Γιώργος Σαγιάς |
Καί μέσα κι' έξω άπ' τό σύστημα, οί τάξεις τής νίκης συγκροτούνται
γιά τήν καθημερινή ρήξι τους μ' αυτό... Κάψτε τίς γέφυρες...
Έξυπνοι σάν
εθνικιστές, ωραίοι σάν εθνικιστές, προοδευτικοί σάν εθνικιστές, δυνατοί σάν εθνικιστές,
νά ol δικοί μας δρόμοι. Δέν υποσχόμαστε τήν ιδανική πολιτεία, σίγουρα όμως θά
παλαίψουμε γιά έναν κόσμο καλύτερο άπ' τό έκτρωμα τού σήμερα* καί ξέρουμε, καί
θέλουμε, καί μπορούμε. Γιατί, τιμή δέν είναι τό κόστος τής κάθε cola, γιατί ή
ζωή μας δέν είναι ανταλλάξιμο υλικό πετρελαίου, γιατί ή έπιβίωσις τοϋ πλανήτη
δέν είναι συνάρτησις τών τιμών τοϋ Διεθνούς Χρηματιστηρίου... Επαναστάτες, σάν
εθνικιστές, καί ψυχή καί καρδιά καί πνεύμα καί γροθιά ό χώρος πού ξεσπάει.
Ξαναξεκινάμε, στήν ενότητα ή δύναμις, στόν αγώνα ή ζωή, καί τά κορμιά μας σκαλιά
γι' αυτούς πού έρχονται.
Κοιτάξτε γύρω σας. Αφουγκραστείτε τίς εποχές καί τόν ψίθυρο
τών παρασκηνίων. Ό κόσμος χωρίζεται σέ «σφαίρες επιρροής», πολυπολισμός στόν
παγκόσμιο χάρτη (Η ΠΑ, Ιαπωνία, Ευρώπη, Ρωσία, Αφρική). Ή μάχη δίνεται γιά τό
άν τό δολλάριο θ' άντέξη τόν ανταγωνισμό τών γιέν, γιά τό ποιος χρηματάνθρωπος
θά φορέση χαλινάρι στόν κόσμο οδηγώντας τον σέ «σικέ» κούρσα. "Οχι, δέν
πάμε γιά «ΡΑΧ AMERICANA», «ΡΑΧ DOLLARIANA» είναι ό στόχος, κι ή ελευθερία άγνωστη
λέξι σέ λεξικά τοϋ παρελθόντος.
Τόλμησαν οί Κούρδοι νά ζητήσουν τό δίκιο τους, τήν πατρίδα
τους καί Τούρκοι καί Ιρακινοί επιδόθηκαν στόν αφανισμό τους. Όζάλ, Χουσείν καί
οί σύν αύτώ αμφισβήτησαν τό δίκιο ενός λαού. Στόν Χουσείν χρεώνεται ή γενοκτονία
τοϋ Χαλέπτσε. Τολμούν οί Λιθουανοί νά ζητήσουν τό δίκιο τους κι ό «δημοκράτης»
Γκόρμπυ κάνει τά πτώματα τους ύμνο τής περεστρόϊκα. Εισβάλλει ό Χουσε'ίν στό
Κουβέιτ, επεμβαίνει αυτόκλητος «ό καλός Μπούς τής CIA» - (άραγε πώς ή Αμερική
προσήρτησε τό πετρελαιοϋχο TEXAS;).
Καί μέσα σ' όλα αύτα έγώ, τό «πόπολο» καί τό κάθε έγώ, νά
άγεται καί νά φέρεται ύπο στηρίζοντας κάθε φορά κι άλλον μονομάχο "Ο,τι
προστάζει τό CNN καί τά κατά τόπους αντίστοιχα παραρτήματα. Ποιος στή Δύσι μιλάει
γιά τούς κομμουνιστές (κατά τό κάθεστώς) τής Ρωσίας, οί όποιοι μέ τά τάνκς
προσπαθούν νά σταματήσουν τήν ιστορία (γράφοντας βεβαίως νέα, γιατί ή ιστορία
γράφεται άπ' τήν πάλι τών εθνών). Ποιος στήν Άνατολή μιλάει γιά τήν συμπεριφορά
τής Αμερικής απέναντι στους λαούς (Παναμάς, Ιράκ καί έπεται συνέχεια),
συμπεριφορά προαγωγού πρός πόρνη, γιατί δέν έχει καλό μερίδιο άπ' αυτή (βλέπε
καί τιμή πετρελαίου).
