Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017

Ψεύτες από επάγγελμα και υποκριτές από χαρακτήρα


γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Ο ένας συναντήθηκε με παιδιά παρανόμων μεταναστών. Ο άλλος, πιο ξύπνιος, κάλεσε στο γραφείο του παιδιά προσφύγων. Ο τρίτος, και μεγαλύτερος στο αξίωμα, συναντήθηκε με ανήλικους φυλακισμένους. Το έπαιξαν ευαίσθητοι και έκαναν τις ανθρωπιστικές δηλώσεις τους! Όλοι  για το θεαθήναι!
Δεν ζήτησαν συγνώμη, από τα παιδιά αυτά, γιατί συνέβαλαν στη διάλυση των κρατών απ΄ όπου (τα παιδιά) προέρχονται, ούτε γιατί κατέστρεψαν τα ηθικά πρότυπα της χώρας μας και τα οδήγησαν στην έλλειψη συνείδησης. Απαγόρευσαν τη φωτογράφιση των δύσμοιρων προσφύγων που διαμένουν απροστάτευτοι μέσα στα χιόνια, πληρώνοντας το κόστος της δικής τους «ανθρωπιστικής πολιτικής». Δεν μίλησαν καν για τους φυλακισμένους που κοιμούνται στο δάπεδο των θαλάμων, ούτε για τους ανήλικους που τους καθιστούν οικότροφους σε πανεπιστήμια παρανόμων.
Ψεύτες από επάγγελμα και υποκριτές από χαρακτήρα. Άξιοι εξουσιαστές εύπιστων και θεατρόφιλων «πολιτών».

 Δεν βρέθηκε ούτε ένας από αυτούς που να θελήσει να συναντηθεί με παιδιά Ελλήνων που αυτοκτόνησαν εξ αιτίας της νέας πραγματικότητας, που προέκυψε από δικούς τους νόμους και πολιτικές.
Δεν βρέθηκε ούτε ένας από αυτούς που να ζητήσει να συναντηθεί με τα ορφανά των αξιωματικών και των αστυνομικών που σκοτώθηκαν προασπίζοντας την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Δεν βρέθηκε κανένας, ανάμεσά τους, να επιδιώξει να συναντηθεί με τα παιδιά μικροεπαγγελματιών που έκλεισαν τα μαγαζιά τους και, κατεστραμμένοι, τρώνε τη ζωή τους μετακινούμενοι από Δικαστήριο σε Εφορία και από Τράπεζα σε Δικηγορικά γραφεία.
Απατεώνες της πολιτικής και εκμεταλλευτές ελπίδων. Άξιοι τσάτσοι δημοσιογράφων και κομματικών στελεχών.

Δεν τους ρωτάω «τι ψυχή θα παραδώσουν;», γιατί δεν έχουν ψυχή.
Δεν τους ρωτάω «πως κοιμούνται τα βράδια;», γιατί δεν έχουν συνείδηση.
Ούτε τους ρωτάω «Στη δούλεψη πόσων αφεντάδων βρίσκονται;» γιατί έχουν χάσει το λογαριασμό.

Αναρωτιέμαι όμως, πόσο καθάρματα μπορεί να είναι για να ανταλλάσουν τη δυστυχία των ανθρώπων, τη διαγραφή της εθνικής μας μνήμης και την αλλοίωση της ράτσας των Ελλήνων, με την αναρρίχησή τους στο πολυεθνικό χρηματιστήριο των αφεντικών της παγκοσμιοποίησης




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π