ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: ΤΟΥΣ ΕΠΑΝΕΦΕΡΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ

Το πολιτικό κατεστημένο γιορτάζει τις ημέρες αυτές τη μεγάλη γιορτή του.

Μαζί με την επαναφορά της κοινοβουλευτικής εκλογικής διαδικασίας, έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει τον επιτυχημένο του ρόλο στην παράδοση της Κύπρου στην τουρκική κατάκτηση.

Στην υπηρεσία των γεωπολιτικών συμφερόντων Αγγλίας, ΗΠΑ και Ισραήλ, με δουλική προσήλωση στην εφαρμογή των σχεδίων του διεθνούς σιωνισμού, οι συντονισμένες προσπάθειες δεκαετιών του ελλαδικού και κυπριακού κατεστημένου, οδήγησαν με διαδοχικά βήματα σε μια ανυπολόγιστη εθνική συμφορά: Την βάρβαρη κατοχή της βόρειας Κύπρου και την αναβολή σε άδηλο χρόνο του οράματος της Ενώσεως και της εθνικής της ολοκληρώσεως.

Σε διάστημα δεκαετιών, το δίχτυ της προδοσίας υφάνθηκε σε διαδοχικά στάδια με πολλούς πρωταγωνιστές:

Το 1959, με τις  προδοτικές συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου και την εγκαθίδρυση μιας νόθας και υπό κηδεμονία έωλης «ανεξαρτησίας», με την συμμετοχή των δήθεν εθναρχών Καραμανλή και Μακαρίου. Η εκπεφρασμένη με δημοψήφισμα καθολική βούληση των Κυπρίων για Ένωση και ο στρατηγικός στόχος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνος ΕΟΚΑ, φαλκιδεύτηκε και προδόθηκε από το ξενόδουλο πολιτικό κατεστημένο της εποχής.

Η ανάκληση της Μεραρχίας το 1967 και η απογύμνωση της άμυνας του νησιού από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.

Οι στοχευμένη κλιμάκωση της ελλαδο-κυπριακής κρίσεως την άνοιξη του 1974, με τις προκλήσεις του Μακαρίου προς το στρατιωτικό καθεστώς και το σχεδιασμένο να αποτύχει στο βασικό του στόχο, την σύλληψη ή εξόντωση του Μακαρίου πραξικόπημα του Ιωαννίδη τον Ιούλιο του 1974, που άνοιξε την πόρτα στην νομιμοποίηση της τουρκικής εισβολής.

Η προδοτική ομιλία του στοχευμένα διαφυγόντος Μακαρίου στον ΟΗΕ, όπου στην ουσία προσκάλεσε τους Τούρκους να εισβάλλουν νομιμοποιώντας την εισβολή. Η ομιλία έγινε στις 19 Ιουλίου, την προηγουμένη της εισβολής, ενώ ο στόλος και ο στρατός εισβολής ήταν ήδη έτοιμοι στην Τουρκία.

Η εγκατάλειψη αβοήθητων των Ελλαδιτών και Κυπρίων ηρωικών μαχητών της Κύπρου από το καθεστώς  Ιωαννίδη στις συντριπτικά  ανώτερες σε αριθμό και εξοπλισμό τουρκικές δυνάμεις, η στρατιωτική ανεπάρκεια των οποίων μόνο χάρις στην προδοσία μπόρεσε να επιβληθεί. 

Η πλήρης εγκατάλειψη της Κύπρου τον Αύγουστο του 1974 από τον Καραμανλή στο έλεος του Αττίλα 2, όταν το μικρό προγεφύρωμα των Τούρκων επεκτάθηκε σε όλη τη βόρεια Κύπρο. Υπενθυμίζουμε την αναμφισβήτητη υπεροπλία των ελληνικών δυνάμεων και ειδικά του ναυτικού και της αεροπορίας μας η επιχειρησιακή υπεροχή των οποίων δεν θα άφηνε κανένα περιθώριο επιτυχίας στην κακοοργανωμένη και κακοδιοικούμενη τουρκική δύναμη εισβολής. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με μία φράση, το «η Κύπρος κείται μακράν», σφράγισε την προδοσία και εγκατάλειψη του νησιού και εξόφλησε το αντίτιμο της «μεταπολίτευσης» και της επανόδου του στην εξουσία. Ακριβώς το ίδιο όπως όταν διορίστηκε δοτός πρωθυπουργός το 1959, παραμερίζοντας τους πριν απ’ αυτόν υποψηφίους για να υπογράψει τις προδοτικές συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου..

