Καταλάβατε ή ακόμα θέλετε ευρώ ;

Γράφει ο Τσανούσης Στάμος

Την Παρασκευή βγήκε μια απόφαση για την Κύπρο σύμφωνα με την οποία και με σκοπό την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος θα υπάρχει μερική κατάσχεση των τραπεζικών καταθέσεων.

Η απόφαση αυτή δεν έχει κανένα πραγματικό σκοπό πέρα από το να καταστρέψει την Κυπριακή οικονομία και να κάνει ένα κράτος που μέχρι πρότινος είχε μια αξιόλογη οικονομία , μια οικονομία ζόμπι.

Αποδεικνύει αυτή η απόφαση πόσο επικίνδυνο, πόσο κακό και αυτοκαταστροφικό είναι να μετέχει ένα οποιοδήποτε κράτος στην ίδια νομισματική Ένωση με την Γερμανία για πολλούς λόγους.

Καταρχήν ένας διεθνής φορέας όπως η ευρωπαϊκή Ένωση και το eurogroup λειτουργεί ως κατακτητής και δίνει σε μια κυβέρνηση διορία. Και μάλιστα διορία 48 ωρών για να ψηφίσει η Κύπρος το μέτρο της μερικής κατάσχεσης. Επιπλέον ένας διεθνής φορέας όπως η ευρωπαϊκή Ένωση και το eurogroup
λειτουργεί ως κλέφτης ή τουλάχιστον ως καιροσκόπος όταν ζητά από ένα κράτος να ψηφίσει την μερική κατάσχεση των καταθέσεων μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο ώστε να μην έχουν κανένα περιθώριο αντίδρασης οι καταθέτες και την Τρίτη το πρωί να είναι όλοι , προ τετελεσμένων.

Ακόμα, ένας διεθνής φορέας όπως η ευρωπαϊκή Ένωση και το eurogroup ζητούν, και βρίσκουν βέβαια, συνεργούς στη ληστεία αυτή, την Ελληνική κυβέρνηση, από την οποία ζητούν να κρατικοποιήσει στο ίδιο 48 όλα τα υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών που λειτουργούν στην Ελλάδα , ώστε να μην υπάρχει περιθώριο να μεταφερθούν λεφτά στην Ελλάδα και να φορολογηθούν με την Ελληνική φορολογική νομοθεσία , η οποία προς το παρόν , δεν προβλέπει μερική κατάσχεση των καταθέσεων.

Για αυτήν την ληστρική συμπεριφορά οι δανειστές χρησιμοποίησαν το επιχείρημα ότι σε περίπτωση που η μερική κατάσχεση των καταθέσεων είχε ανακοινωθεί νωρίτερα , θα υπήρχε το φαινόμενο «bank run». Δηλαδή θα έτρεχαν όλοι στην Κύπρο να σηκώσουν τις καταθέσεις τους και θα αποσταθεροποιούσε αυτό το γεγονός το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου. Ένα ηλίθιο και κακόβουλη επιχείρημα καθώς το φαινόμενο του «bank run» εκδηλώνεται ήδη και λόγω των αργιών που τα τραπεζικά καταστήματα είναι κλειστά διογκώνεται λόγω της δίκαιης ανησυχίας και του πανικού που δημιουργεί η αναμονή στους πολίτες της Κύπρου μέχρι την ημέρα που θα ανοίξουν οι τράπεζες και θα τρέξουν όλοι να πάρουν τα χρήματά τους. Άσχετα λοιπόν με το αν μπορεί κάποιος να συμφωνήσει με το μέτρο της μερικής κατάσχεσης των καταθέσεων πρέπει να δει τις προθέσεις αυτών που το επιβάλουν. Και επειδή το επιβάλουν, και αυτό και μόνο, δείχνει ότι έχουν κακές προθέσεις. Πολλοί σκέπτονται ότι η Κύπρος τιμωρείται για την φορολογική και
τραπεζική ασυλία που παρείχε μέχρι τώρα στις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο και στους ξένους που απολάμβαναν για τις καταθέσεις τους ένα χαλαρό σύστημα ελέγχου.

Αυτό μόνο αφορμή είναι και όχι αιτία. Γιατί μπορεί πράγματι η Κύπρος να είναι ένας φορολογικός παράδεισος με χαμηλή και κυρίως τηλεγραφική φορολογία , αλλά τέτοιες χώρες στην Ευρώπη υπάρχουν πολλές όπως η Ολλανδία που ήταν και η κολυμπήθρα όπου όλα τα κινεζικά προϊόντα
βαπτίζονταν ευρωπαϊκά προκειμένου να γλυτώσουν τους δασμούς, όταν αυτοί υπήρχαν, και όπως η Βουλγαρία που έχει επίσης πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Ακόμα και για το επιχείρημα του χαλαρού ελέγχου στο τραπεζικό σύστημα , αν πράγματι ενδιέφερε κάποιον, θα ξεκινούσε από την Ελβετία και σίγουρα όχι από την Κύπρο. Άλλοι ηλιθιωδώς πιστεύουν ότι οι δανειστές και κυρίως οι Γερμανοί, ενδιαφέρονται για την αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος. Αν όμως αυτή η ανησυχία ήταν πραγματική , η πρώτη τράπεζα που θα έπρεπε να εκκαθαριστεί θα ήταν η ….Deutsche Bank με τα πολύ χαμηλά ίδια κεφάλαια έναντι του ενεργητικού της, με την τεράστια μόχλευση και με την πολύ βρώμικη συμμετοχή της στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω της τράπεζας Taunus η οποία ουσιαστικά βρίσκεται υπό πτώχευση και κρατικοποίηση. 

