ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ή Ιστορική του αποστολή.

Εισηγητής: Απόστολος Χατζηβασιλείου, 27 ετών. απόφοιτος Βιομηχανικής Πειραιώς, Πρόεδρος Τ.Ο. Κατερίνης.  

"Εχουμε τήν τύχη νά ανήκουμε στόν πλέον αξιοθαύμαστο Λαό πού παρουσιάσθηκε στην ιστορία της άνθρωπότητος. Τον Λαό πού έδωσε δυό τουλάχιστον γνωστούς πολιτισμούς παγκοσμίου ακτινοβολίας και διεδραμάτισαν ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη και των άλλων Λαών. Ή φιλοσοφία, ή επιστήμη, ή τέχνη, οί ανθρώπινες άξιες, δημιουργήματα τών δυό πολιτισμών, έδωσαν προοπτική στή ζωή του ανθρώπου.

Ή τοποθέτηση του Ελληνισμού στην κορυφή τών υπολοίπων λαών, στή θέση πού πρέπει νά κατέχει εις τήν παγκόσμια πνευματική εξέλιξη, δεν εχει σωβινιστική

μορφή και ούτε μεγεθύνουμε τό «Έλληνικόν θαύμα». Απλώς και μόνο θέλουμε νά δείξουμε ποία υπήρξε ή συμβολή του Ελληνισμού στήν δημιουργία πολιτισμού

από την Β Συνδιάσκεψη 

και τήν κολοσσιαία κληρονομιά πρός τούς "Ελληνες.

"Οπως αναφέρει ή ιστορία και άλλοι λαοί προσπάθησαν νά κυ­ριαρχήσουν π. χ. οί Ρωμαίοι, Ρώσσοι, Γερμανοί.

Υπάρχει ομως μία τεράστια διαφορά μεταξύ του Ελληνισμού και τών άλλων λαών. Ό Αρχαίος Ελληνισμός είχε δικαιολογημένη και σαφή συνείδηση τής υπεροχής του διότι δημιούργησε πολιτισμό, ενώ οί άλλοι λαοί θέλησαν νά γίνουν ηγέτες τής άνθρωπότητος διά τής βίας ώστε νά υποδουλώσουν και νά εκμεταλλευθούν τούς άλλους λαούς.

Ό Αρχαίος Ελληνικός και Βυζαντινός είναι μεγάλης σημασίας πολιτισμοί και δημιουργήθηκαν ύπό τών Ελλήνων χάριν τής άνθρωπότητος.

Αφετηρία πραγματοποιήσεως κάθε νέου πολιτισμού, ό Αρχαίος Ελληνισμός, πού ήτο ή ικανότης προσαρμογής στήν ζωή και έλλόγου άπολαύσεως, ή επιθυμία προς όραση και στοχασμό, θετική και ακαταπόνητη αναζήτηση τής αληθείας, ή δύναμη νά αντιμετωπίζουν μέ διαύγεια ακόμη και τά πιό άσχημα, ή διαμόρφωση τής σκέψεως των, ή επιθυμία των νά μή αφήνουν τίποτε σκοτεινό και ανεξιχνίαστο. Τά μαθηματικά, ή φυσική, ή αστρονομία, ή ιατρική, ή ψυχολογία, ή ζωολογία, ή γεωγραφία, ή παιδαγωγική, ή στρατιωτική τέχνη, ή αίσθηση τής αρμονίας έδωσε τήν αρχιτεκτονική και γλυπτική. Η ποί­ηση, ή δραματουργία, ή τραγωδία, ή κωμωδία είναι δημιουργήματα του Αρχαίου Ελληνισμού.

Πρώτοι οί Αρχαίοι Έλληνες απέκτησαν Εθνική συνείδηση και αντιτάχθηκαν στήν απόπειρα τού άσιανισμού νά τούς υποδουλώσει κατά τό πρώτον ήμισυ τού 5ου π.Χ. αίώνα. Ό Ελληνικός πολιτισμός στηρίχθηκε στήν ιδέα τής εθνικής ελευθερίας, στήν αισιόδοξη αντίληψη τής ζωής τής εκτιμήσεως πρός τά εγκόσμια, στόν ορθολογισμό, στήν παράλληλη καλλιέργεια τού σώματος και τού πνεύματος και στόν απόλυτο σεβασμό πρός τήν αξιοπρέπεια και τήν άξια τού πλησίον. Οί "Ελληνες μελέτησαν μέ σοβαρότητα τήν πραγ­ματικότητα πού τούς περιέβαλλε και προσπάθησαν πρώτα νά τήν κατανοήσουν και κατόπιν νά δεσπόσουν έπ' αυτής. Γιά νά επιτύχουν τήν κυριαρχία καλλιέργησαν τις δημιουργικές δυνάμεις τής ανθρώπινης φύσεως, μελέτησαν τούς εαυτούς των και προσπάθησαν νά βρουν τρόπο συμβιβασμού τού ιδεώδους τής ανθρώπινης ελευθερίας μέ τούς περιορισμούς τούς όποιους επιβάλλει στόν άνθρωπο ή φύση και ή κοινωνική συμβίωση.

Ή αρχή τής φιλοσοφίας είναι ή απορία πού γεννάται στόν άνθρωπο περί τής σχέσεως πού έχουν τά όντα πρός τά αίτια και επιδίωξη ή επίλυση. Ή Ελληνική φιλοσοφία αντιμετώπισε πρώτον τά προβλήματα αυτά, τά όποια και επιδίωξαν νά τά επιλύσουν καλώς και ορθώς για τούς ανθρώπους οί δημιουργοί τού μεγαλειώδους πνευματικού οικοδομήματος πού μας κληροδότησαν, όμοιον τού οποίου δεν έχει νά μας επιδείξει όχι μόνον ουδείς άλλος λαός άλλά και ό κόσμος ολόκληρος.

από την Β Συνδιάσκεψη

Στήν επίδραση τών παλαιοτέρων πολιτισμών, Σουμερίων, Ασσυρίων, Βαβυλωνίων, Αιγυπτίων και Φοινίκων απέδιδαν πολλοί ξένοι ιστορικοί φιλόσοφοι άλλά δυστυχώς και μερικοί "Ελληνες τήν «άπρόοπτον» κατ' αυτούς ανάταση τού αρχαίου Ελληνικού πνεύμα­τος πού σημειώθηκε μεταξύ τών ετών 650 εως 250. Οί ανασκαφές τού Σλήμαν στήν Τροία και τις Μυκήνες και τού "Εβανς στήν Κνωσσό, εκμηδένισαν τά ανωτέρω. Οί ανωτέρω λαοί δεν είχαν φιλοσοφικά συστήματα ικανά νά επιδράσουν στήν Ελληνική σκέψη καθ’ όσον δεν ήσαν τόσον προηγμένοι. Οί θεωρίες τους είναι επηρεασμένες άπό θεοκρατικές, θεοσοφικές και θρησκευτικές κυρίως δοξασίες και αντιλήψεις και ουδόλως είχαν απαλλαγεί άπό τήν πρωτόγονη αίσθηση τού άνθρωπου ότι ό θεός ή οί θεοί αναμιγνύονται και επεμβαίνουν ενεργώς και αυτοπροσώπως.

