Θεόδωρος Καραμπέτσος: Το αγωνιστικό, Ιδεολογικό, Συγγραφικό και Φιλοσοφικό έργο του

Από ιταλικό δημοσίευμα.
Ο συν. Θεόδωρος Κραμπέτσος στην μέση

Όπως είχαμε προαναγγείλει (ΕΔΩ) σήμερα αναρτούμε το δεύτερο στην σειρά θέμα από την εφημερίδα 21ος ΑΙΩΝ 29 Ιουνίου 1996 που αναφέρεται στον αείμνηστο συναγωνιστή μας Θεόδωρο Καραμπέτσο γραμμένο από τον αγωνιστή καθηγητή κ. Νικόλαο Χαρακάκο.

Θεόδωρος Καραμπέτσος: Το αγωνιστικό, Ιδεολογικό, Συγγραφικό και Φιλοσοφικό εθνικό έργο του αγνού θαρραλέου αγωνιστού

Γράφει ο καθηγητής Νικόλαος Χαρακάκος

Ο κ. Καραμπέτσος εγεννήθη το 1939 στο Αγρίνιο Αιτωλοακαρνανίας. Στην ιδεολογικώς αναστατωμένη δεκαετία του' 60 ήτο φοιτητής στην Ιταλία.

Γρήγορα εξελίχθη σε επαναστατική φυσιογνωμία του εθνικιστικού αγώνος. Ιδρυτικό στέλεχος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Ελλήνων Φοιτητών και Νέων Επιστημόνων Δυτικής Ευρώ­πης. Σπούδασε Κτηνιατρική και σήμερα είναι ο πιο περιζήτητος κτηνίατρος στα , βόρεια προάστια της Αττικής, με το ιατρείο του εγκατεστη­μένο στην Κηφισιά.

Στην Ιταλία σπούδασε και δημοσιογραφία. Ητο αρ­χισυντάκτης της εφημερίδος "Αναγέννησις". Δημοσιογρα­φούσε στα ιταλικά έντυπα "Σπέκιο" και "Γκατζέττα". Επίσης δημοσιογραφούσε στην ελληνική αθλητική εφημερίδα "Ομάδα". Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ανέλαβε την Σύνταξη του περιοδικού "Νέα Δεξιά". Κατήλθε στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1981 με το ψηφοδέλτιο του ΚΕΜΕ.

Την ίδια περίοδο ήτο Εκδότης και Διευθυντής του περιοδικού "Μεταρρυθμι­στής". Το 1983 προσεχώρησε στο ΕΝΕΚ. Το 1985 κατήλθε στις εκλογές για το Ευρω­παϊκό Κοινοβούλιο με το ψηφοδέλτιο του ΕΝΕΚ. Από το 1983 αρθογραφούσε στις εφημερίδες Συναγερμός και Νέα Θέσις Σήμερα αρθρογραφεί στην εφημερίδα "ΧρυσήΑυγή".

Το θαυμάσιο βιβλίο του "Οι αντιδραστικοί", που εξεδόθη το 1988 στην Αθήνα από τον εκδοτικό οίκο "Νέα Θέσις", φανερώνει την υψηλή ιδεολογική και φιλοσοφική ποιοτική δομή των αγώνων του, την θαρραλέα προσή­λωση του στον Εθνικισμό.

Ο Δρ. Σπύρος Σταθόπουλος, στον υπό τον τίτλο " Τώρα ή Ποτέ!" Πρόλογο του για το βιβλίο του κ. Καραμπέτσου, ομολογεί:

«ποτέ δεν "πρυτάνευσε" στη σκέψη και στη δράση μας η.... "λογική", (σελ. 7). Ο μύθος του ορθολογισμού είναι το επιχειρηματολογικό υποκατά­στατο του φιλελευθερισμού...αυτό.... το "φιλελεύθερος" σημαίνει επιθυμία δούλου μόνο σκλάβος μπορεί να είναι φιλελεύθερος, ποτέ άνθρωπος ελεύθερος". Ο επαναστάτης φιλόσοφος πρεσβεύει τον αντικομφορμισμό σε εποχή, που  συναντώνται   "μόνο στομάχια   και   μάλιστα ξεχειλωμένα, φιλελεύθερα, σοσιαλιστικά, δεξιά κι αριστερά!" (σελ. 8).

