Αυτός ήταν ο Γιάννης..

Η βιτρίνα της Νέας Θέσεως σπασμένη...

1993 - 94 θά 'ταν. Μαθητής 1ης Λυκείου, κατεβαίνω πρώτη φορά να βρῶ τήν Νέα Θέση στήν Ἱπποκράτους 69α, γιά νά πάρω τό πρῶτο μου βιβλίο ἀπό τά ἅπαντα τοῦ Ἴωνος.

Ψάχνω ἀριστερά τούς ἀριθμούς... Ἱπποκράτους ενενηντακάτι ἔνα βιντεοκλάμπ, παρακάτω ἕνα κουρεῖο, ἕνα ψιλικατζίδικο, ἕνα καμμένο μαγαζί πού ἔβγαζε καπνούς, μετά ἕνα καθαριστήριο, ἕνα μαγαζί μοντελισμοῦ... Καταλαβαίνω πῶς εἶχα κατεβεῖ πολύ... Ξαναγυρνάω ψάχνοντας γιά να συνειδητοποιήσω τελικά ὅτι τό 69α εἶναι ἐκεῖνο τό καμμένο μαγαζί...

Ἔξω σε ἕνα τραπεζάκι καθόταν ὁ Σχοινάς, δίπλα του ἡ Βιβή καί γύρω τους 5-6 ἄλλοι. Κοιτοῦσαν ὅλοι τήν φρεσκοσβισμένη μαύρη τρύπα πού ἔβγαζε καπνούς. Πέταγε πού καί πού κανένα μπινελίκι ὁ Σχοινάς, συμφωνοῦσαν οἱ ὑπόλοιποι, καί ξανακοιτούσαν τήν μαύρη τρύπα πού ἄχνιζε... Κάθισα κι ἐγώ δίπλα καί κοίταζα...

Ιπποκράτους 69Α ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ
το εσωτερικό του βιβλιοπωλείου

Κάποια στιγμή γυρνάει ὁ Σχοινάς με κοιτάει καί μου λέει
-Θέλεις κάτι παλληκάρι μου;
-Εεε, ὄχι... Βασικά εἶχα ἔρθει γιά να πάρω κάποιο βιβλίο τοῦ Δραγούμη. Ἀλλά βλέπω δέν ἦρθα σε καλή ὥρα...
-Κάτσε, περίμενε. Βιβή γιά δές κοντά στήν πόρτα. Πρέπει να εἶναι ἕνα πακέτο Δραγούμη πού ἔχει γλυτώσει.
Πάει ἡ Βιβή καί πράγματι βρίσκει κάποια. Γυρνάει καί φέρνει ἕνα "Ὅσοι Ζωντανοί"μουτζουρωμένο γύρω -γύρω ἀπό τις στάχτες. Το παίρνει ὁ Γιάννης, 

τό τινάζει λίγο καί μου το δίνει...
-Τί χρωστάω; τον ρωτάω
-Τίποτα, δῶρο ἀπό ἐμάς... Μου κάνει

Ἦταν τό καλύτερο δῶρο πού μου ἔκαναν ποτέ!
Αὐτό ἦταν ὁ Γιάννης. Ἦταν ἕνας σπάνιος ἄνθρωπος, πού ἄν εἶχες τήν τύχη νά τόν συναντήσεις, μποροῦσε τόσο ἁπλά νά σοῦ ἀλλάξει τήν ζωή...

Γιάννης Παναγιωτακόπουλος