ΗΡΑΚΛΗΣ KΑΙ.....HERCULES (ή περί της σημασίας και καθυβρίσεως των Αρχετύπων)

"Μεγαλομάρτυρα Ηρακλή που ανεβαίνοντας από άθλο σε άθλο

σκοτώνεις τα πλήθια μέσα σου πάθη για να γενείς ίδιος Θεός    "

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Όσοι από εμάς έχου­με "μυηθεί" έστω κι ελάχι­στα στην Εθνικιστική Κο­σμοθεωρία γνωρίζουμε αρκετά καλά την Εσωτερική Δύναμη και την τεράστια σημασία των Αρχετύπων μιας Φυλής, όσον αφορά τη δημιουργία αλλά και τη συνέχεια του διαχρονικού της Πολιτισμού. Αρχέτυπα είναι οι αρχικές εκείνες "Εικόνες" που μία Φυλή στις απαρχές της Προϊστορίας ή της Ιστορίας της "κατασκευάζει" για τον ευατό της και αποτελούν τις Μυστικές Σφραγίδες που εν'συνεχεία δημι­ουργούν , "ομοιώματα", παραπλανήσιες εικόνες και Πρότυπα.

Τα Αρχέτυπα είναι τα δυνατά θεμέλια, η βάση του οικοδομήματος οποιου­δήποτε εθνικολάίκού πολι­τισμού, επί των οποίων και δια των οποίων παράγονται και αναπαράγονται τα Συλλογικά Πρότυπα, τα Σημεία Αναφοράς και οι Κώδικες Συμπεριφοράς ενός έθνους. Κάθε Φυλή σηματοδοτείται από τα δικά της Συλλογικά Αρχέτυπα, τα οποία φυσικά (δια του Αίματος και της Βούλησης), αλλά και μετά-φυσικά (δια της Ενιαίας Εθνικής Ψυχής) μεταβιβάζονται από Γενιά σε Γενιά και από τον ένα Πολιτισμικό Κύκλο στον άλλον.

Ο ψυχισμός της δικής μας Φυλής, με την πλούσια Προϊστορία και Ιστορία (όπως αποτυπώνεται στα Ελληνικά Μυστήρια και στη Μυθιϊστορία μας) βρίθει Αρχετύπων. Οι "Εικόνες" που τα Αρχέτυπα δημιουργούν "διοχε­τεύονται" στο Μαζικό Υπο­συνείδητο και Συνειδητό μέσα από τρεις "αγωγούς":

α) Τους Μύθους και τις Ηρωικές ή Μυστηριακές Παραδόσεις

β) Τα Σύμβολα (π.χ. ο Ηλιακός Αετός του Δία στο δεύτερο Πολιτισμικό Κύκλο "μετατρέπεται" στο Δικέ­φαλο Αετό του Βυζαντινού και στο "τέλος" αυτού του

Κύκλου στο "μονοκέφαλο" Αετό της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας).

γ) Τα Πρόσωπα (Πο­λεμιστές - Ηρωες – Ημίθεοι -    Θεοί)

Στην τελευταία "κα­τηγορία" θα ήθελα να "ξε­χωρίσω" τρία Πρόσωπα που

-κατά τη δική μου του­λάχιστον άποψη - απο­τελούν τους Βασικούς Αρχέτυπους Πολιτισμικούς μας Ηρωες: Τον Ηρακλή, το Θησέα και τον Οδυσσέα. Ο Οδυσσέας "ενσαρκώνει" την αιώνια φυσική, πνευματική και ψυχική αναζήτηση του Ανθρώπου του Ελληνα Ανθρώπου που έχει σταθερό σημείο αναφοράς, εκκί­νησης και προορισμού: Την Πατρίδα, Γη των Προγόνων και των Απογόνων (και αν θέλουμε να μιλήσουμε και μεταφυσικά η "Ιθάκη" συμβολίζει και το τέλος των εσωτερικών δοκιμασιών, το τελευταίο στάδιο Μύησης) και για να φθάσει περνά από άγριες θάλασσες, πολεμά με Κύκλωπες, Τέρατα και Θεούς (εσωτερικές κι εξωτερικές δοκιμασίες -σκαλοπάτια "εσωτερικής ανάβασης") αλλά παράλ­ληλα δέχεται όλες τις προκλήσεις (Το Τραγούδι των Σειρήνων) και Ομορ­φιές του Φυσικού Κόσμου (π.χ. Νησί της Καλυψους -κατάφαση και όχι άρνηση της Ζωής).

Ο Ηρακλής και ο Θησέας αποτελούν τις δύο όψεις του Ελληνα Ηλιακού Ηρωα που απ'αάθλο σε άθλο και από δοκιμασία σε δοκιμασία καταλήγει στη Θέωση (Ηρακλής) ή στην τελευταία δοκιμασία και δικαίωση (Λαβύρινθος).