Μετά τήν έν μέρει ανάγνωση τής Ελληνικής Γραμμικής Γραφής Α και κυρίως τής Β και τού δίσκου τής Φαιστού και μετά τις διαπι­στώσεις τών διαφόρων αρχαιολόγων, ότι και στήν Ελλάδα υπήρξε παλαιολιθικός πολιτισμός, είχε αποδειχθεί ότι τά γραπτά κείμενα τής Ελληνικής γλώσσης καλύπτουν περίοδο τουλάχιστον τριών χιλιά­δων ετών, όση, πλήν τής κινεζικής, ουδεμία άλλη γλώσσα τής υφηλίου καλύπτει και ότι τόσο οί Μυκήνες όσο και οί Κρήτες ήσαν "Ελληνες και όχι Ίνδο-Εύρωπαιοι ή Σκύθες πού κατήλθαν άπό τόν βορρά για νά εκπολιτίσουν τούς "Ελληνες.

Οί ανασκαφές άπό τόν Μιλόίσιτς (1957-1959) στήν Θεσσαλία, Ούέης, Μυλωνά και Παπαδημητρίου στις Μυκήνες, τού Πουλιανού στήν Χαλκιδική, τού Δ. Θεοχάρη στήν Αλόννησο Σποράδων κ.ά., ώς και ή γενομένη αποκρυπτογράφηση τού πίνακος τής Φαιστού και πινακίδων τής Γραμμικές Γραφής Α ύπό τού καθηγητού Vladimir Grorgiev, των αναγομένων ατίς αρχές της β' χιλιετηρίδος π.Χ., και άπό τήν όποια έχει διαπιστωθεί ότι μία εκ των δυο γλωσσών πού έχουν γράψει οι πινακίδες, εΐναι ή Ελληνική, χρησιμοποιούμενη οπωσδήποτε κατά τό 15 ΧΪ π.Χ. Επίσης οί μετρήσεις διά τού C14 (άνθρακος 14) έδειξαν ότι χρονολογημένα ευρήματα ανασκαφών στήν Κύπρο ανάγονται στις αρχές τής Β'χιλιετηρίδος και όχι της Δ' όπως υποστηρίζουν, όπως και τις τελευταίες μετρήσεις (1974)διά τού C14 των ευρημάτων τής Νέας Νικομήδειας στή Μακεδονία πού δείχνουν ότι αυτά ανάγονται εις τήν Β' επίσης χιλιετηρίδα.

Μεταξύ τών ευρημάτων τούτων υπάρχουν και 2000 περίπου 

απανθρακωμένοι σπόροι πού δείχνουν, ότι οί προγονοί μας ήξεραν νά καλλιεργούν τήν γή και συνεπώς είχαν ένα προηγμένο πολιτισμό.

Τά άρχαΐα κείμενα και οί παραδόσεις σαφώς αναφέρουν ότι πρό τού Όμηρου και τού Ησιόδου υπήρξαν και άλλοι ποιητές, μελωδοί και πνευματικώς ανεπτυγμένοι ερευνητές, όπως ό Όρφεύς και οί Όρφικοί πού ασχολήθηκαν μέ τήν ερμηνεία τών φυσικών φαινομέ­νων και τήν μελέτη τών κοινωνικών και τών πολιτικών τών ανθρώπων τής εποχής των.

Μερικά έργα αρχαίων συγγραφέων Όρφέα και 'Ίωνος Τραγικού: Τριαγμοί», «Ίεροετολική», Βροντινού, «Φυσικά, «"Υμνος", «Κορυβαντινά», «'Ωτοθυτικά», «Θοπολικό», «Αστρονομία», «"Επη».

Αλλά και αί «Ίνδικαί Βέδαι» (Βισνού και ΙΙουρέχια) περιέχουν στοιχεία πού ομοιάζουν καταπληκτικώς μέ πολλά κείμενα τών 'Ορφικών. Και επειδή οί Ινδικές αυτές παραδόσεις θεωρούνται πα­νάρχαιες, λογικό και φυσικό εΐναι και τά κείμενα τών Όρφικών νά εΐναι πανάρχαια. "Ετσι ό Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός εΐναι αύτόφυτος και αυτοδημιούργητος.

Μετά τούς Ελληνιστικούς χρόνους και μία περίοδο παρακμής εμφανίσθηκαν οί Ρωμαίοι οί οποίοι κατέκτησαν τήν Ελλάδα. Μετά δέ άπό 4 περίπου αιώνες και πάλι ο Ελληνισμός άπό τό χάος τής καταρρεύσεως τής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, δημιούργησε ένα νέο ύπερχιλιετή πολιτισμό, τόν Βυζαντινό. Τά επιτεύγματα τού Ελλη­νισμού έπέθεσαν τήν σφραγίδα των επί τού κόσμου, ό όποιος δημι­ουργήθηκε ύπό τήν Ρωμαϊκή κατάκτηση. Δυό εΐναι τά κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονότα τών πέντε αιώνων τής ρωμαϊκής κυριαρχίας.

1) Ή βαθειά επίδραση τής Ελληνικής κληρονομιάς επί τού ρωμαϊκού πολιτισμού ιδίως στους τομείς τού στοχασμού, τής λογο­τεχνίας και τής τέχνης και 2) ή διάδοση τού Χριστιανισμού διά τής Ελληνικής γλώσσης και ό εμπλουτισμός του μέ ουσιώδη στοιχεία Ελληνικής φιλοσοφίας. Και πάλι ό Ελληνισμός κατευθύνει τήν φι­λοσοφία, τήν τέχνη, τήν επιστήμη, τήν οικονομία και τό εμπόριο. Απόδειξη δε ότι ό Βυζαντινός πολιτισμός εΐναι Ελληνικός, είναι ότι μόνο στη Δύση ευρέθησαν ρωμαϊκά μνημεία, εις δέ τήν εγγύς Ανατολή όλα καθ’ όλα Ελληνικά.

Κατά τόν Βυζαντινισμό και πάλιν υπάρχουν οί ηθικές άξιες πού δίδουν νόημα στόν άνθρωπο. Αυτό δέ αποδεικνύεται άπό τις κοινό­τητες πού υπάρχουν όχι μόνον για οικονομικούς σκοπούς αλλά και για εκπολιτιστικούς. "Ετσι και ό Βυζαντινός πολιτισμός είναι δημι­ούργημα τών Ελλήνων πού και μετά τήν πτώση τού Βυζαντίου τό Ελληνικό "Εθνος δέν εξαφανίσθηκε άλλα έγινε και κύριο τής κατα­στάσεως (οίκονομία-έμπόριο). Ή Ελληνική φυλή εΐχε τουλάχιστον δυό γνωστούς μεγάλους πολιτισμούς-σταθμούς στήν ιστορία τής άνθρωπότητος.

