ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ

Πριν χρόνια δυο από τα εθνικιστικά συνθήματα που πέρασε στην συνείδηση του λαού το ΕΝΕΚ ήταν τα: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ και το ΘΥΜΑΣΑΙ ή ΚΟΙΜΑΣΑΙ; και με την γνωστή αφίσα με τον σφαγέα κομμουνιστοσυμμορίτη στην αιματοκυλισμένη Ελλάδα, που ταπετσαρίες ολόκληρες κάλυπταν τους τοίχους του Πολυτεχνείου του Χημείου και άλλων "προοδευτικών" καταλυμάτων που σήμερα δεν τολμά να πλησιάσει κανείς. 
Δεν ήταν τυχαία συνθήματα. Προβλέπαμε ότι στόχος ήταν να ξεχαστούν αυτά τα εγκλήματα και αν ήταν δυνατόν να διαγραφούν και από τα βιβλία της ιστορίας. Οι συνοδοιπόροι των κομμουνιστών, αυτοί της Νέας Δημοκρατίας κατάφεραν ένα από τα πιο απίθανα. Όχι μόνο δεν τα διέγραψαν αλλά τα άφησαν να μετατραπούν σε ηρωικές πράξεις επιβραβεύοντας τους με συντάξεις αντιστασιακών !! Όσοι σήμερα αμφιβάλουν αν ποτέ δουν σύνταξη καταλαβαίνουν τι εστί αυτό. Την διπλή σημασία του.  Και με αφορμή την φρικαλεότητα της Στιμάγκας, βάζουμε το άρθρο αλλά και ολόκληρες τις σελίδες από το ΚΙΝΗΜΑ τεύχος 37 1ης Ιουνίου 1977 που αναφέρεται στους δήμιους του ελληνικού λαού. Και για αυτούς που προτρέχουν και βαφτίζουν τις ιστορικές αυτές μνήμες γιορτές μίσους θα τους ζητήσουμε να ανατρέξουν στα συνθήματα που ακούσθηκαν στις συγκεντρώσεις αναρχοκομμουνιστών, για τον Μελιγαλά που έγινε "μισή" δουλειά.. Εμείς δεν ΞΕΧΝΑΜΕ όσα προσωπεία και αν αλλάξουν..Όσες ετικέτες βάλουν πάνω από τις συνιστώσες τους.. Όσο κι αν το κόκκινο γίνεται ροζ... Και από όπου και αν χρηματοδοτούνται...  

       ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ

Από το τέλος τής ανοίξεως και μέχρι τέλος του καλοκαιριού, ή μνήμη τών Ελλήνων πατριωτών στρέφεται με φρίκη και άγανάκτηση, στά θύματα τών δημίων τού λαού μας, τών κομμουνιστών. Μνημόσυνο στο Κλήμα Δωρϊδος για τον Ψαρρό και τους αγωνιστές του 5/42, στήν Στιμάγκα Κορινθίας, στή Φενεό, στον Μελιγαλά, μιά αλυσίδα φρικτών εγκλημάτων. Και φυσικά δεν είναι τά μόνα πού υπάρχουν.

Σε κάθε γωνία τής Ελληνικές γης τα θύματα των κομμουνιστοσυμμοριτών μας θυμίζουν τις αγριότητες τών προδοτών του "Εθνους. Φρικαλεότητες πρωτάκουστες στήν ιστο­ρία τών ανθρώπων άποτελούν τον ίδιο παρονομαστή των εγκλημάτων, όπου και αν έγιναν.

Υπάρχουν όμως Ανθρωποι που θέλουν νά λέγωνται "Έλληνες και πού συστηματικά κλείνουν τα μάτια ή προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα όσα συνέβησαν. Πολλοί άπ' αυτούς προβάλλονται και σαν κήρυκες τής λήθης καΐ τής συμφιλιώσεως. Υπάρ­χουν όμως επιχειρήματα γιά να δικαιολογηθή κάτι τέτοιο; Οί συνο­δοιπόροι έχουν τα επιχειρήματα τους, πού όμως ανατρέπονται εύκολώτατα, γιατί είναι μακριά άπό τή λο­γική, τήν ήθική και τον συναισθη­ματισμό. Μέ υστερική μανία διεμαρτύρετο τελευταία, κάποιος, για τά μνημόσυνα ιών σφαγιασθέντων. Μά­λιστα έλεγε χαρακτηριστικά, στήν συνοδοιποριακή εφημερίδα πού αρ­θρογραφεί ότι είναι απαράδεκτο να γίνωνται τα μνημόσυνα τών «κουΐσλιγκς», όπου χαρακτηριστικά ανέφε­ρε. Δηλαδή σύμφωνα μέ τον «κύριο» αυτό κάθε δολοφονημένος από τέ­ρατα του ΕAM - ΕΛΑΣ αποτελούσε προδότη τής πατρίδος, πού στέναζε κάτω άπ' τόν κατακτητή.

