Ψηφίδες από την Ιστορία του Κινήματος: Δώσαμε πρόσωπο στο χάος… το πρόσωπό μας

γράφει ο ιστορικός Αρχηγός του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος - ΕΝ.Ε.Κ. συν. Πολύδωρος Δάκογλου

Η υπογραφή, από τον Στέφανο Στεφανόπουλο, της απόφασης δημιουργίας ανεξάρτητης νεολαίας με αρχηγό εμένα και με πλήρεις αρμοδιότητες, δεν ήταν αναμενόμενη από κανένα. Είχαμε κινηθεί αιφνιδιαστικά και γρήγορα. Ήμασταν το απρόοπτο, στον σχεδιασμό πολλών. Ανατρέψαμε σχέδια και δημιουργήσαμε ερωτηματικά.

Πριν ακόμα η ανακοίνωση δημοσιευθεί στο ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ, μαζί με τους συναγωνιστές Δημήτρη Τσούγκο, Γιάννη Σχοινά, Διονύση Στασινόπουλο και κάποιους ακόμη, ανεβήκαμε στα γραφεία της Εθνικής Παράταξης, στον 24ο όροφο του Πύργου των Αθηνών, για να δούμε πως έχουν τα πράγματα. Συναντήσαμε το απόλυτο χάος! Ένα πανηγύρι απλών ανθρώπων που τους ένωνε το μίσος κατά του Καραμανλή και η αντίθεση προς τους κομμουνιστές (ίσως και το ανάποδο). Η πλειοψηφία των παρόντων ήσαν απόστρατοι αξιωματικοί. 

Σε ένα μικρό γραφείο, στο βάθος, υπήρχε μια ταμπέλα που έγραφε ΝΕΟΛΑΙΑ. Μέσα υπήρχε ένα τραπέζι, πίσω από το οποίο καθόταν ένας απόστρατος Ταξίαρχος της αεροπορίας. Αν θυμάμαι καλά λεγόταν Νίκος Παγώνης. Υπήρχαν ακόμη καμιά δεκαριά νέοι, μερικούς εκ των οποίων τους γνωρίζαμε, σαν μέλη βασιλικών οργανώσεων ή του υπό διάλυση κόμματος της 4ης Αυγούστου του Κώστα Πλεύρη. Ήταν ένα μεγάλο καφενείο. 

Φύγαμε, μετά από δέκα λεπτά, με την πεποίθηση ότι εκεί δεν θα μπορούσε να γίνει δουλειά. Κατεβήκαμε στο θυρωρείο, μάθαμε ποιος ήταν ο ιδιοκτήτης του ισογείου του Μικρού Πύργου, που βρισκόταν ακριβώς απέναντι, και «το κλείσαμε», δια λόγου, επί τόπου. Την επομένη το πρωί συναντήθηκα με τον Γιάννη Θεοδωρακόπουλο, που τον γνώριζα για πρώτη φορά και αφού ανταλλάξαμε κάποιες σκέψεις (στη διάρκεια της συζήτησης ένοιωθα ότι μου έκανε εξέταση «μαγνητικού τομογράφου»), του έθεσα το θέμα της ενοικίασης του γραφείου. Με ρώτησε γιατί ήθελα να φύγουμε από τον 24ο όροφο όπου ήταν τα γραφεία του κόμματος και του απάντησα ευθέως ότι «Εκεί δεν είναι κόμμα, είναι καφενείο. Εμείς ήρθαμε για να οργανώσουμε μια εθνική – πολιτική νεολαία που θα συμβάλλει στον προεκλογικό αγώνα, όχι για να εκλεγεί ο Θεοτόκης αλλά για να πέσει ο Καραμανλής». Με την απάντησή μου «είχα χτυπήσει φλέβα». Όπως έμαθα αργότερα, ο Θεοδωρακόπουλος είχε γίνει ορκισμένος εχθρός του Καραμανλή όταν ο αγνώμων πολιτικός τον ταπείνωσε μη εμποδίζοντας την προσωρινή του σύλληψη για κατοχή αρχαιότητας που όπως αποδείχθηκε την είχε δηλωμένη και την κατείχε νομίμως. Συμφώνησε μαζί μου, χαρακτηρίζοντας ως τσίρκο την κατάσταση και …το θέμα του ενοικίου τακτοποιήθηκε άμεσα. 

