«Τουρκική ένωση» με ευρωπαϊκή βούλα

του Μιχάλη Παπαδόπουλου

Έγγραφο της Επιτροπής προς τις ελληνικές πολιτειακές Αρχές

Επιμένει στην αναγνώριση της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» από την Ελλάδα, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης

Η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, που είναι το αρμόδιο όργανο του Οργανισμού για την επίβλεψη της ορθής εκτέλεσης των αποφάσεων του Δικαστηρίου
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με έγγραφό της (24 Οκτωβρίου 2012) προς τις ελληνικές Αρχές, που μόλις πριν από τρεις ημέρες δημοσιοποιήθηκε, επαναφέρει το θέμα της αναγνώρισης από τις ελληνικές Αρχές τής «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης».

Όπως αναφέρει το ΚΥΠΕ, στο έγγραφο επισημαίνεται η απροθυμία της Ελλάδος να εκτελέσει τις καταδικαστικές αποφάσεις που εξέδωσε εναντίον της το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις υποθέσεις Μπεκίρ Ούστα, «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» και «Εμίν και άλλοι» κατά Ελλάδος, με τις οποίες αποφάσεις η Ελλάδα υποχρεούται να αναγνωρίσει και να εγγράψει στο μητρώο των ελληνικών ενώσεων, τις προαναφερθείσες οργανώσεις, με το προσωνύμιο «τουρκικός».

Τι περιλαμβάνει το έγγραφο

Αναλυτικότερα, στο σχετικό έγγραφο, μεταξύ άλλων:

Α) Γίνεται αναφορά στις σχετικές με την υπόθεση αποφάσεις υπ. αριθμ. 353/2012 και 24/2012 του Αρείου Πάγου, με έκκληση προς τις ελληνικές Αρχές να κρατήσουν την Επιτροπή Υπουργών του ΣτΕ ενήμερη, ως προς τον αντίκτυπο στην ελληνική έννομη τάξη, στην προοπτική τού να επιτραπεί στις ενώσεις να ζητήσουν την εγγραφή τους στα μητρώα ενώσεων, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας που θα συμμορφώνεται στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και ιδιαιτέρως του άρθρου 11.

Β) Υπενθυμίζεται ότι η Επιτροπή έχει ήδη επισημάνει πως οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου, με τις οποίες απορρίφθηκαν οι εγγραφές των εν λόγω ενώσεων στα ελληνικά μητρώα, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μία εις βάθος εξέταση των αιτημάτων ενώσεων που έχουν προσφύγει κατά σχετικών αποφάσεων των δικαστηρίων σε εθνικό επίπεδο.

Γ) Υπογραμμίζεται η δέσμευση που επανέλαβαν οι ελληνικές Αρχές για την πλήρη εφαρμογή των εν λόγω αποφάσεων του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μη αποκλείοντας κανένα μέσο για την υλοποίηση αυτού του στόχου, καλώντας τες να εξετάσουν κάθε δυνατό μέτρο που θα επέτρεπε στους προσφεύγοντες των τριών αυτών υποθέσεων να ζητήσουν νέα εγγραφή των ενώσεών τους στα μητρώα.

Πολιτικές προεκτάσεις

Το όλο θέμα έχει προφανείς πολιτικές προεκτάσεις, καθώς δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια της Αθήνας να «αντιμετωπίσει» την άριστα οργανωμένη και μεθοδευμένη δράση των Τούρκων στη Δυτική Θράκη, οι στόχοι της οποίας είναι πρόδηλοι: τη δημιουργία, με όρους διεθνούς δικαίου, μειονοτικού προβλήματος, με σαφή εθνοτικά χαρακτηριστικά, εντός της ελληνικής επικράτειας, υπό το βάρος του οποίου η Ελλάδα θα συρθεί σε εθνικές υποχωρήσεις υπέρ της Άγκυρας.

Σύμφωνα με στρατηγικούς αναλυτές, η Τουρκία έχει εντάξει το μειονοτικό «παιγνίδι» - είτε αυτό αφορά πραγματικά είτε αφορά φανταστικά πληθυσμιακά δεδομένα - σ’ έναν μακρόπνοο γεωπολιτικό στρατηγικό σχεδιασμό, με στόχο την αναβάθμιση και ισχυροποίηση του ρόλου της ως βασικού παίκτη στον διεθνή ενεργειακό χάρτη. Στρατηγική που σχετίζεται προφανώς με το ζήτημα της εκμετάλλευσης ενεργειακών πηγών αλλά και της μεταφοράς ενεργειακών αγαθών. Στο πλαίσιο αυτό, στόχος της Άγκυρας είναι η μετατροπή των διαφόρων μειονοτήτων «σε πολύτιμα εργαλεία, για την επίτευξη των γεωπολιτικών και των πολιτικών στόχων που έχει θέσει το τουρκικό κράτος».

Έλεγχος των ενεργειακών αποθεμάτων

Γι’ αυτό, υπογραμμίζουν, η Τουρκία έχει αναβαθμίσει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια το Προξενείο της στην Κομοτηνή, το οποίο, «λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει, έχει κατορθώσει να δημιουργήσει έναν πανίσχυρο και καλά υποστηριζόμενο από κάθε πλευράς παρακρατικό μηχανισμό, ο οποίος, αφού εκτουρκίζει βαθμιαία Πομάκους και Ρόμα, δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις με τον εξής στόχο: Να μετατρέψει τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης σε πολύτιμο εργαλείο, ούτως ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες οι οποίες θα επιτρέψουν στην Τουρκία να διεκδικήσει το σύνολο ή μέρος -αναλόγως των εξελίξεων και της αντίδρασης της Ελλάδος- των ενεργειακών αποθεμάτων στην περιοχή του Βορείου Αιγαίου (κοίτασμα Μπάμπουρα κ.ά.), θέτοντας ταυτόχρονα υπό τον έλεγχό της τον αγωγό Μπουργκάζ-Αλεξανδρούπολη, αν και οψέποτε κατασκευαστεί και τεθεί σε λειτουργία».

Επίσης, «η δημιουργία μιας τέτοιας κατάστασης, πάντα με πολιορκητικό κριό τη μουσουλμανική μειονότητα, με βάση την οποία η Τουρκία θα έχει ιδιαίτερο λόγο στην περιοχή ανατολικώς του Νέστου, θα καταστήσει πιο δικαιοφανές το πάγιο αίτημα αλλά και επιδίωξη της Άγκυρας να χαραχτεί μια συνεχής και ευκρινής γραμμή στο κέντρο του Αιγαίου». Με στόχο, «ό,τι βρίσκεται ανατολικά αυτής της γραμμής, θα ανήκει στην Άγκυρα, χωρίς να είναι δεδομένο πως ό,τι βρίσκεται δυτικά της θα ανήκει στην Ελλάδα».

πηγή