Ειδικές δυνάμεις, έτος 480π.Χ.! (του Γιώργου Τσιτώνα)

   Πολεμοχαρείς, παράτολμοι, βίαιοι! Εμείς! Έτοιμοι για καυγά στο δευτερόλεπτο, αρκεί να μας θιχτεί κάτι δικό μας! Χθες, σήμερα και πάντα, η ένταση, η μάχη, ο πόλεμος ήταν και θα είναι στο πετσί μας, για σωστούς ή λάθος λόγους, δεν έχει σημασία! Ατίθασοι, άναρχοι, αψυχολόγητοι, απρόβλεπτοι! Μην κοιτάτε που σήμερα έχουν πέσει τα κάθε είδους “γεράκια” επάνω μας και μας σπρώχνουν προς τα πίσω.. Παίρνουμε φόρα! Δεν μασάμε από τον σαρωτικό άνεμο της οικονομικής τους “καταστροφολογίας”, πάντα είχαμε ανάγκη τον κόντρα άνεμο, για να απογειωθούμε! Είμαστε σαν τους Γαλάτες, όταν δεν έχουμε τον εχθρό προ των πυλών, πλακωνόμαστε μεταξύ μας!

Όταν κάνει το λάθος και παρουσιαστεί όμως, εξαφανίζεται από προσώπου γης! Μόνο σε μια περίπτωση παραλίγο να καταστραφούν, όταν τους έστειλαν έναν και μόνο άντρα, και τους έσπειρε την διχόνοια.. Διαίρει και βασίλευε.. Κόμματα, θρησκείες, ομάδες, κλαδικές, συνδικαλισμός, 10 μύρια γραικούς μας έκαναν 10 μύρια κομμάτια. Ας είναι, αυτό είναι θέμα έτερου άρθρου.

 

Θα δώσω μερικά παραδείγματα εδώ να αποδείξω ότι ακόμα και σήμερα με όλα όσα δεινά ζούμε, είμαστε πάντα έτοιμοι για μάχη..!  Κλείστε κάποιον “κατά λάθος” στην Κηφισίας σε ώρα αιχμής..! Κυκλοφορήστε με μπλούζα του Παναθηναϊκού στο Μικρολίμανο..! Φορέστε Ελληνική Σημαία στα Εξάρχεια!! Τρείς σίγουρες περιπτώσεις για μια επίσκεψη στα επείγοντα του Ευαγγελισμού, χωρίς ουσιαστική αιτία, παρά μόνο επειδή είμαστε θερμόαιμοι! Έτοιμοι για μάχη, για σωστούς ή λάθος λόγους! Πολεμοχαρείς πάντοτε και ας προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο τα κάθε λογής απάτριδα γιουσουφάκια, θα έρθει η ώρα τους..

   Εδώ δεν μπορώ παρά να ανατρέξω στην Αρχαία Ελληνική μας γραμματεία για να παρουσιάσω ακόμα ένα παράδειγμα μοναδικής τόλμης, αντρειοσύνης, γενναιότητος και παντελούς περιφρόνησης προς κάθε είδους κίνδυνο εν καιρώ πολέμου, ακόμα έναν λόγο για τον οποίο οφείλουμε να είμαστε υπερήφανοι μα και αντάξιοι τέτοιων προγόνων..!

  

Στην Αρχαία Ελλάδα, όπου όλοι γνωρίζουμε την αδιαφιλονίκητη αξία της Σπαρτιατικής Φάλαγγας, υπήρχαν κάποιοι πολεμιστές –άγνωστοι στους περισσότερους- οι οποίοι ήταν ακόμα καλύτεροι, χωρίς μάλιστα να λαμβάνουν μέρος στην περίφημη Σπαρτιατική Αγωγή! Πολεμούσαν μάλιστα οικειοθελώς στις τάξεις των Σπαρτιατών, έχοντας την δική τους Μόρα, και είχαν την φήμη των πλέον σκληροτράχηλων μαχητών, διαβόητων για την αντοχή και σωματική τους δύναμη! Ήταν οι ειδικές δυνάμεις των Λακεδαιμονίων, οι άνθρωποι για τις δύσκολες αποστολές, οι φονικοί Σκιρίτες!

   Προσαρτήθηκαν χωρίς πολεμική αναμέτρηση στην Σπάρτη, η οποία τους έδωσε την ιδιότητα του περίοικου, ελεύθερου δλδ πολίτη χωρίς πολιτικά δικαιώματα ενώ ήταν Αρκάδες στην καταγωγή.

 Οι Σκιρίτες ζούσαν κυρίως στην ύπαιθρο, με μοναδική πόλη (μεγάλο χωριό) το Οίον.

