Ψηφίδες από την Ιστορία του Κινήματος: Πως εξελίχθηκε η επιχείρηση Μακρυγιάννη.

γράφει ο ιστορικός Αρχηγός του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος - ΕΝ.Ε.Κ. συν. Πολύδωρος Δάκογλου

Το πρώτο μας πρωτοσέλιδο

Να θυμίσω την ατμόσφαιρα της εποχής. Ο ακροδεξιός και αντικομμουνιστής Κωνσταντίνος Καραμανλής, της περιόδου ΕΡΕ, είχε μεταμορφωθεί σε φιλοκομμουνιστή και αντιδεξιό πρωθυπουργό. Οι δεξιοί και αντικομουνιστές, τέως οπαδοί του, ένοιωθαν προδομένοι. Το ίδιο και οι βασιλόφρονες που είχαν συνειδητοποιήσει ότι τους είχε εξαπατήσει. Οι λεγόμενοι χουντικοί έψαχναν να βρουν τρόπο να του ανταποδώσουν την εξορία των ηγετών της 21ης Απριλίου και οι οικογένειες των θυμάτων της κομμουνιστικής ανταρσίας, αναζητούσαν χώρους και ευκαιρίες να θρηνήσουν για τους αδικοχαμένους συγγενείς και να καταραστούν όσους δικαίωσαν τους σφαγείς των.

Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, ήταν λογικά προβλέψιμο ότι η κυβέρνηση δεν θα επέτρεπε την ελεύθερη προσέλευση πολιτών στον χώρο του Συντάγματος Μακρυγιάννη, φοβούμενη αποδοκιμασίες και ότι θα επεδίωκε την υποβάθμιση της τελετής Τιμής και Μνήμης των Ηρώων που με την αντίστασή τους, ουσιαστικά «κράτησαν την Αθήνα Ελεύθερη». Έτσι και έγινε. Η κυβέρνηση απαγόρευσε την ελεύθερη προσέλευση και θα επιτρεπόταν η είσοδος στον χώρο του μνημείου, μόνον σε όσους είχαν πρόσκληση την οποία και έπρεπε να επιδεικνύουν στην πύλη για να τους επιτραπεί η είσοδος.
Όπως ανέφερα και χθες, ο στρατηγικός σκοπός της ενέργειας που σχεδιάζαμε ήταν να θυμίσουμε στους Έλληνες ότι «δεν πρέπει να ξεχνούν» και ότι πρέπει να βρίσκονται σε «ιδεολογική επαγρύπνηση». Από τον σκοπό της ενέργειας, πήγαζε και το βασικό σύνθημα που θα χρησιμοποιούσαμε. «ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1944: ΘΥΜΑΣΑΙ ή ΚΟΙΜΑΣΑΙ;»

Γιάννης Σχοινάς σε εκδήλωση - Διακρίνεται το
πανό που γράφει:
ΘΥΜΑΣΑΙ Ή ΚΟΙΜΑΣΑΙ;

Αποφασίσαμε, λοιπόν, ότι έπρεπε να μπούμε μέσα στον χώρο και χωρίς «πεζοδρομιακό τσαμπουκά» να πετύχουμε το στρατηγικό σκοπό, μεταφοράς του μηνύματος με την διακήρυξη του συνθήματος που είχαμε κατασταλάξει.
Η εκτέλεση του σχεδίου, εξελίχθηκε ως εξής: Φροντίσαμε να προμηθευτούμε 5 προσκλήσεις και να κατασκευάσουμε ένα πανώ μήκους 10 περίπου μέτρων, με το σύνθημα που είχαμε καταλήξει. Δύο ζευγάρια νέων συναγωνιστών μπήκαν την ημέρα της εκδήλωσης στον χώρο και στάθηκαν μπροστά και απέναντι από το μικρόφωνο του ομιλητή. Ο ένας, είχε μπροστά στο στήθος του, μέσα από το παλτό του, το διπλωμένο πανώ και οι άλλοι τρείς στάθηκαν στην ίδια ευθεία τρία μέτρα περίπου ο ένας από τον άλλο και περίμεναν το σύνθημα για να εμφανίσουν, να ξεδιπλώσουν, να σηκώσουν ψηλά και να κρατήσουν ανοικτό το πανώ.

