Αγωνιστικό Ημερολόγιο ΕΝ.Ε.Κ.: Η συμμετοχή των Εθνικιστών στον Μελιγαλά το 1982

ΕΝΕΚ - ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Κείμενα – Επιμέλεια : Ίων (Ιωάννης Σχοινάς)

• Κυριακή 18η Σεπτεμβρίου 1982:

ΤΟ ΕΝΕΚ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟΝ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

Είκοσι τρία πούλμαν και εκατοντάδες Ι.Χ. με μέλη και φίλους του ΕΝΕΚ δίνουν μαζικό χαρακτήρα στην εκδήλωση της Πηγάδας του Μελιγαλά, όπου εσφαγιάσθησαν από τους συμμορίτες του ΕΛΑΣ 2.200 Έλληνες πατριώτες.

Κάποιοι κομμουνιστές τόλμησαν –χάνοντας την ψυχραιμία τους από την πρωτοφανή μαζικότητα– να δημιουργήσουν επεισόδια. Σαφώς και επικράτησε πλήρης ηρεμία μετά από παρέμβαση της Ομάδος Περιφρουρήσεως του Κινήματος.

Την επίσημη διοργάνωση είχε ο Δήμος Μελιγαλά. Το ΕΝΕΚ, που συμμετείχε επισήμως στην τελετή, συνέχισε την εκδήλωση στον πέριξ της Πηγάδας χώρο, όπου μίλησε το μέλος της Ε.Ε. Αλεξάνδρα Γκίνη. Πλήρης η ομιλία της στη Νέα Θέση αρ. φύλλου 39.

Για μία ακόμη φορά οι λαχανοφυλλάδες της λεγομένης δεξιάς δεν είδαν ούτε άκουσαν τίποτε για την συμμετοχή του ΕΝΕΚ.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΕΝΕΚ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ

Μπροστά στην πηγάδα συγκεντρώθηκαν τα μέλη του ΕΝΕΚ, αμέσως μετά το πέρας της τελετής. Κι’ εκεί τους μίλησε η Αλεξάνδρα Γκίνη, μέλος της ΕΕ του ΕΝΕΚ, η οποία ανέφερε τα εξής:

«Βρισκόμαστε στο τόπο μιας θυσίας. Βρισκόμαστε μπροστά στην Ιστορία μας. Βρισκόμαστε μπροστά στο χρέος μας. Εδώ, σ’ αυτό τον τόπο, πάνω από 2.000 άτομα, στην πλειοψηφία τους άμαχοι χάσανε την ζωή τους με τρόπο άνανδρο και προδοτικό γιατί δώσανε πίστη στα λεγόμενα του Βελουχιώτη. Σφάχτηκαν από τους συμμορίτες αδιακρίτως φύλου, ηλικίας ή κοινωνικής θέσεως. Όλοι αυτοί οι σταυροί και αυτή η πηγάδα μαρτυρούν για μια ακόμη φορά τον τρόπο που οι κομμουνιστές επεδίωκαν και επιδιώκουν την απόκτηση της εξουσίας. Σφάξαν, λεηλάτησαν, κατέστρεψαν, και μετά ζήτησαν να αποποιηθούν των τίτλων των σφαγέων και να γίνουν οι αγωνιστές, οι ήρωες, οι καθαροί.

Οι θύτες πέταξαν από πάνω τους το τομάρι του λύκου και παριστάνουν τα θύματα. Απαίτησαν ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ μέσα στην Βουλή και την κέρδισαν. Απαίτησαν ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ» στα δικά τους μέτρα και την πέτυχαν.

Ας θυμηθούμε ότι το νομοσχέδιο αναγνωρίζει σαν Εθνική Αντίσταση όλα όσα έγιναν μέχρι τα τέλη του ’44 με αρχές του ’45. Και με διαταγή του Βελουχιώτη η σφαγή έγινε στις 13 Σεπτεμβρίου του ’44.

Δικαίωση λοιπόν στον Βελουχιώτη.

Δικαίωση στα εγκλήματα.

Δικαίωση στους φονιάδες.

Και όλοι αυτοί που είναι εδώ θαμμένοι, σκοτωμένοι με φρικτό τρόπο, όλους αυτούς εδώ και σε άλλες γωνιές της Ελλάδος ποιος θα τους δικαιώσει;

Σίγουρα όχι το μαρξιστικό κατεστημένο του ΠΑΣΟΚ.

Σίγουρα όχι η ΝΔ που δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να προετοιμάση τον δρόμο στο ΠΑΣΟΚ. τον δρόμο που άνοιξε το ’74 με την αναγνώριση του ΚΚΕ.

Δική τους κυβέρνηση έφερε τους κομμουνιστές στην Βουλή.

Στα χέρια του Κ. Καραμανλή είναι να μην υπογράψη το νομοσχέδιο για την αναγνώριση των φονιάδων. Στο χέρι του είναι να ασκήση τα προνόμιά του και να το επαναπέμψη στην Βουλή για συζήτηση.

