Απάντηση στην Μεγάλη Στοά – Φιλική εταιρεία και Τεκτονισμός

γράφει η Άννα Δημητρίου

Ό διεθνής σιωνισμός διά τών έδώ πρακτόρων του τεκτόνων προσπάθεί νά μας πείση ότι ό λυτρωμός του γένους μας τό 1821, ούτε λίγο ού­τε πολύ, οφείλεται σ' αυτόν, φυσικά διά της μασσωνικής στοάς, της ο­ποίας δήθεν ή Φιλική Εταιρεία υπήρξε προέκταση!! "Οτι οι φιλικοί υ­πήρξαν συγχρόνως καί μέλη τής στοάς! Μάλιστα, παλιότερα, τό Τεκτο­νικό Ίδρυμα στή χώρα μας έφτασε στό σημείο νά ύποβάλλη σχετικό υπόμνημα στήν Ιερά Σύνοδο τής Εκκλησίας τής Ελλάδος. "Ετσι ζητού­σε τήν αναγνώριση καί άπό τήν Εκκλησία μας!! Σήμερα θά καταρρί­ψουμε τούς αίσχρούς αυτούς Ισχυρισμούς, γιά νά πάψη ή μασσωνία τής Ελλάδος νά διεκδικεί εθνικό έργο!!

Ή περίοδος τής Τουρκοκρατίας υ­πήρξε ή πλέον σοβαρή δοκιμασία, γιά τό Έθνος μας. Ό φόβος, ή φτώχεια, ή καταπίεση, ή σκλαβιά, στήν μακρότα­τη

εκείνη περίοδο συνέθλιβαν τούς "Ελληνες. Ή ζωή τους δέν ήταν παρά μιά αδιάλειπτη εναλλαγή ταπεινώσεων καί εξευτελισμών. "Ετσι πολλές φορές πήραν τά όπλα καί ξεσηκώθηκαν ενάν­τια στόν δυνάστη κατακτητή. Δέκα ε­παναστάσεις απέτυχαν, άλλά δέν πτοή­θηκαν, γιατί ή Μεγάλη Ιδέα τούς έδι­νε δύναμη καί σιγουριά ότι κάποτε όλα θά γινόντουσαν ξανά δικά τους!

Ή Φιλική Εταιρεία δέν υπήρξε ή πρώτη μυστική οργάνωση τών Ελλή­νων. Στά τέλη του 17ου αΙώνα επιση­μαίνεται ή ύπαρξη πατριωτικής εται­ρείας στήν Ελλάδα μέ σκοπό τήν απε­λευθέρωση του Έθνους. Υπάρχουν κι άλλες παρεμφερείς μυστικές οργανώ­σεις, όπως στό Παρίσι ή ΕΛΛΗΝΙΚΗ Ε­ΤΑΙΡΕΙΑ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΝ, ΤΟ ΡΟΠΑΛΟ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕ­ΟΥΣ καί πολλές άλλες ακόμη. Κατά τόν Έμμ. Πρωτοψάλτη μεταξύ τών εται­ρειών αυτών καί τής Φιλικής «υπάρχει συνέχεια καί αλληλουχία, έφ' όσον τάς όργανώσεις ταύτας διείπε τό αυτό πνεύμα τής Μεγάλης Ιδέας τοϋ Ελλη­νισμού καί έφ' όσον, έξ αρχής, είς ήτο καί παρέμεινε αναλλοίωτος ό αντικει­μενικός αυτών σκοπός: ή εθνική άπελευθέρωσις τών Ελλήνων».

Ό ίδιος επίσης λέγει ότι ή Φιλική Ε­ταιρεία υπήρξε καί ώς έμπνευση καί ώς έργο ελληνική.

Μόνον ελληνική. Άν είναι δυνατόν οι Έλληνες να καταφύγουν στίς μασσωνικές στοές, γιά νά διδαχθούν τόν τρόπο τής απελευθερώσεως τους!! Άλλά τι είναι αυτό πού ταυτίζει τήν Φι­λική Εταιρεία μέ τόν τεκτονισμό; Πρώτα-πρώτα, λένε, ή μυστικότητα πού χαρακτηρίζει τίς δύο οργανώσεις. Μά μιά συνωμοτική οργάνωση, όπως είναι ή Φιλική, άπό τή φύση της είναι μυστι­κή.

"Αν είναι δυνατόν κάτω άπό τήν μύ­τη τού Τούρκου τυρράνου μιά άντι-τουρκική οργάνωση νά συνωμοτεί φα­νερά. Άλλά η μυστικότητα δέν ήταν α­ποκλειστικό προνόμιο τής στοάς. Ακό­μη καί οί οργανώσεις μας του εξωτε­ρικού, τών οποίων συνέχεια υπήρξε ή Φιλική, δρούσαν μυστικά. Οι ίδιοι οί τέ­κτονες παραδέχονται ότι, ίδίως στήν Όδησσό  υπήρχαν κι άλλες μυστικές οργανώσεις πού δέν είχαν σχέση μέ τόν τεκτονισμό.