Ο Δρ. Σταθόπουλος διευκρινίζει: "Κάπου εδώ κολλάμε εμείς οι φασίστες, οι εξτρεμιστές, οι ΑΝΤΙ­ΔΡΑΣΤΙΚΟΙ που τους χαλάμε τη....χώνεψη"(αυτόθι). Η Ελληνοχριστιανική Εθνική Κοινωνική Φιλοσοφία είναι η Ιδεολογία της Αξιοπρέπειας. Η καταναλωτική στομαχοφροσύνη είναι η υψι­κάμινος της αναξιοπρέπειας.

Η Ελληνοχριστιανική Εθνική Κοινωνική Φιλοσοφία "είναι η Ανάσταση, η Επανάσταση" (σελ. 9). Είναι το θεωρητικό οπλοστάσιο "Για την εθ­νικιστική    επανάσταση" (αυτόθι). Είναι η έφοδος της "τρελλής θυσίας" (σελ. 10). Είναι η Ένωση θεωρίας και πράξεως, στην οποίαν ".      η  πραγματικότητα ξεπερνάει την φαντασία. (σελ. 11). Ο κ. Καραμπέτσος στο βιβλίο του είναι γλαφυρός, θεωρητικός, αγωνιστικός, ανυποχώρητος, αγνός. Εξηγεί την    διαμόρφωση    της ιδεολογικής στάσεως του "....ήμουν πεπεισμένος πως συμπλήρωνα την ιδανική μου επιθετική πεντάδα: Νίτσε -Σπέγκλερ   -   Τζιοράν   -Πρετσολίνι - Χένρυ Μίλλερ!! (σελ. 13) Ν ίτσε Σπέγκκλερ  Τζιοράν Πρετσολίνι Μίλλερ!

Να η δύναμη! (αυτόθι) Είναι αρσενικός  ιδεολόγος πολεμιστής. Οχι θηλυπρεπής ανιαρός πολιτικάντης.  "Οι πολιτικές πεποιθήσεις δεν με ενδιαφέρουν, παρά μόνο ο ζωντανός στοχασμός, ο συνυφασμένος   με   την ιστορική εξέλιξη, μακρυά από κάθε επαγγελματισμό και προπαγάνδα" (σελ. 14).  

Η πελαγοδρομούσα στις μαρξιστικές θεωρίες νεολαία της δεκαετίας του 60 "ήταν η νεολαία των αντιφάσεων και των κιβδήλων ιδανικών", (σελ. 18).    Γι   αυτό   διάδοχη ιδεολογική κατάσταση της σύγχρονης νεολαίας του 90 που διεμορφώθη μετά την πτώση του κομμουνισμού, είναι ο αποκρυφισμός, που φθάνει να γίνεται σατανισμός. "Πλουσιόπαιδασοσιαλίζοντα, που έκρυβαν στο πορτ -μπαγκάζ του πανάκριβου αυτοκινήτου τους την σημαία με το σφυροδρέπανο που θα κυμάτιζε σε κάθε διαδήλωση, σε κάθε βία και καταστροφή. Κι όταν το σπάσιμο των γραφείων της Ισπανικής, Ελληνικής και Αμερικανικής Αεροπορικής   Εταιρείας τελείωνε, ο επαναστάτης γινόταν και πάλι ο δανδής της καλής κοινωνίας"(αυτόθι). Οι ελεεινοί πολιτικάντηδες από την άλλη πλευρά δεν έχουν ίχνος ίχνος εθνικής ευαισθησίας. Ο συγγραφεύς βιώνει "χρόνια που οι Πλυτάδες, οι Ράλληδες, οι Μητσοτάκηδες, οι Ζίγδηδες παρακαλούσαν γονατιστοί ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και πολιτικούς ώστε να επιτύχουν κυρώσεις κατά της Πατρίδος. Αυτόν τον ραγιαδισμό θα πλήρωνε η Ελλάς δεκαπέντε χρόνια αργότερα με την φιλική συμπεριφορά των Ευρωπαίων έναντι της Τουρκίας", (σελ. 19). Η Ελληνοχριστιανική Εθνικιστική Δυναμική Φιλοσοφία είναι Ιδεολογία. Ιδεολαγνεία. Προσφέρει την αίσθηση ότι αγωνιζόμαστε για τον Θεό. Για την Τιμή του Εθνους, Για την Ενσωμάτωση στο Απόλυτο.