o συν. Γιάννης Σχοινάς στο βήμα
σε συνεστίαση της ΕΝΕΠ στο
ξενοδοχείο Κάραβελ

Την ίδια κιόλας ημέρα 30 περίπου στελέχη του Κινήματος είχαν εγκατασταθεί στους υπάρχοντες χώρους, στο ισόγειο του μικρού Πύργου των Αθηνών και είχαν ξεκινήσει την οργάνωση και την πολιτική δραστηριοποίηση των δεκάδων νέων που ερχόντουσαν για να αγωνιστούν.
Κανένας δεν πίστευε ότι μέσα σε 24 ώρες θα είχαμε νέα ανεξάρτητα γραφεία, επιπλωμένα, στελεχωμένα και με τηλέφωνα που κουδούνιζαν δαιμονισμένα, 24 ώρες το 24ωρο.
Η αμεσότητα και η αποτελεσματικότητά μας, ενέπνευσε τον Σάββα Κωνσταντόπουλο να γράψει ειδικό άρθρο για μας, με τίτλο «Η πιο ευχάριστη έκπληξη», χωρίς καν να μας έχει γνωρίσει από κοντά. 
Η ανάληψη της ηγεσίας της νεολαίας από το Κίνημα προκάλεσε αντιδράσεις στις Βασιλικές οργανώσεις και τους απόστρατους αξιωματικούς που είχαν ήδη αυτοχρισθεί ως νεολαία του κόμματος (οι πρώτοι) και ως διοίκηση της νεολαίας (οι δεύτεροι). Δεν αναλωθήκαμε σε συγκρούσεις μαζί τους. Απλώς, τους αφήσαμε στον 24 όροφο, στους τσακωμούς και στην μιζέρια τους. Έχοντας καλυφθεί με την τυπική νομιμοποίηση από τον Στέφανο Στεφανόπουλο ξεκινήσαμε να χαράξουμε «την μυθική πορεία των νέων που αιφνιδίασαν το σύστημα» 

Από αριστερά οι συναγωνιστές: Δημήτρης Τσούγκος
Πολύδωρος Δάκογλου και Σπύρος Παπαγεωργίου

Οι νέοι του Κινήματος, μια φούχτα φοιτητές και νέοι εργαζόμενοι, βγήκαν από την θερμοκοιτίδα της πολιτικής εκπαίδευσης και άσκησης που είχαμε δημιουργήσει στο κτήριο της οδού Λομβάρδου και μπήκαν σε διαδικασίες πολιτικής μάχης κάτω από τις πιο σκληρές συνθήκες που θα μπορούσε κάποιος να φαντασθεί. Δημιουργήσαμε την Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως –Ε.Ν.Ε.Π. και πετύχαμε στην αποστολή που είχαμε αναθέσει στον εαυτό μας επαληθεύοντας στην πράξη την αρτιότητα των εκπαιδευτικών μας διαδικασιών και την δυνατότητα σύλληψης και εφαρμογής στρατηγικών σχεδιασμών.
Θα πρέπει όμως να τονίσω ότι, δεν θα είχαμε καταφέρει ούτε τα μισά από όσα επιτύχαμε αν δεν είχαμε την τύχη, να συνδεθούμε και να κάνουμε κοινούς αγώνες με εκατοντάδες σπουδαίους και ανιδιοτελείς νέους που έκαναν ένα απρόβλεπτης έντασης και αποτελεσματικότητας αγώνα όπου, η συνταγή της επιτυχίας ήταν ο κεντρικός σχεδιασμός (ως προς τους επιδιωκόμενους σκοπούς) και η αυτενέργεια (ως προς τον τρόπο που του υλοποιούσαν).

ΑΥΡΙΟ: ΨΗΦΙΔΑ 24 (Πως λύσαμε το πρόβλημα οργάνωσης χιλιάδων νέων, σε ολόκληρη την Ελλάδα, μέσα σε μία μόνον εβδομάδα)