Συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μάλλον για αρκετό καιρό η
παράκρουση δημοσιογράφων εφημερίδων και γονέων των συλληφθέντων. Στην
αλληλέγγυα Αριστερά έρχεται να προστεθεί και ένας σεβαστός αριθμός πατριωτών
έως και εθνικιστών (ότι δηλώνει κανείς είναι) που τελώντας εν ιδεολογική
συγχύσει ηρωοποιούν τους συλληφθέντες ως αγωνιστές του εθνικο-απαλευθερωτικού
αγώνα ενάντια στην Τρόικα!
Όμως εδώ είναι προφανέστατη η γελοιότητα του πράγματος. Δεν
επιτρέπονται αναγωγές σε εθνικο-απελευθερωτικούς αγώνες, σε Ρομπέν των Δασών
και άλλα τέτοια επαναστατικά μοτίβα, ούτε χρειάζονταν οι αναρχικοί και οι
αντιεξουσιαστές την τρόικα για να οργανώσουν
αντάρτικο πόλεων. Υπήρχαν όλες
αυτές οι οργανώσεις τουλάχιστον από το 2008, πολύ πριν από την τρόικα
δηλαδή..., και η κόκκινη τρομοκρατία στην Ελλάδα έχει ιστορία πολλών
δεκαετιών...
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Καταρχάς οι
συλληφθέντες δεν είναι Ρομπέν των Δασών. Ο λαϊκός ήρωας ΡόμπινΧΟΥΝΤ αγωνιζόταν
εναντίον των ΝΟΡΜΑΝΔΩΝ κατακτητών οι οποίοι καταπίεζαν τους Σάξωνες αγρότες και
για να επιστρέψει στον θρόνο του ο νόμιμος βασιλέας της Αγγλίας. Επίσης ο
ΡΟΜΠΙΝ ΧΟΥΝΤ μοίραζε τα λεφτά των ληστειών του στους φτωχούς, δεν αγόραζε
καλάσνικοφ...
Οι συλληφθέντες της Κοζάνης δεν αγωνίζονται εξ ονόματος του
Έθνους, ούτε της νομιμότητας, αλλά ούτε και εξ ονόματος του Συντάγματος. Δεν
αγωνίζονται για να επαναφέρουν την χώρα στην πρότερη κατάσταση ομαλότητας η ο
οποία έχει καταλυθεί από τις τροϊκανές κυβερνήσεις. ΟΧΙ οι συλληφθέντες της
Κοζάνης δεν αγωνίζονται για κανένα Έθνος. Άλλωστε μισούν το Έθνος και το
δηλώνουν οι ομοϊδεάτες τους σε όλα τους τα έντυπα και τις ιστοσελίδες. Οι
συλληφθέντες της Κοζάνης αγωνίζονται για την Αναρχία. Αυτή είναι η ιδεολογία
τους κι ετσι αυτό-προσδιοριζονται Αναρχικοί.
Καμία σχέση δεν έχει ο αγώνας ενός λαού εναντίον ξενόδουλων
φορομπηχτικών κυβερνήσεων που κυβερνάνε με νομοθετικά διατάγματα έχοντας
καταστήσει το σύνταγμα ανενεργό με τον αγώνα για την Αναρχία. Ο αγώνας για την
Αναρχία αφορά μια μικρή ιδεολογική κλίκα. Όπως έλεγε ο Μιχαήλ Μπακούνιν
«θέλουμε την δικτατορία όσων συμμερίζονται τις αρχές μας». Ο αγώνας για την
Αναρχία είναι ο αγώνας για την επικράτηση μιας ιδεολογικής «ελίτ» πάνω στην
υπόλοιπη κοινωνία.
Στην Ελλάδα έχουμε μια τάση να ηρωποιούμε διάφορους
κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου και να τους προσδίδουμε χαρακτήρα και
προθέσεις κοινωνικού αγωνιστή. Ρωχάμης, Πάσαρης, παλιότερα Νταβέλης, Σακαφλιάς,
αλλά και 17Ν, είναι μερικά παραδείγματα. Σαφέστατα πρόκειται για κατάλοιπο της
Τουρκοκρατίας. Ο Έλληνας έμαθε να βλέπει στο Κράτος όχι εκείνο το νομικό όργανο
που εκπροσωπεί το Έθνος, αλλά την μετεξέλιξη του Τούρκου Φορατζή. Σε μεγάλο
βαθμό έτσι είναι. Οι κυβερνήσεις του νεώτερου Ελληνικού Έθνους ήταν κυβερνήσεις
υποταγμένες στα συμφέροντα του ξένου (κυρίως Αγγλοαμερικανικού) παράγοντα.
