Συν Αθηνά και χείρα κίνει

Ο Εχετλαίος ήταν, σύμφωνα με τον Παυσανία, ένας παράξενος πολεμιστής της μάχης του Μαραθώνα. Εμφανίστηκε με «παλαιική εμφάνιση», σκότωσε πολλούς Πέρσες με κάποιο όπλο που έμοιαζε με «άροτρο» και μετά τη μάχη εξαφανίστηκε. Αυτή είναι μια από τις αρκετές αινιγματικές αναφορές της αρχαίας ελληνικής γραμματείας για θεούς, ημιθέους και άγνωστους ήρωες, που αγωνίζονται στο πλευρό των θνητών πολεμιστών. Ωστόσο, επειδή ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα ισορροπημένο σύστημα αξιών, ουδέποτε προτείνεται στους πολίτες να αναμένουν τον υπερήρωα, για να βγάλει το φίδι από την τρύπα για λογαριασμό όλων. Αυτές είναι συνταγές ελέγχου ανελεύθερων μαζών και ανθρωπαρίων παραδομένων στη μοίρα τους. Δεν χαρακτηρίζουν τη νοοτροπία και τις παραδόσεις ελευθέρως σκεπτομένων εθνών.

Οι αποφασισμένοι Αθηναίοι θρυμμάτισαν την ισχύ της Περσικής αυτοκρατορίας στον Μαραθώνα και την Σαλαμίνα. Τα όντα που λειτούργησαν με σχεδόν υπερφυσικό τρόπο ήταν... επικουρικοί του τακτικού στρατεύματος. Ο Αλέξανδρος με τον στρατό του κατέλυσαν τις μη ελληνικές αυτοκρατορίες για να πυρπολήσουν τον πλανήτη με το ανέσπερο φως του πολιτισμού. Ο Θεός είναι μαζί μας μόνο όταν μας βλέπει να αγωνιζόμαστε με πίστη, αυταπάρνηση, εξυπνάδα και ευσέβεια.

Όταν περιμένουμε να έρθει το εκάστοτε «ιππικό» να μας σώσει απλούστατα χάνουμε και τις μάχες και τους πολέμους και την αξιοπρέπειά μας.
Δυστυχώς, έχει γίνει πολύ συχνό το ανησυχητικό φαινόμενο της μετάθεσης των υποχρεώσεών μας στις πλάτες των άλλων. Οι μεν αναμένουν «σωτηρία» από την Ευρώπη και θεωρούν ότι δίχως το έλεός της μόνο ο θάνατος και η λήθη αρμόζουν στο Γένος μας. Οι δε ποντάρουν στην Ρωσία ενώ υπάρχει και η παραδοσιακή συνταγή του Αμερικανού, που με μία του λέξη θα αλλάξει άρδην το τοπίο υπέρ ημών.

Είναι τόσο διαδεδομένος ο ιός της αναξιοπρέπειας στην πλειονότητα των ντελάληδων της ξενοκρατίας ώστε δεν διανοούνται πως μόνον οι Έλληνες μπορούν να σώσουν τους εαυτούς τους και τον τόπο τους. Ουδείς ξένος θα πράξει κάτι που θα τον ζημιώσει για να φανεί «καλός» στους Έλληνες. Μπορεί οι υπερδυνάμεις να συμπαθούν ή να αντιπαθούν κάποιους λαούς περισσότερο από άλλους αλλά εστιάζουν τις ενέργειές τους στην εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων.

Η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι ξένοι είναι εκείνη της ισχύος. Όταν την ακούσουν τότε μπορούν να συνεργαστούν με όσους την ομιλούν.
Άρα, ας πάψουμε να λέμε και να ακούμε παιδαριώδεις απόψεις για τους «φυσικούς» συμμάχους μας. Οι μόνοι φυσικοί σύμμαχοί μας είναι οι Έλληνες. Να εργαστούμε με πείσμα και σύστημα για να επαναφέρουμε το έθνος μας εκεί που του αξίζει. Στη θέση του πρωταγωνιστή όχι του κομπάρσου.

πηγή