28 χρόνια χωρίς τον Δημήτρη Δημητρούκα, τον αδελφό, τον σύντροφο, τον φίλο, τον συναγωνιστή.

Πέρασαν χρόνια ; Πόσα 28 ; Αστειεύεστε !
Εγώ νιώθω ότι θα με πάρει ο Δημήτρης τηλέφωνο να μου πει : Συναγωνιστή έφτιαξα τα ρολά με τις αφίσες κανόνισα και με τους άλλους συναγωνιστές τον Νίκο τον Νέστορα και τον Σπύρο το βράδυ κατά τις 8 να βρεθούμε στην Νεμέσεως . Πήγαινε και λίγο νωρίτερα και φτιάξε το χαρτοπανό μπογιές έχω στο ντουλάπι

Μόνιμη κατάσταση αυτή ¨ντύναμε¨ όλη την Αχαρνών στα κόκκινα και τρίβαμε γυαλιά σπασμένα μέσα στο μπουγέλο με τη κόλλα να δυσκολεύονται οι ΚΝίτες που βγαίνανε σεργιάνι για να μας σκίσουν τις αφίσες .Αλλά το ΕΝΕΚ ..Δύναμις

Και μετά την αφισοκόλληση τραβάγαμε για το ταβερνάκι τ' Άγιου Ανδρέα να φάμε τα μεζεδάκια μας να πιούμε τα κρασιά μας και να τραγουδήσουμε εθνικιστικά τραγούδια : Πρώτη τ' Απρίλη κι αρχινά το μέγα

πανηγύρι το μέγα πανηγύρι ,ρίχναμε και κανα γιουπιγιάγια ,ξεδίναμε και με τον Μαγγανά φώναζε από την άλλη ο Σπύρος πιάστε θα πάρω μιαν ανηφοριά πιάναμε και ένα κατάφατσα στον ήλιο με το πουκάμισο μου στο αίμα βουτηγμένο και κάναμε ...επανάσταση στο κουτούκι .

Ο Δημητρούκας πρώτος μέσα σ όλα ,συνεπής γεμάτος ενέργεια και με το χαμόγελο στο στόμα πάντα .Όλοι λέγαμε το γελαστό παιδί .Το δικό μας , ο αγωνιστής ,ο αδερφός μας ,ο σύντροφος , ο συναγωνιστής ,ο φίλος .Έλληνας από αγωγή και καταγωγή .Έπρεπε κάποια στιγμή να βρω δύναμη να φτιάξω αυτό το βίντεο .
Όχι πως εμείς οι Εθνικιστές έχουμε ανάγκη από τέτοια αλλά υπάρχει η ανάγκη για αυτούς που ακολουθούν να γνωρίζουν τους Αγωνιστές του Εθνικισμού.
Σαν να ακούω τον Δημητρούκα να μου λέει :
Ρε Ζάχο μου κλέψε τη δόξα εκείνη η διασταύρωση ,εγώ αλλού ήθελα να με αφήσω .

ΥΓ

Στην πρώτη φωτογραφία ο συναγωνιστής Δημητρούκας φορά ένα πουλόβερ, παραγγελιά στην μάνα του την κυρά Βαρβάρα που το είχε πλέξει στο χέρι, με τον σπασμένο κρίκο της αλυσίδας, το σήμα του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, να το διακοσμεί στα μπράτσα και στο στήθος .