Οι πραγματικοί λοιπόν λόγοι είναι άλλοι. Η Γερμανία απλά στην Κύπρο, βλέπει τον επόμενο σταθμό. Βλέπει την επόμενη χώρα την οποία θέλει να κατακτήσει. Την επόμενη χώρα που θέλει να υποδουλώσει. Μετά λοιπόν την Ελλάδα , μετά την Ισπανία, την Ιταλία η επόμενη μάχη είναι στην Κύπρο. Και αυτό, όπως έγινε και στις άλλες χώρες δεν θα το κάνει με όπλα , αλλά με το ευρώ. Έτσι επιβάλει μια απόφαση στην Κύπρο , η οποία απόφαση, θα στεγνώσει κυριολεκτικά οποιαδήποτε ρευστότητα μπορεί να έχει η χώρα. Το 10% των καταθέσεων κατάσχεται και το υπόλοιπο 90% θα εξαφανιστεί απλά από τις τράπεζες υπό το φόβο νέας κατάσχεσης. Επιπλέον με αυτή την απόφαση η Γερμανία κάνει επίδειξη δυνάμεων και
στις υπόλοιπες κατακτήσεις της. Ότι σε περίπτωση που αρχίσει να αντιδρά η Ελλάδα , η Ιταλία , η Ισπανία μπορεί να «προτείνει» και για αυτές το ίδιο μέτρο. Άλλωστε σε χώρες όπως η δική μας που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ πόσο ασφαλής μπορεί να νιώθει κάποιος ότι δεν θα γίνει το ίδιο. Και κυρίως ποιος μεγάλος φορέας θα τοποθετήσει χρήματα σε ελληνική ή ιταλική τράπεζα;

Και που θα πάνε όλες οι καταθέσεις ; Στα «ασφαλή καταφύγια». Στις γερμανικές τράπεζες. Και θα ανέβουν οι εκεί καταθέσεις ώστε να μπορεί η Γερμανία ως ο μεγάλος τοκογλύφος της Ευρώπης να δανείζει τις υπόλοιπες χώρες.

Επιπλέον , οι Κύπριοι είχαν την τύχη να ανακαλύψουν ότι είναι κάτοχοι μιας μεγάλης περιουσίας, ενός θησαυρού. Του πετρελαίου ασφαλώς. Ο θησαυρός όμως αυτός έχει ένα ελάττωμα. Δεν είναι άμεσα αξιοποιήσιμος. Μετά από λίγα χρόνια θα δίνει τεράστια κέρδη στην Κύπρο, αλλά προς το

παρόν δεν έχει καμία συμμετοχή στην ρευστότητα του κράτους. Για αυτό λοιπόν οι Γερμανοί βιάστηκαν να ισοπεδώνουν την κυπριακή οικονομία. Διότι απλά σε δυο χρόνια , η Κύπρος δεν θα είχε καμία ανάγκη τα Γερμανικά ευρώ. Έτσι διαλύουν με αυτόν τον τρόπο την κυπριακή οικονομία, διαλύουν τις κυπριακές τράπεζες ώστε να μην μπορεί το κράτος να λειτουργεί και προσδοκούν τι;

Προσδοκούν την τιτλοποίηση των κοιτασμάτων αλλά υπό την εποπτεία του EFSF. Δηλαδή πολύ απλά, η Κύπρος θα τιτλοποιησει μελλοντικά κέρδη από την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Θα εκδώσει ομόλογα με βάση αυτά τα μελλοντικά κέρδη και θα τα πουλήσει. Αλλά όχι παντού. Γιατί
απλά έχει βρεθεί η Κύπρος , όπως και η Ελλάδα εκτός αγορών. Θα τα πουλήσει στην Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Δηλαδή στην Γερμανία.Όλα τα παραπάνω δείχνουν τις προθέσεις της Γερμανίας. Δείχνουν τις προθέσεις της χώρας που ελέγχει το ευρώ ως νόμισμα και ως οικονομική πολιτική. Πόσο υγιές είναι λοιπόν θα θέλουμε να μετέχουμε σε μια τέτοια Ένωση. 

Πόσο ασφαλές είναι για τα συμφέροντα της Ελλάδας και των άλλων χωρών του Νότου της Ευρώπης να βρίσκονται δέσμιοι μιας Γερμανίας η οποία απλά διαλύει τις οικονομίες τους.

Από το ευρώ πρέπει να βγει η Γερμανία ή να βγουν όλοι οι υπόλοιποι.

Τσανούσης Στάμος