Όμως κάποτε θα πρέπει να καταλάβουμε ότι όλα αυτά τα
καλάσνικοφ που βρίσκονται στα χέρια αμφιβόλου ποιότητος αγωνιστών κάποτε θα
γυρίσουν εναντίον του οποιουδήποτε δεν σταθεί μαζί τους στον εμφύλιο που
ετοιμάζουν...
Έτσι είναι... Σήμερα είναι μια Τράπεζα, ένας σεκιουριτάς ή
ένας ταξιτζής που έχει την ατυχή έμπνευση να καταδιώξει τους αγωνιστές –
ληστές, αλλά αύριο θα είναι όποιος δεν συμφωνεί μαζί τους... Αυτομάτως θα
θεωρείται εχθρός του αγώνα... Αυτοί οι τύποι προπαγανδίζουν ανοιχτά μέσα από
έντυπα και ιστοσελίδες -σαν το Ιndymedia- τον Μίσος για το Έθνος και την ανάγκη
για Ταξικό πόλεμο. Αν μπει κανείς στην γνωστή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης
φέισμπουκ και σε προφίλ τέτοιων αγωνιστών θα δει συνθήματα όπως ΕΑΜ ΕΛΑΣ
ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ και άλλα τέτοια που φανερώνουν και καταβολές και προθέσεις...
Για τον ιδρυτή του Αναρχικού κινήματος, Μιχαήλ Μπακούνιν, το
ζητούμενο ήταν να απαλλαχτεί η κοινωνία από την καταπίεση του Κράτους. Το
ζητούμενο ήταν να φθάσει η ανθρωπότητα σε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα
είναι απαλλαγμένοι από κάθε είδους δέσμευση ηθική θρησκευτική κοινωνική.
Στην πραγματικότητα η Αναρχία τείνει να συναντήσει τον Δεξιό
φιλελευθερισμό διότι και οι δύο φαινομενικά διαφορετικές πολιτικές θεωρίες
αποθεώνουν το άτομο. Η αλήθεια όμως είναι ότι ουδέποτε υπήρξε κοινωνία χωρίς
Κράτος, χωρίς ιεραρχία και χωρίς εξουσία. Ακόμα και οι κοινωνίες των Αγρίων
έχουν νόμο και εξουσία που πηγάζει από τον αρχηγό της φυλής.
Η Αναρχία είναι μια ουτοπία. Μια ουτοπία που έχει την
αφετηρία τη και αυτή όπως και ο κομμουνισμός στον μηχανιστικό υλιστικό και
ορθολογιστικό πνεύμα του 18 αιώνα.
Είναι μια ουτοπία που παρουσιάζεται και αυτή όπως και ο
κομμουνισμός με επιστημονικό μανδύα.
Θα πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι τα χειρότερα εγκλήματα στον
κόσμο και το περισσότερο αίμα έχει χυθεί ακριβώς για την επικράτηση τέτοιων
ουτοπικών και αντιφυσικών ιδεοληψιών. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι τα αφηρημένα
συνθήματα τύπου «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΙΣΟΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ» οδηγούν σε πολύ διαφορετικές
καταστάσεις απ αυτές που ευαγγελίζονται οι αφιονισμένοι υποστηρικτές τους...