 Συγκεκριμένα ή ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙ­ΡΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ διέθετε μυστικό όρκο, μυστικά σύμβολα, έμβλημα, συν­θηματικό τρόπο επικοινωνίας κ.λπ. Ό Τσακάλωφ μάλιστα μυήθηκε στήν ορ­γάνωση αυτή καί είχε σαφή γνώση τού μηχανισμού λειτουργίας τών μυστικών οργανώσεων, κάτι πού αργότερα του χρησίμευσε στήν Φ. Εταιρεία.

Ή καθολική συμμετοχή τής Όρθοδόξου εκκλησίας, του μεγαλύτερου διώκτου του τεκτονισμού, στήν Φ. Ε­ταιρεία καταρρίπτει τούς Ισχυρισμούς ότι αυτή υπήρξε κλάδος της στοάς. Ό Άνθιμος Γαζής ανήκει στόν πρώτο πυ­ρήνα τής Εταιρείας, ό Παπαφλέσσας, ό Γρηγόριος ό Ε΄.  Άν είναι δυνατόν να διέφυγε άπό τόν ήρωα Αρχιεπίσκοπο τής Κύπρου Κυπριανού ή τεκτονική προέλευση τής Εταιρείας!! Ό άξιος αυτός Ιεράρχης είχε έκδώσει είδικόν αφορισμό κατά τής μασσωνίας καί υ­πήρξε μέλος τής Εταιρείας, «...όσοι με­τέρχονται τό τοιούτον διαβολικόν καί παράνομον έργον τής φραμασσωνίας καί όσοι άκολουθούσι τή φρονοβλαβεία καί τή πλάνη αυτών νά είναι αφο­ρισμένοι...», λέγει μεταξύ άλλων ό άπαγχονισθείς άπό τούς Τούρκους Ιε­ράρχης στόν άφορισμόν του, πού απο­τελεί Ιστορικό «ντοκουμέντο». Κι άς μή μάς πουν οί τέκτονες ότι οί Ιδρυτές τής Εταιρείας έκρυβαν δήθεν τήν τεκτονι­κή τους Ιδιότητα, γιατί ό Ξάνθος, γιά τόν όποίο θά μιλήσουμε παρακάτω, μό­νος του ομολογεί ότι «είσήχθη» στήν στοά. Ουδέποτε τό έκρυβε. Σύμβολο τής Φιλ. Εταιρείας είναι τό σημείον του Σταυρού κι όχι ό γνώμονας καί ό δια­βήτης κι άλλα εβραϊκά σύμβολα, τό ση­μείο του Σταυρού βρίσκεται καί στήν σφραγίδα τής Εταιρείας.

Ό Χριστια­νισμός είναι ό κύριος καί έκδηλος χα­ρακτήρας της, ό Χριστιανισμός πού ό Τεκτονισμός καταφρονεί.

Άλλά άς δούμε καί τήν γνώμη ενός ηγετικού στελέχους τής Φιλ. Εται­ρείας, τού Νικολάου Υψηλάντη: «ή Φι­λική Εταιρεία δέν ήκολούθησε ποσώς τούς νόμους τών τεκτόνων, ουδέ τών Καρβονάρων, άλλά ώργανώθη μέ τό σύστημα του Χριστού, διαδοθείσα μέ τόν Άποστολικόν Σύστημα, ήτοι δι' α­ποστόλων περιοδευόντων καί ουχί δια Στοών». Νά, λοιπόν, μιά μεγίστη διαφο­ρά μέ τόν τεκτονισμό. Οι "Ελληνες πε­ριοδεύουν καί δέν αποτελούν κατά τό­πους στοάς. Ή Φιλ. Εταιρεία υπήρξε εχθρός τού τεκτονισμού. Διότι ένώ ή μασσωνία επιτρέπει στά μέλη της ν' α­νήκουν καί σέ οποιαδήποτε άλλη οργά­νωση καί θρησκεία, ή Φιλ. Εταιρεία τό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ. Διασωθέντα ώς σήμερα αυθεντικά κείμενα της τό αποδεικνύ­ουν. Κατάρριψη τών ψευδολογιών τής μασσωνίας αποτελεί καί ή περίπτωση τοϋ Νικολάου Σπηλιάδη. Ό Σπηλιάδης, όντας υψηλού Βαθμού τέκτων, όχι μό­νο δέν έγινε δεκτός στήν Φιλική Εται­ρεία, άλλά πιεζόμενος ηθικώς άπό αυ­τήν επεχείρησε νά αύτοκτονήση.

Άλλά, άς έλθουμε στους Φιλικούς. Ήταν αυτοί μασσώνοι; ΟΙ Έλληνες μασσώνοι αναφέρουν τό άνομα του Σέ­κερη, αναφέρουν τούς Ύψηλάντες καί φυσικά τόν Ξάνθο.