Δεν έχω την πρόθεση, αλλά ούτε και τη δυνα­τότητα να προχωρήσω στην "ανάλυση" των Αρχετύπων όχι μόνο γιατί η ανάλυση του καθ' ενός απ'αυτά απαιτεί βιβλίο ολόκληρο, αλλά κυρίως γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν άλλοι, αξιολογότεροι από εμένα εθνικιστές να το επι­χειρήσουν. Τα παραπάνω τα ανέφερα αφ' ενός για να καταδείξω την τεράστια σημασία των Αρχετύπων κι αφ'ετέρου για να ανα­ρωτηθούμε ποια είναι η "θέση" τους σήμερα, στην "καθημερινή" ζωή μας. Τι "σημαίνουν" για παράδειγμα ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Οδυσσέας; Είμαστε σε θέση να νοιώσουμε την Αύρα αυτών των Μορφών και Συμβόλων; Είμαστε σε θέση να ανακαλύψουμε τις μα­γικές εικόνες και να ακού­σουμε τις μυστικές φωνές των Αρχέτυπων, να "βου­τήξουμε" σε αυτά τα βαθιά και καθαρά νερά και αναδυόμενοι όχι μόνο να δώσουμε διέξοδο στις προσωπικές μας υπαρ­ξιακές και μεταφυσικές αγωνίες αλλά και να "σκάψουμε" για να βάλουμε τα θεμέλια του Νέου Ελληνικού Πολιτισμού; Η απάντηση είναι τραγικά απογοητευητική.

Οχι μόνο δεν έχουμε αυτή την πρόθεση, αλλά και η ελάχιστη "γνώση" μας μας οδηγεί στην ειρωνική και "κωμική" αντιμετώπιση στον ευτελισμό και στην καθύβριση των Αρχετύπων. Θέλετε συγκεκριμένα παραδείγματα;

Τα τελευταία χρόνια στην "Ελληνική" Τηλεόραση προβάλλονται παραγωγές ιταλικής....προέλευσης με θέματα παρμένα από την Ελληνορωμαϊκή μυθολογία 

(μετά τα σπαγγέτι-γουέστερν, νέο φρούτο μας προέκυψε) και στις οποίες βασικός πρωταγωνιστής είναι ο....Ηρακλής. Τίτλοι: "ο Ηρακλής και οι τύραννοι της Βαβυλώνας", "ο Ηρακλής στηχώρα των Μήδων'κ.λ.π. Οι παραγωγές έτυχαν ευνοϊκής ανταπόκρισης από τους Ελληνες τηλεφάγους (γι αυτό κι εξακολουθούν να προβάλλονται) και τις βλέπουμε σε μέρες αργίας (Σάββατο, Κυριακή) και σε μεσημβρινές ώρες, όταν η οικογένεια "μαζεύεται" μπροστά στη τηλεόραση για να....ξεσκάσει. Η σκηνο­θεσία άθλια, οι ηθοποιοί να παραπαίουν μεταξύ γε­λοιότητας και καφρίλας και ο Ηρακλής να μετατρέπεται σε τύπο διασκεδαστικό για μικρά παιδιάκια και αγ­χωμένους γονείς. Ο Μεγα­λομάρτυρας Ηρακλής, ο Ηλιακός Ηρωας με τη Θεϊκή Καταγωγή και Προορισμό την "Επιστροφή" του στον Κόσμο των Θεών μέσα από τις σκληρές δοκιμασίες (στάδια μύησης) και τις ομορφιές του Κόσμου (δικαίωση της φύσης και της Ζωής), ένα από τα πιο φωτεινά μας Αρχέτυπα, μέσα από αυτές τις παρα­γωγές ταυτίζεται με τον....Μασίστα, ένα χυδαίο ογκωδέστατο σαρκικά τύπο, οινοπότη και βουφάγο, ένα τύπο που λυγίζει σίδερα και με το  ρόπαλο του τσακίζει τα κεφάλια των φουκαράδων που τυχαίνει να βρεθούν μπροστά του....και η Υβρις συνε­χίζεται.

