ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
(Ο ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Ο...ΛΕΝΝΟΝ )
"Ενα ...περίεργο διεθνές γεγονός είναι ή αφορμή γιά τό
σημερινό μας σημείωμα: Ό Ο.Η.Ε. αποφάσισε νά έορτάση τά 50 χρόνια άπό τήν
γέννησι τοϋ ...John Lennon!
Πληροφορούμε τούς αναγνώστες πού πιθανώς δέν γνωρίζουν, ότι
ό Βρεταννός John Lennon
υπήρξε κατά τήν δεκαετία 60-70 μέλος τοϋ μουσικού συγκροτήματος τών Beatles καί δολοφονήθηκε στίς αρχές της περασμένης
δεκαετίας στίς ΗΠΑ όπου ζούσε, μετά τήν διάλυσι τού συγκροτήματος. Ό Lennon υπήρξε
δημοφιλής καί σχετικώς αξιόλογος μουσικός (συνθέτης καί εκτελεστής). Έν
τούτοις τόσο τό επίπεδο του, όσο καί τό είδος τής μουσικής μέ τήν οποία
ήσχολήθη (μουσική Rοck) αποτελεί κατώτερη
έκδήλωσι τού σημερινού πολιτισμού. Ό Ο.Η.Ε. ουδέποτε έτίμησε κορυφαίες προσωπικότητες
τού πνεύματος, όπως οι κλασσικοί συνθέτες, οι άνθρωποι τών τεχνών κ.λπ. καί
πολύ περισσότερο κορυφές τής φιλοσοφίας όπως ό Πλάτων. "Αλλωστε δέν είναι
αυτό τό αντικείμενο τού ΟΗΕ. Γιά ποιό λόγο, λοιπόν, ασχολείται μέ ένα συμπλεγματικό
καί ανασφαλές άτομο, όπως απεδείχθη άπό τήν ζωή του, σάν αυτό πού υπήρξε ό Lennon;
Ό λόγος γιά τήν απονομή τών τιμών αυτών φαίνεται ότι υπήρξε
ένα τραγούδι πού συνέθεσε ό Ιβηηοη γιά τήν εΙρήνη! Τ αυτό εκφράζει τήν
λεγομέννη φιλοσοφία του ευνουχισμού: "Αν κατηργοϋντο γιά τόν άνθρωπο ή
πατρίδα, δηλ. ή πολιτεία ώς έκφρασις τού "Εθνους, ή θρησκεία καί γενικά
οΐ αξίες, («κάθε
τί άξιο γιά τό όποιο νά ζήση ή νά πεθάνη κανείς») τότε δέν
θά έγίνοντο πόλεμοι καί θά επικρατούσε ή ειρήνη! "Ετσι, μέ μία
«έγχείρισι» ευνουχισμού τού άνθρωπου, στό συλλογικό καί κατ’ έπέκτασιν καί στό
ατομικό επίπεδο, μέ τήν οποία θά τού άφαιρούντο τόσο τά πνευματικά, όσο καί τά
ζωτικά χαρακτηριστικά, θά ώδηγούμεθα στήν ανικανότητα γιά πόλεμο καί επομένως
στήν έπικράτησι τού «Ιδανικού» τής ειρήνης. Θά παρατηρήσουμε μόνον,, ότι
Ιδανικό δέν είναι μία κατάστασις στήν οποία περιπίπτουμε κατόπιν αδρανοποιήσεως
ή ναρκώσεις, άλλά κάτι τό όποιο κατακτούμε ύστερα άπό αγώνα (δηλ. πόλεμο!). .
Ποιά είναι, όμως, ή πραγματική διάστασις τών εννοιών πόλεμος
καί ειρήνη στόν άνθρωπο καί στό σύμπαν; Τρεις είναι, όπως έχουμε ξαναγράψει, οΐ
αρχές ή ενέργειες πού συνδυαζόμενες Σχηματίζουν τό σύμπαν: Ή Ουσία είναι ή
αδρανής παθητική άρχή τής οποίας έκδήλωσις είναι ή ύλη. Ό Λόγος είναι ή άρχή
πού δίδει τήν αρχιτεκτονική τοϋ Σύμπαντος. Τέλος ή παγκόσμια Βούλησις είναι ή άρχή
πού κινεί τά δντα καί τά ώθεΐ νά εξελιχθούν σέ ανώτερες μορφές. Πρόκειται γιά την Πυθαγορική Τριάδα Αιθήρ · Κίνησις ·
Ζωή (Πλατωνικός ή Όρφικός "Ερως).
Στό ορατό ή επιστητό Σύμπαν κυριαρχεί ή κίνησι («τά πάντα
ρεΐ» τοϋ Ήρακλειτου) όχι τυχαία, άλλά ύπό τήν ώθησι τής Παγκοσμίου Βουλήσεως.
Τά εξελισσόμενα όντα δέν έχουν πραγματοποιήσει τήν τελεία αρμονία. Όΰτε
εξωτερικά
(προσαρμογή στό περιβάλλον, αρμονικές μεταξύ των σχέσεις) ούτε καί εσωτερικά
(έναρμόνισις τών στοιχείων άπό τά όποια αποτελούνται).
"Ετσι τά όντα ευρίσκονται σέ ένα διαρκή εξελικτικό
αγώνα γιά νά κατακτήσουν τελειότερες μορφές ή ποιότητες καί νά επιτύχουν όλο
καί πληρέστερες καταστάσεις αρμονίας. Ό κοσμικός αυτός πόλεμος λαμβάνει χώραν
διαρκώς καί σέ όλα τά επίπεδα, αρχής γενομένης άπό τά τέσσερα στοιχεία τής
φύσεως (γή - ύδωρ · άήρ - πύρ) όπως περιγράφει ό Πλάτων στόν Τιμαίο. Ό
εξελικτικός λοιπόν άγων ή πόλεμος είναι αυτός πού γεννά τίς νέες μορφές, όπως
διετύπωσε καί ό Ηράκλειτος:
«Πόλεμος πάντων πατήρ».
