Ένας δικτάτορας δίνει διέξοδο στα «αδιέξοδα της δημοκρατίας»

(του Νίκου Τζιόπα)

"Δεν μπορεί να συνεχίσει η χώρα να πληρώνει το δάνειό της γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα τεθεί εν κινδύνω η ύπαρξη και η κατάσταση της υγείας του ελληνικού λαού που κινδυνεύει με λιμοκτονία".

Αυτά, λίγο πολύ, είπε ο διαγραφέντας βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Βύρων Πολύδωρας κατά την ομιλία του στη βουλή για την φορολογία ακινήτων.

Τα οποία και είναι ακριβώς αυτά που επικαλέστηκε ο Ιωάννης Μεταξάς το 1938, όταν αρνήθηκε να πληρώσει το το δάνειο με τους επαχθείς όρους που είχαν επιβληθεί στην Ελλάδα από την βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique, καταγγέλοντας την δανειακή σύμβαση και κυρήττοντας χρεοστάσιο μέχρις ότου να πειστούν να συζητήσουν τους όρους του. Βέβαια ο Μεταξάς είχε κάνει… προεργασία: Δύο εβδομάδες μετά την επικράτηση του Κινήματος της 4ης Αυγούστου, στις 20 Αυγούστου 1936, ο πρωθυπουργός επιβάλλει να καταβάλει η χώρα το 40% για το έτος '35-'36 και το 40% για το έτος '36-'37. Ο Ι.Μεταξάς ανακοίνωσε τη συμφωνία στον Γεώργιο, παρόντος του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδο H'. Λίγους μήνες αργότερα, όμως, την άνοιξη του 1937, το Συμβούλιο των Ομολογιούχων, μέσω της βρετανικής κυβέρνησης, ζητεί εκ νέου από την ελληνική το ποσοστό αυτό να ανέλθει στο 50%  και ο Ι.Μεταξάς, απλά κατήγγειλε την σύμβαση.
Αυτά είναι γνωστά, άλλωστε την στάση του Μεταξά επικαλέστηκε και ο ίδιος ο Βύρων Πολύδωρας μέσα στην ελληνική βουλή και ζήτησε να κάνουμε και τώρα το ίδιο.
Εκείνο βέβαια που δεν εξήγησε ο κ. Πολύδωρας είναι το πώς γίνεται να επικαλείται έναν δικτάτορα ώστε να βγει από το αδιέξοδο η «δημοκρατία» που ο ίδιος στηρίζει μετά μανίας και τόλμησε μετά από τόσα χρόνια να της πει ένα «όχι»
Με λίγα λόγια ο κ. Πολύδωρας είπε ότι «η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα» αρκεί να ακολουθεί το παράδειγμα δικτατόρων. Αυτά παθαίνεις όταν αναγάγεις τον τρόπο διακυβέρνησης σε ιδανικό!