Αν δεν θέλεις να γίνει το σπίτι σου μπουρδέλο..

γράφει ο Ζαφείρης

Η οδός Ακομινάτου βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας στην πλατεία Βάθης και κάποτε ήταν όπως και άλλες περιοχές από τις πολύ όμορφες και γραφικές γειτονιές της. Οι μονοκατοικίες της, παλιά αρχοντικά, έδιναν το στίγμα της ποιότητας ζωής που βίωναν οι ιδιοκτήτες τους.  Με την πάροδο των χρόνων πολλοί από αυτούς αναζήτησαν στέγη στα σύγχρονα κουτιά των πολυκατοικιών, είτε γιατί τα παλαιά σπίτια χρειαζόντουσαν συντήρηση είτε γιατί το κυκλοφοριακό επιβάρυνε την περιοχή. Τότε ήταν που πολλά από αυτά τα

σπίτια στέγασαν οίκους ανοχής. Υπήρξε όμως και ένας ιδιοκτήτης μαζί με την οικογένειά του, που αρνήθηκε πεισματικά να φύγει από την μονοκατοικία του γιατί αγαπούσε το σπίτι του.. Τα βράδια οι πελάτες που έκαναν τσάρκα στους οίκους ανοχής χτυπούσαν και το κουδούνι του, ρωτώντας τον με τις γνωστές ατάκες: Πόσο πάει; Έχουμε καινούργια κορίτσια;  Ο ιδιοκτήτης τους ενημέρωνε υπομονετικά πως δεν είναι οίκος ανοχής. Μερικοί  όμως βρήκανε τον τρόπο να κάνουν «πλάκα» και το συνέχισαν αυτό για καιρό. 

Ο ιδιοκτήτης εξάντλησε κάθε τρόπο, έβαλε ταμπέλες, κάγκελα απ’έξω αλλά δίχως αποτέλεσμα. Οι ενοχλητικοί συνέχιζαν την...  «πλάκα». Είδε κι απόειδε ο ιδιοκτήτης μια βραδιά πήρε το δίκαννο το γέμισε με φυσίγγια με χοντρό αλάτι και περίμενε. Χτύπησε το κουδούνι και ανοίγοντας την πόρτα,  ο τύπος με το πονηρό χαμόγελο και τους άλλους μαζί να χασκογελούν τον ρώτησε τα γνωστά..Με το που εμφάνισε το δίκαννο κόπηκαν τα γέλια, πάγωσαν τα χαχανητά και άσπρισαν τα πρόσωπα. Χωρίς δεύτερη κουβέντα και χωρίς σκέψη τα πόδια έφτασαν στην πλάτη κι όπου φύγει φύγει. Ο ιδιοκτήτης όμως δεν δίστασε λεπτό. Πάτησε την σκανδάλη δυο φορές και ο κώλος τους γέμισε χοντρό αλάτι. Έκτοτε δεν ξαναχτύπησαν ποτέ το κουδούνι του ..

Το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας είναι πως αν δεν θέλεις να γίνει το σπίτι σου μπουρδέλο πρέπει να πάρεις το δίκαννο.