Και στο χέρι των βουλευτών της ΝΔ είναι όχι να εγκαταλείψουν την συνεδρίαση της Βουλής μα να μείνουν και να παλαίψουν ξανά άρθρο με άρθρο αυτό που αποτελεί καταισχύνη της ιστορίας μας, ασέβεια και ιεροσυλία προς αυτούς που βρίσκονται θαμμένοι εδώ. ΧΩΡΙΣ ΑΓΩΝΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΕ.

Η ιστορία μας μιλάει. Η τακτική των κομμουνιστών ήταν και είναι μία. Απατηλές υποσχέσεις για λήθη, για ειρήνη, για αμοιβαίες υποχωρήσεις και μετά τσεκούρι, λεπίδι, βασανιστήριο, θάνατος. ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ. Η λήθη είναι για τους μικρούς, τους προσκυνημένους, γι’ αυτούς που δεν έχουν ούτε ιστορία, ούτε πίστη. Η λήθη είναι γέννημα των μαρξιστών. Την χρησιμοποιούν για να μας κάνουν να λησμονήσουμε το παρελθόν. Και αν όχι εσάς, τους μεγαλύτερους που το ζήσατε και το κουβαλάτε στο μυαλό και στην καρδιά σας, μα εμάς τους νεώτερους. Εμάς τους νέους που είμαστε πιο ευάλωτοι και ευπρόσβλητοι. 

Εμείς οι νέοι Εθνικιστές, οι νέοι του ΕΝΕΚ, έχουμε βαθειά ριζωμένη μέσα μας την απόφαση.

«ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ - ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ». Έχουμε την δύναμι να παλαίψουμε. Να παλαίψουμε σκληρά για να μην γίνη πραγματικότητα ο 4ος γύρος που ονειρεύονται οι κομμουνιστές.

Χρέος σας είναι να θυμάστε. Χρέος μας είναι να παλαίψουμε. Και παλεύουμε σκληρά και με όλες τις δυνάμεις μας.

Γιατί δεν μας πηγαίνει στην καρδιά στις παρελάσεις των εθνικών μας εορτών να παρελαύνουν μαζί με τους ήρωες και οι Ελασίτες.

Γιατί δεν μας πηγαίνει στην καρδιά να αποκαλούν τα μνημόσυνα των σφαγμένων από τους κομμουνιστές «γιορτές μίσους» και να μας κατηγορούν οσάκις τιμούμε τους πατέρες μας για αναμόχλευση πολιτικών παθών. Δεν θέλουμε την λήθη. Δεν μας πηγαίνει. Είναι εξω από την φύση μας. Ο Εθνικιστής ποτέ δεν καταθέτει τα όπλα. Παλεύει μέχρι του τέλους, μέχρι την νίκη. Σήμερα συγκεντρωθήκαμε εδώ όχι μόνον για να εκπληρώσουμε ενα χρέος μα για να δείξουμε την αντίθεσή μας στο νομοσχέδιο για την αναγνώριση των φονιάδων. ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ. Αυτή είναι η υπόσχεση που σας δίνει το ΕΝΕΚ».

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝΕΚ

Η Πολιτική Διεύθυνση του Κινήματος εξέδωσε την κάτωθι ανακοίνωση με ημερομηνία 19-9-82, η οποία δεν έτυχε φιλοξενίας από τις «αντικειμενικές» καθημερινές εφημερίδες της «δεξιάς».

«ΕΝΕΚ: ΜΕ ΛΑΪΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΙΚΗ

Είναι γνωστή σε όλους η συμβολή του ΕΝΙΑΙΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ στην καλλιέργεια του αιτήματος για αποκατάσταση της ιστορικής πραγματικότητος. Αντίθετα στην άδικη απόφαση της μαρξιστικής κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ για την παραχάραξη της ιστορίας και την αναγνώριση των φονιάδων του Λαού μας. Η χθεσινή μας μαζική συμμετοχή στον χώρο του μαρτυρίου 2.200 Ελλήνων στην πηγάδα του Μελιγαλά, μας δίνει το δικαίωμα:

1. Να στηλιτεύσουμε την ολιγομελή ομάδα των μαρξιστών που τόλμησαν —χάνοντας την ψυχραιμία τους μπροστά στην πρωτοφανή μαζικότητα— να δημιουργήσουν επεισόδια χωρίς όμως και να το καταφέρουν. Να τους δηλώσουμε δε ότι ποτέ δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να σβήσουν από την μνήμη του Λαού μας τα εγκλήματά τους.

2. Να συγχαρούμε τα μέλη της Επιτροπής Αγώνος, τον Δήμαρχο Μελιγαλά, τους Βουλευτές και όλους όσους —με ελεύθερο φρόνημα— συμμετείχαν για την ζωντανή και αγωνιστική τους παρουσία.

3. Με οδηγό μας την αρχή ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις αποτελούν τον πλέον σίγουρο δρόμο για την επιτυχία του σκοπού αυτού να καλέσουμε όλους τους Έλληνες Πατριώτες για τον εορτασμό της μάχης του Μακρυγιάννη στις 3 Δεκεμβρίου στην Αθήνα.

Εκ του Γραφείου Τύπου»