Γιά νά γίνη κάποιος μέλος τής Εται­ρείας ό κατηχητής Φιλικός εξέταζε λε­πτομερώς τούς πάσης φύσεως δε­σμούς του υποψηφίου, προπάντων νά εξακρίβωση, άν συμμετείχε σέ άλλη μυστική οργάνωση. Μετά άπό τήν λε­πτομερή ανάκριση ό κατηχούμενος έ­δινε τόν ακόλουθο άρκο: «"Ορκίζομαι ότι είς τό έξης δέν θέλω έμβει είς καμμίαν άλλην έταιρείαν, ο­ποία καί άν είναι, μήτε είς κανένα δεσμόν υποχρεωτικόν. ΚαΙ μάλιστα ο­ποιονδήποτε δεσμόν άν είχα καί τόν πλέον αδιάφορον ώς πρός τήν Έται­ρείαν, θέλω τόν νομίζει ώς ουδέν». "Ολα αυτά δείχνουν ότι δύσκολα ένας τέκτονας εισχωρούσε στήν Εταιρεία. Άλλά, άς έλθουμε στήν περίπτωση του Ξάνθου.

 Ό Ξάνθος, ένας αφανής έμπορος, παρακινηθείς άπό κάποιον φίλον του

«εισήχθη» στην στοά τής Λευκάδος. Ή παραμονή του, όμως, στό νησί υπήρξε  βραχυτάτη, δύο ή τρεις βδομάδες, ο­πότε ή μύηση του είναι αδύνατον νά προχώρησε πέραν τού πρώτου βαθμού, όπως καί ό καθηγητής Άπ. Δασκαλάκης λέγει, δέν θά διετέλει έν γνώσει τών μυστικών καί τών έν γένει μεθό­δων καί άρχων οργανώσεως τών έλευθεροτεκτονικών στοών, γιά νά τίς έφαρμόση στήν Φ. Εταιρεία. Ό ίδιος ό Ξάνθος πάντοτε αναφέρεται ΜΟΝΟ στό γεγονός τής Λευκάδος, πού απο­δεικνύει ότι ουδέποτε άλλοτε είχε σχέ­ση μέ τόν τεκτονισμό, ή ότι ουδέποτε στήν συνέχεια υπήρξε μέλος άλλης στοάς, θά παραθέσουμε, όμως, καί μία άλλη ομολογία τού Ξάνθου σχετικά μέ τόν Σκουφά, τόν Τσακάλωφ, καί τά υ­πόλοιπα στελέχη τής Εταιρείας. Τό 1837 συντάχτηκε ή Απολογία του, ό­που ό Ξάνθος αναφέρει άτι «είς δέ τήν εταιρεία τών κτιστών άλλος παρά τόν Ξάνθον δέν ήτο μεμυημένος». Μιλάει σέ τρίτο πρόσωπο.

Νά, λοιπόν, πού οί τεκτονικές ψευδολογίες ανατρέπονται άπό τόν ίδιο τόν Ξάνθο. Έκτος άπό τόν ίδιο ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ στήν Φ. Εταιρεία δέν υπήρξε τέκτων.

Άλλά υπάρχουν καί τεκτονικές ομο­λογίες, περί τών φιλικών. Ό Π. Γ. Κρη­τικός ομολογεί ότι είναι αδύνατον ν' άποδειχθή Ιστορικά ή τεκτονική Ιδιότη­τα τών Ιδρυτών τής Φ. Εταιρείας. Πε­ρί τού Σκουφά καί τού Τσακάλωφ ειδι­κά, ό τέκτων Στ. Μακρυμίχαλος παρα δέχεται ότι «τό γεγονός έάν ό Σκουφάς καί ό Τσακάλωφ υπήρξαν τέκτονες αμ­φισβητείται». Άλλος τέκτονας συγγραφέας: «γιά μύηση στόν τεκτονισμό τών άλλων συνιδρυτών τής Εταιρείας δέν είχε γίνει λόγος. Ή σχέση τού Τσα­κάλωφ μέ τόν κύκλο τού Ζαλίκογλου καί τό «Έλληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» του Παρισιού δέν μάς επιτρέπει νά συμπεράνουμε ότι ήταν τέκτονας. Άλ­λά ούτε καί γιά τόν Σκουφά διατυπώ­θηκε τέτοια άποψη».

Τό θέμα είναι πελώριο. Ή έβραιο-μασσωνία εμπλέκει καί τό όνομα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, τήν στιγμή πού υπήρξε ό ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ κυ­βερνήτης πού πήρε μέτρα εναντίον του τεκτονισμού. Στην επόμενη θά δημοσιεύσουμε τήν ύπ. αριθμ. 2953/8-6-1828 μυστική εγκύκλιο του κυ­βερνήτη πρός τό Πανελλήνιο.