ΗΡΩΑΣ...ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ;;;

Γράφει η Ποσειδωνία..

Μετά την είδηση που προβλήθηκε σχετικά με την ανέγερση και αποκάλυψη μνημείου προς τιμήν του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, απορεί κανείς αν σε αυτή τη χώρα στέκει κανείς στα λογικά του! Τόση ευαισθησία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί διαφορετικά !!!
            Αρχικά, αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς και να γράψει έστω και δύο γραμμές ή ένα σχόλιο πάνω σε αυτό το ανύπαρκτο ουσιαστικά θέμα. Και πράγματι αντιλαμβάνομαι πώς όχι δεν αξίζει, ΑΛΛΑ από την άλλη πλευρά, πόσα ακόμη να αντέξουμε καθημερινά...; Βρισκόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με τόσες προκλήσεις. Πόσο να μας υποβιβάσουν τη νοημοσύνη και πόσα να κάνουμε ότι δεν ακούμε ή δεν βλέπουμε. Ήδη μας απαγόρεψαν να μιλάμε και να γράφουμε ελεύθερα, τουλάχιστον το δικαίωμα της σκέψης παραμένει αναφαίρετο και ασυμβίβαστο.

            Μα... μνημείο για τον Π. Φύσσα;; Έχουμε τιμήσει οπωσδήποτε όλους αυτούς τους οποίους αγωνίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για να μπορούμε εμείς σήμερα να κάνουμε αφιερώματα και αναθήματα σε χούλιγκαν, εγώ να μπορώ να γράφω “ελεύθερα” και κάποιοι ρομαντικοί να με διαβάζουν ακόμη... Και επειδή αυτά είναι ψιλά γράμματα, θα μπορούσε έστω να έχει αντιμετωπιστεί με περισσότερη σοβαρότητα και εμβρίθεια το θέμα της δολοφονίας των δύο νεαρών (Γιώργου και Μανώλη) της Χρυσής Αυγής, χωρίς να βγάζουν τόσο μένος για τα δύο παιδιά, το θέμα της τριπλής δολοφονίας στη Marfin (εκ των οποίων, το ένα θύμα ήταν μία έγκυος και αν δεν κάνω λάθος το έγκλημα παραμένει ακόμη ατιμώρητο), το θέμα με τη 16χρονη Μυρτώ, όπου κακοποιήθηκε άγρια από τον Πακιστανό και άλλα συμβάντα που λαμβάνουν χώρα σχεδόν καθημερινά. Φυσικά και δεν υπονοείται ανέγερση μνημείων, αλλά όμως ούτε και λήθη επί των γεγονότων. Όλα τα προαναφερθέντα περιστατικά ενέχουν ανθρώπους. Βέβαια, ξέχασα ότι για τους ανθρωπιστές σήμερα μόνο οι αντιφασίστες μπορούν και έχουν ευνοϊκή και ανθρώπινη αντιμετώπιση. Πάντα κίβδηλοι...