολουθεί έχει σκοπό να διαλύσει διάφορες λανθασμένες και κατά παρεξήγησιν εντυπώσεις πού κυκλοφορούν στον πολιτικό χώρο σχετικά με την στάση των πραγματικώς Ελλήνων Εθνικιστών έναντι των ξένων κινημάτων με εθνικιστικές ονομασίες και τις σχέσεις του Ελληνικού με τούς ξένους Εθνικισμούς.

       ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ

Πολλοί αναλυτές χρησιμοποιούν την Ελληνική λέξι Εθνικισμός ως μετάφραση του γαλλικού όρου Νationalisme ή του Γερμανικού Νationalismus αντιστοίχως. Ό Γαλλικός Νασιοναλισμός σαν Ιδεολογικό ρεύμα κατάγεται από την λεγομένη «Γαλλική» επανάσταση του 1789 και δεν είναι τίποτε άλλο από μία παραλλαγή των Ιδεών των Βολταίρου-Ρουσσώ. Ή ουσία του γαλλικού νασιοναλισμού έγκειται στο ότι εισάγει την έννοια του κοινωνικού σώματος (Έθνους-Νασιόν) την όποια ανάγει σε
πρώτη αξία, αντικαθιστώντας με αυτήν την αξία τού Μονάρχου. Έτσι αντιστρέφει την, έννοια της Ιεραρχίας, αποκαθιστώντας την εκ των άνω προς τα κάτω ροή Ιδεών στην πολιτεία με την αντίστροφη εκ των κάτω προς τα άνω. Στα βιβλία του «Κοινωνικό Συμβόλαιο» και «Το πνεύμα των Νόμων», διαστρέφοντας το περιεχόμενο του Πλατωνικού διαλόγου «Κρίτων», ό Ρουσσώ εισάγει μία ταξική και διεσπαρμένη εικόνα του κοινωνικού σώματος, άντί τής ορθής οργανικής Πλατωνικής αντιλήψεως. Δεδομένου ότι ή Γαλλική λεγομένη επανάσταση υπήρξε στην πραγματικότητα αποτέλεσμα συνομωσιών των Τεκτονικών Στοών της Γαλλίας, το ιδεολογικό ρεύμα του Γαλλικού νασιοναλισμού υπήρξε, στο θέμα τής Θρησκείας, όπως ήταν φυσικό, αθεϊστικό και υλιστικό.

                                             ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ

Όσον άφορα τώρα στον Γερμανικό Νασιοναλισμό, ή ρίζα του θα πρέπει να αναζητηθεί στο αίσθημα τού Γερμανικού κυρίως λαού και έκδ παραλλήλου και άλλων λαών της Ευρώπης, όπως ό Ιταλικός, ό Ισπανικός, ό Ρουμανικός κλπ. να επιτύχουν την Εθνική τους πραγμάτωση και συγχρόνως να αποτινάξουν την πολιτική και οικονομική κηδεμονία και την πνευματική καταδυνάστευση πού ύφίσταντο από τον περασμένο ήδη αιώνα από την πολιτική των Αγγλοσαξόνων με την επικουρία των μασονικών στοών και των υλιστικών θεωριών πού έξεπορεύοντο από αυτές. 

Κάτω από τις συνθήκες αυτές ανεπτύχθη ένα υγιές αίσθημα πατριωτισμού και ηρωισμού, το όποιο όμως αναμείχθηκε με ένα μη υγιές αίσθημα, αυτό του καταπιεσμένου και του εξαθλιωμένου. Το ιδεολογικό αυτό ρεύμα έχει μια ορθότερη αντίληψη περί του κοινωνικού σώματος από αυτό του Γαλλικού νασιοναλισμού και άλλοτε δέχεται μια καλύτερη συγκόλληση των μερών από τα όποια το κοινωνικό σώμα αποτελείται (συντεχνιακό κράτος του φασισμού) ενώ άλλοτε αναγνωρίζει την πλήρη οργανικότητα του κοινωνικού σώματος θεωρώντας το ως μία ενιαία οντότητα (Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός). 