πανό δια χειρός συν. Κατσίφα με το σύνθημα
ΘΥΜΑΣΑΙ Ή ΚΟΙΜΑΣΑΙ; επί ΕΝΕΚ

Μια άλλη ομάδα από δεκαπέντε μέλη του Κινήματος είχαν σταθεί στο πεζοδρόμιο απέναντι από την πύλη, είκοσι μέτρα πιο κάτω, περιμένοντας να εμφανιστώ εγώ με το αυτοκίνητό μου και δεκαπέντε Ελληνικές σημαίες διαστάσεων 3μέτρα επί 5 μέτρα σε κοντάρια (μεταλλικούς σωλήνες) ύψους 6 μέτρων, φορτωμένων στην σκάρα.
Έστριψα και μπήκα στην Βεΐκου, 3 λεπτά πριν από την έναρξη της τελετής. Σταμάτησα 20 μέτρα πιο κάτω από την πύλη, κατεβάσαμε και ξεδιπλώσαμε τις Σημαίες μέσα σε ένα λεπτό. Οι 15 σημαιοφόροι ξεκίνησαν και σε δύο ζυγούς πήγαν προς την πύλη. Δεν ρώτησαν κανένα τίποτα και προχώρησαν μπαίνοντας μέσα σαν να ήσαν στοιχείο της όλης τελετής. Οι Χωροφύλακες στην πύλη στάθηκαν προσοχή, χαιρέτησαν τις σημαίες και οι σημαιοφόροι, μέλη του Κινήματος παρατάχθηκαν μπροστά απ’ όλους τους συγκεντρωμένους σε απόσταση ενός μέτρου ο ένας από τον άλλο, υπό τα χειροκροτήματα παρισταμένων και επισήμων. 

Σύνταγμα χωροφυλακής Μακρυγιάννη
από εκδήλωση του ΕΝΕΚ

Στάθμευσα το αυτοκίνητο δύο τετράγωνα πιο κάτω και πήγα και παρακολούθησα την υπόλοιπη εκδήλωση μαζί με τους δέκα ακόμη συναγωνιστές που ήταν εκεί.
Όλα εξελίχθηκαν ήρεμα και ομαλά μέχρι που άρχισε να μιλάει ο Σταμάτης, περί λήθης και άλλων τινών. Τότε, οι συναγωνιστές έβγαλαν και ξεδίπλωσαν το πανώ, αστραπιαία, υπό την προστασία των 15 σημαιοφόρων που είχαν δημιουργήσει εμπρός τους ένα διακριτό τοίχος και ο Υπουργός του Καραμανλή έχασε τα λόγια του. Ολοκλήρωσε όπως όπως την ομιλία του κοιτώντας και διαβάζοντας συνεχώς το σύνθημα «ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1944: Θυμάσαι ή Κοιμάσαι», και έφυγε εκνευρισμένος και κατσαδιάζοντας τους αξιωματικούς που είχαν την ευθύνη προστασίας του χώρου. 
Ο κόσμος δημιούργησε ένα κλοιό προστασίας γύρω από τα μέλη μας που βγήκαν συντεταγμένα, φόρτωσαν τις σημαίες και πάλι στο αυτοκίνητο και αποχωρήσαμε, χωρίς προσαγωγές ή συλλήψεις.
Το σύστημα είχε ηττηθεί. Εμείς είχαμε επιδείξει τις δυνατότητες και την αποφασιστικότητά μας και είχαμε γνωριστεί με πολλούς νέους που στην συνέχεια έγιναν μέλη μας.

Την επόμενη ημέρα, μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. Η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ του Σάββα Κωνσταντόπουλου, με αρχισυντάκτη τον εξαιρετικό δημοσιογράφο Γιώργο Βελαχουτάκο, μας είχε στην πρώτη σελίδα και μάλιστα με φωτογραφία του πανώ ανοιγμένου. Αν θυμάμαι καλά, την φωτογραφία είχε τραβήξει ο επαγγελματίας φωτορεπόρτερ Φλώρος. 
Λυπάμαι ειλικρινά που δεν θυμάμαι τα ονόματα των 4 και των 15 μελών του Κινήματος για να τα αναφέρω τιμητικά. Θα χαιρόμουν αν όσοι διαβάζετε τις ψηφίδες, τα καταγράψετε.

ΑΥΡΙΟ: ΨΗΦΙΔΑ 13 (Ο πρώτος απόφοιτος της Σχολής Στελεχών από την Πάτρα