Καραγιαννίδης του ΣΥΡΙΖΑ: «Φαντασιακοί» οι Εθνικοί εχθροί

Ας ρωτήσει τους Αρμένιους, τους Ποντίους, τους Κυπρίους, τους Ίωνες για το πόσο «φαντασιακές»  ήταν οι γενοκτονίες τους

Να αφήσουμε κατά μέρους τα εθνικά φαντασιακά, τους εθνικούς μας εχθρούς, γιατί σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχουν σύνορα. Δεν υπάρχουν εθνικά σύνορα. Υπάρχουν ταξικά σύνορα».

Είναι τραγικό, σήμερα, ημέρα μνήμης του Αρμενικου ολοκαυτώματος να διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν εκλεγμένοι βουλευτές που «αμφισβητούν»  και ειρωνεύονται.

Είναι συγκλονιστικό, σήμερα που για ακόμα μία φορά οι Αρμένιοι απέδειξαν ότι η συλλογική μνήμη δεν δολοφονείται, να υπάρχουν ελληνόφωνοι που υβρίζουν αυτούς που αγωνίζονται για δικαίωση και εθνική επιβίωση.

«Φαντασιόπληκτοι»  λοιπόν όσοι μιλούν για Εθνικούς εχθρούς. Τι σύμπτωση. «Φαντασιόπληκτοι» είναι ο όρος που χρησιμοποιούν οι απανταχού αρνητές των ολοκαυτωμάτων όντας έτοιμοι πάντα να τα επαναλάβουν.

Τι ύβρις, μετά από τόσο αίμα, αίμα χυμένο από τα ίδια χέρια, πάντα ένας Μέτερνιχ και ένας Κεμάλ, να υπάρχουν χειροκροτητές υβριστών. Τι χυδαιότητα, να χρησιμοποιούνται ταξικά τσιτάτα, όταν το 95% του Ελληνικού λαού εξοντώνεται. Λες και οι γενοκτόνοι έκαναν ποτέ «ταξική» σφαγή. Λες και άφηναν τους «προλετάριους» να ζήσουν.

Μα μήπως δεν υπήρχαν και τότε φερέφωνα που αποκαλούσαν τα SS «ταξικά αδέλφια»; Μήπως και στο μικρασιατικό ολοκαύτωμα δεν υπήρχαν κάποιοι που πανηγύριζαν τον ταξικό «θρίαμβο» του Κεμάλ, καγχάζοντας μάλιστα ότι "τον επεδίωξαν";

Την σημερινή εποχή της ιδιότυπης γενοκτονίας των Ελλήνων, η γραφικότητα και η ιδεοληπτική παραφροσύνη απέχει μόλις μία ανάσα από την παράνοια που διακρίνει τον Μουσολίνι τον Κεμάλ, τον Χίτλερ.

Τους υπαρκτούς Εθνικούς μας εχθρούς που ακόμα μας οφείλουν μία έμπρακτη συγγνώμη. Όσο υπάρχουν Καραγιαννίδηδες, Άκηδες, Μαντέληδες, Γιάννοι και άλλοι «ταξικοί αγωνιστές», μάλλον αυτή η συγγνώμη θα αργήσει να έλθει.

πηγή