Υπάρχουν ακόμη και σήμερα οπαδοί του Γιώργου Παπανδρέου…

Εχθές ο συναγωνιστής Πολύδωρος Δάκογλου δημοσίευσε στην Ενημέρωση Πελοποννήσου ένα παλαιό  άρθρο με τίτλο :
Υπάρχουν ακόμα και σήμερα οπαδοί του Γιώργου Παπανδρέου   από τον Νοέμβριο του 2011 

Αποτελεί το καλύτερο πρόλογο για την άλλη ανάρτηση μας με τίτλο :ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ ΜΕ ΠΛΑΣΤΑ (;) ΦΕΚ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ! του Μάκη Βραχιολίδη

Διαβάστε το και μετά διαβάστε την νέα ανάρτηση

Γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Στο φύλλο της 20ης Νοεμβρίου 2011, της «Ενημέρωσης Πελοποννήσου», ο Ε.Π. ΜΟΝΟΣ έγραφε, με τίτλο "Αυτό το γνωρίζετε"; τα εξής:

"Η Σοφία Μινέϊκο γεννήθηκε στην Πάτρα το 1887. Ηταν κόρη του ΠολωνοΕβραίου μηχανικού, που οχύρωσε για λογαριασμό των τούρκων το Μπιζάνι, Ζίγκμουντ Μινέϊκο και της Ελληνίδας Περσεφόνης Μανάρη. Παντρεύτηκε με τον Γεώργιο Παπανδρέου, μετέπειτα πρωθυπουργό της Ελλάδας. Το 1913 και απέκτησαν μαζί έναν γιο, τον Ανδρέα, επίσης μετέπειτα πρωθυπουργό.

Η Μαργαρίτα Τσαντ -Παπανδρέου είναι πρώην σύζυγος του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1923 στο Όουκ Παρκ του Ιλλινόϊς των Η.Π.Α

. και είναι εβραϊκής καταγωγής. Η Μαργαρίτα είναι μητέρα του Γιώργου Παπανδρέου που έγινε (και αυτός) πρωθυπουργός της Ελλάδος.

Τρεις πρωθυπουργοί (παππούς, πατέρας και γιός), παντρεμένοι με τρεις ξένες γυναίκες που κατά σύμπτωση έχουν εβραϊκή ρίζα".

Με πήρε, τότε, στο τηλέφωνο ένας όψιμος οπαδός του GAP και μου είπε: "Ε, όχι ρε Δάκογλου να μας βγάλεις και εβραίο τον Γιώργο Παπανδρέου". Του απάντησα ότι, "σύμφωνα με τη νομοθεσία του Ισραήλ, θεωρείται Εβραίος μόνον όποιος έχει Εβραία μάνα". Και του επανέλαβα ότι, "η μητέρα του πρωθυπουργού της Ελλάδας λέγεται Μαργαρίτα Παπανδρέου, λόγω του γάμου της με τον Αντρέα. Και ότι πριν παντρευτεί, όταν είχε το πατρικό της όνομα, λεγόταν Μάργκαρετ Τσαντ. Ηταν κόρη αμερικανοεβραίου, και γεννήθηκε στην πολιτεία του Ιλλινόϊς". Μου έκλεισε το τηλέφωνο λέγοντάς μου ότι γράφω παραμύθια.

Η ζωή όμως παίζει τα δικά της παιχνίδια! Ετσι, πριν καλά καλά περάσουν δεκαπέντε ημέρες, ήρθε ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου να επιβεβαιώσει τα γραφόμενα της εφημερίδας, με τα λεχθέντα από αυτόν κατά την διάρκεια της ομιλίας του, στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, που έγινε στην Βαρσοβία (Πολωνία), στις 2 Δεκεμβρίου 2010.

