Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

ΑΟΖ σημαίνει Ελλάδα Χ 4


γράφει η Ελένη Α. Παπαδοπούλου
Ξαφνικά. λοιπόν μάθαμε όλοι για την έννοια της ΑΟΖ (-Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη). Κι αν ακόμα δεν καταλάβαμε τι ακριβώς είναι, τουλάχιστον ακούσαμε τ' όνομα της 30 χρόνια μετά τη γέννηση της. Και δίπλα στην έννοια της ΑΟΖ. μάθαμε για τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου Νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο, για πετρέλαια και σεισμικές έρευνες, για τον αμύθητο ορυκτό πλούτο της Ελλάδας... Δεκέμβριο του 2012 τ' ακούσαμε όλα αυτά από επίσημα πολιτικά χείλη... Γιατί τον καιρό που τα 'λεγε α Χαρδαβέλλας. ο Πάγκαλος τα χλεύαζε στη Βουλή και οι λοιποί φιλοτεχνούσαν την ταφόπλακα τους. Ακόμα χειρότερα. 30 χρόνια πίσω που τα έλεγαν καμιά 30οριά ψαγμένοι και τα μάθαινα κι εγώ, μας είχανε για το Δαφνί και για σενάριο του Spielberg

Δεν θα ξέραμε ούτε σήμερα για την ΑΟΖ και τα ελληνικά κοιτάσματα αν κάποιοι σπουδαίοι Έλληνες επι­στήμονες δεν είχαν δουλέψει πάνω στην τεκμηρίωση πολλά χρόνια πριν και κυρίως αν ο Νίκος Λυγερός δεν είχε αποφασίσει τα τελευταία 2 χρόνια να πιέσει το «Κέντρο των συμφορών μας» με μια επίμονη, ασφυκτική εκστρατεία στην περιφέρεια., και ένα καταιγιστικό σφυροκόπημα αρθρογραφίας, ομιλιών, συνεντεύξεων σε βαθμό που να μην αφήνει περιθώρια να τον αγνοήσεις. Πέρα. όμως, απ" τα κοιτάσματα που αναπόφευκτα θα δουν το φως του ήλιου τώρα που άνοιξε η όρεξη της Κας Μέρκελ και η Ευρώπη τα έχει ανάγκη και κόψιμο, εκείνο που περισσότερο καίει είναι η θέσπιση της ΑΟΖ και τα ερωτήματα που εγείρει η εγκληματική αμέλεια 30 χρόνων.


 Τί είναι λοιπόν η ΑΟΖ;

Επιγραμματικά, γιατί ο χώρος δεν επιτρέπει εκτενή αναφορά και λεπτομέρειες: Σύμφωνα με το διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, η ΑΟΖ είναι η θαλάσσια επικράτεια μιας χώρας η οποία εκτείνεται στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή της και μέσα στην οποία το κράτος έχει δικαίωμα ερευνών, παραγωγής, εκμετάλλευσης και διαχείρισης των φυσικών πόρων. Η ΑΟΖ εκτείνεται πέρα από τα εθνικά ύδατα που συνήθως είναι τα 12 ν. μίλια ενώ υπερκαλύπτει και την υφαλοκρηπίδα Το μεγάλα πλεονέκτημα της χώρας μας είναι ότι σύμφωνα με το Δίκαιο της θάλασσας τα κατοικημένα νησιά έχουν δική τους ΑΟΖ. Έτσι. με την θέσπιση και οριοθέτηση της ΑΟΖ η Ελλάδα αποκτά τα δικαιώματα στο 86% του Αιγαίου και στο μεγαλύτερο τμήμα της θαλάσσιας έκτασης της ανατολικής Μεσογείου. Στην ουσία, η Ελλάδα με την ΑΟΖ 4πλασιάζει την έκταση της ως προς τα δικαιώματα εηί των φυσικών πόρων. Η σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας ψηφίσθηκε το 1982 από 130 κράτη μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα και τέθηκε σε εφαρμογή το 1994. Η Ελλάδα επικύρωσε τη σύμβαση τα 1995.


Τα εύλογα ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις αδράνησαν και απέκρυψαν όλα αυτά τα χρόνια από τους Έλληνες ένα τόσα ζωτικής σημασίας ζήτημα που την αναδεικνύει σε μεγάλης εμβέλειας στρατηγικά παράγοντα διεθνώς και θα είχε αποτρέψει τη σημερινή μας ολέθρια θέση; Μην απαντήσετε πως φταίει η Τουρκία γιατί θα χάσετε. Αφενός μεν με την ΑΟΖ η Τουρκία μετατρέπεται σε μικρής σημασίας παράμετρο, αφετέρου, δε. υπάρχει το υπόδειγμα της Κύπρου.


Η απάντηση είναι μία: ανάξιοι, ανθέλληνες, μειοδότες, στα ηνία της χώρας.
Για καλύτερη ενημέρωση σχετικά με την ΑΟΖ πατήστε ΕΔΩ

Το άρθρο της Ελένης Α. Παπαδοπούλου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Επαθλο" Νοεμβρίου Δεκεμβρίου τεύχος 88

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π