Με ευκαιρία την επέτειο γέννησης της μεγάλης Ελληνίδας τραγουδίστριας Βίκυς Μοσχολιού σαν σήμερα 17 Μαΐου, ο Κοινός Παρονομαστής αναδημοσιεύει από την εθνικιστική εφημερίδα 21ος Αιών τεύχος 24 που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1996 αποσπάσματα από την προφητική συνέντευξή της. Θα μπορούσε να είχε γραφτεί εχθές, σήμερα... ΚΠ
Τά τελευταία χρόνια ένα «υπόγειο ρεύμα» εθνικής άφυπνίσεως
έχει αρχίσει νά διαπερνά τήν Ελληνική κοινωνία. Απλοί άνθρωποι τοϋ λαού
συνειδητοποιούν τόν ξεπεσμό τών πολιτικών κομμάτων σέ «συμμορίες»
εξυπηρετήσεως ίδιων συμφερόντων. Τήν αντεθνική καί αντιλαϊκή πολιτική τών
εκάστοτε κυβερνήσεων έναντι τών εθνικών θεμάτων, τής οικονομίας, τής παιδείας
κ.τ.λ. Τήν ανθελληνική στάσι τών Ευρωπαίων καί μή «συμμάχων» μας. Τόν
ύπερχόμενο αφελληνισμό μέσα στο χωνευτήρι τής Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Σ' αυτούς
τούς ψιθύρους πού ακούγονται καί στήν τελευταία γωνία τής πατρίδος
μας,
έρχονται νά υψώσουν και τή δική τους, φωνή, άνθρωποι επώνυμοι μέ έργο σέ
διάφορους κοινωνικούς τομείς. "Ανθρωποι πού ή γνώμη τους έχει βαρύνουσα
σημασία, λόγω τής προβολής πού έχουν πετύχει μέ τό έργο τους καί γιατί οί
απόψεις τους αυτές έρχονται σέ αντιπαράθεση μέ τά προσωπικά τους συμφέροντα,
τά όποια θά υπεράσπιζαν καλύτερα ώς αυλοκόλακες τού σάπιου κατεστημένου.
Τελευταία «άποκάλυψις» γιά τούς "Ελληνες εθνικιστές
ήταν ή Βίκυ
Μοσχολιοΰ. Μιά τραγουδίστρια πού έβαλε τό δικό της πετραδάκι σ' αυτό πού λέμε
λαϊκό τραγούδι. Παραθέτουμε αποσπάσματα συνεντεύξεως πού παραχώρησε στο
περιοδικό «ΔΙΦΩΝΟ» μέ τήν ελπίδα ότι τό «καζάνι αυτό πού βράζει» θά διοχετεύσει
πολιτικώς τήν ενέργεια του, ώστε νά αποκτήσει ή χώρα μας τούς "Ελληνες
ηγέτες πού χρειάζεται στις κρίσιμες αυτές στιγμές. Εισέβαλε τό ξένο τραγούδι,
οί εταιρείες πουληθήκανε σέ πολυεθνικές καί αυτές οί πολυεθνικές θέλανε νά
καταστρέψουν τό ελληνικό τραγούδι, όπως θέλουν νά καταστρέψουν τή γλώσσα μας
καί πολλά άλλα πράγματα.
Γιατί νά θέλουν νά
καταστρέψουν το ελληνικό τραγούδι;
Β.Μ. Οί ξένοι τό
κάνουν αυτό. Θέλουν νά ισοπεδώσουν τό τραγούδι, όπως θέλουν νά ισοπεδώσουν τή
γλώσσα μας, τόν πολιτισμό μας, τό εθνικό μας αίσθημα.