Το κοινωνικό σώμα στην περίπτωση αυτή χαρακτηρίζεται από μία αυτόνομη προσωπικότητα με ιδιαίτερη συμπεριφορά, ονομαζόμενη «φυλετική ψυχή», εκδήλωση της όποιας είναι ή Εθνική Συνείδηση. Ή φυλετική ψυχή, έννοια τής όποιας την ύπαρξη υποστηρίζουν σήμερα τα συμπεράσματα ερευνητών του ύψους του Κerl Υoung, έχει δομή ανάλογη με αυτή τής ατομικής ανθρωπινής ψυχής, την όποια μπορούμε να φαντασθούμε ως αποτελούμενη από στρώματα:

Στα χαμηλότερα στρώματα (περιοχή του υποσυνειδήτου και ασυνειδήτου) λειτουργούν τα Βιολογικά ένστικτα καθώς και οι διάφορες εκλογές δυνάμεις του άνθρωπου τις οποίες οι ψυχολόγοι ονόμασαν Libido. Όλες οι σημερινές αναρχικές, υλιστικές κλπ θεωρίες, όταν χρησιμοποιούν την προπαγάνδα περί «ελευθεριών, άρσεων της καταπιέσεως, «δικαιωμάτων» κλπ., αποβλέπουν στην ανεξέλεγκτη απελευθέρωση ακριβώς των άλογων δυνάμεων του ασυνειδήτου και του υποσυνειδήτου τής φυλετικής ψυχής.

Στα μεσαία στρώματα δρα και μορφούται ή τρέχουσα κοινή γνώμη.

Στα ανώτερα τέλος στρώματα τής φυλετικής ψυχής, στην εσωτερική αυτή Ακρόπολη του Ανθρώπου, συλλαμβάνονται οι ανώτερες ιδέες και άξιες. Εκεί φυτεύονται τα σπέρματα των πολιτισμών και από εκεί εκπορεύονται οι παραδόσεις, οι μυθολογίες οι αισθητικές κλίσεις και τα ιδανικά τής κάθε φυλής, ανάλογα βεβαίως και με το εξελικτικό της επίπεδο. Σε κάθε ένα από τα στρώματα πού προαναφέραμε, δρουν τρεις ψυχολογικές νεώτερες αρχές: Ή βούληση, ή γνώση και το συναίσθημα ως αντανάκλαση τής τριαδικής δομής του Σύμπαντος.

Το Ιδεολογικό ρεύμα του Γερμανικού Νασιοναλισμού, με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο τον Φρειδερίκο Νίτσε, ενώ αναγνωρίζει την ολότητα τής φυλετικής ψυχής, απευθύνεται κυρίως στα στρώματα του υποσυνειδήτου. Εκεί αναγνωρίζει την βούληση, την οποία απομονώνει από τις άλλες δύο αρχές. Ή γνώσις καί το συναίσθημα γίνονται κατά τον Νίτσε εχθροί τής βουλήσεως πού πρέπει να εξουδετερωθούν. Σαν συμπέρασμα, το Ιδεολογικό αυτό ρεύμα καταλήγει να θεο­ποίησει την τυφλή βούληση πού πηγάζει από τα βάθη του ανθρωπίνου υποσυνειδήτου. Ή τυφλή αυτή βούληση δεν ζητά τίποτε άλλο από την αυτοεπιβεβαίωσή της την όποια νομίζει ότι συναντά στον γιγαντισμό.

Ο Γερμανικός Νασιοναλισμός υπεστηρίχθη και αυτός από κάποιες μυστικές εταιρείες, εκ των όποιων γνωστή είναι ή εταιρεία τής θούλης για την οποία υπεστηρίχθη ότι έλκει την καταγωγή της από την βυθισμένη ήπειρο τής Ατλαντίδος. Σαν εχθρικό προς την έννοια τής γνώσεως ρεύμα, καθώς και τις συναφείς έννοιες τής Αρμονίας, τού Λόγου κλπ., στο θέμα τής θρησκείας είναι αγωνιστικό. Οι ψευδομυστηριακές τελετές πού ανέπτυξε στην Γερμανία ό Εθνικοσοσιαλισμός θα πρέπει να θεωρήσουμε σαν συμπέρασμα εν των ανωτέρω, ότι στόχο, είχαν να κινητοποιήσουν δυνάμεις των κατωτέρων πεδίων.

                                     ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ

- Αφού διευκρινίσαμε τα πεδία στα όποια κινούνται οι Ευρωπαϊκοί Νασιοναλισμοί (Γαλλογενής καί Γερμανογενής), ας δούμε σε πώς αντιπαρατίθεται με αυτούς ό Ελληνικός Εθνικισμός.