Οί "Ελληνες είναι αυτόχθονες και Λαός πού ζή ανέκαθεν στήν Ελληνική χερσόνησο και τις Ελληνικές νήσους, ή κάθοδος δέ δια­φόρων κλάδων τής φυλής νοτιώτερα εξηγείται ώς κάθοδος ομάδων ορεινών πρός τά πεδινά. Αλλά και ή συγκριτική γλωσσολογία πού έχει τόσον αναπτυχθεί, αποδεικνύει ότι ή Ελληνική γλώσσα ελάχιστη συγγένεια έχει μέ τήν γλώσσα άλλων λαών. Εΐναι εξακριβωμένο ότι ή εμφάνιση καΐ ή κίνηση Σημιτικών φυλών πρός τήν Δυτική Μεσόγειο σημειώθηκε πολύ άργά. Μετά τήν πτώση τής Κρήτης (φοινικικές αποικίες στή Μεσόγειο, εμφάνιση Φοινίκων και Αιγυπτίων στά παράλια της Αργολίδος, Καρχηδόνιοι κ.λπ.). Τά δε περί Κάδμου ατή Θήβα και του Κρέοντος στήν Αθήνα, πού τούς εμφάνισαν ώς Αιγυπτίους ή Φοίνικες, δεν είναι ακριβή διότι ή κίνηση αυτή ουδεμία σχέση εχει με τούς Πελασγούς (πρωτο-Έλληνες) στήν Ελλάδα καί στήν Κρήτη.

Κατά συνέπειαν και οί ανωτέρω ισχυρισμοί περί τής καταγωγής τών πρωτοελλήνων άπό Σημίτες, εΐναι ψεύδος αστήρικτο όπως αποδείχθηκε διά τής βιοχημικής εξετάσεως αίματος τών συγχρόνων Ελλήνων ύπό τών Χίρσλφεντ, Κούμαρη, Διαμαντοπούλου, Παπα-μάρκον. Παλαιότερα καί ύπό τού Γερ. Π. Αλεβιζάτου και οί παλαιότερες συκοφαντίες τού Φαλμεράϋερ εναντίον τών νεωτέρων ' Ελλήνων.

Οί εξετάσεις αίματος απέδειξαν ότι ή Ελληνική φυλή είναι τε­λείως διαφορετική όντότης καί ουδεμία σχέση εχει μέ τούς Βαλκάνιους-Βουλγάρους-Σέρβους-Κροάτες καί Τούρκους καί διατηρεί, παρά τήν ανάμιξη της μέ τις φυλές αυτές κατά διαφόρους καιρούς, ανό­θευτη, Ισχυρή καί καθαρή τήν ομοιογένεια τών ομάδων τού αίματος της λόγω τής μεγίστης αφομοιωτικής δυνάμεως καί τής υπεροχής της.

Κάνοντας μίαν ιστορική αναδρομή καί συνειδητοποιώντας τήν ταυτότητα τής Ελληνικής φυλής πού υπάρχει καί ζή εδώ καί χιλιάδες χρόνια, παρατηρούμε τήν μεγάλη πραγματικότητα ότι αποτελεί γεν­νήτορα πολιτισμών. Φυλές, κράτη, έθνη χάθηκαν.

Οι Εθνικιστές της ΕΝΕΠ σε συγκέντρωση

Ό Ελληνισμός, ή πηγή τού πολιτισμού διαθέτει δύναμη καί ζω­τικότητα πού τού δίδει τό δικαίωμα νά εξακολουθήσει στό μέλλον νά γεννά Πολιτισμούς. Διότι εΐναι ή αιωνία φυλή πού δίδαξε καί εΐναι έτοιμη νά διδάξει καί πάλιν τό ύψηλώτερο καί ευγενέστερο ιδεώδες. Τήν Εθνική Ελευθερία. Διότι ό Ελληνισμός εΐναι τό αίώνιο τό πραγματικά άφθαρτο καί ακατάλυτο πνεύμα, τό όποιον ούτε συλλαμβάνεται ούτε υποτάσσεται ούτε αποθνήσκει, άλλά συνεχώς δημιουργεί.

Ή δυναμική θεώρηση του κόσμου, ή αρχή τής έπικρατήσεως τής ανθρώπινης θελήσεως στο περιβάλλον, εΐναι στοιχεία πού δένονται μέ τήν ιδιότητα τής Ελληνικής φυλής νά γεννά πολιτισμούς.

Ό Ελληνισμός σέ οποιαδήποτε φάση τής ιστορίας του και σε οποιαδήποτε περιοχή και άν βρέθηκε, έδωσε πολιτισμούς μεγαλειώ­δεις και ανέβασε τά ανθρώπινα επιτεύγματα σέ ϋψη πού για άλλους λαούς εΐναι και θά εΐναι έπ' άπειρον ιλιγγιώδη. Ό "Ελλην όταν τοποθετείται μπροστά ατό χάος στέκει ώς άνδρας απέναντι του και τό οργανώνει.

Αυτή ακριβώς είναι ή δημιουργική δύναμη τής Ελληνικής ψυχής, ενώ ό οιοσδήποτε άλλος διαλύεται μέσα σ' αυτό. Γιά τόν Ελληνισμό δεν υπάρχει ή παραμικρή αμφιβολία και δεν πρόκειται νά αποτελέσει κλονισμό κανενός είδους αμφισβήτηση γιά τό ότι τό "Εθνος μας αγωνίστηκε σκληρά και ότι είναι γραφτό νά αγωνίζεται πάντα και άν πέφτει κάποτε, στό τέλος νά ξαναγεννιέται πάλι άπό τήν άρχή. Ό ελληνισμός δέν πρόκειται νά δεχθεί αμφισβήτηση γιά το ότι οί πε­ρίοδοι τής ιστορίας τού Λαού μας είναι κύκλοι στήν σειρά.

Ή κατηγορική προσταγή εΐναι διαφορετική κατά λαούς και τό­πους. Ό Ελληνισμός μακράν τού συμφέροντος, οικοδόμησε μία καθαρή έννοια καθολικού χρέους γι' αυτό και ΐσταται υψηλότερα στήν παγκόσμια ιεραρχία τού ήθους ώς άξιος ιστορικός αναβαθμός και γι' αυτό δέν πρέπει νά αξιολογείται μέ τά κριτήρια άλλων, βιομηχανικώς μέν εξελιγμένων άλλά έξ απόψεως ηθικού πολιτισμού μή προκεχωρημένων λαών. Είναι φανερό ότι σήμερα δέν πρέπει νά θεωρούμε τούς εαυτούς μας κατωτέρους, άφού όλοι οί άλλοι λαοί άπό εμάς διδάχθηκαν.