Διακρίνω μία εθνική
αγωνία στά λόγια σας;
Β.Μ. "Ε,
βέβαια, Πιστεύω δέν είμαι ή μοναδική, αλλά αγαπώ πολύ τήν πατρίδα μου, τήν
αγαπώ πάρα πολύ, δέν δέχομαι καμιά ξένη εισβολή. Στεναχωριέμαι μέ όλα αυτά τά
πράγματα πού γίνονται γύρω μας. Γιατί αυτή ή γλώσσα πού είναι πλούσια καί
σπουδαία τήν έχουν καταστρέψει, τήν παιδεία μας τήν καταστρέψανε. Καλά νά σοϋ
αναπτύξω τό κάθε θέμα θέλουμε πολλές ώρες. Τι νά σοϋ πώ τώρα; Ότι πήγαινα
σχολείο καί τό σχολείο μας είχε όλους τούς εθνικούς ήρωες; τόν δάσκαλο μας πού
έλεγε γιά τις στιγμές τοΰ '21 όταν μας έκανε ιστορία, ακόμα καί γιά τό '40 καί
μάς έλεγε καί τις δικές του ιστορίες καί μας πέρναγε μηνύματα μέσα μας; τήν
προσευχή πού κάναμε στο σχολείο, τις εθνικές εορτές; Σήμερα δέν γίνονται
αυτά. Όλα αυτά τά καταργήσαμε καί αυτό τό πράγμα μέ στεναχωρεί.
Μας έχουν αποκόψει
άπό τό παρελθόν μας δηλαδή.
Β.Μ. Ναί, καί δέν
πρέπει νά είμαστε αποκομμένοι άπό τό παρελθόν μας, άπό τήν ιστορία μας, γιατί
αυτή μας κάνει νά είμαστε "Ελληνες, ή ιστορία, ή συνέχεια. Τό εθνικά μας
θέματα πού δέν τά χειρίζονται καλά, οί κυβερνήσεις πού κοιτάνε μόνο ό καθένας
τήν καρέκλα του, τά συμφέροντα του. Σέ λίγο πιστεύω ότι θά μικρύνει τόσο πολύ
ή Ελλάδα, πού, δέν ξέρω, μέ στεναχωρεί. Τό Αιγαίο αυτή τή στιγμή κοιτάνε νά τό
διχοτομήσουν, γιά νά μή σοΰ πώ ότι τό έχουν διχοτομήσει καί γίνονται όλα αυτά
γιά τή λαϊκή κατανάλωση. Όλα αυτά μέ στεναχωρούν: ή παιδεία μας, ή θρησκεία
μας, ή περίθαλψη μας, ή οικονομία μας, τά πάντα. Τό καινούργιο φρούτο πού μάς
βάλανε ; «Είσαι εθνικιστής». Τί λες μωρέ, εθνικιστής γιατί αγαπώ τήν πατρίδα
μου καί γιατί δέν δέχομαι κανέναν ξένο; Έγώ δέν δέχομαι κανέναν ξένο, κανέναν.
Όποιον αγαπάει τήν πατρίδα μου τόν δέχομαι, όποιος δέν τήν αγαπάει νά πάει
άπό κει πού ήρθε.
Ωραία όλα αυτά, άλλά
καί ό λαός μήπως έχει εφησυχάσει καί δέν αντιδρά;
Β.Μ. Άπό 40-45
χρονών κι επάνω έχουν άλλη νοοτροπία. Ή νεολαία, αύτη είναι πού θέλουν νά
αλώσουν. Τά ναρκωτικά πού μάς περάσανε... στή νεολαία μας ήθελαν νά εισβάλουν.
Γιατί;
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΥΣ
Εμείς τι κάνουμε;
Μήπως ό καθένας έχει βολευτεί στήν ατομικότητα του;
Β.Μ. Φταίμε κι
έμεΐς. Φταίνε οί οικογένειες πού τά παιδιά τους δέν τά μεγάλωσαν όπως πρέπει.
Έγώ τά βλέπω μαύρα, δέν βλέπω τί θά πάει κάτι καλύτερα. Γίνονται κοσμογονικές
αλλαγές καί ή Ελλάδα είναι μικρή. Πόσο άλλο νά τήν μικρύνουν; 'Άς τήν αφήσουν
έκεΐ πού είναι, μέ τόν πολιτισμό της...
Ό όποιος κι αυτός
παραπαίει.
