ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΑΡΩΓΗΣ

Τι συμβαίνει με την νεολαία μας;

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες βιαιοτήτων από μέρους των νέων μας ή κατά αυτών. Παλαιότερα είχαμε την μάστιγα των ναρκωτικών κυρίως στους νέους άντρες. Τώρα συν αυτό, έχουμε την πορνεία σε πολύ νεαρή ηλικία που έχει γίνει της μόδας από νεαρές κοπέλες, οι όποιες ξεγελιούνται και πείθονται πολύ εύκολα. Σε αυτό βοηθάει βέβαια ο μεγάλος ¨δάσκαλος¨ που δεν είναι άλλος από την τηλεόραση. Άλλωστε όταν βλέπουμε πρότυπα όπως της γνωστής και μη εξαιρετέας ¨Τζούλιας¨ και της Ντούβλη, τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε;

Βλέπουμε τα παιδιά μας να κατρακυλούν στον υπόκοσμο και να χάνονται κάπου ανάμεσα στα δήθεν επαναστατικά κινήματα της εποχής και στην διαστρέβλωση της πραγματικότητας καθώς καταλύονται από ουτοπικές φαντασιώσεις. Με αρωγούς της μητέρες και τους πατεράδες, όπως είδαμε και στις περιπτώσεις των μικρών σε ηλικία τρομοκρατών, αλλά και στους τάχαμου αναρχικούς υιούς των Συριζαίων βουλευτάδων.

Ποιός είναι υπεύθυνος για την κατάντια των παιδιών μας, αν όχι εμείς πρώτοι, λόγο της αδιαφορίας μας; Πρίν από την αδιαφορία μας όμως, μήπως προηγείται και η δική μας απαιδεία; Μήπως για την απαιδεία μας ευθύνεται ο εφησυχασμός και η καλή ζωή που ενδεχομένως είχαμε επί πολλά συναπτά έτη; Μήπως λοιπόν είναι ώρα να τα αλλάξουμε όλα αυτά; Για να κάνεις όμως μία σωστή αλλαγή στο περιβάλλον σου επιβάλλεται πρώτα από όλα να αλλάξεις τον εαυτό σου και για αυτό θα πρέπει να είσαι ¨διαθέσιμος¨.

Δεν αναρωτηθήκαμε ποτέ μας, γιατί τα παιδιά μας χάνουν την αθωότητα τους από μικρή ηλικία; Και αν το αναρωτηθήκαμε δεν κάναμε τίποτα για αυτό ή αρκεστήκαμε στο ¨έτσι είναι τα πράγματα¨. Μα τι βολεψάκιδες που είμαστε!!!

Θέλουν να είναι ¨κούλ¨ και ¨ίν¨ διότι όπως προείπα, έτσι τα προστάζει ο ¨μέγας διδάσκαλος¨, το χαζοκούτι. Αφού κανείς λοιπόν δεν ασχολείται μαζί τους επόμενο είναι ότι θα ακολουθήσουν τα διαστροφικά πρότυπα, μιάς και είναι επιρρεπή προς αυτά.
Δεν τα ακούσαμε ποτέ, διότι δεν μάθαμε πώς να τα ακούμε, όμως η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν θελήσαμε.

Τι να ξέρουν και αυτά; Άλλωστε εμείς τα ξέρουμε όλα …..

Γιατί ξεπέφτουν στα ναρκωτικά; Διότι θέλουν να αντικαταστήσουν τα όνειρα τους με φαντασιώσεις. Όσα παίρνουν ναρκωτικά, νομίζω πως νιώθουν την ανάγκη να ονειρευτούν, αλλά επειδή δεν βλέπουν μπροστά τους την Ελπίδα και παρόλο που πλέον γνωρίζουν την παγίδα ενός άδοξου τέλους, τα προτιμούν.

Γιατί γίνονται πόρνες από μικρές; Διότι αρέσκονται στο εύκολο (νομίζουν πως είναι έτσι) χρήμα και στην αενάως καλή και ξεκούραστη ζωή. Πάλι επειδή δεν έχουν όνειρα μιάς και δεν έχουν διδαχτεί τα αντίθετα. Δεν τους έχουν διδάξει πως ¨τα καλά κόποις κτώνται¨, αλλά ακριβώς το αντίθετο.