Ο δεξιός φιλελευθερισμός συναντά τον Εθνικισμό που λες ότι πρεσβεύεις και όχι την Αναρχία. Με τα σημερινά δεδομένα, πλάτη στο κράτος μάλλον βάζουν οι επαγγελματίες πατριώτες και εθνικιστές. Αρκετοί από δαύτους στη ΝΔ, παλιότερα όλο το ΛΑΟΣ και φυσικά τελευταία με τη συμμετοχή στο κοινοβούλιο η Χρυσή Αυγή. Αν μη τι άλλο, αυτοί οι 4 έκαναν πράξη αυτό που με συνέπεια υποστηρίζουν εδώ και κάποια χρόνια. Εσύ μπορεί να γελάς με το αντάρτικο πόλης, συνέχιζε να πληρώνεις το φόρο σου, να συναλλάσεσαι με τον εχθρό σου καθημερινά, να κάνεις αυτό που γουστάρεις, όμως να κάνεις κριτική εκ του ασφαλούς λιγάκι δύσκολο. Να δέχεσαι την εξουσία, να ακολουθείς, να ψηφίζεις, να ζεις για μένα ΔΟΥΛΙΚΑ. Είδες τι ωραία που γίνεται η κριτική και από την άλλη κύριε κρατιστή Σταφυλά; Να κρίνεις λοιπόν του συναφιού σου και όχι αυτούς που πληρώνουν το τίμημα ενός εχθρικού κράτους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι βαθιά γελασμένος αν θεωρείς ότι η Αναρχία αποθεώνει το άτομο. Είσαι άσχετος. Η Αναρχία θέλει την ατομική ελευθερία, θέλει την ατομική υπόσταση, σέβεται την ατομικότητα ως έχει, κάτι που προφανώς εσύ ισοπεδώνεις διότι σε πονάει που πολλοί Εθνικιστές δεν είναι κρατιστές, στρατόκαυλοι, κομματόδουλοι και μπατσόφιλοι.
Η αληθινή ατομική ελευθερία και ατομικότητα θα υπάρχουν μόνο σε μια ελεύθερη κοινωνία. Ως εκ τούτου, οι αναρχικοί δεν προσδιορίζουν την ελευθερία με βάση το δικαίωμα του καθενός να κάνει ακριβώς ό,τι αυτός θέλει, αλλά με βάση μια κοινωνική τάξη στην οποία η συλλογική προσπάθεια και οι ευθύνες, - δηλαδή, οι υποχρεώσεις - θα αποτελέσουν την υλική βάση και τον κοινωνικό δεσμό στο πλαίσιο του οποίου θα μπορούσε να αναπτυχθεί η ατομική ελευθερία.
Ο δεξιός φιλελευθερισμός συναντά τον Εθνικισμό; Εαν αναφέρεσαι στο φιλελευθερισμό του 19ου αιώνος, τότε ισχύει. Εαν αναφέρεσαι στο σημερινό νεοφιλελευθερισμό, το επιχείρημα αυτό δεν έχει καμμία υπόσταση. Ο νεοφιλευθερισμός συναντά τα αναρχικά και αντιφασιστικά ιδεολογήματα, στην υποστήριξη της παγκοσμοιοποίησης (ανεξαρτήτως της μορφής που την προωθεί η μία ή η άλλη πλευρά) που προωθείται ως "θετική θεωρία" σήμερα απο τα πάνω. Ο Εθνικισμός είναι ο απόλυτος εχθρός του νεοφιλελευθερισμού. Και νομίζω πως κάποια στιγμή πρέπει να ξεχωρίζεις τον Εθνικισμό ως ιδεολογία απο φορείς που τον φέρουν ή φέρονται να τον φέρουν.
ΔιαγραφήΌσον αφορά τον αναρχισμό (μιλώ για τον αναρχισμό ως ιδελογία και όχι γενικά και αόριστα για την έννοια της αναρχίας), στην πραγματικότητα υποστηρίζει τη δομή μιας κοινωνίας δικτατορικώς δομημένης. Η αντικατάσταση του κράτους απο μία διεθνή υπερκοινότητα δεν αναιρεί τις ιεραρχικές δομές που επιθυμούν σε μια κοινωνία. Όσο για την υποτιθέμενη κατάργηση των τάξεων και αυτοί επιδιώκουνε μία κοινωνία δομημένη με ιεραρχία (παρα τις υποτιθέμενες "αντιιεραρχικές" θεωρίες τους). Αρχής γενομένης φυσικά απο το στρατό, όπου επιδιώκουν την ύπαρξη ενός στρατού δομημένου με αξιώματα και ιεραρχία. Όταν λοιπόν στο ζωτικότερο ζήτημα της ιεραρχίας, στη δομή του στρατού, δεν αποδέχονται το αντιιεραρχικό μοντέλο διοικήσεως, πως είναι δυνατόν να το εφαρμόσουνε στην υπόλοιπη κοινωνία; Όταν ο στρατός τους δε δομείται αντιιεραρχικά, πως είναι αντιιεραρχικώς δομημένα τα συμβούλιά τους; Μια ανεφάρμοστη θεωρία που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε μία πολιτεία με δομές κόκκινου χαρακτήρα, κατα το πρότυπο των μαρξιστικών-λενινιστικών (καιγενικά κομμουνιστικών) πολιτειών. Η μόνη διαφορά τους υπάρχει στην έννοια του κράτους. Η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας και των αστικών δομών, δεν καταργεί ούτε την ύπαρξη τάξεων, ούτε πολύ περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες (αποδεδειγμένα απο την ιστορία).
