Η προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να κάνει αποδοχή κληρονομιάς του
ΠΑΣΟΚ του Αντρέα, του Μένιου Κουτσόγιωργα, του Κίμωνα Κουλούρη, του
Γιώργου Κατσιφάρα και άλλων είναι φιλότιμη. Μαθαίνει την τέχνη κι ό,τι
μαθαίνεις στη ζωή σου καλό είναι. Από πλέξιμο και γιουβαρλάκια μέχρι
Κβαντική Φυσική, κάποτε θα σου χρειαστεί. Ο Αλέξης θέλει να καβαντζώσει
το σκραπ από τον Τιτανικό του πρασινοφρουρισμού και το δηλώνει σε κάθε
ευκαιρία. Μέχρι στιγμής τα καταφέρνει, αφού άλλοι πλειοδότες δεν
υπάρχουν. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, τυπικά, είναι ο νόμιμος κληρονόμος των
αγώνων της Δήμητρας Λιάνη Παπανδρέου, αλλά έχει μια
ιδιαιτερότητα: δεν κάνει για τη δουλειά. Μπορεί να τυγχάνει εξαιρετικός... γεμιστής κενού τηλεοπτικού χρόνου με κούφιες λέξεις που ηχούν «πολιτικές», αλλά είναι ανθρωποδιώκτης. Οταν κοιτάς τον αντίπαλο, τον ψηφοφόρο, τον συγγενή, τον φίλο και τον περαστικό με το βλέμμα του υπογλυκαιμικού που αντίκρισε μπακλαβά, είναι αναμενόμενο να μην πείθεις. Η βουλιμία για εξουσία του Βαγγέλη, όταν είναι προφανές σε όλους ότι βρίσκεται εν αδυναμία, ενοχλεί! Αν είσαι ισχυρός, οι πολλοί σού συγχωρούν τη μεγαλομανία. Όταν κοντεύεις σε ποσοστά Βασίλη Λεβέντη, γίνεσαι ρεντίκολο.
Γκελ
Ο Αλέξης, που λέγαμε, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ρίχνει και μια σπόντα για τα παλιοσίδερα της πασοκάρας. Αν μπορούσε, θα αντέγραφε τους Ασιάτες και τους Απωανατολίτες οιονεί ψηφοφόρους του και θα έπαιρνε καροτσάκι του σούπερ μάρκετ για να τα φορτώσει από τα κεντρικά του ΠΑΣΟΚ (μαζί με τα όργανα γυμναστικής του ΓΑΠ). Ωστόσο, η πασίδηλη αμηχανία του όταν επιδιώκει να μιμηθεί τον Αντρέα αποτελεί κι αυτή αντικίνητρο για τους πολλούς. Πρέπει να έχεις εφάμιλλο ταλέντο με εκείνον που αντιγράφεις για να πλησιάσεις το «γκελ» του στο κοινό. Ο μπαμπάς του ΓΑΠ ήταν ο Ελβις της δημαγωγίας σε εποχές όπου λεφτά υπήρχαν. Ο Τσίπρας μετά βίας μπορεί να προσεγγίσει τον Μαζωνάκη του πολιτικαντισμού, σε εποχή που κυνηγάς το πεντάευρω με καραμπίνα και το άτιμο δεν καταρρίπτεται. Η παιδεία του, όπως δείχνουν τα έργα και η ημέρες του, είναι όσες ατάκες του Ζίζεκ μπορεί να μεταφράσει από τα λίγα αγγλικά που κατέχει και οι τίτλοι της «Αυγής» και του «Ριζοσπάστη» (γιατί ολόκληρα τα άρθρα μάλλον δεν τα διαβάζει).
Πάντως δεν πρέπει να απελπίζεται. Οι αντίπαλοί του μπορεί να καταφέρουν να τον κάνουν πρωθυπουργό...
Παναγιώτης Λιάκος
ιδιαιτερότητα: δεν κάνει για τη δουλειά. Μπορεί να τυγχάνει εξαιρετικός... γεμιστής κενού τηλεοπτικού χρόνου με κούφιες λέξεις που ηχούν «πολιτικές», αλλά είναι ανθρωποδιώκτης. Οταν κοιτάς τον αντίπαλο, τον ψηφοφόρο, τον συγγενή, τον φίλο και τον περαστικό με το βλέμμα του υπογλυκαιμικού που αντίκρισε μπακλαβά, είναι αναμενόμενο να μην πείθεις. Η βουλιμία για εξουσία του Βαγγέλη, όταν είναι προφανές σε όλους ότι βρίσκεται εν αδυναμία, ενοχλεί! Αν είσαι ισχυρός, οι πολλοί σού συγχωρούν τη μεγαλομανία. Όταν κοντεύεις σε ποσοστά Βασίλη Λεβέντη, γίνεσαι ρεντίκολο.
Γκελ
Ο Αλέξης, που λέγαμε, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ρίχνει και μια σπόντα για τα παλιοσίδερα της πασοκάρας. Αν μπορούσε, θα αντέγραφε τους Ασιάτες και τους Απωανατολίτες οιονεί ψηφοφόρους του και θα έπαιρνε καροτσάκι του σούπερ μάρκετ για να τα φορτώσει από τα κεντρικά του ΠΑΣΟΚ (μαζί με τα όργανα γυμναστικής του ΓΑΠ). Ωστόσο, η πασίδηλη αμηχανία του όταν επιδιώκει να μιμηθεί τον Αντρέα αποτελεί κι αυτή αντικίνητρο για τους πολλούς. Πρέπει να έχεις εφάμιλλο ταλέντο με εκείνον που αντιγράφεις για να πλησιάσεις το «γκελ» του στο κοινό. Ο μπαμπάς του ΓΑΠ ήταν ο Ελβις της δημαγωγίας σε εποχές όπου λεφτά υπήρχαν. Ο Τσίπρας μετά βίας μπορεί να προσεγγίσει τον Μαζωνάκη του πολιτικαντισμού, σε εποχή που κυνηγάς το πεντάευρω με καραμπίνα και το άτιμο δεν καταρρίπτεται. Η παιδεία του, όπως δείχνουν τα έργα και η ημέρες του, είναι όσες ατάκες του Ζίζεκ μπορεί να μεταφράσει από τα λίγα αγγλικά που κατέχει και οι τίτλοι της «Αυγής» και του «Ριζοσπάστη» (γιατί ολόκληρα τα άρθρα μάλλον δεν τα διαβάζει).
Πάντως δεν πρέπει να απελπίζεται. Οι αντίπαλοί του μπορεί να καταφέρουν να τον κάνουν πρωθυπουργό...
Παναγιώτης Λιάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π