Υπάρχουν και αυτά τα παιδιά που κάνουν όνειρα, αλλά παραμένουν σε αυτά χωρίς ποτέ να τα αξιοποιήσουν. Υπάρχουν όμως και εκείνα που καταφέρνουν και μετατρέπουν τα όνειρα τους σε στόχους. Εκείνα είναι οπού τελικά πετυχαίνουν, αλλά ακόμη και αν αποτύχουν έχουν να καυχώνται πως τουλάχιστον προσπάθησαν και όταν θα έρθει η ώρα θα ξαναπροσπαθήσουν. Αυτά είναι που δεν χάνουν ποτέ την ελπίδα τους και για αυτό χαίρονται την ζωή. Και αυτό ίσως να είναι ένα από τα νοήματα της ίδιας της ύπαρξης μας.

Τι είναι αυτό που λείπει από τα παιδιά μας; Τι θα τους δώσει έναυσμα για να μετατρέψουν τα όνειρα τους σε στόχους;

Δυστυχώς λείπουν πολλά και όχι ένα μόνον.

Λείπουν οι Ελληνικές Ηθικές Αξίες και Αρετές, αφού δεν τις έχουν διδαχτεί, όπως όμως
ούτε και εμείς…...
Λείπει ένας καλός λόγος που θα τα φέρει κοντά, αλλά κανείς δεν ασχολείται.
Λείπει η οικογένεια και κυρίως οι γονείς, αφού συνήθως είναι διαλυμένη ή εργάζονται.
Λείπουν και τα αδέλφια, αφού συνήθως είναι μακριά …. για δουλειές.
Λείπουν οι φίλοι, αφού αυτοί είναι ελάχιστοι αν και έχουν πλέον ¨δυνοσαυρικά¨ εκλείψει.

Λείπουν οι διδάσκαλοι, αφού δεν είναι τίποτε άλλο παρά κατευθυνόμενοι καθηγητάδες μιας παγκοσμιοποιημένης ανθελληνικής, εθνομηδενιστικής και κόκκινης λαίλαπας, οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνον για τρία πράγματα, ¨το χτύπημα στην πλάτη και το μπράβο ενός κομματάρχη, ο σίγουρος μισθός και τα έξτρα χρήματα των φροντιστηρίων στο σπίτι και το πώς θα σχολάσουν νωρίς, γιατί σήμερα έχει τσάμπιονς λίνγκ¨. Οι σαπισμένες τους ιδέες έχουν ήδη εξαπλωθεί επικίνδυνα επάνω στα παιδιά μας, ως μεταστατικός καρκίνος και άρα πρέπει να κοπεί από την βάση του. Για όνομα του Θεού, όχι άλλο παιδομάζωμα, όχι άλλη πλύση εγκεφάλου.

Λείπουμε όλοι εμείς, οι απλοί Έλληνες πολίτες, οι οποίοι είμαστε υπεύθυνοι όταν αποτυγχάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Λείπουμε γιατί φοβόμαστε πως θα μας πούν οπισθοδρομικούς και γέρους. Όμως εμείς πρέπει να είμαστε εκείνοι που θα βάλουν τις σωστές βάσεις για το μέλλον τους, αρχίζοντας από τα αυτονόητα, αρχίζοντας από τον εαυτό μας.

Έτσι ώστε να μήν τους λείψει και η Ελπίδα……

Δεν πρέπει να βλέπουμε τα παιδιά των άλλων Ελλήνων ως ξένα, αλλά ως δικά μας παιδιά. Αυτή είναι η ισονομία και το δίκαιο και μόνον έτσι νομίζω πως αυτές επιτυγχάνονται. Τα παιδιά μας δεν χρειάζονται κανενός είδους κατήχηση, αλλά ένα απλό εγχειρίδιο οδηγιών για να προσέχουν τις ¨λακκούβες¨ στον δρόμο.
Χρειάζονται φτερά για να πετάξουν και ελεύθερους διαδρόμους απογείωσης και προσγείωσης. Πόσο έτοιμοι είμαστε εμείς για να τους αφήσουμε ελεύθερο τον δρόμο της επιλογής;

Έχουμε μεγάλο χρέος ως Έλληνες και ως κοινωνία γενικότερα, στην σωστή διαπαιδαγώγηση των παίδων, μα πρωτίστως πρέπει να βρούμε την σωστή προσέγγιση τους.

Την Νεολαία μας και τα μάτια μας. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τα αφήσουμε έρμαιο της Εθνομηδενιστικής Αριστεράς των ψευδό – ιδεολόγων μπολσεβικικών ή των τάχαμου αναρχικών της αποχαύνωσης, της ανουσιώδους τσάμπα μαγκιάς.