Άλλο η Αναρχία και άλλο ο Αντιφασισμός. Όσον αφορά τον Εθνικισμό και το Φιλελευθερισμό, μπορείς να απευθυνθείς σε αρκετούς Εθνικιστές με σχέσεις με νεοφιλελεύθερα κόμματα, φορείς, όργανα, με το ίδιο το κράτος. Αυτοί θα σου δώσουν την απάντηση που ψάχνεις. Καλό είναι και εσύ να βλέπεις τι είδους ανθρώπους αράγει ο Εθνικισμός ως ιδεολογία όπως λες. Η ιδεολογία είναι από μόνη της μια ξέρα, όπως κάποιος είχε πει. Δες την επιρροή της στον Έλληνα Εθνικιστή σε ό,τι αφορά στον ελληνικό εθνικισμό. Ποιο είναι το μέσο προφίλ τους και πώς αντιλαμβάνονται εκείνοι τον Εθνικισμό. Η ιδεολογία διαμορφώθηκε από κάποιους ανθρώπους και κάποια βιώματα χρόνια πριν, όμως είναι κάτι δυναμικό που εξελίσσεται, όπως και οι κοινωνίες. Οι ιδεολογίες γενικότερα αποτελούν κάποιες τυποποιημένες οδούς, είναι χρήσιμες σαν εφόδια όπως και οι θρησκείες, από κει και πέρα καθένας κρίνει το τι λαμβάνει και το πώς προχωρά.
ΔιαγραφήΌσον αφορά στην αναρχία, φυσικά και προϋποθέτει την Τάξη κατά τη γνώμη μου, και όχι το χάος. Αυτό δε σημαίνει ότι οι αναρχικές κοινωνίες είναι δικτατορικώς δομημένες. Η έννοια της κοινότητας, κολλεκτιβιστικής, στα πλαίσια της παραγωγής, ανταλλακτικής οικονομίας, πέρα από κέρδη, με έμφαση στο κοινωνικό καθήκον, στον εθελοντισμό, στη συλλογική διανομή των φυσικών πόρων, προϋποθέτει οργάνωση, αλλά όχι δικτατορία. Σύγχρονο ενδεικτικό παράδειγμα η Marinaleda στην περιοχή της Ανδαλουσίας, που μπορει να μην αποτελεί αναρχική κοινότητα, όμως βρίσκεται πολύ μακρυά από τον αστικό τρόπο ζωής και πιο κοντά στα στοιχεία που ανέφερα παραπάνω. Η Marinaleda δε διαθέτει στρατό, αστυνομία και γενικά κατασταλτικό πλαίσιο.
Πιστεύεις δηλαδή ότι οι συλληφθέντες αναρχικοί δεν είναι αντιφασίστες;
ΔιαγραφήΚαι εφόσον ταυτίζεις τις ιδεολογίες με τα πρόσωπα και με τους χώρους που τις φέρουν - για 'μένα αποτελεί μεγάλο λάθος, διότι πολλοί εκφράζουν τους θεωρητικούς μιας ιδεολογίας με βάση τις ερμηνείες που οι ίδιοι δίνουν (είναι σαν να λέμε φερειπίν ότι κομμουνισμός είναι το πολιτικό σύστημα που υπάρχει στη σημερινή Κίνα) - είναι ο αναρχικός χώρος σήμερα ιδεολογικά αποκομμένος απο τον αντιφασισμό; Προσωπικά, έχω την εντύπωση ότι αποτελούν την αιχμή του δόρατος των πολιτικοποιημένων αντιφασιστών στο δρόμμο και είναι απο τους πιο φανατικούς αντιφασίστες. Κάποιοι απο αυτούς δε, θα 'λεγα ότι είναι περισσότερο αντιφασίστες (= πρόθυμοι να συμμαχίσουν και με αστούς - "ταξικούς εχθρούς", εναντίων των "φασιστών") και λιγότερο αναρχικοί.