Οί νέοι τής ΕΝΕΠ πιστεύουν ότι ή σπουδαιότερη ίδιότης τού Ελληνισμού είναι νά αποτελεί γεννήτορα πολιτισμών. Πιστεύουν ότι ή ίδιότης αυτή δημιουργεί ένα μεγάλης σημασίας καθήκον γιά τήν Ελληνική φυλή. Πρέπει νά γίνουν βίωμα γιά τόν κάθε "Ελληνα τά λόγια τού Περικλή Γιαννόπουλου «Προορισμός τον "Ελληνος είς τον κόσμον αυτόν ήτο και εΐναι εις κάθε έποχήν, σήμερον καί αϋριον ό εξανθρωπισμός τής οικουμένης». Αυτή εΐναι ή κοσμοθεωρητική προοπτική του Λαού τών Ελλήνων. Αυτή εΐναι ή ιστορική αποστολή του Ελληνισμού.

Οί νέοι της ΕΝΕΠ πιστεύουν ότι τό Έλληνικόν "Εθνος σήμερα δοκιμάζεται. Ό σύγχρονος "Ελληνας δέχεται τις επιδράσεις τού πε­ριβάλλοντος καί τού κλίματος τής εποχής, υφίσταται τις συνέπειες τής πνευματικής καί ψυχικής έρειπώσεως. Τά χρόνια κοινωνικά προ­βλήματα πού κρατούν δέσμιο τόν "Ελληνικό Λαό και οί επιδράσεις άπό τόν διαρκώς αυξανόμενο εκφυλισμό σε παγκόσμια κλίμακα, παί­ζουν σημαντικό ρόλο.

"Η διαπίστωση εΐναι ότι τό μεγαλύτερο ποσοστό τών Ελλήνων αγνοούν τήν ιστορική αποστολή τού "Εθνους των. Οί δυσμενείς επιδράσεις έχουν διαμορφώσει εναν εσωστρεφή Ελληνισμό μέ νοο­τροπίες έπαίτου. "Εχει διαστρεβλωθεί τελείως ή αποστολή τού Ελληνισμού, ότι πάντοτε υπήρξε εσωστρεφής, πάντοτε υπήρξε φω­τοδότης τής άνθρωπότητος.

Ή παρακμή δέν είναι εξωτερική καταστροφή. Είναι εσωτερική έρρείπωση. Ή παρακμή μιας χώρας εΐναι ή παρακμή τού καθεστώτος του κυρίως, γιατί δημιουργεί μία άνεξίσωση τού άνθρωπου προς αυτό. Ή παρακμή παίρνει όλες τις μορφές σήμερα καί επιφέρει όλες τις συνέπειες. Ακόμη καί ή βία αποτέλεσμα άπό μία πλευρά νά παίρ­νει μορφή παρακμής. Γιατί ό σημερινός άνθρωπος, ό μετριοπαθής, ό παρηκμασμένος δέν μπορεί καν νά πολεμήσει όπως ακριβώς δεν μπορεί νά κάνει τίποτε άπό όσα πρέπει. Αλλά μέ τήν εγωπάθεια τού άγνοούντος, τού αντιποίνου καταδικάζει αυτό πού δέν μπορεί πλέον νά κάνει, αυτό πού δέν μπορεί νά υποφέρει, δηλαδή τήν βία, τήν οποία ή ϊδια ή στάση του γεννάει. Σήμερα διανύομε μία περίοδο νο­θείας τών πνευματικών άξιων, δεδομένου ότι επιδιώκεται μόνον ή απόλαυση τών υλικών αγαθών.

Ουσιαστικώς υφίσταται τάση νοθείας τών Εθνικών άξιων καί

αυτό δύναται νά χαρακτηρισθεί ώς έργον φθοροποιό έφ' όσον δέν υπάρχει πουθενά μέτρο, προσπάθειες δέ καταβάλλονται νά αποδιώξουμε τά υπάρχοντα στοιχεία της κολοσσιαίας πνευματικής κληρονομιάς, άπό τήν οποίαν άνεδείχθησαν και προήχθησαν όλοι οί νεώτεροι λαοί τής υφηλίου τούς οποίους εμείς θαυμάζομε γιά τήν πρόοδο του.

Έμεΐς οί νέοι τής ΕΝΕΠ άποφαινόμεθα ότι οί παρακαταθήκες τις οποίας κληρονομήσαμε είναι υπέροχες.

"Η υλική ευημερία πού χαρακτηρίζει τό τμήμα τής άνθρωπότητος πού ζούμε δέν δίδει απάντηση στις ανησυχίες τού σύγχρονου άνθρωπου. Υλική ευδαιμονία γιά τόν καθένα εΐναι ότι τού γεννά τό αίσθημα τής αρεσκείας του. Κατά τήν στιγμή τής αποκτήσεως έχουμε ένα ηδονικό αίσθημα εύχαριστήσεως. Αλλά ή στιγμή αυτή εΐναι και το όριο. Αμέσως αρχίζει ό κατήφορος, ό κόρος.

Στόν κόσμο τής αίσθήσεως δέν υπάρχει στάθμευση παρά μόνον αδιάκοπος εναλλαγή επιθυμίας και κόρου μέ ενα οριακό σημείο ηδονής. Αλλά εάν σκοπός τού άνθρωπου ήτο ή ηθική ευδαιμονία, τό­τε θά ήτο σκοπός και όλης τής άνθρωπότητος όλης τής Γης. "Ετσι θά καταντούσε όλη ή δημιουργία μία τραγική παρεξήγηση και πλάνη. Ό κόσμος θά υπήρχε εις τούς αιώνες γιά κάτι πού δέν θά εύρισκε ποτέ. Βασική αίτια τής πολιτιστικής κρίσεως είναι ότι οί τεχνολογικές επιτεύξεις δέν συμβαδίζουν μέ τήν παράλληλη πνευματική άνοδο και καλλιέργεια τών ηθικών άξιων.

από συγκέντρωση των νέων της ΕΝΕΠ

Σήμερα επικρατεί ή αντίληψη ότι ή τεχνική και οικονομική ανάπτυξη εΐναι αρκετή. Αυτή όμως εΐναι απλώς τό μέσον, «τό σημείον διελεύσεως» άπό όπου θά γίνει ή εξόρμηση τού κοινωνικού βίου πρός σφαίρες υψηλότερες πρός τις αιώνιες άξιες πνευματικού πολιτισμού. Διά τού τεχνικο-οίκονομικού πολιτισμού και μόνον ό άνθρωπος πι­στεύει ότι μπορεί νά αναπληρώσει τήν ηθική του εξύψωση και τόν εσωτερικό του πολιτισμό και νά καταστεί αυτοσκοπός.

Ό κίνδυνος νά ύποληφθεΐ τό μέσον ώς σκοπός, ή τάση νά αντικατασταθεί κάθε ροπή της ανθρώπινης ψυχής προς τό ώραΐο και υψηλό δια τών επιδιώξεων ενός άψυχου τεχνικο-οίκονομικοΰ πολιτισμού, αποτελούν τήν τραγική πλευρά τής συγχρόνου προό­δου, τήν Παρακμή.