Ό Ελληνικός Εθνικισμός αναγνωρίζει το ενιαίον καί την οργανικότητα τής κοινωνικής ομάδας, την οποίαν καί ονομάζει Έθνος, Στην ιδεολογική αυτή αφετηρία εξαντλείται καί ή ομοιότης του με τούς δύο Ευρωπαϊκούς Νασιοναλισμούς.

Ό Ελληνικός Εθνικισμός αναγνωρίζει το Έθνος σαν αποτέλεσμα τής εξελίξεως του ανθρωπίνου είδους. Ή εξέλιξη στο βιολογικό επίπεδο δημιούργησε τις φυλές. Ό νόμος, όμως, τής εξελίξεως επεκτείνεται καί στο ψυχικό, νοητικό, καί πνευματικό επίπεδο. Ή εξέλιξις στα επίπεδα αυτά δημιούργησε τα έθνη. Ή φυλή είναι μία βιολογική πραγματικότης. Το Έθνος είναι μία ψυχονευρωτική πραγματικότης. Ότι είναι το σώμα καί ό νους για τον ατομικό άνθρωπο, είναι αντιστοίχως ή φυλή καί το Έθνος για την συλλογική ανθρώπινη οντότητα.

Ή ζωή μέσα στο Σύμπαν, καθώς καί στον πλανήτη Γη, εξελίσσεται διαρκώς σε ανωτέρους τύπους, υλοποιούμενη σε μορφές πολλές καί ποικίλες, ατελέστερες καί τελειότερες. Μέσα στο ανθρώπινο είδος, οι φυλές καί τα Έθνη είναι μορφές ζωής ανήκουσες σε διαφορετικές εξελικτικές οδούς καί διαφορετικά εξελικτικά στάδια καί βαθμίδες. Μία υποθετική μαζική, επομένως, ανάμειξη των ανθρωπίνων φυλών καί των ανθρωπίνων πολιτισμών θα διέκοπτε την εξελικτική λειτουργία έκαστου έθνους καί τής ανθρωπότητας στο σύνολο της.

Σαν συμπέρασμα, ό Ελληνικός Εθνικισμός απορρίπτει κάθε Ιδέα διεθνισμού καί οικουμενισμού ως αντεξελικτική καί καταστροφική. 
Ή επαφή καί ή συνεργασία μεταξύ εθνών πρέπει να γίνεται από θέσεως αυτοτέλειας κάθε μέρους, οι δε πολιτιστικές ανταλλαγές πρέπει να είναι αμοιβαίες καί εκλεκτικές καί να ακολουθούνται από την διαδικασία τής αφομοιώσεως.

Στην θέση του αυτή ό Ελληνικός Εθνικισμός διαφοροποιείται από τούς Ευρωπαϊκούς Νασιοναλισμούς, εκ των οποίων ό Γαλλικός υιοθετεί τον πλήρη διεθνισμό, ενώ ό Φασισμός καί ό Εθνικοσοσιαλισμός, με τις θεωρίες τους περί Κράτους καί περί Αρείου αίματος αντιστοίχως, δέχονται περιορισμένες μορφές διεθνισμού.

"Ας δούμε, τώρα, πώς αντιμετωπίζει ό Εθνικισμός μας το Έθνος καθεαυτό. 'Η όλη θεώρηση τού Εθνικισμού βασίζεται σε δύο έννοιες  πού έχουν ήδη προαναφερθεί: 

• Ή έννοια τής εξελίξεως 

• Ή έννοια τής συλλογικής φυλετικής ψυχής.  

 Εξέλιξις είναι ή αγωνιστική προσπάθεια μιας μορφής ζωής να μεταλλαχτεί σέ άλλη, ανώτερη μορφή. Ανώτερη δε μορφή ζωής είναι αυτή πού έχει ανώτερη μορφή συνειδήσεως. Συνήθως οι εξελικτικές θεωρίες ασχολούνται με την προέλευση του άνθρωπου δηλ. με το παρελθόν. Ή εξελικτική θεώρηση του Ελληνικού Εθνικισμού ασχολείται με τα επερχόμενα εξελικτικά στάδια του άνθρωπου καί του Έθνους, δηλ. μέ τό μέλλον.