Ο συγγραφεύς είναι απεριορίστως κατηρτισμένος και σφαιρικώς μορφωμένος, διευκρινίζει ότι ".....στρατιω­τική δικτατορία, δεν σημαίνει αναπόφευκτα εθνικοσοσιαλισμό ή φασισμό..... "(σελ. 27).

Η 21η Απριλίου δεν αξιοποίησε τον Τομέα της Ιδεολογικής Θεμελειώσεως Πιστεύει ότι ο Νίτσε δεν είναι ο νους του κάθε γυρολόγου πολιτικάντη που αυτοαποκαλείται δεξιός.... (σελ. 29      ) Δεξιός" είναι ο νερό­βραστος και "ευνουχισμένος" καταναλωτής. Ακροδεξιός είναι ο Φιλόσοφος του Υψηλού Ηρωισμού. "Ο Νίτσε είναι ποιήμα" (αυτόθι). Και Φιλο­σοφία.

Η Φιλοσοφία της Διονυσιακής Ολοκληρώσεως.

Ο κ. Καραμπέτσος αφυπνίζει την γυναίκα. Της υπενθυμίζει ότι ο αίσχιστος κοινοβουλευτισμός χρησιμο­ποιεί τους ανθρώπους του, που "...νοθεύουν το στοχασμό για να σε κρατούν σκλάβα....." (αυτόθι). Απροσανατόλιστο κορίτσι, γίνε επαναστατημένη κοπέλλα.Οι αστοί πολιτικά­ντηδες της κιναιδοδημοκρατίας σε θέλουν να γυρνάς στα πολιτικά γραφεία να εξεύρεση εργασίας, να βρί­σκεις θηλυπρεπείς νεανί­σκους για γαμπρούς. Απελευθερώσου από την αποβλακωτική αδράνεια.

Ο κ. Καραμπέτσος είναι άριστος    γνώστης    της Φιλοσοφίας του Friedrich.
"Ψωραλέοι!Ο Ζαρατούστρα είναι ποίημα. Ποίημα σαν τη βροντή. Είναι λευτεριά, αποκάλυψη, δημιουργία, διαίσθηση. Είναι ποιήμα που θραύει τις βάσεις.... συ-
στήματος οικοδομημένου πάνω σε ψέμμα και την αυταπάτη χιλιάδων χρό-
νων Eivαι όραμα οπλισμένο με καυτές αλήθειες, είναι δίδαγμα για την μαλθακή
Δύση, εγγύηση της πραγματικής ανάστασης. Κουλτουριάρηδες της κακιάς ώρας, ο Ζαρατούστρα δεν είναι σκουριασμένος συντηρητισμός, δεν είναι κληρονομική
δημοκρατία βασισμένη στον νόμο του Μέντελ όπου τα βόδια γεννούν μοσχάρια, όπου ο παππούς ετοιμάζει την εξουσία μέχρι τον εγγονό" (σσ. 29-30). Η φιλοσοφία του Nietzsche "δεν είναι κωμωδία, μικροπολιτικής σοσιαλδημοκρατικής προέλευσης. Είναι πολιτική αναγεννημένης Ευρώπης, που κατευθύνεται από θέληση, δυνατή, ικανή να επιδιώξει κάποιο ορόσημο, να δημιουργήσεί ένα αύριο(σελ.30)

Ο συγγραφεύς αποφαίνεται ότι τα «κινήματα Μουσσολίνι και του Χίτλερ, ήταν οι κατά προσέγγιση προβολές του Νιτσεϊκού οράματος...." (αυτόθι).

Ο Nietzsche δεν είναι αντίχριστος. "Ας μη δια μαρτύρεται ο κλήρος. Εκείνο που ο Νίτσε πολέμησε, δεν ήταν ο Χριστιανισμόςλ, μα η φρικτή και αποκρουστική παραποίηση του Χριστιανικού κηρύγματος εκ μέρους της αστικής τάξεως" (αυτόθι).