Ή Παρακμή στήν χώρα μας εΐναι προϊόν είσαχθέν άπό τό εξωτερικό με τήν αποκλειστική ευθύνη τών συγχρόνων πολιτικών και πνευματικών ηγετών τής χώρας. Ό Ελληνισμός πρωτοπόρος σε όλες τις εκπολιτιστικές εξορμήσεις, έχει καταστεί ουραγός, διασυρόμενος αδιάκοπα, στήν προσπάθεια του νά μιμηθεί τούς ξένους. Ή άνικανότης, ή ξενοδουλεία, ή προχειρότης της, ή αδυναμία τού χαρακτήρος τών περισσοτέρων πολιτικών καί πνευματικών ηγετών τής χώρας μας, έχει, αναμφίβολα, οδηγήσει τόν Ελληνισμό πρός τήν Παρακμή. Ή περίοδος τήν οποίαν διερχόμεθα εΐναι βαθύτατα αποφασιστική, διότι οί δονήσεις τών μεγάλων μεταβολών έρχονται μέ καλπασμό.

Έμεΐς οί νέοι τής Ε.Ν.Ε.Π. έχομε χρέος έναντι τής ιστορικής αποστολής τού Ελληνισμού νά προετοιμάσουμε τό "Εθνος μας νά γίνει τό ίδιο πρωτοπορία στήν πραγματοποίηση αυτών τών μεταβολών.

Έμεΐς οί νέοι της Ε.Ν.Ε.II. δηλούμε ότι δέν ξεφεύγουμε άπό τήν ιστορία άλλά εΐμαστε έτοιμοι νά θυσιαστούμε γι’ αυτήν.

Έμεΐς οί νέοι τής Ε.Ν.Ε.Π. πιστεύοντας στό στοιχείο τού Ελληνισμού στήν εσωτερική δύναμη πού εΐναι αντίθεση μέ τούς στροφίλους τής Παρακμής, θά οδηγήσουμε τό "Εθνος σέ νέα δημιουργική άνοδο, σέ μία καινούργια ζωή καί νέες θεωρήσεις σέ νέ­ες τάσεις.

Τό μεγαλύτερο ποσοστό τών Ελλήνων άγνοεΐ τήν ιστορική του αποστολή. Δεχόμενοι τις έξωθεν επιδράσεις αναμένουν τήν λύτρωση άπό κάπου άλλου καί όχι άπό τόν ίδιο τόν Λαό τών Ελλήνων.

Αλλά εάν ή λύτρωση ερχόταν άπό κάπου άλλου τότε ό Ελληνισμός δέν θά είχε δώσει πολιτισμούς. Τό ότι βρίσκεται στήν πυραμίδα ώς πρώτος διδάξας τούς πολιτισμούς, αποδεικνύει ότι ό σημερινός Λαός θά βρει τήν λύτρωση άπό τήν Παρακμή μόνον και όταν συνειδητοποιήσει τήν ιστορική τον αποστολή, πού σημαίνει ότι ό Ελληνισμός έχει τήν δυνατότητα νά εξανθρωπίσει, τήν οικουμένη.

Οι ΝΕΟΙ τής Ε.Ν.Ε.Π. απορρίπτουν τις προτάσεις δυτικού ή ανατολικού, τύπου, τήν αναζήτηση λύσεων πού δέν ταιριάζουν στο βιοψυχικό υπόστρωμα τών Ελλήνων και διακηρύσσουν τήν αποδοχή ενός ελληνικού τρόπου ζωής και δημιουργίας.

Ό Ελληνισμός ανεπτυγμένος στό μεταίχμιο τής Δύσεως και τής Ανατολής, ακριβέστερα επί τής αντιθέσεως δυναμικών γεωπολιτικών ακτινών, έχει άπό τήν φύση του όλως ιδιαίτερη αποστολή. Νά καταστεί μεταδοτός ατούς αντιμαχόμενους λαούς, τούς συγχρόνους λαούς τής στυγνής λογοκρατίας, οί οποίοι διά τού λόγου οδηγούνται στό μηδενισμό.

Ό Ελληνισμός ώς προβιομηχανικός, και ιστάμενος μακράν τής στυγνής λογοκρατίας τής βιομηχανικής κοινωνίας, έχει αξίες υψηλότερες πολλών άλλων λαών.

Τά ξένα πρότυπα εΐναι αντικείμενο μελέτης άλλά δέν μπορούμε νά δεχθούμε τήν εφαρμογή τους ειδικά δταν τά περισσότερα στοιχεία τους δέν ανταποκρίνονται στήν ψυχοσύνθεση τους. Τό ξένο είναι αταίριαστο γιά τόν "Ελληνα και ουδέποτε θά τό δεχτεί παρά μόνο τό Ελληνικό διότι εΐναι τό μόνο άρμόζον.

Τό σημερινό πολιτικό πνευματικό κατεστημένο τής Ανατολή; και τής Δύσεως δέν εΐναι σέ θέση νά αντιμετωπίσει τά προβλήματα και νά τά λύσει όσες προσπάθειες και άν κάνει. Γιά νά δημιουργηθεί κάτι νέο πρέπει νά έχει ώς πηγή έναν λαό αποφασισμένο μία φυλή δυνατή. Και αυτή δέν μπορεί νά εΐναι άλλη άπό τήν Ελληνική φυλή.

Καλούνται σήμερα οί "Ελληνες νά παίξουν και πάλι τόν κοσμοϊ­στορικό τους ρόλο. Τόν ρόλο πού επί χιλιάδες χρόνια τώρα διαδρα­ματίζουν. Αυτό δέ τό καθήκον τής δημιουργίας τού Νέου Πολιτισμού καλούνται νά τό πράξουν πάλι οί "Ελληνες διότι: Ό Ελληνισμός ήτο ανέκαθεν σταυροφόρος της επιλεκτικής τής δυνάμεως, τής θελή­σεως, του καθήκοντος, τής αρετής και τών κανόνων της, ανέκαθεν φορέας καί δημιουργός πολιτισμού πανανθρώπινης ακτινοβολίας. Ό Ελληνισμός έχει ψυχικό βίο πλουσιώτατο σέ άξιες εσωτερικού πολιτισμού τόσο στήν ατομική ζωή, όσο καί εις τήν συλλογική κοι­νωνική διαβίωση. "Εθεσε ό ίδιος ώρισμένους σκοπούς καί αισθάνθηκε τήν πνευματική καί ψυχική ανάγκη νά τούς πραγματοποιεί. Κ,αί συνεχώς μοχθεί ενσυνειδήτως γι' αυτό.

Διέβη εκ τής ανωνυμίας στήν επώνυμη ιστορική του πορεία. Εισήλθε στήν όδό μιας αληθούς ιστορίας πολιτισμού τήν οποία αρχίζουν νά αντιλαμβάνονται όπως πράγματι εΐναι, ώς μία δηλαδή θριαμβική πορεία πνευματικής ζωής μέ εσωτερική καλλιέργεια καί μέ εξαίσια ενεργήματα στόν εσωτερικό κόσμο, μέ έργα αθάνατα, μέ θησαυρούς πνεύματος.

