Ακόμη και αν όλοι... ΕΜΕΙΣ ΟΧΙ!

Γράφει η Ποσειδωνία... 

            Για να πολεμήσεις πρέπει πρώτα απ' όλα να υπάρχει σκοπός, για να υπάρχει μαχητικότητα πρέπει να υπάρξει θέληση, για να υπάρξει στόχος πρέπει να υπάρξει συνειδητοποίηση και για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά πρέπει πρώτα απ' όλα να υπάρχει Πρόσωπο. Και δεν εννοούμε πρόσωπο υπό την έννοια της όψης ή της μορφής, αλλά εννοούμε Πρόσωπο με σθένος και ψυχή, με δυναμισμό και τόλμη, με αποφασιστικότητα και πίστη. Πίστη; Ωραία λέξη για προσωπική αποσαφήνιση! Η πίστη δεν είναι μεμψιμοιρία. Δεν είναι παθητικότητα. Δεν είναι απραγία. Σε καμία περίπτωση δεν είναι μαγεία, δηλαδή δεν είναι μία ανώτερη υπερφυσική δύναμη που έξαφνα μπορεί να επιφέρει αλλαγές. Αντίθετα, η Πίστη είναι η κινητήριος δύναμη της θελήσεως και η ισχυρή θέληση με τη σειρά της αποτελεί την απαρχή του πράττειν. Πίστη σε τι; Στην Ιδέα και στα Ιδανικά, στον ίδιο μας τον Εαυτό και εν συνεχεία στους Συναγωνιστές μας. Έτσι γεννιέται και αναβλύζει εκ των έσω κάτι λαμπρό, ανώτερο και δυναμικό, έτοιμο να παλέψει και να μοχθήσει για ό,τι θέλει να πετύχει. 

            Ωραία είναι όμως, τα λόγια, η ιεραρχία και η σειρά των λέξεων παρόλα αυτά σε μεταφυσικό επίπεδο οι πράξεις δεν ταξινομούνται. Διέπονται από πνευματικότητα, ηθικές αρχές και άκρατο ηρωισμό. Ακόμη και αν ο ηρωισμός ως έννοια αποτελεί κάτι που διαβάστηκε, μελετήθηκε και εξυμνήθηκε, απουσιάζει εξ' ολοκλήρου ως στάση από την σύγχρονη πραγματικότητα. “Συναντήσαμε” από παιδιά μυθικούς ήρωες στην ελληνική μυθολογία, διαβάσαμε για τις ηρωικές πράξεις του Τρωικού Πολέμου, διδαχθήκαμε για τα ανδραγαθήματα των Σπαρτιατών, για τα δείγματα ηρωισμού στη νεότερη ελληνική ιστορία, ωστόσο για λίγους όλα αυτά έγιναν διδαχή και έμπνευση. Εν συνεχεία, σε φιλοσοφικό επίπεδο, ο ηρωικός τρόπος ζωής του Συκουτρή  βρίσκει ομοιότητες με τον Υπεράνθρωπο του Νίτσε ακόμη και αν ο ίδιος ο συγγραφέας ξεκαθαρίζει ότι δεν τον συγκρίνει με αυτόν. Επίσης, στοιχεία του ηρωικού πνεύματος συναντούμε,  έντονα στα περισσότερα έργα του Έβολα σε σχέση με το μονοπάτι του πολεμιστή, όπου διακατέχεται από ηρωισμό και ανιδιοτέλεια προς κάτι το υπερβατικό. Τέτοια στοιχεία, συναντούμε ακόμη και στα έργα του Γιούκιο Μισίμα ο οποίος κατάγγειλε την παρακμή της Ιαπωνίας, ενώ αντίθετα εξήρε την ουσία και την ποιότητα του ηρωισμού. Ο ίδιος ο Μισίμα άλλωστε αποτελεί πρότυπο ανδρείας, τόλμης και πίστης στα εθνικά ιδανικά. Τέλος, σε καλλιτεχνικό επίπεδο ο ηρωισμός αίρεται δια μέσω της τέχνης στην κλασική εποχή, καθώς επίσης ενδεικτικά παραδείγματα ηρωικής τέχνης, θα μπορούσαν να αποτελέσουν οι πίνακες ζωγραφικής του Φρανκ Φραζέτα και τέλος, τα αγάλματα του Άρνο Μπρέκερ που συνδυάζουν τον ηρωισμό και το κάλλος, όπως αυτά τα όρισε ο ελληνορωμαϊκός κόσμος.

            Όλα αυτά όμως αναφέρονται για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι ο ηρωισμός αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης και προβολής καθότι απουσίαζε από τις εκάστοτε κοινωνικές εποχές. Σήμερα δυστυχώς παρά το γεγονός ότι απουσιάζει ολοκληρωτικά από την κοινωνία όχι μόνο δεν εξετάζεται και δεν μελετάται, αλλά με διάφορες μηχανορραφίες και τεχνάσματα αποκρύπτεται και φυλακίζεται στα Τάρταρα. Αξιοθαύμαστα αντικείμενα μελέτης στην σύγχρονη παρακμασμένη κοινωνία αποτελούν ο εκφυλισμένος, ανήθικος και άστατος βίος των ανθρώπων, το μη φυσιολογικό δηλαδή, το ανώμαλο και τέλος, πάσης φύσεως αρρωστημένα δημιουργήματα του ανθρωπίνου νου. Αυτά, αίρει η σύγχρονη τέχνη σε όλες τις μορφές, αυτά επιζητά η κοινωνία, αυτά δημιουργούν “πολιτισμό”. Ακόμη και αν όλοι σχεδόν οι εκφυλισμένοι μαζάνθρωποι επικροτούν αυτό που συμβαίνει, λυπάμαι αλλά εμείς όχι!!!

            Εμείς πρέπει να αντιτάξουμε και να αντιπαραβάλλουμε την δική μας τέχνη, τον δικό μας πολιτισμό, την δική μας Δυναμική θεώρηση της Ζωής, την βελτιόδοξη και ηρωική στάση, την Πίστη στο όραμα και πάνω απ' όλα την  αντίσταση μας στη σήψη.  Ακόμη και αν όλοι ακολουθούν πολιτιστικές, καλλιτεχνικές ή πολιτικές τάσεις σύμφωνες με το ρεύμα, δηλαδή τη μόδα, εμείς όχι, είμαστε σταθεροί και συνειδητοποιημένοι. Ακόμη και αν όλοι προσπαθούν να μας παραπλανήσουν και να μας προπαγανδίσουν με επίκληση στο συναίσθημα, εμείς όχι γιατί έχουμε Ιδέες και βάσεις. Έτσι όπως οι Πολεμιστές ορίζουν οι ίδιοι τη μοίρα τους με το σπαθί τους, έτσι και Εμείς μπορούμε να ορίσουμε μόνοι μας το Παρόν και το Μέλλον μας. Ακόμη και αν όλοι...εμείς όχι.