Ή ατομική καί ή συλλογική εξέλιξις αντιμετωπίζονται αρμονικά στα πλαίσια της Εθνότητας. Το επόμενο εξελικτικό στάδιο μετά το ανθρώπινο είναι το θείον καί επομένως ό Εθνικισμός: στρέφεται προς το Ιδανικό τής αποθεώσεως ή θεώσεως του άνθρωπου. Ή εξέλιξις επιτυγχάνεται με καταβολή προσπάθειας  καί με αγώνα διότι πρέπει να υπερνικηθούν οι άντεξελικτικές δυνάμεις τής ύλης, δηλ. ή αδράνεια, ή εντροπία, οι πλάνες.κλπ.. Έτσι ο Εθνικισμός απορρίπτει την έννοια τής ειρήνης πού σημαίνει την παραίτηση από τον αγώνα τής εξελίξεως; καί υιοθετεί την έννοια τού εξελικτικού πολέμου, διακρίνοντας τον από τον καταστροφικό πόλεμο, τον οποίο βεβαίως, απορρίπτει. Ό εξελικτικός, άλλωστε, πόλεμος, είναι αυτός πού υπονοεί ό Έλλην φιλόσοφος Ηράκλειτος στο ρητό του  «Πόλεμος πατήρ πάντων».

Πώς όμως, ό Εθνικισμός υπηρετεί την εξέλιξη; 
Αυτό γίνεται στα πλαίσια του Εθνικού κράτους σε δύο επίπεδα.

• Στο συλλογικό επίπεδο δημιουργώντας προϋποθέσεις για την ανάπτυξη πνευματικού πολιτισμού.

• Στο ατομικό επίπεδο, με την παιδεία των νέων.

Όσον άφορα στό συλλογικό επίπεδο ό Εθνικισμός απευθυνόμενος στην φυλετική συλλογική ψυχή τού Έθνους, εργάζονται στα ανώτερα στρώματα αυτής, όπου κατοικεί το θείον μέρος του Άνθρωπου. Εκεί δεν προσπαθεί να καλλιεργήσει την τυφλή βούληση, άλλα την ανωτέρα έλλογη βούληση, ή όποια λειτουργεί συνεζευγμένη με τις υπόλοιπες δυο αρχές της ψυχικής τριάδας την γνώση στην ανώτερή της μορφή, δηλ. την αφηρημένη συνθετική γνώσι καί το συναίσθημα στην επίσης άνωτερή του μορφή, δηλ. τον συμπαντικό ή Πλατωνικό έρωτα πού συνοδεύεται από την απάθεια, έννοια πού δίδει ό Σωκράτης άλλα καί ή Ορθοδοξία. Δρώντας σε αυτό το άνώτατό ψυχικό επίπεδο, φυσικό είναι καί να συναντάται καί να συμπορεύεται με την θρησκεία.

Τα υπόλοιπα καθήκοντα του Εθνικού Κράτους όπως ή εξασφάλιση των πόρων, ή σύμμετρος οικονομική ανάπτυξη, ή άσκηση δημογραφικής πολιτικής κλπ. εκτελούνται υπό βοηθητικώς προς την βασική αποστολή του, ή οποία μέσω τής αναπτύξεως πνευματικού πολιτισμού αποβλέπει στο να προωθήσει την ανθρώπινη εξέλιξη.

Συνοψίζοντας, συμπεραίνουμε ότι ό Ελληνικός Εθνικισμός έχει σημαντικές διαφορές από τούς Ευρωπαϊκούς Εθνικισμούς καί συγκεκριμένα, εν σχέση μεν προς τον γαλλικό Νασιοναλισμό έχει πληρέστερα καί οργανικώτερη αντίληψη περί Έθνους, καί απορρίπτει τον αθεϊσμό του τελευταίου ενώ εν σχέση προς τον Γερμανικό Εθνικοσοσιαλισμό έχει την διαφορά του ότι απευθύνεται σε διαφορετικό χώρο τής συλλογικής ανθρωπινής προσωπικότητας, υπηρετεί καί καλλιεργεί την έλλογη βούληση του υπερσυνειδήτου αντί τής αλόγου βουλήσεως τού υποσυνειδήτου καί προκρίνει όχι την μέσω γιγαντισμού πραγμάτων τής άλογου αυτής βουλήσεως, άλλα την υποταγή των κατωτέρων δυνάμεων τής ανθρώπινης ψυχής στην ανωτέρα έλλογη βούληση, απορρίπτοντας παράλληλα την λατρεία των κατωτέρων δαιμονικών στοιχείων καί προκρίνοντας την ένωση με τον εντός του άνθρωπου εδρεύοντα θεία λόγο.

Πρόδρομος Κούρτογλου