Η Ηθική Φιλοσοφία της Ελληνορθοδοξίας είναι δύναμη και δράση. Απόλλων και Διόνυσος μαζί. Κάλλος και θεία μέλη. Για τον συγγραφέα στον Nietzsche κυριαρχούν οι "ιερείς αισθήσεις των λέξεων που τρέχουν ελεύθερες, εξιλεωμένες από εκστατική οργή" (αυτόθι). Η ιερά έκστασις ενεργητικότητος. Οι προτροπές του κ. Καραμπέτσου σαγηνεύουν και κινητοποιούν την φλόγα του Ελληνισμού μας. "Πλησίασε τον Νίτσε όπως πλησίασες τον Πλάτωνα... "Σπατάλησε όσο διαθέσιμο χρόνο έχεις κοντά του"(σελ. 31).

Αλλωστε "ένα γνωστό όνομα επιβάλλεται ψυχολογι­κά στον αναγνώστη, τον προετοιμάζει να γίνη δεκτός ότι κι αν γράψη" (σελ. 32). Αυτό συμβαίνει και με τον εκλεκτό των εκλεκτών κ. Καραμπέτσο, του οποίου η συγγραφική δεινότης αμιλλάται την αξιοθαύμαστη ανι­διοτελή δράση του.

Πως να μην είναι αξιοθαύμαστη, εφ' όσον ο αγωνιστής συγγραφεύς δεν δίστασε μαζί με τα παλικάρια του να εξευτελίση τους αργυρωνήτους τραμπούκους του ΠΑΚ στις αρχές της δεκαετίας του 70 στην σοσιαλκομμουνιστική Μοδένα της Ιταλίας φανερώνοντας ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι πολιτικάντης παρισσών εκ του ασφαλούς τον "αντιστασιακό" και όχι κοινωνικός μεταρρυθμιστής. Το απίστευτο θάρρος του αγωνιστού συγγραφέως στην πράξη φαίνεται. "Ποιος μπορούσε να φανταστή πως ανάμεσα τους, σε μία συγκέ­ντρωση που προκαλούσε το δέος, θα υπήρχαν αντίπαλοι έτοιμοι για δράση" (σελ. 38). Πολεμιστής κραταιός είναι ο κ. Καραμπέτσος.

Ο κ,  Καραμπέτσος αποκαλύπτει τους τραμπουκισμούς   των   "Ελλήνων" ψευόοαντιστασιακών στην Ιταλία. Υπάλληλοι του διεφθαρμένου παπανδρεισμού του σάπιου ελληνικού κοινοβουλευτισμού γενικότερον, χτυπούσαν θρασύδειλα δείχνοντας την ανανδρία τους.

"Συχνά, προσφερόταν ο Θανάσης, ο Πρόεδρος του Τοπικού Συνδέσμου Ελλήνων, να μου κάνη παρέα στους ήσυχους δρόμους της πόλης. Μιλούσε πάντα εκείνος, μου διηγόταν για δέκατη δωδέ­κατη, εικοστή φορά τις λεπτομέρειες του βασανισμού του από τους Ελληνες "αντιστασιακούς" στην Πανεπιστημιακή Λέσχη. Πως τον χτυπούσαν απάνθρωπα, πως έπαθε διάσειση, πως τον πίεζαν να φωνάξη "Κάτω ο Παπαδόπουλος".... "(σελ. 44). Πάντοτε είναι ύπουλος ο κοινοβουλευτισμός. Είναι ίδιον της σήψεως του, ειδικώτερον στην χώρα μας.

Οι ιδεολογικοί αγώνες είναι για τον συγγραφέα όπως το κάλεσμα της ζούγκλας για το λιοντάρι" (σελ. 84). Είναι ατρόμητος. Δεν φοβάται.Είναι η φιλοσοφία μου" (σελ. 99) ομολογεί σθεναρώς. Είναι η Φιλοσοφία του ανιδιοτελούς Ιδεολόγου του Απολύτου. Ο κ. Καραμπέτσος είναι ο άφοβος, ιδεώδης Ελληνας.