του Γιάννη Χ. Κουριαννίδη
Ο
δήμαρχος Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε προσφάτως ότι θα τοποθετήσει πινακίδες στα
τουρκικά και στα εβραϊκά σε διάφορα σημεία της πόλεως, ώστε να αναδειχθεί «το
πολυ-πολιτισμικό πρόσωπο και παρελθόν της». Στόχος η προσέλευση τουριστών!
Ασχέτως αν, σε στιγμές νηφαλιότητας προφανώς, στο προεκλογικό debate των
υποψηφίων δημάρχων στη δημοτική τηλεόραση είπε αυτό που πραγματικά πιστεύει,
ότι δηλαδή η Θεσσαλονίκη δεν μπορεί ποτέ να αποτέλεσα σοβαρό τουριστικό
προορισμό (απολύτως λανθασμένη φυσικά εκτίμηση, αρκεί να αναδείξουμε το πραγματικό
πολιτισμικό και ιστορικό της πρόσωπο, που δεν είναι άλλο από ελληνικό).
Η
πραγματικότητα, πάντως, είναι αυτή. Ότι δηλαδή ο κ. Μπουτάρης δεν πιστεύει ότι
με αυτά που κάνει θα έρθουν τουρίστες στη Θεσσαλονίκη. Για άλλον λόγο κάνει
ό,τι κάνει. Και δεν είναι ο μόνος...
Πρόσφατα,
στο δημοτικό συμβούλιο της πόλεως των Σερρών έγινε πολύς ο λόγος για κάποιον
Μεν-τρεντίν. Αυτός ήταν ένας οθωμανός νεωτεριστής και προοδευτικός
διανοούμενος, ο οποίος δεν ήταν αρεστός στον Σουλτάνο για όσα έλεγε και γι'
αυτό τον... κρέμασε στις Σέρρες, όπου βρισκόταν εκείνο τον καιρό. Ουδεμία άλλη
σχέση είχε με την περιοχή των Σερρών. Κι όμως... Ο δήμαρχος θέλει να ανεγείρει
εκεί μία στήλη στη μνήμη του... Μεντρεντίν, φυσικά για να., τονωθεί ο τουρισμός
στην πόλη του!
Η
Ελλάδα γεμίζει τζαμιά!
Αξίζει
να σημειωθεί ότι σης Σέρρες έχουν αναστηλωθεί ήδη 5 μνημεία της οθωμανικής
εποχής (!), ενώ η αντίστοιχη προσπάθεια κάποιων συμπατριωτών μας για την
αναστήλωση βυζαντινών εκκλησιών, που είχαν καταστρέψει οι Βούλγαροι, έπεσε στο
κενό. Και φυσικά, δεν είναι μόνον αυτά. Στα Γιαννιτσά, στην Καβάλα, στη Λάρισα, στα Τρίκαλα, στα Ιωάννινα
και σε δεκάδες άλλες πόλας και περιοχές της πατρίδας μας, υπάρχουν κι άλλοι
«ευαίσθητοι» τοπικοί άρχοντες που προβαίνουν σε ανάλογες κινή-σεις.
Στο
τελευταίο φύλλο της, η καλή εφημερίδα της Κομοτηνής «Αντιφωνητής» μάς θυμίζει
ότι τον Φεβρουάριο του 2013 n ΓΓ του Υπουργείου Πολιτισμού είχε αποκάλυψει
ότι διαθέτουμε 25,5 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ, για αναστηλώσεις μνημείων
της οθωμανικής εποχής!
Δικαιοσύνη
για ποιους;
Διερωτάται
εύλογα κανείς, τί είδους παρελθόν θέλουν να αναβιώσουν οι αξιωματούχοι αυτής της
χώ-ρας ; Κακώς, λοιπόν, εστιάζουμε σε έναν γραφικό δήμαρχο και δεν βλέπουμε το
τί γίνεται συλλογικά. Ο Μπουτάρης μπορεί να είναι η αιχμή του δόρατος, λόγω της
σπουδαιότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης ως αυτοδιοικητικού φορέα, αλλά συνάμα
αποτελεί και την απενοχοποίηση όλου αυτού του σχεδιασμού, που έχει πολύ
βαθύτερες αιτίες και στοχεύσεις.
Οι
Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, ως αναγνωρισμένη εθνική μειονότητα, έχουν
αποκτήσει αναφαίρετα δικαιώματα, όπως το να έχουν ελληνικά σχολεία (στα οποία
η αλβανική διδάσκεται ως ξένη γλώσσα), να
έχουν ελληνικές εκκλησίες, να υπάρχουν, δημόσιες πινακίδες και στα ελληνικά, να
καθαρογράφουν τα πρακτικά των δημοτικών συμβουλίων τους και στα ελληνικά κλπ.
Αυτά όλα είναι δικαιώματα μιας μειονότητας, που έχει αναγνωριστεί με συνθήκες
ως εθνική.
Κάτι
τέτοιο δεν ισχύει για καμμία μειονότητα στο ελληνικό έδαφος. Το ότι κάποιοι στο
παρελθόν συνυπέγραψαν με τους εξ ανατολών γείτονες συμφωνίες και πρωτόκολλα
για την διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας σε μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες,
ήταν ασφαλώς εγκληματικό και οδήγησε σε μία σειρά άλλων παράπλευρων επιπτώσεων,
όπως παρουσία διερμηνέων στα δικαστηριακοί στα νοσοκομεία κλπ.
