Τιμώντας την Π.Ε.Α.Ν (του Χρήστου Χαρίτου)

20 Σεπτεμβρίου 1942, ένας εκκωφαντικός θόρυβος συνταράσσει την Αθήνα. Τα γραφεία της προδοτικής φιλο-ναζιστικής οργανώσεως ΕΣΠΟ ανατινάσσονται στην Πατησίων. Μέσα από τα ερείπιά τους ανασύρονται νεκροί 70 Γερμανοί και 30 Έλληνες συνεργάτες τους. Οι αρχές κατοχής κινητοποιούνται αμέσως. Ποιος μπορούσε να κάνει αυτό το σαμποτάζ στο κέντρο της Αθήνας, στο απόγειο της ισχύος του Γερμανικού στρατού; Ο ΕΔΕΣ, η ΕΚΚΑ και ο ΕΛΑΣ εκείνη την περίοδο υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Ποιος λοιπόν είχε το θάρρος, αλλά και την υποδομή, να κτυπήσει την ΕΣΠΟ και να στείλει το μήνυμα της εθνικής αντιστάσεως στον λαό;
Οι Γερμανοί δεν αργούν να βρεθούν στα ίχνη της οργανώσεως. Είναι η ΠΕΑΝ (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων) του Χιώτη υποσμηναγού Κώστα Περρίκου. Μαζί του ο «ουλαμός καταστροφών» της ΠΕΑΝ με τους Διονύσιο Παπαδόπουλο, Θανάση Σκούρα, Αντώνη Μυτιλιναίο, Σπύρο Γαλάτη, Δημήτρη Λόη, Ιουλία Μπίμπα. Τόσο ο Περρίκος, όσο και τα άλλα μέλη της ΠΕΑΝ, είναι εθνικιστές, αποφασισμένοι να πολεμήσουν τους κατακτητές και να διεκδικήσουν τα ιστορικά δικαιώματα του Ελληνισμού με το νικηφόρο τέλος του πολέμου.

Η ΠΕΑΝ δεν ήταν τυχαία οργάνωση. Την 25η Μαρτίου 1942 είχε διοργανώσει την μεγάλη πορεία προς το άγαλμα του Ξάνθου στην πλατεία Κολωνακίου, «με πολύ φόβο, αλλά με βαρειά την κληρονομιά της ιστορίας». Σημαιοφόρος και επικεφαλής της πορείας ήταν ο ΠΕΑΝίτης εθνικιστής φοιτητής Διονύσιος Παπαδόπουλος.

Στις 11 Νοεμβρίου ο Περρίκος συλλαμβάνεται, όπως και τα περισσότερα στελέχη της. Η Ιωάννα Τσάτσου, αυτόπτης μάρτυς της δίκης του Περρίκου στο Γερμανικό στρατοδικείο, περιγράφει: «Ο Περρίκος ήταν υπεύθυνος και γενναίος. Έως το τέλος προσπάθησε να πείσει τους Γερμανούς πως μόνος του έκανε την ανατίναξη». Ο γενναίος αυτός Έλληνας εκτελέσθηκε στο σκοπευτήριο της Καισαριανής στις 4 Φεβρουαρίου 1943, αφήνοντας πίσω του 3 παιδιά.

Η ανατίναξη της ΕΣΠΟ ήταν κορυφαία αντιστασιακή πράξη και η τιμή που αρμόζει στα στελέχη της ΠΕΑΝ δεν εξαντλείται στην προτομή του Περρίκου, γωνία Πατησίων και Γλάδστωνος. Επειδή ήταν εθνικιστές όμως κανείς σήμερα δεν γνωρίζει την πράξη τους. Διότι η δεξιά έχει υποστεί λοβοτομή από το 1974, ενώ η αριστερά προσπαθεί με ψέμματα να μονοπωλήσει τον αγώνα της εθνικής αντιστάσεως και ενέργειες όπως αυτή την ενοχλούν.

Οι Έλληνες εθνικιστές στην κατοχή πρωτοστάτησαν στην εθνική αντίσταση, με μόνο κριτήριο την υπεράσπιση του έθνους, όταν άλλοι χρησιμοποίησαν την εθνική αντίσταση για να επιβάλλουν αργότερα την δικτατορία τους. Οι λαοί που ξεχνούν το παρελθόν τους δεν έχουν μέλλον. Αρκεί να θυμόμαστε την ρήση του Περικλέους: «Ποιο είναι το μυστικό της ευτυχίας; Η ελευθερία. Και ποιο είναι το μυστικό της ελευθερίας; Η ανδρεία».