Όσον αφορά τον αναρχισμό (που όπως προείπα, δεν είναι το ίδιο με την έννοια της αναρχίας ακόμη και αν φέρεται να έχει ως στόχο την επίτευξή της), η ύπαρξη ιεραρχικών δομών στην κοινωνία που οραματίζονται, αναιρεί εξορισμού τον "αντιιεραχισμό" της ιδεολογίας αυτής (εκτός και αν υπάρξει/υπάρχει κάποιο αναθεωρητικό είδος αναρχισμού, που (θα) διαφοροποιείται απο τον κλασσικό αναρχισμό). Άρα λοιπόν, καταργείται εξορισμού η έννοια της αταξικής κοινωνίας (έστω και με διαφορετικά οικονομικά κριτήρια) στη θεωρία αυτήν. Πέραν αυτού όμως, ο αναρχισμός, κατα το πρότυπο του κομμουνισμού, απαγορεύει και αυτός την έκφραση κάποιων ιδεολογιών, πράγμα που σημαίνει επίσης ολοκληρωτισμός. Η απαγόρευση γεννά εξουσίες (με όσες νοοτροπίες δύνανται να συνοδεύουν την έννοια της εξουσίας στην ανθρώπινη φύση). Συνεπώς η διαχείρηση μιας εξουσίας απο "λάθος ανθρώπους" (που πάντοτε υπάρχουν), μπορεί να καταργήσει τις όποιες έννοιες ελευθεριών υπάρχουνε θεωριτικά σε μια ιδεολογία. Ακριβώς για τον ίδιο λόγο η μπολσεβικική επανάσταση στη Ρωσία είχε "εκφυλιστεί" (όπως είχε προβλέψει και ο αναρχοκομμουνιστής Κροπότκιν). Το αν την εξουσία θα τη διαχειρίζεται ένας γενικός γραμματέας ή κάποιοι "σοφοί" σε μια κολλεκτίβα, λίγη σημασία έχει, καθότι την εξουσία δεν την κάνουν οι τίτλοι, αλλά οι λειτουργίες και οι νοοτροπίες. Και κατ' επέκτασι, την κακή εξουσία οι "λάθος άνθρωποι".
Η περίπτωση της Μαριναλέντα, όπως και ο ίδιος αναγνωρίζεις, δε λειτουργεί σε ένα επαναστατικό καθεστώς, αλλα λειτυοργεί ως πείραμα - νησίδα σε μια αστική κοινωνία. Αυτό, σημαίνει πως υπάρχει ως κρίκος αλυσίδας σε μια πολιτεία με αστικές δομές. Ως εκ τούτου, είναι άγνωστο εαν θα μπορούσε να "επιβιώσει" υπο διαφορετικές συνθήκες.
Το αστείο είναι πως οι ίδιοι οι αναρχικοί, εαν έβλεπαν έναν εθνικιστή, ακροδεξιό να έχει συλληφθεί για ληστεία όχι μόνο δε θα ήταν "αλλυλέγγυοι" μαζί του, αλλά αντιθέτως θα τον χρησιμοποιούσαν ως "επιχείρημα" εναντίων της "ακροδεξιάς", κατηγορώντας την ως παράταξη "ποινικών","περιθωριακών" ατομων. Ας θυμηθεί μόνο κανείς τί έγραφαν οι αναρχικοί για κάποιους ακροδεξιούς απο τη βόρεια Ελλάδα που είχανε συλληφθεί πριν μερικούς μήνες για ληστείες. Ας θυμηθούν τί έγραφαν για την "ακροδεξιά τρομοκρατία" της δεκαετίας το '70 [παρότι σε αυτήν υπήρχαν και καπιταλιστικοί στόχοι (παγιδευμένο δέμα στο ΣΕΒ στην υπόθεση Παναγόπουλου)]. Υπήρξε κάποιος αναρχικός/αριστερός που να εγκωμίασε τη δράση τους; Όχι. Αντιθέτως, επικαλούνται τις περιπτώσεις αυτές για να κατηγορούν τους εθνικιστές, κατηγορώντας μάλιστα με το χειρότερο τρόπο τους κατηγορουμένους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως κάποιοι "νεοφώτιστοι" "επαναστάτες εθνικιστές", βγαίνουν να δηλώσουν υποστήριξη σε κάποιους οι οποίοι εχθρεύονται τον εθνικισμό σε κάθε περίπτωση, σε κάθε του μορφή και σε κάθε του φορέα.