Οί "Ελληνες στό Έθνοκοσμοϊστορικό κόσμο πρέπει, τό ταχύτερον δυνατόν, νά προετοιμασθούν, ώστε νά μπορέσουν μέ τις πολιτι­στικές τους επιδώσεις νά ξαναδιαδραματίσουν τόν οικουμενικό ρόλο πού τούς προσιδιάζει. Ό Ελληνισμός προΐσταται τής πολιτιστικής πορείας τών λαών τής Γής.

"Ολοι ομιλούν για τόν Ελληνισμό περί - μεγαλείου τών παρελ­θόντων καιρών καί κρίνουν τούς σύγχρονους "Ελληνες αξιολογικά διαφορετικά άπό τούς αρχαίους. Τό Ελληνικό όμως πνεύμα πού δη­μιούργησε τόν Περικλή, τόν Αλέξανδρο, τήν Βυζαντινή εποποιία, τόν Κολοκοτρώνη, ζή ακόμα όπως απεδείχθη τό 1940 όταν εγράφησαν νέοι Μαραθώνες, νέες Θερμοπύλες.

Τό αθάνατο Ελληνικό πνεύμα θά εμφανίσει τό νέο Ελληνικό Πολιτισμό, ενα νέο Ελληνικό θαύμα άναγεννώμενο άπό τήν Παρακμή τήν ψυχική ερείπωση καί γιά μία ακόμη φορά ό Ελληνισμός θά επιτελέσει τήν ιστορική του αποστολή. Αυτό θά επιτευχθεί άν όλοι κατορθώσουμε νά εμβαθύνουμε τό νόημα των υποχρεώσεων πρός τούς εαυτούς μας τις όποιες ή ένδοξη ιστορική μας παράδοση μας επιβάλλει.

Καλλιεργώντας τήν Παράδοση και προχωρώντας βαθύτερα και προσέχοντας τήν γύρω φύση θά ανοιχθεί ό νέος δρόμος. Μαθαίνο­ντας άπό πού έρχεσαι, ξέρεις και πού εΐναι ό δρόμος νά πας.

Αλλά γιά νά βαδίσουμε στό νέο δρόμο τού Ελληνικού τρόπου ζωής και δημιουργίας απαιτούνται και ώρισμένες προϋποθέσεις. Βασικό στοιχείο πού πρέπει νά κατανοήσουμε είναι τό ότι ό Ελλη­νισμός ήτο ανέκαθεν έννοια πολύ ευρύτερη τής έννοιας τής Ελλάδος ώς κράτους και αυτό διότι έξω τού ελληνικού κράτους παρέμειναν και παραμένουν συμπαγείς μάζες Ελλήνων μέ Ελληνική Εθνική Συνείδηση και δεύτερον διότι «οί "Ελληνες πού δέν περιελήφθησαν στήν ανταλλαγή τών πληθυσμών συνθήκη Λωζάνης 1923" άπό τού 18ου ήδη αιώνος είχαν αρχίσει νά δημιουργούνται διά τής μετανα­στεύσεως ελληνικές παροικίες τόσο στή λεκάνη τής Μεσογείου και τήν Ευρώπη όσον και στις υπερπόντιες χώρες. Τόσο τό Ελλαδικό κράτος όσο και ό Ελληνισμός θά αποτελέσουν τό "Ελληνικό Έθνος.

Ή λύτρωση τών Ελλήνων τής διασποράς δέν εΐναι ιμπερια­λισμός ή επιδίωξη κατακτήσεως ξένων εδαφών όπως εμφανίζεται και διασύρεται άπό τούς εχθρούς τού "Εθνους άλλά ή απαίτηση ενός πραγματικά προνομιούχου λαού, στόν όποιον ολόκληρη ή ανθρω­πότητα οφείλει τόν εκπολιτισμό της, νά αποκατασταθεί στις χώρες εκείνες πού έζησαν άπό χιλιάδων ετών και οί όποιοι απειλούν τόν ζωτικό και Εθνικό χώρο του στόν όποιον άνεπτύχθη και μεγαλούρ­γησε. Ιμπεριαλιστές και κατακτητές υπήρξαν και εΐναι άλλοι λαοί πού χωρίς ιστορικό δικαίωμα, Εθνολογικό ή εκπολιτιστικό επιχεί­ρησαν μέ διάφορα προσχήματα νά καταπατήσουν και καταπάτησαν ξένα εδάφη, ξένους λαούς γιά νά ιδρύσουν ανελεύθερες αυτοκρα­τορίες.

Άλλο στοιχείο του Νέου πολιτισμού θά εΐναι ή κοινότητα ή ελληνική παραδοσιακή κοινότητα πού εΐναι τό σύνολον τών ανθρώπων τών όποιων ό συνεκτικός κρίκος εΐναι ό ψυχικός δεσμός, όπως ή σχέση πατρός πρός τέκνου. Η κοινότητα δέν θά εΐναι απλώς και μόνο ένα σύνολο ανθρώπων μέ αποκλειστικώς οικονομικά συμ­φέροντα. 'Εκεΐ θά καλλιεργηθούν ηθικές άξιες, ό αλληλοσεβασμός και θά διαπιστωθεί ή αλληλεξάρτηση. Έκει θά διαπιστωθεί, ότι μό­νον διά της άλληλοσυνθέσεως εΐναι δυνατή ή πρόοδος Ό ύπερατομικός σχηματισμός κοινότητος αναλαμβάνει τήν ζωή καί τήν δυνατοποίηση τών Ελλήνων ώς εύταξίων σκοπών τού "Εθνους. Στην κοινότητα θά δημιουργηθεί ή ψυχική αδελφότητα καί τό πρέπον έναντι της πολιτείας θά κατανοηθεί πλήρως. Τό κοινοβιακό ιδανικό τού Ελληνισμού επανατοποθετείται στήν εποχή μας άπό τήν τεχνική άπό διαφορετικό δρόμο καί μέ άλλα μέσα. Αλλ' δμως ό Ελληνισμός, ανεξάρτητα καί πριν άπό πρόβλεψη εξελίξεως τής τεχνικής, προέ­βαλε καί έβίωσε τό ιδανικό τούτο. Αυτή ακριβώς είναι ή δύναμη τής ιστορικής συνειδήσεως τού άνθρωπου νά υπερνικά τήν χρονικότητα μέ τό αίώνιο, μέ τήν ιστορία.

Ό Ελληνισμός στό Βυζάντιο ή τήν Τουρκοκρατία πριν ακόμη ή τεχνική ελευθερώσει τόν άνθρωπο, είχε ελευθερωθεί χάρις στήν ηθική ενδυνάμωση του πού ήτο αποτέλεσμα τής κοινότητος. Πρέπει νά γνω­ρίσουμε καί νά ζήσουμε τήν Παράδοση, καί μελετώντας την θά δούμε ότι ή ηθική ρώμη καί ή ανδρική συνείδηση συνθέτουν τόν ήρωα.