Β.Μ. Ναί, καί σέ
αυτό φταίμε έμεΐς οί "Ελληνες, τό κράτος δηλαδή. Έμεΐς όταν ξεκινήσαμε -
άφοΰ αναφερόμαστε τούς τραγουδιστές - τό '62 πού βγήκα έγώ '60 πού άρχισε ό
Γρηγόρης ό Μπιθι-κώτσης καί τραγούδαγε τόν Σεφέρη καί τόν Ελύτη καί τόν Ρίτσο
καί τόν Γκάτσο, καί μετά έγώ, όταν τραγουδούσαμε όλους αυτούς τούς μεγάλους
"Ελληνες ποιητές πού ό κόσμος δέν τούς ήξερε, ούτε κι έγώ τούς ήξερα,
κάναμε πολιτισμό. Είναι πολιτισμός τό τραγούδι αυτό καί είναι καί εκπαίδευση
γιά τά παιδιά. Δηλαδή, μέσα άπό έναν δίσκο όπου τραγουδάς αυτούς τούς
μεγάλους "Ελληνες ποιητές μαθαίνεις καί ορισμένες λέξεις. Γιατί κι έγώ,
ένα παιδί αγράμματο ήμουν, τί είχα πάει, δύο χρόνια στό γυμνάσιο; Κι έλεγα «τί
πάει νά πει αυτό»; «τί πάει νά πει εκείνο». Έπαιρνα κάποιο λεξικό, τό κοίταζα,
ρώταγα κάποιον άλλο πιο μορφωμένο άπό μένα. Αυτό δέν είναι παιδεία; Αυτά τά
πράγματα δέν υπάρχουν σήμερα καί αυτά όλα μέ έχουν στενοχωρήσει. Λυπάμαι πού ό
κόσμος δέν αντέδρασε κι ακούει όλα αυτά τά φτηνοτράγουδα, όλα αυτά τά
μακρυνάρια, όπου ό κάθε ανέραστος βγάζει τά απωθημένα του. Αυτά τά μακρυνάρια
είναι κομπιουταρισμένα τραγούδια, δέν βγαίνουν άπό τήν καρδιά, δέν υπάρχει
καρδιά μέσα τους. Ακόμη καί οί στίχοι, κούκλα μου, κομπιουταρισμενοι είναι,
δέν είναι άπό καρδιάς, δέν μιλάνε στήν ψυχή τοϋ "Ελληνα. Τό τραγούδι πρέπει
νά σέ συγκλονίζει, νά σέ ανατριχιάζει καί νά σέ διασκεδάζει. "Εχουμε πολλά ακούσματα, βρέ αδερφέ... τή βυζαντινή
μουσική, τή δημοτική, πόσα πράγματα πού μπορούσαν να παντρέψουν καί νά κάνουν
μιά νέα πορεία. Δέν τό κάνανε. Γι' αυτό καί θά είναι κούφια ή εποχή τούτη.
Βάζουν ένα ρυθμό, ντάπ, νταπ, ντούπα ή κάποια τσιγγάνικη μουσική ή οτιδήποτε
άλλο, άρκεϊ νά έχει ένα γρήγορο ρυθμό άπό πίσω, ντάρλα, ντούρλα, άντε νά
χορέψουμε στά τραπέζια πάνω... καί τελείωσε. Δέν έχουμε έμεΐς γρήγορη
μουσική; Δέν έχουμε γρήγορους ρυθμούς; Ξέρεις πόσους ρυθμούς έχει ή Ελλάδα;
Χιλιάδες, χιλιάδες. Καί πρέπει οί συνθέτες αυτά τά πράγματα νά τά πάρουν, νά
τά παντρέψουν καί νά κάνουν τά δικά τους, νά υπάρχει μιά συνέχεια.
Με όλο αυτό τό
άνοιγμα τών συνόρων, γενικότερα στή ζωή μας, εκεί νομίζω ότι οδηγείται και ή μουσική, σέ μιά ισοπεδωτική διεθνοποίηση.
Β.Μ. Βέβαια, έγώ
πιστεύω ότι ή EOK μας κάνει ζημιά στόν πολιτισμό μας. Γιά νά μή σού πώ καί
οικονομικά Γιατί μάς δίνουν κάποια δισεκατομμύρια, άλλά τά παίρνουν δεκαπλάσια
πίσω. Μή νομίσει ό κόσμος ότι δέν τά δίνουμε. Τά δίνουμε καί μάς κάνει πολύ
μεγάλη ζημιά, γιατί μάς θέλουν μικρούς καί θά γίνουμε σερβιτόροι τών
Ευρωπαίων. Τό πιστεύω ακράδαντα. "Ηδη όταν ακούω ότι τά σύνορα μας είναι
καί σύνορα τών Ευρωπαίων, λέω, φαντάσου, θά τά γλιτώσουμε άπό τούς Τούρκους, θά
τά πάρουν οί Ευρωπαίοι. Τέλος πάντων, πού πάει αυτό τό πράγμα δέν ξέρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π