Με επιχειρήματα που βασίζονται σε μια στείρα συνθηματολογία - χουλιγκανολογία και καμμία ουσιαστική ανάλυση (δείγμα του εφηβικού τρόπου σκέψης τους), κατηγορούνε όσους εθνικιστές ισχυρίζονται το αυτονόητο για τους αναρχικούς τρομοκράτες και για να προβάλλουν εαυτούς ως "επαναστάτες", δηλώνουν αλληλέγγυοι με παρανοϊκούς ανθρώπους και (ακούσια) εξαρτήματα μηχανισμών διαφόρων μυστικών υπηρεσιών.
Το επιχείρημά σου για το τι θα έκαναν οι Αναρχικοί φίλε δεν με ενδιαφέρει πραγματικά, διότι η εικόνα που έχεις είναι από αριστερίστικης λογικής έντυπα και ιστοσελίδες και οι αναφορές αφορούν κυρίως την ακροδεξιά. Ο Αναρχικός χώρος είναι στο μεγαλύτερο κομμάτι του δέσμιος του Διεθνισμού και της Αριστεράς, όμως όπως και στον Εθνικιστικό χώρο, υπάρχουν μερικοί που διακρίνουν τις προτεραιότητες σε σχέση με τις σημερινές συνθήκες, και το γεγονός ότι νούμερο ένα εχθρός είναι το κράτος και τα όργανά του. Φυσικά η άκρα δεξιά αποτελεί χώρο που ΜΟΝΟ μόλυνση επιφέρει στις συνειδήσεις των νέων, διότι οι "παλιοί" (εσύ μιλάς για νεοφώτιστους) αδυνατούν να εκσυγχρονιστούν με τα ζητήματα που άπτονται των ανησυχιών του σήμερα. Επίσης έχουν ένα στρεβλό μοντέλο διαχείρισης του χώρου στο μυαλό τους, απόρροια του χάσματος γενεών και του συντηρητισμού, που έτσι κι αλλιώς ο ελληνικός Εθνικισμός στη σύγχρονη ιστορία του Κινήματος έχει να επιδείξει (η συνθηματολογία, η φρασεολογία, η θεματική).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τις αναλύσεις που λες ότι δεν υπάρχουν, θα τις βρεις περισσότερες από ποτέ άλλοτε. Αν η ωριμότητα συναντά τον καθωσπρεπισμό, τον αστισμό, την κομματολογία και την αντεπαναστικότητα, τότε θα σε απογοητεύσω, αλλά προσωπικά αισθάνομαι άγουρος παρά την ηλικία μου, κοντεύοντας τα 40. Δεν μπορώ να πείσω κάποιον που έχει στερεότυπα και θα έχει στερεότυπα στο μυαλό του για τις ισορροπίες του σήμερα, για το ποιος πρέπει να είναι ο Εθνικιστής, ποιος ο Αναρχικός, αν ο ένας είναι "άλας του έθνους" και ο άλλος "παρανοϊκός". Προφανώς και το σήμερα είναι παρανοϊκό, και αρκετοί που δεν το δέχονται ΣΑΝ ΠΑΚΕΤΟ που πλασάρεται εδώ και χρόνια, χαρακτηρίζονται από άλλους σαν παράλογοι. Άλλοι επιθυμούν να κινούνται μέσα σε αυτό, προσπαθούν να ελιχθούν, να επωφεληθούν μέσα από αυτό, να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές, να πάρουν και αυτοί ένα μικρό κομμάτι από την πίτα. Άλλοι οχι έτσι απαραίτητα, επειδή δεν αντιλαμβάνονται ότι η ιδεολογία που πρεσβεύουν θέλει να δημιουργήσει έναν άλλο τύπο ανθρώπου, και κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται με σαφείς διαχωριστικές γραμμές από τον Καπιταλισμό και τον τρόπο ζωής τους σήμερα. Γιατί λοιπόν είσαι ενάντιος στους 4 αναρχικούς; Επειδή είναι αναρχικοί; Αν ήταν Εθνικιστές τι θα έκανες; Θα τους έλεγες τρομοκράτες. Τρομοκράτης είναι η Βουλή, το κράτος, οι Έλληνες πολιτικάντηδες και τα τσιράκια τους, οι φορείς που κρατούν αυτή την αλυσίδα σφιχτή τόσα χρόνια, αυτοί είναι το σύστημα, είτε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, ΧΑ κλπ. Αυτοί όλοι είναι ένα σύστημα. Απέναντι σε αυτό το σύστημα είμαι λοιπόν, και δε νιώθω καθόλου άβολα όταν σε αυτό συμμετέχουν και Εθνικιστές. Είναι δικό τους πρόβλημα.