Στοιχείο τού Ελληνισμού στήν Ιστορική του πορεία εΐναι ό ηρωισμός. Αυτός συνιστά τήν ύψιστη αρετή τού Έλληνος. Χαρα­κτηρίζεται δέ άπό τό αγωνιστικό πνεύμα τό όποιο διέπει τόν πολίτη πού άποδύεται σέ δυναμική προσπάθεια πρός διαμόρφωση ενός μέλ­λοντος, συμφώνου πρός τις επιταγές τής Ελληνικής ψυχής. Ό ηρωισμός δέν υπάρχει μόνον στους πολέμους άλλά εΐναι στοιχείο διαπνέον τήν καθημερινή ζωή. Ή ηρωική αντίληψη τής ζωής αποτελεί τό ευγενέστερο σημείο υπεροχής τού Ελληνισμού γιά νά τόν οδηγή­σει στήν ιστορική του αποστολή. Ό Έλλην εΐναι ήρωας διότι κατορ­θώνει νά επιβληθεί επί τής φύσεως. Αποκαλύπτει διά τής ηθικής ρώ­μης του τήν ανδρική συνείδηση διά τής όποιας ό Έλλην είναι ή Ιδανική μορφή του άνθρωπου. Και ό "Ελλην γνωρίζει πολύ καλά ότι οί ανδρείοι γράφουν ιστορία. Οί ψοφοδεείς αύτοκαταστρέφονται. Ή πίστη δημιουργεί, ό μηδενισμός αφανίζει. Χάρις στήν καλλιέρ­γεια τής Παραδόσεως τού κοινοβίου και τής ρώμης θά ανδρωθεί ό Ελληνισμός γιά νά εκπληρώσει τήν ιστορική του αποστολή. Τόν εξανθρωπισμό και τήν πνευματική άνοδο.

Ό πνευματικός πολιτισμός τείνει πρός τήν εσωτερική ηθική ελευθερία τού άνθρωπου και έχει ώς κατεύθυνση τής πορείας αυτού τήν επικράτηση τού ανθρωπισμού στόν ατομικό και κοινωνικό βίο, δηλαδή τήν κατά τό δυνατόν τελειότερη ανάπτυξη τών ανθρωπίνων δυνατοτήτων σέ κάθε σφαίρα εσωτερικής καλλιέργειας, τήν τόνωση τών αξιολογικών ροπών τού άνθρωπου και τήν αξιοποίηση τών καλ­λιτέρων του προδιαθέσεων. Ζωή συλλογική, σέ περιβάλλον εσωτερι­κού πολιτισμού, παρέχει τήν εικόνα κοινωνικού βίου ύπό πάναστρο και πάμφωτο πνευματικό στερέωμα, ενώ μονομερής τεχνοκρατία (εάν ή κοινότητα αποβλέπει σέ οίκονομικά συμφέροντα χωρίς άλληλοσύνθεση και ψυχική ένωση) παρ' δλες τις υλικές ανέσεις πού πα­ρέχει στόν άνθρωπο, απογυμνώνει τήν ζωή του άπό κάθε νόημα και σκοπό, τόν κάνει νά αμφιβάλλει σέ όλα και νά μήν πιστεύει σέ τίποτα, όδηγεΐ σέ πλήρη κατάρρευση τών καθιερωμένων άξιων τής ζωής και ηθικό μηδενισμό.

Οί μορφές τού πνευματικού πολιτισμού, σύνθεση τής κοινότητος και τής ρώμης, δίδουν στόν άνθρωπο οντότητα και άξια στή ζωή του. Εις δέ τό γένος μας εΐναι ικανός ό Πνευματικός Πολιτισμός νά δώσει τό δικαίωμα νά αισθάνεται ότι δέν διήγαγε μάταια τόν βίον του άλλ' ότι έξεπλήρωσε μία υψηλή αποστολή. Τήν αποστολή πού τού επιτάσσει ή ιστορία του.

Καλλιεργώντας τήν Παράδοση, ζώντας μέσα στήν κοινότητα ηρωικά, θά επιβληθούμε επί τού εσωτερικού μας κόσμου και θά αφανίσουμε τά πάθη, τήν μικρότητα, τό πνεύμα διαιρέσεως, τις ακρότητες, τήν άρχομανία, τήν διχόνοια, τήν έλλειψη πολιτικής δια­παιδαγωγήσεως. Θα επικρατεί πνεύμα αυτοπειθαρχίας της καλώς εννοούμενης ελευθερίας και τού αλληλοσεβασμού. Ή θεώρηση για τόν αγώνα νά οδηγήσουμε τόν Ελληνισμό στήν ιστορική του πορεία θά εΐναι πνευματική παρά μέχρι τούδε, ή δε άμιλλα θά εΐναι ευγενέστερη.

Ό Νέος ΙΙολιτισμός δέν θά εΐναι μόνον κοινότητα σκέψεως, αίσθήσεως και θελήσεως άλλά καί βάση για νά υψωθεί επάνω τό ανώτερο είδος τών ανθρώπων. Οί ικανοί οί άξιοι.

"Εχει τήν αξιοσύνη ό πολιτισμός νά πλάθει τούς ικανούς πού περιέχουν καί αντιπροσωπεύουν όλες τις Ιδιότητες καί ικανότητες τού πολιτισμού καί τού "Εθνους πού τούς γέννησε.

Υπάρχουν πολλοί πού νομίζουν ότι θά χάσουν καί άλλοι πού πράγματι θά χάσουν τήν δυνατότητα εκμεταλλεύσεως τού Ελληνι­σμού μετά τήν Αναγέννηση, θά εξαπολύσουν κατηγορίες καί σκευω­ρίες γιά νά επιτύχουν τόν δικό τους σκοπό. Θά χρησιμοποιήσουν βρώμικα καί ανήθικα μέσα.

"Ο,τι καί άν κάνουν δέν πρόκειται νά λυγίσουμε. Δέν πρόκειται νά τούς κάνουμε τό χατίρι νά σταματήσουμε τήν ανέλιξη τού Ελλη­νισμού στήν ιστορική του πορεία. Γιατί γνωρίζουμε, ότι κριτής τών πράξεων μας θά εΐναι ό Λαός τών Ελλήνων. Καί όλος ό Λαός τών Ελλήνων θά καταλάβει τήν ιερή αποστολή του.