Επιβάλλεται να οργανωθούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να τονώσουμε το αίσθημα του Πατριωτισμού που κοιμάται βαθιά μέσα τους. Τα παιδιά μας νιώθουν πως δεν έχουν μέλλον επειδή θεωρούν πως δεν έχουν καμία Ελπίδα. Άραγε πώς να έχουν αφού δεν πιστεύουν πια σε τίποτε; Πρέπει να τους διδάξουμε πώς να είναι μπροστάρηδες στο κοινό καλό, που δεν είναι άλλο από το καλό της Πατρίδας.

Πως θα φέρουμε τα παιδιά μας στο ¨σωστό δρόμο¨; Πως θα καταφέρουμε να ανταλλάξουμε το καινούριο κινητό και το πλέι-στέισον με ένα καλό βιβλίο ή μία εκπαιδευτική εκδρομή; Τα παρατάμε στα ¨ηλεκτρονικά τους κλουβιά¨ για να έχουμε εμείς ησυχία, όπως ακριβώς κάνουμε και με τους σκύλους οπού, αφού τους ταΐσαμε και σήμερα βγήκαμε από την υποχρέωση. Με το φέρσιμο μας, νομίζω πως κάπως έτσι πρέπει να αισθάνονται.

Λέμε πως ¨σήμερα τα παιδιά τα έχουν όλα¨ ίσως, αλλά σε υλικό και όχι σε πνευματικό και ψυχικό επίπεδο, για αυτό και νιώθουν το κενό μέσα τους. Είναι απολύτως λογικό να προσπαθούν να βρούν τρόπους να γεμίσουν αυτό το κενό. Είμαστε όμως όλοι μας πολύ τυφλοί αφού δεν μπορούμε να δούμε τις ικανότητες τους.
Δεν τα αφήνουμε να αναπτυχτούν και να μας δείξουν με τις τεράστιες δυνατότητες που πιστεύω πως έχουν, και το τι μπορούν να πετύχουν. Μάθαμε και λέμε πως είναι άχρηστα και άλλες τέτοιες μπούρδες. Και όπως πάντα, εμείς ποτέ δεν ευθυνόμαστε για τίποτα και μας κατατρώει εκείνος ο ηλίθιος και ανούσιος εγωισμός που σαν μικρός διάολος μας μιλάει χαμηλόφωνα στο αυτί ¨είμαι καλύτερος εγώ¨ ….

Γελοίε μικρόψυχε, Πατέρα, Καθηγητή, Παπά, Αδελφέ, εσύ που θεωρείς τον εαυτό σου δάσκαλο αυτού του παιδιού έχεις μόνον ένα σκοπό. Να το κάνεις καλύτερο σου, διότι μόνον τότε θα έχεις το δικαίωμα να πείς πως στην ζωή σου πως πέτυχες ως Άνθρωπος.

Τι θα πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Ιδού μερικές ιδέες, αφαιρέστε, προσθέστε, γεννήστε.

Οργάνωση Πατριωτικών Φεστιβάλ Νεολαίας, προβολές ταινιών και ντοκιμαντέρ Πατριωτικού ή άλλου διδακτικού περιεχομένου, δωρεάν μαθήματα ιστορίας, διαλέξεις καθηγητών, αγώνες δρόμου, εκδρομές σε ιστορικούς τόπους, αρχαίες παραστάσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αθλητισμός. ……
Με λίγα λόγια ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
Έχουμε δουλειά να κάνουμε, έχουμε τους Έλληνες να αφυπνίσουμε, έχουμε μια νεολαία να ξεσηκώσουμε.

Νεαρέ Έλληνα Αδελφέ μου, είσαι κατά πολύ καλύτερος μου. Από εμένα δεν πρόκειται να ακούσεις ¨πάρε ένα όπλο, κάψε, σκότωσε, κατέστρεψε¨, εγώ σου λέω πάρε ένα φτυάρι και φύτεψε ένα δέντρο, κράτησε έναν πεινασμένο Έλληνα από το χέρι και φρόντισε τον, βάλε στα χέρια σου ένα βιβλίο, αυτό που θες εσύ και μελέτησε το. Κάνε στον φίλο σου, στον Πατέρα σου και στον εαυτό σου δώρο ένα βιβλίο και μάθε για την Ένδοξη Ιστορία σου.

Διότι …

πηγή