Δε διαφωνώ με αυτό που λες για τους αναρχικούς. Αλλά στην προκειμένη δε μιλώ γενικά για όσους ασπάζονται την ιδεολογία του Αναρχισμού (παρότι και με τον Αναρχισμό διαφωνώ ιδεολογικά για λόγους που εξηγώ σε άλλες απαντήσεις), αλλά μιλώ για τον αναρχικό χώρο στην Ελλάδα. Και ο αναρχικός χώρος στην Ελλάδα είνμαι αυτό που επισημαίνεις. Για 'μένα είναι απλώς ένας χώρος που συναποτελείται απο ακροαριστερούς και απο antifa (σε ότι αφορά την πολιτική τους κρίση), οι οποίοι, όντας μέχρι ενός σημείου ιδεολογικά επιρρεασμένοι απο τον αναρχισμό, νομίζουν πως είναι αναρχικοί. Αυτήν είναι η άποψή μου για τον αναρχικό χώρο (συν του ότι πιστεύω ότι στο επίπεδο της άτυπης καθοδήγησής του υπάρχουνε άνθρωποι μηχανισμών που παίζουνε άλλα παιχνίδια). Απο αυτό τον κανόνα, δεν εξαιρώ όμως ούτε τους αναρχικούς συληλφθέντες στο Βελβεντό. Το ότι είναι κρατούμενοι του κράτους, απο μόνο του δε σημαίνει τίποτε για 'μένα. Κρατούμενοι είναι και ο Τσοχατζόπουλος και ο Λαυρεντιάδης και διάφοροι άλλοι. Σημασία έχει για ποιο λόγο είναι κανείς κρατούμενος. Οι συγκεκριμένοι θα μου πεις ότι είναι για δράση που αφορά συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους. Κια εδώ έγκειται η δική μου διαφωνία. Οι συγκεκριμένοι πολιτικοί λόγοι για τους οποίους είχανε τη δράση που είχανε και είναι κρατούμενοι , δεν αποτελούν για 'μένα θετικό κριτήριο ώστε να νοιώσω κάποια συμπάθεια προς αυτούς. Για 'μένα δεν είναι τίποτε παραπάνο απο αντιφασίστες που το όραμά τους είναι ένα αντάρτικο στα πρότυπα του ισπανικού εμφυλίου (ούτε καν της ρωσικής επαναστάσεως), του κοινωνικού διχασμού σε πολιτικές παρατάξεις [ούτε κανμσε ουσιαστικά ταξικά κριτήρια (πράγμα με το οποίο επίσης διαφωνώ, αλλά όχι στο βαθμό του επιπέδου των κριτηρίων του ισπανικού εμφυλίου, όπου οι αστοί ήτανε χωρισμένοι στα δύο και κάθε μία απο τις αντιμαχόμενες πλευρές είχε και τους αστούς συμμάχους της)], και βεβαίως ενός ολοκληρωτικού χαρακτήρα εθνομηδενισμού (το χειρότερο απο όλα για 'μένα). Δε θεωρώ τέλος, συμπτωματική τη θετική προπαγανδιστική διαφήμιση που κάνουν τους τελευταίους μήνες σε αυτό το χώρο τα βρεττανικά ΜΜΕ (όργανα προπαγάνδας των ιμπεριαλιστικών πολέμων της Δύσης), πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχουν και τόσο καλές προθέσεις για το έθνος στις δυνάμεις που (κατα τη γνώμη μου), υποκινούν αυτές τις ομάδες.
ΔιαγραφήΌσον αφορά την ακροδεξιά, ακόμη και τον εθνικιστικό χώρο, διαφωνώ σε πολλά απο αυτά που κάνουν.Δε θεωρώ πάντως αλληλένδετα το τί κάνει η ακροδεξιά και ο εθνικιστικός χώρος, με το τί κάνει ο αναρχικός χώρος, εαν αυτό πιστεύεις.