Γιά νά αντιμετωπισθούν οί σκοτεινές σκευωρίες καί οί δολοπλο­κίες πού επιδιώκουν νά μας αφανίσουν δέν χρειάζεται παρά ομόνοια, εργασία, αποφασιστικότητα καί πίστη στήν δυναμικότητα τής αθανάτου φυλής, οπότε θά αντιληφθούν, ότι είναι ανίσχυροι νά δα­μάσουν τήν αιωνία καί ακατάβλητη φυλή, διότι ή φυλή αυτή δημι­ούργησε τόν πολιτισμό γιά τόν όποιον υπερηφανεύονται οί σημερινοί πολιτισμένοι (φίλοι μας αιώνιοι εχθροί) λησμονήσαντες ότι αύτη ή φυλή τούς ανέσυρε άπό τήν βαρβαρότητα.

Χάρη σέ ενα ορθό εκπαιδευτικό σύστημα όλοι οί "Ελληνες θά κα­τανοήσουν τήν ιστορική τους αποστολή. Μελετώντας τό Αρχαίο αθάνατο ελληνικό πνεύμα, μελετώντας τόν ΰπερχιλιετή Βυζαντινό πολιτισμό και εφαρμόζοντας αυτές τις διδαχές θα δημιουργηθεί ό νέος Έλλην πού θά οδηγήσει τόν Ελληνισμό στόν πολιτισμό. "Ετσι ώστε νά σπάσουν οί αλυσίδες τής ΙΙαρακμής και τών κατεστημένων ώστε τό "Εθνος μας νά βαδίσει τήν ιστορική του πορεία.

Τό γεγονός τής ιστορικής αποστολής του Ελληνισμού υπήρξε ερέθισμα γιά πολλούς Έλληνες. Υπάρχει μία ψυχική και πνευματική συνέχεια πού ξεκινά άπό τά χρόνια τής σκλαβιάς τού Γένους και φθά­νει μέχρι τής εποχής μας. Κατά τήν τουρκοκρατία χάριν τής συνθέ­σεως τής κοινότητος και τού ηρωισμού ώς και ή διατήρηση τον "Ελληνικού πνεύματος έδημιουργήθησαν πολιτιστικά κινήματα τον 17-18ον αιώνα. Και ενώ οί 'Οθωμανοί ήσαν κυρίαρχοι, τό εμπόριο και τήν οικονομία τήν κατηύθυνε τό άφθαρτο Ελληνικό πνεύμα, φθά­νοντας στήν μεγαλειώδη επανάσταση τού 1821 άφού επί αιώνες δια­τηρήθηκε άσβεστη ή φλόγα τού Ελληνισμού.

ο 1ος Χρόνος της ΕΝΕΠ σε εξώφυλλο του
εθνικιστικού περιοδικού ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ

Τά φωτισμένα τέκνα τού Λαού μας συνδέουν τήν αλυσίδα τών προφητών μας τού Νεοελληνισμού και τής ιστορικής αποστολής του. Τά έργα τού Νικολάου Σοφιανού, τού Πατριάρχου Κυρίλλου Λούκαρι, τού Διονυσίου τού Φιλοσόφου, τού Ηλία Μηνιάτη, τού Ευγενίου Βούλγαρη, τού Ρήγα Βελεστινλή, τού Αθανασίου Ψαλίδα, τού Αδαμαντίου Κοραή, τού Ανθίμου Γαζή. τού Ανδρέα Κάλβου, τού Διονυσίου Σολωμού, τού Κωστή Παλαμά, τού Θεόφιλου Βορέα. τού Λίνου Καρζή, τού Αθ. Πετσάλη-Διομήδη, έχουν τεράστια σημα­σία. Κοντά σ' αυτούς και μάλιστα σ' εξέχουσα θέση βρίσκονται ό Περικλής Γιαννόπουλος και ό "Ιων Δραγούμης.

"Ολοι οί "Ελληνες οφείλουν νά αποκτήσουν Ελληνική συνείδηση και νά κατανοήσουν τήν Ιστορική τους αποστολή, διότι χωρίς Ελληνική Φυλή δέν θά υπήρχε πολιτισμός. "Εφραξε τού δρόμο τών βαρβάρων κατά τόν 5ον αιώνα π.Χ. έχουμε πολιτιστική ύπαρξη έπι 4000 χρόνια, καλλιεργήσαμε πρώτοι τήν επιστημονική και φιλοσοφική σκέψη, τήν καλλιτεχνία, τά μνημεία τέχνης και δώσαμε τα αριστουργήματα του έντεχνου λόγου.

Πρώτοι διδάξαμε τήν έννοια και τήν άξια τής εθνικής ελευθε­ρίας, προσφέραμε τήν γλώσσα μας γιά τήν διάδοση του Χριστιανι­σμού, επιβιώσαμε δυό κατακτήσεων —ρωμαϊκής καί 'Οθωμανικής— καί γίναμε ή πρωτοπορία γιά τήν αφύπνιση τών λαών τό 1821. Ανατρέψαμε τό χρονοδιάγραμμα τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου μέ τό ιστορικό ΟΧΙ τού Ιωάννου Μεταξά καί αντιμετωπίσαμε νικηφόρως τόν κομμουνισμό στόν Γράμμο και στό Βίτσι.

Διότι εάν ή ιστορική άποατολή τού Ελληνισμού εΐναι νά γεννά πολιτισμούς χάρις στήν εθνική ελευθερία όφείλομε νά αντισταθούμε καί σήμερα κατά τών νεοβαρβάρων κομμουνιστών καί πάσης φύσεως διεθνιστών.

Οί νέοι τής ΕΝΕΠ εΐναι αποφασισμένοι καί υπεύθυνοι, νά ση­κώσουν στους ώμους τους μία ηρωική προσπάθεια χιλιάδων ετών τού λαού μας πού έχυσε ποτάμι τό αΐμα τών παιδιών του γιά τόν πο­λιτισμό, τήν ελευθερία καί τήν ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτήν τήν τε­ράστια πεΐρα πού συσσωρεύτηκε στήν μακραίωνη πορεία τού Ελληνικού "Εθνους τήν αφομοιώνουν καί τήν επεξεργάζονται στήν ίδια τήν πράξη.

Τό ιδανικό τής ιστορικής αποστολής τού Ελληνισμού θά αποτελεί πάντοτε τόν καθοδηγητικό άξονα τών νέων τής ΕΝΕΠ. Οί νέοι τής ΕΝΕΠ ζητούν άπό τόν Ελληνικό Λαό νά αντιληφθεί τό νόη­μα καί τις διαστάσεις τής ιστορικής του αποστολής.

Οί νέοι τής ΕΝΕΠ δηλώνουν, ότι θά εΐναι πρωτοπόροι, αλώβητοι άπό τά δηλητήρια τής παρακμής, απαλλαγμένοι άπό επιρροές ατόμων ή φατριών, στον αγώνα γιά τήν Εθνική μας Αναγέννηση.

σημείωσις Κοινού Παρονομαστή

Αυτό το ιδεολογικό πόνημα αποτελεί το τελεταίο  στην σειρά από την εποχή της ΕΝΕΠ Β' Συνδιάσκεψις Όσοι θέλουν να ενημερωθούν για αυτή την περίοδο μπορούν να ανατρέξουν στον πρόλογο μας πατώντας ΕΔΩ