Είπε λοιπόν ο πρωθυπουργός ΣΟΥ, φίλε μου ...., στο ξεκίνημα της ομιλίας του:

«Όμως, χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκομαι στη Βαρσοβία και για έναν ακόμα λόγο: η Πολωνία είναι η πατρίδα του προπάππου μου, του Ζίγκμουντ Μινέϊκο. Αφού φυλακίστηκε και εξορίστηκε εξαιτίας επαναστάσεων και πολέμων, εγκαταστάθηκε τελικά στη Βορειοδυτική Ελλάδα, όπου και παντρεύτηκε.»

Δεν είπε όμως ότι, ο προπάππος του, Ζίγκμουντ Μινέϊκο, ήταν Εβραίος -Πολωνός υπήκοος. Ούτε είπε ότι "η Βορειοδυτική Ελλάδα", όπου κατέφυγε (γιατί άραγε), ήταν η τουρκοκρατούμενη  -τότε- Ηπειρος. Και σίγουρα δεν θεώρησε ο πρωθυπουργός ΣΟΥ, φίλε..., ότι ήταν κατάλληλη στιγμή να θυμηθεί και να πεί ότι, ο αρχιτέκτων Μινέϊκο πρόσφερε τις υπηρεσίες του στους Τούρκους, έναντι υψηλής αμοιβής, σχεδιάζοντας και επιβλέποντας την κατασκευή των οχυρωματικών έργων στο Μπιζάνι. Οχυρών που εθεωρήθησαν  ως απόρθητα και εξασφάλιζαν την άμυνα, άρα και την "ες αεί" υποδούλωση των Ιωαννίνων και της Ηπείρου στους Τούρκους.

Βέβαια, η Ελλάδα ευτύχησε, να ηγείται -τότε- της απελευθερωτικής εκστρατείας ο Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος με τον στρατηγικό του σχεδιασμός έδωσε την ευκαιρία στους ήρωες Ευζώνους, και στους Κύπριους εθελοντές του Χριστόδουλου Σώζου, με θυσίες πολλών ζωών, να πατήσουν το Μπιζάνι και να παρελάσουν Νικητές και Ελευθερωτές στα Ιωάννινα.

Η εφημερίδα λοιπόν έγραψε αλήθεια, φίλε... μου, που αρέσκεσαι να τρως κουτόχορτο. Και επειδή διάβασα όλη την ομιλία, πάρε και μια, ακόμη, φράση του πρωθυπουργού ΣΟΥ: «Έτσι, κάθε φορά που επισκέπτομαι την Πολωνία, νιώθω ότι επιστρέφω στις ρίζες μου.»

Τελειώνοντας, σου χαρίζω μια τελευταία αποστροφή από την ομιλία του: «Ως Ευρωπαίος και σοσιαλδημοκράτης, θέλω επίσης να προσθέσω ότι, ανεξαρτήτως των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα μου, είμαι περήφανος που είμαι Πορτογάλος, είμαι περήφανος που είμαι Ιταλός, είμαι περήφανος που είμαι Ιρλανδός, είμαι περήφανος που είμαι Ισπανός.»

Πουθενά δεν είπε ότι είναι υπερήφανος που είναι Έλληνας! Αντίθετα, παντού όπου γυρνούσε, μας συκοφαντούσε ως Λαό ή ανεχόταν αδιαμαρτύρητα να μας υποτιμούν και να μας καθυβρίζουν, μέχρι να πετύχει τον σκοπό "δι' όν ετάχθη". Δηλαδή, να μας κάνει λαό μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Να μας μετατρέψει από υπερήφανους, ελεύθερους και δημιουργικούς, σε ταπεινωμένους, φοβικούς, γεμάτους αισθήματα ενοχής και χωρίς δύναμη αντίστασης, σ' αυτά που έρχονται.

Γι' αυτό φίλε ... (και για πολλούς άλλους λόγους), εγώ δεν ήθελα και δεν θέλω ούτε καν την παρουσία του δικού σου Γιώργου Παπανδρέου, στην Ελλάδα…