Ανακαλύφθηκε άγαλμα του Σιληνού - Ένα εκπληκτικό μαρμάρινο αριστούργημα της ελληνιστικής περιόδου

Η Ελλάδα συνεχίζει να εκπλήσσει τους αρχαιολόγους - Ποιος είναι ο Σιληνός, το μαρμάρινο άγαλμα της ελληνιστικής περιόδου, που ανακάλυψε η ανασκαφή του ΑΠΘ στην αγορά της Πέλλας...

"...εν τούτοισι και ο Σιληνός τοίσι κήποισι ήλω, ως λέγεται υπό Μακεδόνων υπέρ δέ των κήπων όρος κείται Βέρμιον ούνομα, άβατον υπό χειμώνος ενθεύτεν δέ ορμώμενοι, ως ταύτην έσχον, κατεστρέφοντο και την άλλην Μακεδονίην"

Το απόσπασμα από το 8ο βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου, περιγράφει το αδιάβατο, τον χειμώνα, Βέρμιο, πάνω από τους κήπους του Φρύγα βασιλιά Μίδα, όπου πιάστηκε με παγίδα ο Σιληνός, θεότητα του κρασιού, που θεωρείται μάλιστα ότι ανέθρεψε τον Διόνυσο.

Ο Σιληνός, έχει ύψος περίπου 1,75 εκ. Δεν θα μπορούσε να πει κανείς, πως πρόκειται για άνδρα ιδιαίτερης ομορφιάς. Χαρακτηριστική είναι η μακριά γενειάδα του. Η εικόνα αυτή, τουλάχιστον, προκύπτει από το μαρμάρινο άγαλμα, που βρέθηκε στην πανεπιστημιακή ανασκαφή του ΑΠΘ, στην αγορά της Πέλλας και σύμφωνα με τον διευθυντή της Ανασκαφής, καθηγητή του του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ Ιωάννη Μ. Ακαμάτη, "θα είναι ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα εκθέματα του νέου μουσείου της Πέλλας".

ΦΩΤΟ από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Κατά την έρευνα πεδίου στη βόρεια στοά της Αγοράς της Πέλλας, στο στρώμα καταστροφής του χώρου 10, εντοπίστηκε μαρμάρινο άγαλμα φυσικού μεγέθους σε πολλά τμήματα, που συγκολλούνται. Απεικονίζεται όρθια ανδρική γενειοφόρος μορφή. Φορά δορά και φέρει ενδρομίδες. Διατηρούνται σποραδικά υπολείμματα χρωμάτων. Η μορφή με πιθανότητα ανήκει στον κόσμο του Διονύσου (Σιληνός)" αναφέρεται στην ανακοίνωση, για την ανακάλυψη της ανασκαφής. 

ΦΩΤΟ από ΑΠΕ - ΜΠΕ
"Συνολικά, το άγαλμα είναι σε καλή κατάσταση, το κεφάλι φαίνεται πως κολλάει στον κορμό, απλώς θα πάρει κάποιο χρόνο η διαδικασία, ενώ λείπουν τα χέρια. Η μπροστινή όψη έχει αρκετά ιζήματα κολλημένα, θα πρέπει να γίνει η συντήρηση και να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί στην κάτω πλευρά, στην όψη, υπάρχει χρώμα που σώζεται" εξήγησε  ο καθηγητής Ακαμάτης, προσθέτοντας, ότι η ανασκαφή συνεχίζεται, άρα δεν αποκλείεται να βρεθούν κομμάτια που λείπουν.

Χρονολογικά, σύμφωνα με τον κ. Ακαμάτη, το άγαλμα ανήκει μετα βεβαιότητος στην ελληνιστική περίοδο και μένει να μελετηθεί και να προσδιοριστεί πιο συγκεκριμένα, σε ποια φάση της περιόδου κατασκευάστηκε.

Ο χώρος, στον οποίο βρέθηκε το άγαλμα, φαίνεται να είχε λατρευτικό χαρακτήρα, αφού από χρόνια έχει εντοπιστεί ημικυκλική κατασκευή με παροχές μικρών μολύβδινων σωλήνων όπου, με μηχανικό τρόπο από δύο δεξαμενές στο πίσω μέρος, παροχετεύονταν μικρή ποσότητα υγρού. Η θέση είχε χαρακτηριστεί ως λατρευτικός χώρος.
ΑΠΕ - ΜΠΕ