Τι κοινό μπορεί να έχει ο Αλέξης Τσίπρας με τους Εθνικιστές του ΕΝΕΚ;

Γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Είμαι βέβαιος πως όλοι ακούσατε ή διαβάσατε τις προγραμματικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, με βάση τις οποίες ζήτησε την εμπιστοσύνη της Βουλής.
Απομονώνω τρεις φράσεις από τον επίλογό του. Φράσεις που πριν τις διατυπώσει, «τσάκισε» η φωνή του.
… «Σε αυτόν τον λαό αξίζει μόνο σεβασμός. Του αξίζει να περπατά περήφανος, του αξίζει να ζει με αξιοπρέπεια».
… «Στην τιμή, στην ιστορία και τον πολιτισμό που κουβαλά αυτός ο λαός στις αποσκευές του, εμείς μόνο η θέλησή του μπορούμε να είμαστε. Για αυτό και δεν πρόκειται να διαπραγματευτούμε την ιστορία μας. Για αυτό και δεν πρόκειται να διαπραγματευτούμε την αξιοπρέπεια του λαού. Αυτά είναι ιερές και αδιαπραγμάτευτες αξίες»
…«Είμαστε σάρκα από την σάρκα αυτού του λαού, ερχόμαστε μέσα από τις σελίδες της ιστορίας αυτού του λαού. Aυτόν τον λαό θα υπηρετήσουμε».
Τις άκουγα και τις ξανάκουγα, τις διάβαζα και τις ξαναδιάβαζα και στο μυαλό μου έρχονταν εικόνες από το παρελθόν.

Τριάντα χρόνια πριν, είχα ακούσει αυτά τα μηνύματα από το στόμα της Ευγενίας Πρεβεζάνου, του Φώτη Σακελλιάδη, του Γιώργου Μελετιάδη, του Γρηγόρη Κράβαρη, του Σπύρου Παπαδόπουλου, της Ελένης Παπαδοπούλου και τόσων άλλων νέων παιδιών. Νεαρών αγωνιστών που τους ένωνε ο Ελληνικός Εθνικισμός και το Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα.
Με αυτές τις κατευθύνσεις και με αυτή την Πίστη, συναγωνιστές σαν και αυτούς που ανέφερα, «ξέθαβαν» τον Εθνικισμό από τα βάθη της ψυχής εκατοντάδων νέων …διάσπαρτων σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
Τις ξανάκουσα, πριν κάποιος λογογράφος τις βάλει στο στόμα του σημερινού Πρωθυπουργού, από ανθρώπους με θέση πολιτικής ευθύνης, όπως ο Γιώργος Σαγιάς, ο Γιάννης Κουριαννίδης, ο Μάνος Κώνστας ή ο Ηλίας Πολατίδης.

Αυτά που είπε ο Τσίπρας, γράφτηκαν σε όλα τα Μέσα Ηλεκτρονικής και Έντυπης δημοσιογραφίας. Αυτά που είχαν πει οι συναγωνιστές μου, γράφτηκαν μόνον στο νου και στις ψυχές μερικών εκατοντάδων Εθνικιστών.

Η διαφορά είναι ότι ο Τσίπρας τα είπε… αφού κέρδισε την εντολή να οδηγήσει (με θολή πορεία) τον λαό μας. Ενώ, οι συναγωνιστές μου, τα έλεγαν προς τον Λαό μας ζητώντας από αυτόν να τους πιστέψει! Να πιστέψει στην αξία του! Να πιστέψει στον ρόλο του! Να τους δώσει την εντολή για να τα κάνουν πράξη.
Δεν πίστεψαν τότε, οι Έλληνες, στον εαυτό τους και έτσι… δεν πίστεψαν και στα παιδιά τους. Πίστεψαν όμως, λίγα χρόνια μετά, και εμπιστεύτηκαν …τον Τσίπρα!
Γι’ αυτό, σε λίγους μήνες, θα δουν «την ιστορία και τον πολιτισμό που κουβαλούν στις αποσκευές τους» να κουρσεύονται από πειρατές. Πειρατές που θα κάνουν απόβαση στα ελληνικά νησιά και που ο Τσίπρας θα τους δίνει την ελληνική ιθαγένεια.
Θα ζήσουν στιγμές θλίψης και οργής καθώς ο Τσίπρας «δεν θα διαπραγματεύεται την ιστορία μας» αλλά θα την αποποιείται ευθέως και απλόχερα προς κάθε διεκδικητή.
Ας ετοιμαστούμε λοιπόν και… ας μην θυμώνουμε με τον Λαό μας γιατί …«Είμαστε σάρκα από την σάρκα αυτού του λαού, ερχόμαστε μέσα από τις σελίδες της ιστορίας αυτού του λαού. Aυτόν τον λαό θα υπηρετήσουμε».