Προσωρινώς μόνον καί τυπικά μπορεί
νά πραγματοποιηθή μία σχετική αρμονία, οπότε προκύπτει μία ασταθής «ανακωχή»
στόν αστικό αυτό πόλεμο. "Ετσι έχουμε εναλλαγές πολέμου · «ειρήνης» στό
σύμπαν:
Πρόκειται γιά τό νείκος καί τήν φιλότητα τοϋ Εμπεδοκλέους.
'Από τόν εξελικτικό πόλεμο πρέπει νά άντιδιαστείλουμε τόν
καταστροφικό πόλεμο, όπου ή Βόύλησις δέν εκδηλώνεται πρός εξελικτικές, άλλά
πρός καταστροφικές κατευθύνσεις, όχι πρός έπίτευξιν τελειότερος αρμονίας,
άλλά πρός καταστροφήν κάθε αρμονίας. Άντίπους τού πολέμου είναι ή ειρήνη.
Πρόκειται γιά έννοια πού εμπεριέχει παθητικότητα, αδράνεια καί ακινησία. Είναι
χαρακτηριστικό τής αδρανούς ύλης. Ή ειρήνη είναι συνεζευγμένη μέ τόν θάνατο. Ή
πραγματική ειρήνη κατοικεί στά νεκροταφεία.
Διαφορετικά είναι ή λεγομένη «άνωθεν ειρήνη». Στά ανώτερα
πεδία, στό Βασίλειο τών αρχετύπων, επικρατεί ή τελεία αρμονία μεταξύ τών
όντων. Έκεΐ ή κοσμική κίνησι είναι απολύτως αρμονική καί δέν προκαλεί συγκρούσεις.
Ό εξελικτικός πόλεμος λαμβάνει χώραν έναρμονίως. Πρόκειται γιά έναν αρμονικό
πόλεμο. Ή εσωτερική ειρήνη στόν άνθρωπο, πού προτείνεται
άπό τήν θρησκεία, δέν άφορα αδράνεια, νάρκωσι ή ύπνο, άλλά έναρμόνισι τών
εσωτερικών ψυχικών δυνάμεων, καί συνδυάζεται μέ τήν υψηλή έννοια τής ελευθερίας.
Οι έννοιες τού πολέμου καί τής είρήνης όπώς τίς αναλύσαμε
στό φιλοσοφικό επίπεδο, επεκτείνονται καί στίς ανθρώπινες κοινωνίες. Τά έθνη
χρησιμοποιούν σάν μέθοδο συλλογικής εξελίξεως τους (καί πραγματοποιήσεως τοϋ
εξελικτικού πολέμου) τήν έκδήλωσι τών δημιουργικών τους ικανοτήτων στήν
άνάπτυξιν κοινωνικής οργανώσεως, κράτους καί πολιτισμού, αγωνιζόμενα διαρκώς
γιά τήν έκφρασι τελειότερων μορφών. Ό άγων αυτός μπορεί νά πάρη καί μορφή
ένοπλου συγκρούσεως όταν παρεμποδίζεται ή έκφρασις αυτή καί ή άνάπτυξις τού
απαιτουμένου πρός τούτο πληθυσμού στόν αναγκαίο γεωγραφικό χώρο ή
δημιουργούνται συνθήκες πού γενικώς παρακωλύουν τήν εθνότητα στήν εξελικτική
της πορεία. Οι ένοπλοι αγώνες τοϋ Ελληνικού "Εθνους, π.χ. όπως αυτός τού
21, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, ό άγών τής Ε.Ο.ΚΑ, είναι καταξιωμένοι στήν λαϊκή
συνείδησι έναντι τής όποιας είρήνης, ακριβώς διότι απέβλεπαν στήν ελεύθερη
έκφρασι καί άνάπτυξι τού Ελληνισμού.
Οι καταστροφικοί πόλεμοι είναι αυτοί πού γίνονται μόνον σάν
έκδήλωσις πολεμικού ενστίκτου καί όχι στήν εξελικτική προσπάθεια μιάς φυλής.
Τέτοιους πολέμους έκαναν, ιστορικά λαοί όπως οΐ Ούννοι καί οΐ Τούρκοι κατά
τήν Όσμανική περίοδο, καί κρίνονται, βεβαίως, ώς αρνητικοί.
Τόν εξελικτικό, λοιπόν, πόλεμο, ό όποιος είναι έκδήλωσις
ζωής καί τείνει νά όδηγήση στήν κατάστασι τής τελείας αρμονίας (ή ανωτέρας
είρήνης) έστω καί άν περιλαμβάνη φάσεις ένοπλου συγκρούσεως μάς υποδεικνύει ή
Ελληνική Φιλοσοφία, καί συμβολικά ό Πλάττων, σέ αντιδιαστολή πρός τήν αδρανή
ειρήνη πού οδηγεί στόν θάνατο καί πού «ύμνεΐ» ό Lennon καί φρόντισε νά τιμήση
ό Ο.Η.Ε. Μεταφέροντας τήν άντίληψι αυτή στόν Εθνικισμό καταλήγουμε στήν
γνωστή θέσι:
«Αγώνας:
αυτή ή λέξις περιέχει ολόκληρη τήν ουσία τοΰ Εθνικισμού». .Πρόδρομος Κούρτογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π