Από τις εφημερίδες της 17ης Ιουλίου του Σωτηρίου Ετους 1995*,  πληροφορούμστε τα εξής: "Ελληνικό" ιδιωτικό τηλε­οπτικό κανάλι (δεν έχει ση­μασία ποιο ακριβώς, οι γραικύλοι της "ιδωτικής τηλεοράσεως" δε δια­φέρουν από κανάλι σε κανά­λι) θα μας προσφέρει την α­μερικανική παραγωγή: "Hercules. The legendary journeys: ("Ο Ηρακλής και τα μυθικά ταξίδια του"). Η αμερικανική παραγωγή θα μας προσφερθεί κατά τη "νέα σεζόν". Ακούστε λοιπόν: θα πρόκειται για έναν Hercules που φοράει σανδάλια και ταξιδεύει με άρμα, αλλά παράλληλα μιλάει απταίστως την αμερικανική αργκό, κατα­τροπώνει τους εχθρούς του χρησιμοποιώντας τη τεχνική του.... καράτε (το ρόπαλο ξεχάστηκε, είναι φαίνεται "ντεμοντέ") κι εμφανίζεται ως άλλος Σούπερμαν με μεγάλη δόση όμως από Τζέϊμς Μπόντ και είναι... .εξπέρ στο φλερτ και στο χιούμορ (Δία, γιατί δε ρίχνεις κεραυνούς να μας κάψεις!). Πρόκειται λοιπόν για έναν αμερικανοφερμένο Hercules του οποίου οι άθλοι παρουσιάζονται "με δια­σκεδαστικό και ανάγλυφο τρόπο" και ο οποίος έκανε "θραύση" στο αμερικανικό κοινό (δεν αμφιβάλλουμε όπως δεν αμφιβάλλουμε ότι θα κάνει "θραύση" και στο κοινό των εδώ ελληνό­φωνων γραικύλων).

Πως αντιμετώπισαν αυτό το γεγονός οι "ελλη­νικές" εφημερίδες; Με Ορ­γή; Οχι. Σαν Προσβολή; Οχι. Να πως: (αντιγράφω από την παρουσίαση σε γνω­στή εφημερίδα, γνωστής δη­μοσιογράφου).

"Το ρόλο του Ηρακλή ερμηνεύει φυσικά τα απαραίτητα "εντυπωσιακά σωματικά προσόντα". Ο ίδιος μάλιστα λέει για το ρόλο του: "Δεν είναι εύκολο να είσαι Ελληνας "σ.σ. συμφωνούμε απόλυτα δεν σου είναι καθόλου εύκολο φίλε από τις....USA, με τα "σημαντικά προσόντα"}.

Ο μύθος του Ηρακλή είναι από τους πιο συν­αρπαστικούς της Ελληνικής Μυθολογίας. Είναι ένας ρόλος που πάντα ήθελα να παίξω". (Με τέτοια προ­σόντα" πως να μην ήθελε; Κι ας "είναι δύσκολο να

είσαι Ελληνας") -σ.σ. η παρένθεση είναι της ελληνίδας δημοσιογράφου-.....Ομως, μπορεί να υπάρξει Hercules χωρίς θηλυκό δίπλα του; Οχι, γι αυτό βρέθηκε η Ζίνα. Βέβαια, δεν υπάρχει στα βιβλία της ελληνικής  Μυθολογίας

αλλάάάά αρέσει. Και μάλιστα η σχέση τους είναι μια πολύ ωραία κλασσική ιστορία αγάπης. Στην αρχή ήταν εχθροί, μετά έγιναν επιστήθιοι φίλοι, i like it! Πέταξε και την αγγλικούρα της η "ελληνίδα" δημοσιογράφος!

Κι εγώ (απλά) θέλω να ρωτήσω εάν αυτό δεν είναι Υβρις, τότε τι είναι ύβρις. Εάν αυτό δεν είναι προσβολή, τότε τι είναι προσβολή.. 

Και ίσως κάποιοι απα­ντήσουν πως πολύ παρα-φορτώνουνε τα πράγματα, πως ο "κόσμος" απλά θέλει να "διασκεδάσει" και πως όλα τα άλλα είναι....ψιλά γράμματα.

 "Φθάνοντας στην Πόλη, ο νους χτυπούσε μανιασμένος τους τοίχους της κεφαλής μου. Ελληνες ελεεινοί, σας σιχαίνομαι.  Ναι, ίσως είναι ψιλά γράμματα, γιατί ίσως δεν είμαστε παρά μονάχα τούτο:  Ελληνες ελεεινοί, Γραικολατίνοι και βρώ­μικα, σοσιαλιστές και φιλελεύθεροι, πολίτες και ιδιώτες, πειθήνιοι ψηφοφόροι και εφυσυχασμένοι καταναλωτές.... Ελληνες θλιβεροί, ψοφοδεής και κουρασμένοι, που κρύβουμε στην πιο σκοτεινή καταπακτή του "είναι μας" το αρρωστημένο πρόσωπο μας, όπως ο Ντόριαν Γκρέν έκρυβε στην πιο σκοτεινή γωνιά της σοφίτας του το πορτρέτο του. Ανίκανοι για το  Καλό, αλλά και για το Κακό, ικανοί μόνο για ανώδυνες "αρετές" και ξέπνοες "αμαρτίες". Πιο ΣΚΛΑΒΟΙ και από τους σκλάβους            

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΤΑΡΗΣ

----------------------------------------------------------------------------------

Το άρθρο του Κωνσταντίνου Τάταρη δημοσιεύθηκε στην εθνικιστική εφημερίδα 21ος ΑΙΩΝ τον Σεπτέμβριο του 1995