Συγκροτούσαν μία από τις έξι μόρες της Σπαρτιατικής Φάλαγγας, που αρχικά ονομαζόταν Σκιρίτης Λόχος. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει ότι η Μόρα Σκιριτών αποτελείτο από εξακόσιους άνδρες. Ο Θουκυδίδης μας πληροφορεί ότι στη μάχη κατείχαν το αριστερό κέρας της παρατάξεως, δίπλα στον Βασιλιά, ενώ το δεξιό κατείχαν οι 300, ενώ το σύμβολο της μόρας των Σκιριτών ήταν ένα άσπρο γεράκι σε μαύρο φόντο.

   Όταν η Σπαρτιατική Φάλαγγα προέλαυνε προς συμπλοκή με τον εχθρό, κανείς δεν κινείτο μπροστά από τον βασιλιά, εκτός από τους Σκιρίτες. Ενεργούσαν ως εμπροσθοφυλακή, προπορευόμενοι του κυρίου τμήματος της φάλαγγας και ορισμένες φορές βρίσκονταν ακόμη πιο μπροστά και από τους έφιππους ανιχνευτές.

   Σε περίπτωση ενέδρας ή άλλου κωλύματος, ειδοποιούσαν το κυρίως τμήμα για να μην αιφνιδιαστεί και αναζητούσαν εναλλακτικά δρομολόγια, ώστε να διασφαλιστεί η συνέχιση της κίνησης. Κατά το χρονικό διάστημα που η φάλαγγα στρατοπέδευε, οι Σκιρίτες στρατοπέδευαν σε σημεία από όπου μπορούσαν να διακρίνουν από μακριά τους εχθρούς και τις κινήσεις τους.

  

Οι Σκιρίτες κατείχαν τον ρόλο του “προσκόπου” στον σπαρτιατικό στρατό. Οι πρόσκοποι στην Αρχαιότητα ήταν στρατιωτικά τμήματα που αναλάμβαναν δύσκολες αποστολές, κάτι σαν τις σημερινές ειδικές δυνάμεις πχ στις καταδρομικές επιχειρήσεις τους τη νύχτα, έβαφαν το πρόσωπο και το σώμα τους μαύρο, με σκόνη από κάρβουνο, για απόκρυψη-παραλλαγή κλπ.

  Ως η πλέον ριψοκίνδυνη επιχείρηση τους αναφέρεται η απόπειρα δολοφονίας του Ξέρξη, μέσα στην σκηνή του, μια από τις βραδιές της μάχης των Θερμοπυλών!

   Φανταστείτε απλά το μέγεθος του Περσικού στρατοπέδου για να καταλάβετε το απίστευτο του εγχειρήματος! Για να μετρηθούν οι στρατιώτες μόνο, περιέφραξαν έναν χώρο στον λόφο του Δορίσκου, κοντά στον Έβρο, όπου μέσα του χωρούσαν 10.000 άντρες, και αυτός ο χώρος γέμισε 170 φορές, δλδ 1.700.000 πεζικό! Προσθέσατε μεταγωγικά, ιππικό, ναυτικό, οικογένειες, δούλους, τεχνίτες, εμπόρους και λοιπούς παρατρεχάμενους, και το μέγεθος υπερδιπλασιάζεται! Ο δε Ηρόδοτος αναφέρει ότι από όπου περνούσαν στέρευαν οι ποταμοί!

   

Και όμως μια ομάδα αποφασισμένων σκληροτράχηλων Σκιριτών, σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, το ετόλμησε και επιχείρησε ανάμεσα σε τόσα εκατομμύρια εχθρικών στρατευμάτων!! Κατόρθωσαν μάλιστα και έφτασαν και μπήκαν στην Βασιλική σκηνή του Πέρση Μονάρχη και δολοφόνησαν εκτός των υπολοίπων, δύο αδερφούς του Ξέρξη, τον Αβροκόμη τον Πρεσβύτερο και τον Υπεράνθη! Το σχέδιο του βασιλιά Λεωνίδα ήταν η δολοφονία του ίδιου του Ξέρξη, τον οποίο όμως από τύχη το απόσπασμα των Σκιριτών δεν βρήκε εντός της σκηνής του. Το απόσπασμα εξοντώθηκε από τη δύναμη των επίλεκτων Περσών “Αθανάτων”, όταν αργότερα έγινε αντιληπτό.

   Παραλίγο μια χούφτα αποφασισμένων αντρών να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας..!

   Αργότερα ένας άλλος “τρελός” θα ξεκινούσε με 30.000 πεζικό, 5.000 ιππείς και 160 πλοία να κατακτήσει τον κόσμο, με επιτυχία!

  Ποτέ δεν ήμασταν οι περισσότεροι. Πάντοτε όμως ήμασταν οι αποτελεσματικότεροι, υπό την σωστή ηγεσία δε, χθες, σήμερα και πάντα, μεγαλουργούμε!

   Εν αναμονή…