45 χρόνια από την παλινόρθωση του Κοινοβουλευτισμού

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Πέρασαν 45 χρόνια από την ημέρα που οι πολιτικοί, οι οποίοι είχαν απομακρυνθεί από την εξουσία στις 21η Απριλίου 1967, που κλήθηκαν από τους κρατούντες αξιωματικούς της χούντας να αναλάβουν εκ νέου την διακυβέρνηση της χώρας. 

Αφορμή για την απόφαση μεταφοράς της σκυτάλης της εξουσίας ήταν η ανάγκη διαχείρισης της εθνικής ήττας που είχε προκληθεί μετά την απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο και την απώλεια της Κερύνειας και του 3% του εδάφους της μεγαλονήσου.

Στα 45 χρόνια που ακολούθησαν, τα νέα κόμματα που δημιουργήθηκαν εδραιώθηκαν στην εξουσία και οι αξίες που είχαν προβάλλει οι αξιωματικοί (Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια) απαξιώθηκαν. Η Κύπρος είδε να κατακτιέται το 36% του εδάφους της και να πραγματοποιείται η ντε φάκτο διχοτόμηση, ο εποικισμός των κατεχομένων εδαφών από Τούρκους της Ανατολής και τελικώς τα κατεχόμενα να ανακηρύσσονται ως ανεξάρτητο κράτος. Ένα μόρφωμα που έχει αναγνωρισθεί από την Τουρκία ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα (ντε γιούρε) και από την Ευρώπη, άλλα κράτη και τον ΟΗΕ, ως πολιτειακή οντότητα ισότιμη με την επίσημη κυβέρνηση της Κύπρου.

Στα 45 χρόνια που ακολούθησαν, ο εναέριος χώρος μας τέθηκε υπό αμφισβήτηση, όπως και το δικαίωμα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης μας στα 12 μίλια (μόνη χώρα παγκοσμίως η Ελλάδα). Αμφισβητήθηκε η Ελληνικότητα του Αιγαίου, καθιερώθηκαν οι γκρίζες ζώνες κυριαρχίας και μας απαγορεύθηκε να πραγματοποιήσουμε εξόρυξη υδρογονανθράκων ανατολικά της Θάσου και εντός της ζώνης των 12 μιλίων. Προσφάτως, και χωρίς αντίρρηση των συστημικών κομμάτων παραχωρήθηκε η ονομασία “Βόρεια Μακεδονία” στο τεχνητό μόρφωμα των Σκοπίων.

Στα 45 χρόνια που ακολούθησαν, αντικαταστάθηκε το εθνικό μας νόμισμα και παραχωρήθηκε νομισματικός και τραπεζικός έλεγχος της οικονομίας σε εκλεκτούς υπερεθνικών συμφερόντων. Καταργήθηκε το πολυτονικό σύστημα και εκχυδαΐστηκε η γλώσσα μας με επικράτηση της λεξιπενίας και την χρήση, καθ’ υπερβολή, ξένων λέξεων. Η πολιτιστική ζωή και η συγγραφή της νεώτερης ιστορίας μας παραδόθηκε στο κομμουνιστικό κόμμα, η πολιτική παρουσία των οποίων νομιμοποιήθηκε χωρίς ποτέ να ακουστεί μία συγνώμη για τις σφαγές αθώων που σχεδίασαν την περίοδο 1941-1949 στην προσπάθειά τους να καταλάβουν ενόπλως την εξουσία.

Στα 45 χρόνια που ακολούθησαν, επιβλήθηκαν οι αξίες της παγκοσμιοποίησης και βρίσκεται υπό εξέλιξη ένα μεγάλο σχέδιο αντικατάστασης των αυτοχθόνων Ελλήνων. Περίπου 2.000.000 μετανάστες προερχόμενοι από χώρες της κεντρικής Ασίας και της υποσαχάριου Αφρικής εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα με την ανοχή των κυβερνήσεων. Συγχρόνως, περισσότεροι από 500.000 νέοι επιστήμονες οδηγήθηκαν σε εγκατάλειψη της Ελλάδος και προσφορά των επιστημονικών τους γνώσεων (γνώσεων που είχαν αποκτήσει με έξοδα της ελληνικής πολιτείας και των γονέων τους) σε χώρες της Ευρώπης και άλλων ηπείρων.

Στα 45 χρόνια που ακολούθησαν, οι εθνικές αξίες, τα εθνικά σύμβολά, τα εθνικά συμφέροντα, οι εθνικοί ήρωες και οι εθνικές διεκδικήσεις σκεπάσθηκαν με το νοητικό βόθρο των επικυρίαρχων (αλλά και κάποιων θεωρούμενων υπερασπιστών τους).

Σήμερα, 45 χρόνια μετά την παλινόρθωση του κοινοβουλευτισμού, μπορούμε χωρίς ντροπή να ακούμε -και οι πολλοί να αποδέχονται- πως η νέα μεγάλη ιδέα μας πρέπει να είναι η πλήρης ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση των Γερμανικών και Τραπεζικών συμφερόντων!!!

Έχουν, λοιπόν, όλα χαθεί; Υπάρχει προοπτική επανόδου στις φυσικές αξίες της Ελευθερίας, της Αξιοπρέπειας. Μπορεί και πάλι η Ελλάδα να παίξει τον ρόλο του πολιτιστικού καθοδηγητή στο ανθρώπινο γένος; 

Η απάντηση είναι ΝΑΙ!

Η ιστορία κάνει κύκλους και το αξιακό σύστημα που σήμερα επικρατεί κάνει ήδη τον δικό του κύκλο. Είναι θέμα χρόνου να  ξεκινήσει η διαδικασία παρακμής του, παραχωρώντας την θέση του στις αληθινές… φυσικές… οικουμενικές αξίες του Ελληνισμού. 

Αξίες που γεννιούνται μόνον από το γένος των Ελλήνων.

Αυτό μας δείχνει και τον δρόμο.

** Άρνηση στο μοντέλο του εξατομισμένου ανθρώπου.

** Αντίσταση στην παρακμιακές αξίες της παγκοσμιοποίησης και της εθνοαποδόμησης.

** Διαφύλαξη της ράτσας των Ελλήνων.

Πίστη χρειάζεται! 

Ανυποχώρητη Πίστη στον Έλληνα και στην Προοπτική του!