Τον Ιούλιο του 1974 και στα γεγονότα που ακολούθησαν το πολιτικό κατεστημένο:

Παρέδωσε χωρίς να χρησιμοποιήσει τις απαιτούμενες και διαθέσιμες δυνάμεις, εθνικό έδαφος στον εισβολέα.

Στέρησε στοχευμένα και για άγνωστο χρονικό βάθος από τον ελληνισμό ένα ανυπολόγιστης αξίας γεωπολιτικό προπύργιο.

Θυσίασε ενσυνείδητα αφήνοντας τελείως αβοήθητους και σχεδόν άοπλους τους ηρωικούς υπερασπιστές της Κύπρου μπροστά στην συντριπτική υπεροπλία των εισβολέων.

Εγκατέλειψε τον άμαχο πληθυσμό στο έλεος της τουρκικής βαρβαρότητος.

Εγκατέλειψε στην τύχη τους τους 1619 αγνοούμενους των μαχών, τους περισσότερους από αυτούς αιχμαλώτους στα βάθη της Τουρκίας, χωρίς ποτέ να ενδιαφερθεί να κάνει το παραμικρή προσπάθεια στους διεθνείς οργανισμούς για την αναζήτησή τους.

Εγκατέλειψε στη λήθη τους ηρωικούς νεκρούς και επιζήσαντες της ΕΛΔΥΚ που υπερασπίστηκαν ανυποχώρητα, με διακύβευμα και αντίτιμο την ζωή και την σωματική τους ακεραιότητα, κάθε μέτρο του Κυπριακού εδάφους, στον προδομένο αυτό  πόλεμο που δίκαια χαρακτηρίστηκε ως σύγχρονες «Θερμοπύλες».

Κουκούλωσε με στημένες επιτροπές την έρευνα και την απόδοση ευθυνών για την προδοσία, χωρίς να την διερευνήσει ποτέ σε βάθος ακόμα και όταν έγινε άρση του απορρήτου. Αυτό και μόνο είναι αδιάψευστη απόδειξη ότι οι ευθύνες δεν βαρύνουν (μόνο) το στρατιωτικό καθεστώς αλλά κυρίως το πολιτικό κατεστημένο το οποίο δεν την ξεπούλησε όπως λέγεται για να επανέλθει, αλλά του παραχωρήθηκε η εξουσία με την οπερέτα της «μεταπολίτευσης» για να ξεπουλήσει την Κύπρο, ανοίγοντας ένα μακρύ κεφάλαιο εθνικής μειοδοσίας που φτάνει μέχρι την κρίση των ημερών μας.

Το Εθνικό Μέτωπο σαν πολιτική και ιδεολογική έκφραση των Ελλήνων εθνικιστών απαιτεί:

Να ανοίξει ο φάκελος της προδοσίας και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όλοι οι ένοχοι.

Να τιμηθούν όπως τους αξίζει οι νεκροί και οι επιζώντες του 1974.

Να διεκδικηθεί από την ούτως ή άλλως «φίλη» Τουρκία η διεξοδική έρευνα στο έδαφός της από διεθνή επιτροπή για την τύχη των αγνοούμενων ώστε να απελευθερωθούν έστω και τώρα οι ελάχιστοι πλέον επιζώντες του πολέμου του 1974.

Η κάθαρση της προδοσίας αποτελεί εθνικό καθήκον. Ένα καθήκον που αποτελεί χρέος τιμής και αναπόδραστο στρατηγικό στόχο του Εθνικού Μετώπου.

Έσεται ήμαρ…

Κώστας Καρδαράς

Χειρουργός

Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου

του Εθνικού Μετώπου