Σύμφωνα μέ τον ισχυρισμό αύτό στούς προδότες της πατρίδος πρέπει να καταταγούν ο συνταγματάρχης Ψαρρός, τά γυναικόπαιδα πού σφα­γιάσθηκαν στήν Στυμάγκα, στήν Φενεό και στόν Μελιγαλά. Ήταν προδότης τής πατρίδας ό Ψαρρός πού ενώ πήγαινε μέ τό σύνταγμα του σε συνδυασμένη έπίθεσι εναντίον των γερμανών έπεσε στήν παγίδα τού ΕΛΑΣ; "Ισως υπήρξε αφε­λής στο ζήτημα τής συνεργασίας του μέ τον ΕΛΑΣ, αλλά προδότης όχι. ΙΙοιός ήταν ό προδότης λοιπόν; Ποιός ήταν και είναι ό εγκλημα­τίας; Θα ήταν παράλογος αυτός που θά ισχυριζόταν ότι ό Ψαρρός κατα­τάσσεται στοϋ; «κουίσλιγκς». Και το ίδιο άλλωστε δεν συμβαίνει καϊ με τον Ζέρβα; ΙΙου συνεργάσθηκε ό Ζέρβας με τον κατακτητή, μέ ποιόν τρόπο πρόδωσε τήν πατρίδα του; Στήν Στυμάγκα, στή Φενεό καί στο Μελιγαλά στους κοινούς τάφους υ­πάρχουν ανήλικα παιδιά. Ήταν και αυτά προδότες και συνεργάτες των γερμανών - κατακτητών;

Οί ψυχανώμαλοι τής συνοδοιπο­ρίας αυτά ισχυρίζονται. Αυτά γρά­φουν, αυτά προπαγανδίζουν.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί παίρ­νουν αυτή τή θέσι; Από άγνοια, α­πό αφέλεια ή από καλοσύνη; θά ήταν έξω άπ' τήν λογική αν θά ι­σχυριζόμασταν κάτι τέτοιο. Ή ψυ­χική διαστροφή καϊ ο μαζοχισμός δικαιολογούν τήν στάσι ορισμένων. Ή χρηματοδότησι από τούς ερυθρούς πράκτορες είναι οπωσδήποτε ή αίτία γιά πολλούς·

"Ετσι εξηγείται ή συμπεριφορά τών δικολάβων τών δημίων του λα­ού μας.

Ή ηθική δικαίωσι παίζει πάντο­τε σημαντικό ρόλο σχετικά μέ τις πράξεις τού κάθε άνθρωπου. "Ετσι μέχρι πρότινος καταδικασμένοι στην συνείδησι τού λαού μας ζητούν σήμερα ηθική δικαίωσι. "Εχουν ξε­περάσει το

παραμύθι τής λήθης καϊ προβάλλουν πλέον τους «ηρωικούς αγωνιστές». Ειδικά έχουν στόχο τήν νεολαία πού έξ αιτίας τής τακτικής τού κράτους, από τότε μέχρι σήμε­ρα, χωρίς εξαίρεσι, αγνοεί τά γεγο­νότα. "Ας πάνε τά πληρωμένα το­μάρια τού σλαβοκομμουνισμοϋ νά τά πουν αυτά στήν Στιμάγκα, στό Μελιγαλά, στή Φενεό, στο Κιλκίς. Καϊ θά πάρουν από τούς αγνούς "Ελλη­νες πατριώτες τήν άπάντηση πού τούς άξίζει. Δέν θά ύπαρξη ούτε λήθη, οϋτε πολύ περισσότερο ηθική δικαί­ωσι για τούς δημίους τού Λαού τών Ελλήνων. Γιατί τούς δολοφόνους δέν τους συγχωρούν, τους τιμωρούν. Γιατί καί τά θύματα, και οί συγγε­νείς τών θυμάτων ζητούν ηθική δι­καίωσι. Αύτοί μόνο είναι άξιοι νά τήν ζητούν.