Κι' όλα αυτά, μην προσπαθείτε νά τά ερμηνεύσετε μέ βάσι τήν
- δεδομένη - υποκρισία τής πολιτικής. Ή εξωτερική πολιτική κάθε κράτους
ασκείται μέ γνώμονα τό συμφέρον κι όχι τό συναίσθημα. Αυτή πρέπει νάναι ή αρχή
τής πολιτικής τής Ελλάδος κι άπ' αυτή τήν άρχή πρέπει νά πηγάζη ή θέσις μας γιά
τήν κρίσι στόν Κόλπο καί σέ κάθε τί. Ούτε μέ τόν Χουσείν, ούτε μέ τόν Μπούς, μά
μέ τό συμφέρον τής Ελλάδος κι' άπ' όπου αυτό εξυπηρετείται. Ή διαιώνισις τής
κρίσεως στόν Κόλπο σέ συνδυασμό μέ τήν πρόσφατη δήλωσι τού υπουργού τοϋ Ιράκ «ή
Τουρκία δέν δικαιούται νά επικαλείται τό δίκαιο γιατί κατακρατεί παράνομα τήν
Βόρεια Κύπρο» ενισχύουν τήν διαπραγματευτική θέσι τής Ελλάδος γιά άποχώρησι τών
Τουρκικών στρατευμάτων άπ' τήν Κύπρο. Κι άν οί στόχοι τής επιβαλλόμενης
εθνικής πολιτικής εκπληρώνονται άπ' τήν άλλη πλευρά, οφείλουμε νά τό εκμεταλλευόμαστε.
Συνειδητά αλλοτριωμένοι μέσα στήν πολιτική, νά υποχρεώσουμε
τουλάχιστον τούς εαυτούς μας σέ αγώνα γιά εθνικά καί κοινωνικά ιδεώδη, γιά
νάναι ό θάνατος μας κάθαρσι τής άλλοτριώσεως. Τό μεταβατικό στάδιο γιά τήν
εθνικιστική Πολιτεία, γιά τ' όράμα, δυστυχώς πρέπει νά θανάτωση τίς ψυχές καί
τό καθαρό βλέμμα αυτών πού τάχθηκαν ν' ανοίξουν τόν δρόμο. Οί αγνοί ιδεολόγοι
επαναστάτες Εθνικιστές πρέπει νά ετοιμάζονται καί νά ετοιμάζουν τήν ώρα τους.
Καί μέσα στό σύστημα κι έξω άπ' αυτό, οΰτε παιδιά του οΰτε θύματα του.
Ό κόσμος αλλάζει, τό μάθαμε καλά πλέον, ή γιά νά
κυριολεκτούμε, τό εμπεδώσαμε. Τά πρωτόκολλα της Σιών, τά κόμματα ώς άλλη όψι
τού ιδίου νομίσματος, οί μεγάλες δυνάμεις ώς γίγαντες μέ πήλινα πόδια, νά τό
φίδι πού τρώει τήν ουρά του (μά καί τόν εαυτό του). Οί εθνικιστές γιά πολλοστή
φορά δικαιώθηκαν (δυστυχώς) στίς εκτιμήσεις τους.
Τό κόμμα τών πολιτικών κομμάτων παραπαίει μέσα στήν
επιφανειακή δύναμί του. Ή κυβέρνησις ενέπνευσε «αρχές ζωής» πού περνούν άπ' τό
παχύ έντερο, καί βεβαίως εισπράττει αναλόγως. Οί νεοδημοκρατικές μάζες φέρνουν
στήν επιφάνεια τά απωθημένα μικροαστικά τους όνειρα: «Θέλω νά γίνω. χαλίφης
στή θέσι τού χαλίφη». Μά τά «χαλιφάτα» καλά κρατούν... Τό δικό μας όραμα ίσως
τούς ξυπνήσει, παλέψτε!
Τό ΠΑΣΟΚ αναπολεί τήν εξουσία ώς σκοπό. Πολλοί οπαδοί του
όμως, γεννήματα μιας ουτοπίας, αναζητούν τήν κίνησι τής ζωής, τήν αλλαγή
(συνειδητά ή όχι)... Τό δικό μας όραμα ίσως τούς συγκινήσει, παλέψτε!
Ό Συνασπισμός προσπαθεί νά βρή τό σήμερα. Μά τό σήμερα
είναι κιόλας χθες. Οί κομμουνιστές, χωρίς κοσμοθεωρία, ή οποία ν' άντέχη στό
χρόνο, χωρίς ίδεολογία, ή οποία ν' άντέχη στήν επιστήμη, χωρίς πολιτική, ή οποία
ν' άντέχη στή ζωή, χωρίς όραμα, τό όποιο νά ξεπερνάη τήν εξουσία... Τό δικό
μας όραμα, ίσως τούς εμπνεύσει, παλέψτε!
"Ομως... όμως, πένες, αφορισμοί κι ευχές είναι
νεροπίστολα σέ πόλεμο. «Ή Ελλάδα δέν τολμά νά έπεκτείνη τά χωρικά της ϋδατα
γιατί φοβάται τό στρατό μας» δήλωσε ό Όζάλ. Καί τί απήντησαν «οί ραγιάδες
πολιτικοί τών κομμάτων;» Τίποτα... Πού είναι όμως ό συγκροτημένος ενιαίος
εθνικιστικός λόγος νά δώση ελπίδα στό λαό, κι αυτός μέ τή σειρά του νά τσακίκη
τό «κόμμα τών πολιτικών κομμάτων»; Κωπηλάτες χρειάζεται ό εθνικισμός,
μπορούμε;
----------------------------------------------------------------------------------------
Το άρθρο του συναγωνιστή Γιώργου Σαγιά δημοσιεύθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1991 στην εφημερίδα ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ τεύχος 784 στις στήλες ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π