Το
ότι κάποιοι άλλοι, στην εποχή μας, αναγνωρίζουν τέτοια δικαιώματα σε ανθρώπους
που εισήλθαν λαθραία στη χώρα μας, με τη δημιουργία σχολείων και τόπων
λατρείας, αλλά και με την εκ των υστέρων νομιμοποίηση τους, είναι πολλαπλά
ολέθριο και εγκληματικό.
To
πιο επικίνδυνο, όμως, είναι η προσπάθεια τεκμηριώσεως μίας πολιτισμικής
φυσιογνωμίας στον ελλαδικό χώρο, σε βάρος της μακραίωνης ελληνικής ιστορικής,
πολιτισμικής και κοινωνικής κυριαρχίας. Μία κυριαρχία που διακόπηκε βίαια με
την οθωμανική κατάκτηση, που μπορεί να μην κατάφερε να εξαφανίσει βιολογικά το
ελληνικό έθνος, αλλά που
δυστυχώς κατόρθωσε να αδρανοποιήσει τις δημιουργικές δυνάμεις του και να εξαφανίσει οποιαδήποτε πνευματική ανάπτυξη Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του θεσσαλονικιού λογοτέχνη, Γιώργου Σκαμπαρδώνη «Στα 482 χρόνια της τουρκικής κατοχής (1430-1912) στη Θεσσαλονίκη δεν γράφηκε ούτε ένα ποίημα ούτε ένα βιβλίο της προκοπής ούτε αναδείχτηκε ένας ιστορικός, ένας ζωγράφος, ένας καλλιτέχνης, ένας επιστήμονας. Τίποτε, κανείς. Μηδέν. Δεν χτίστηκε και δεν λειτούργησε κανένα πανεπιστήμιο. Μαύρο σκοτάδι. Και αν δει κανείς φωτογραφίες της πόλης του 1890 από τη θάλασσα, βλέπει ένα μαύρο, αραιοκατοικημένο κουτσοχώρι, γεμάτο μιναρέδες. Η πρώτη ελληνική εφημερίδα στην πόλη κυκλοφόρησε 100 ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης ελληνικής εφημερίδας στη Βιέννη Πού; Εδώ, στη Θεσσαλονίκη, όπου πριν από την τουρκική επέλαση αναδείχτηκαν ένα σωρό ιστορικοί συγγραφείς και ποιητές, εκκλησιαστικοί και κοσμικοί και η οποία ήταν επί 1.000 και πλέον χρόνια η δεύτερη πόλη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, πρωτεύουσα του Ανατολικού κράτους επί Γαλερίου, προνομιακό λιμάνι και κύριο επίνειο του μακεδόνικου βασιλείου», (από τον ιστότοπο www.makthes.gr/news/permanent/129542/ )
δυστυχώς κατόρθωσε να αδρανοποιήσει τις δημιουργικές δυνάμεις του και να εξαφανίσει οποιαδήποτε πνευματική ανάπτυξη Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του θεσσαλονικιού λογοτέχνη, Γιώργου Σκαμπαρδώνη «Στα 482 χρόνια της τουρκικής κατοχής (1430-1912) στη Θεσσαλονίκη δεν γράφηκε ούτε ένα ποίημα ούτε ένα βιβλίο της προκοπής ούτε αναδείχτηκε ένας ιστορικός, ένας ζωγράφος, ένας καλλιτέχνης, ένας επιστήμονας. Τίποτε, κανείς. Μηδέν. Δεν χτίστηκε και δεν λειτούργησε κανένα πανεπιστήμιο. Μαύρο σκοτάδι. Και αν δει κανείς φωτογραφίες της πόλης του 1890 από τη θάλασσα, βλέπει ένα μαύρο, αραιοκατοικημένο κουτσοχώρι, γεμάτο μιναρέδες. Η πρώτη ελληνική εφημερίδα στην πόλη κυκλοφόρησε 100 ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης ελληνικής εφημερίδας στη Βιέννη Πού; Εδώ, στη Θεσσαλονίκη, όπου πριν από την τουρκική επέλαση αναδείχτηκαν ένα σωρό ιστορικοί συγγραφείς και ποιητές, εκκλησιαστικοί και κοσμικοί και η οποία ήταν επί 1.000 και πλέον χρόνια η δεύτερη πόλη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, πρωτεύουσα του Ανατολικού κράτους επί Γαλερίου, προνομιακό λιμάνι και κύριο επίνειο του μακεδόνικου βασιλείου», (από τον ιστότοπο www.makthes.gr/news/permanent/129542/ )
Τώρα
ή ποτέ
Η
προσπάθεια τεκμηριώσεως μίας τέτοιας φυσιογνωμίας είναι που πρέπει να ανακοπεί
Αυτός είναι ο στόχος όλου αυτού του σχεδιασμού. Η δημιουργία δηλαδή των
υποδομών, ώστε να ωριμάσουν κάποια στιγμή οι συνθήκες που κάποιες
συλλογικότητες θα ζητήσουν να αναγνωριστούν ως εθνικές μειονότητες, με ό,τι κι
αν σημαίνει αυτό για την εθνική μας κυριαρχία και υπόσταση. Και αυτός ο
σχεδιασμός δεν αντιμετωπίζεται με ανόητες τοποθετήσεις του τύπου «ποια ήταν η πιο οδυνηρή κατοχή, η γερμανική των 4
ετών ή η οθωμανική των 4 αιώνων;»! Αυτά είναι βούτυρο στο ψωμί όλων των
ανθελλήνων, που θέλουν να παρουσιάζουν «τον πάνω όροφο του σώματος μας ως...
ακατοίκητο»!
--------------------------------------------------------------------------------------------
το άρθρο του Γιάννη Κουριαννίδη δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Κόσμο Δεκεμβρίου που κυκλοφορεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π