"Οταν αναλογίζεται κανείς τά θύματα των έγχώριων ερυθρών πρα­κτόρων, τά συναισθήματα πού γεν­νούνται είναι τό μίσος και ή άγανάκτησι. Ό "Ελληνας πατριώτης, ό "Ελληνας Εθνικιστής είναι εξαιρε­τικά ευαίσθητος στή ζωή του κάθε "Ελληνα. Θεωρεί χάθε αδικοχαμέ­νη Ελληνική ψυχή τραγική απώ­λεια. Καϊ τά εγκλήματα τών κομ­μουνιστών τόν συγκλονίζουν. Δέν πρόκειται νά τά ξεχάση ποτέ. Δέν μας ταιριάζη ό ήσυχος ύπνος όταν οί ψυχές τών δολοφονημένων στέλνουν ανάθεμα στους στυγερούς δο­λοφόνους. Κάθε "Ελληνας κάθε Ελ­ληνίδα πού έπεσε δολοφονημένος, άπό χέρι δημίου κομμουνιστή είναι γιά τον "Ελληνα Εθνικιστή ένας πατέρας ένας αδελφός, μιά μάνα, μια αδελφή. Δεν μπορούμε νά ησυχάσουμε όταν οι δολοφόνοι τών αδελφών μας, τών χιλιάδων αδελφών μας, κυκλο­φορούν ανάμεσα μας, ατιμώρητοι καϊ προετοιμαζόμενοι γιά νέες σφαγές. Ό αγώνας μας θα είναι αδυσώπη­τος.

  Στίς μέρες μας γίναμε μάρτυρες ανατροπής άξιων καί αληθειών. Είδαμε ξοφλημένους πολιτικούς βρυκόλακες νά έπανέρχωνται και νά μας κυβερνούν. Εϊδαμε φονιάδες καϊ πράκτορες τών σλαύων νά δικαιώνωνται καϊ νά τιμώνται σάν ήρωες. Είδαμε νά έπιπλέουν oi φελλοί καϊ τά πάσης φύοεως κατακάθια της κοινωνίας. Είδαμε ακόμη νά γιορτάζοντας τά 35 χρόνια άπό τήν ΐδρυσι του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Τά 58 χρό­νια άπό τήν ΐδρυσι του ΚΚΕ. Τά 8 χρόνια άπό τήν ίδρυσι τοϋ ΚΝΕ.

Οι σύγχρονοι εφιάλτες, οί Ελληνόφωνοι δήμιοι τοΰ άπλοΰ Ελληνικού Λαοΰ, οί κομπλεξικοί φονιάδες Ιε­ρέων · εγκύων καϊ παιδιών, μας ζητούν νά μήν τιμάμε τήν μνήμην τών θυμάτων τους. Αποκαλούν τά μνημό­συνα τών νεκρών μας «γιορτές τοΰ μίσους».

Κατάφεραν τό επίσημο κράτος νά ρίξη τά εγκλήμα­τα τους στήν λήθη. Κατάφεραν να αναπροσανατολίσουν τήν νεολαία. Νόμισαν ότι επέβαλαν τήν θέλησί τους. Ξέχασαν όμως κάτι. ΤΟ ΑΙΜΑ. Τό αίμα τών αδικο­χαμένων πού φωνάζει ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ: ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑ­ΜΥΘΙ.

Μας ζητοΰν νά λατρέψουμε τά ξόανα. Νά τιμήσου­με τούς άτιμους καϊ νά ξεχάσουμε τήν Ιστορία μας. Νά σβήσουμε άπό τήν μνήμη μας θϋτες και θύματα. Νά ; γίνουμε ενας λαός χωρίς παρελθόν. Χωρίς μέλλον.

Τό «ΚΙΝΗΜΑ» συμβάλλει στήν γνώσι τής Ιστορίας τοϋ τόπου μας παρουσιάζοντας σήμερα μιά υπεύθυνη δήλωσι τοϋ Ταξιάρχου κ. Παύλου Μπουγά μόνου έπιζήσαντος έκ τών 5 παιδιών της οίκογενείας του άπό τά μαχαίρι τών σλαβομπολσεβίκων.