Ότι και να ψηφίσεις, βγαίνει ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

Αμέσως μετά την εκλογική αναμέτρηση του Ιανουαρίου επεσήμανα, αρθρογραφώντας πολλές φορές, τα δύο αποτελέσματα που προέκυψαν από αυτήν:

Το πρώτο ήταν η ανυπαρξία ενός σοβαρού κυβερνητικού προγράμματος από τον ΣΥΡΙΖΑ  όπως και η συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής, με παράλληλη τήρηση μόνο των αντεθνικών προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ (ψήφιση του νόμου για την Ιθαγένεια, ανέγερση Ισλαμικού Τεμένους, έκρηξη της λαθρομετανάστευσης).
Το πρόσφατο παρελθόν μετά το δημοψήφισμα- οπερέτα, την συμφωνία με τους εταίρους (το αριστερό μνημόνιο, δηλαδή),την ψήφιση των αντεθνικών νόμων, τα γνωστά γεγονότα στα ελληνικά νησιά αλλά και την  προκήρυξη εκλογών για τις 20 Σεπτεμβρίου, απέδειξε ότι η επισήμανση ήταν σωστή. Όλα αυτά βέβαια, συνοδεύτηκαν με την τρανταχτή ΑΠΟΥΣΙΑ των "κόκκινων γραμμών" του εταίρου της συγκυβέρνησης, των... Εξαρτημένων πλέον, Ελλήνων.
Το δεύτερο ήταν η ανακύκλωση του πολιτικού συστήματος το οποίο έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη του λαού και βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με αυτόν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτής της επισήμανσης είναι ότι ενώ η πλειοψηφία των Ελλήνων αλλά και των πολιτικών κομμάτων, θεωρεί τον Γεώργιο Παπανδρέου ως το μεγάλο υπεύθυνο της έλευσις του μνημονίου, κανείς δεν τόλμησε αυτούς τους  8 μήνες να τον αγγίξει, παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτει πλέον βουλευτική ασυλία.

Οι εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου θα δείξουν ακόμη περισσότερο το πόσο αναντίστοιχο είναι το πολιτικό σύστημα με τον ελληνικό λαό:
Ελέω εκλογικού νόμου θα προκύψει νέα μνημονιακή κυβέρνηση, τη στιγμή που μόλις δύο μήνες πριν ο ελληνικός λαός είπε σε πλειοψηφία πάνω από 60%, ΟΧΙ στο μνημόνιο! Κι αυτό θα συμβεί γιατί οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος ξέρουν καλά το πολιτικό παιχνίδι αφού οι ίδιοι το δημιούργησαν, όπως πολύ καλά ξέρουν και το "εμπόριο ελπίδας" στο οποίο επιδίδονται ξεδιάντροπα εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Συνεπικουρούμενοι από τα Μ.Μ.Ε. της διαπλοκής, αναδεικνύουν νέα στηρίγματα τύπου Λεβέντη ώστε να επιβιώσουν πολιτικά ακόμα και σε καταστάσεις δύσκολες για αυτούς αλλά και τα γνωστά "μαξιλαράκια" τύπου "ΛαΪκής Ενότητας".
Κατά τα άλλα, ουδεμία συζήτηση γίνεται για 

• σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας,
• εξυγίανση του δημοσίου τομέα,
• αντιμετώπιση του εντόνου προβλήματος της λαθρομετανάστευσης που έχει κλιμακωθεί επικίνδυνα τους τελευταίους μήνες,
• ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας,
• αναζήτηση ευθυνών για την σημερινή δυσμενή κατάσταση της χώρας, αν και ξέρουν πολύ καλά οι εκπρόσωποι του συστήματος να απευθύνουν βολές στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Μόνο που μένουνε στις κατηγορίες με αποτέλεσμα το αίσθημα δικαίου να θεωρείται πλέον ως ανέκδοτο από τον ελληνικό λαό.

Συμπερασματικά λοιπόν αναφέρω, ότι η Μεταπολίτευση συνεχίζει να ανακυκλώνεται, αφού ενώ η χώρα βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο και τα προβλήματά της είναι όχι μόνο άλυτα αλλά δεν συζητούνται καν από τους εκπροσώπους της, αυτή θα βρει τον τρόπο της και μετά από αυτές τις εκλογές να γεμίζει την πλειοψηφία των βουλευτικών εδράνων. Και φυσικά η κυβέρνηση συνεργασίας που θα προκύψει θα αποτελέσει το καλύτερο άλλοθι των συμμετεχόντων για την ανικανότητά τους να λύσουν τα προβλήματα του ελληνικού λαού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προηγούμενη συγκυβέρνηση, με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ να ρίχνει τις ευθύνες για οτιδήποτε δεν επετεύχθη στο ΠΑΣΟΚ και το αντίστροφο. Ακόμη όμως και να μην υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας, αν και δεν φαίνεται ως πιθανή μια αυτοδυναμία, ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε το στίγμα: αντί να απολογηθεί για τα τεράστια ψέμματα με τα οποία φλόμωσε τον ελληνικό λαό, για τις ολιγωρίες του και τις επικίνδυνες ακροβασίες του, θυμήθηκε τελευταίως τις κυβερνήσεις των "σαράντα χρόνων" και τις ευθύνες τους για την σημερινή κατάσταση. Άσχετα βέβαια εάν απέτυχε να διορθώσει έστω και ένα λάθος από αυτά.  Για να τον δούμε τώρα που θα συγκυβερνά μαζί με πολλούς εκπροσώπους αυτών των κυβερνήσεων. Διότι και σε αυτές τις εκλογές, η Μεταπολίτευση θα θριαμβεύσει κοινοβουλευτικά αν και στη συνείδηση του λαού είναι καταδικασμένη.

Τίθεται λοιπόν ευλόγως το ερώτημα: Ως πότε θα ανέχεσαι Έλληνα την ΚΟΙΝΟΒΟYΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ η οποία ευνοεί μόνο την πολιτική επιβίωση των εκπροσώπων της; Ακόμη και τις εκλογές για αυτό τις διεξάγουν.
-------------------------------------------------------------------------------------------

(Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ του Σαββάτου 5 Σεπτεμβρίου 2015)