ΔιαγραφήΣε μεγάλο βαθμό έτσι είναι. Οι κυβερνήσεις του νεώτερου Ελληνικού Έθνους ήταν κυβερνήσεις υποταγμένες στα συμφέροντα του ξένου (κυρίως Αγγλοαμερικανικού) παράγοντα...........Μεταξας ο ενας αυλικως του πλατιου και παπαδοπουλος ο αλλος υπηρετης των ΗΠΑ!! Κατα τα αλλα το αρθρο θα μπορουσε να φερει και την υπογραφη της ελιας ζερβου του θανου τζημερου του FAIL(oυ)κρανιδιωτη και πολλων αλλων ακροδεξιων νεοφιλελευθερων
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παρακάτω σχόλιο δημοσιεύθηκε όχι σε ελληνικά αλλά greeklish κάτι που ο Κοινός Παρονομαστής ως εθνικιστικό ιστολόγιο δεν το δέχεται. Όχι αυτά που κατηγορούμε να τα κάνουμε Επειδή όμως δεν θέλουμε να κόψουμε κανένα σχόλιο γιατί ο στόχος μας είναι να γίνεται τέτοιος διάλογος επιπέδου το "μεταφράσαμε" στην ελληνική και το δημοσιεύουμε Για τελευταία φορά όμως
ΑπάντησηΔιαγραφήτο σχόλιο που μεταφράστηκε είναι αυτό:
ΑπάντησηΔιαγραφήε όχι και να βάζεις στην ίδια μοίρα τον Τζοχατζόπουλο και τον Λαυρεντιάδη με τους 4 Οι μεν ήταν στην εξουσία τόσα χρόνια και έτρωγαν εις βάρος μας Οι άλλοι είναι 20 χρονών και ενώ άλλοι συνομήλικοι τους κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου αυτοί έκαναν μια πράξη όπως θες χαρακτήρισε την όμως έδειξαν θάρρος Δεν αποδεχόμαστε είπαν καμιά εξουσία δεν απολογούμαστε τέρμα Ποιος Τζοχατζόπουλος και άλλα
Η πράξη τους αυτήν δεν είχε προκύψει απο μία γαλούχηση σε ένα "επαναστατικό κλίμα". Είχε προηγηθεί η συμμετοχή κάποιων εξ αυτών σε μια ληστεία στη Φλώρινα και η απελευθέρωσή τους. Ο άλλος είχε παπού που είχε διαπράξει φόνο, "ταλαιπωρούνταν" επι δέκα έτη απο τη δικαιοσσύνη και τλεικώς καταδικάστηκε σε μόλις 3,5 χρόνια.
ΔιαγραφήΓενικά θα μπορούσα να πω η περίοδος 2004 - 2008 (μέσα στην οποία είχανε γαλουχηθεί πολιτικά και αυτοί) ήτανε μια περίοδος "επαναστατικής δράσης με άνεση", για τους αναρχοαριστερούς και μόνο πολύ τραβηγμένες περιπτώσεις κατέληγαν στη φυλάκιση (οι περισσότερες εξ αυτών δε στην ίδια πτέρυγα παρέα στον Κορυδαλλό). Ε δεν ήτανε και τόσο μεγάλα όσο φαινόντουσνα τα ρίσκο που έπαιρναν. Είχανε μια πιο χαλαρή αίσθηση για τα εγχειρήματά τους. Απο την άλλη, και ο Τσοχατζόπουλος και ο Λαυρεντιάδης, όσο ισχυροί και να ήτανε, γνώριζαν πως πάντοτε υπήρχε ο κίνδυνος να έρθει κάποτε η στιγμή που θα αντιμετωπίσουνε συνέπειες (ακόμη και λαϊκό λυντσάρισμα). Παρανομίες έκαναν σε ένα που βασιζότανε σε δανεικά που κάποια στιγμή θα ερχόταν ο λογαριασμός και μαζί με αυτόν ο πανικός. Απο την άλλη και οι τρομοκράτες, δεν αγωνιζόντουσαν για κάτι καλό. Για ένα αντιφασιστικό και αντεθνικό κίνημα αγωνιζόντουσαν. Ακόμη δηλαδή και αν είναι φανατικοί ιδεολόγοι, δε μου είναι συμπαθείς. Το αυτό μπορεί να είναι κι ένας εξτρεμιστής του UCK ή των Γρίζων Λύκων. Αποφασισμένος για όλα. Δε θα τον συμπαθήσω εαν συλληφθεί. Σημασία έχει και ο λόγος για τον οποίο γίνεται κάτι.