Δραματικά κρίσιμο το δίλημμα μπροστά στο οποίο βρίσκονται οι
Έλληνες. Συνθλιμμένοι ανάμεσα στον εξαναγκασμό της λογικής και την λογική του
εξαναγκασμού, ανακαλύπτουν ότι η ίδια σκαιά βία κρύβεται πίσω κι απ' τα δύο.
Πέφτουν οι μάσκες όσο πιο αδύναμη σύρεται η Ελλάδα σε όλο και σκληρότερους
όρους εκθεμελίωσης των κοινωνικών, οικονομικών κι εθνικών δομών της κι
εξαθλίωσης κι εξανδραποδισμού όσο στενότερα τα περιθώρια μπροστά στα αμείλικτα
δρέπανα των εκβιασμών. Πέφτουν οι μάσκες της 'πολιτισμένης' Ευρώπης, οι
προφάσεις περί ισότιμων 'εταίρων', οι φερετζέδες μπροστά στους σαρκοβόρους
κυνόδοντες των πιστωτών.
Στυγνά ζητεί την έσχατη ταπείνωση της Ελλάδος, οσμιζόμενος
αίμα ο Ντάιζεμπλουμ απόψε, καλώντας για 'άλλη στάση', δηλαδή καμμία αντίσταση,
έναντι των πιστωτών. Ωμή, σκαιά, στεγνή, θηριωδώς εκβιαστική βία. Που σαρδώνεια
ζητεί την υποτακτική θωπεία του θηρίου που την σπαράσσει. Κι ο Ρέντσι όπως κι ο
Ραχόϊ εκθειάζουν την γέννηση της δημοκρατίας στην Ελλάδα καθώς την προσβάλλουν
και της την αρνούνται με στυγνούς εκβιασμούς και εξώθηση στην ανατροπή της
κυβέρνησής της. |
| η 'ελεύθερη' απόφαση κι 'αλληλεγγύη' όπως την εννοούν οι 'εταίροι' πιστωτές. |
Κάτω από το λεπίδι αποφασίζει ο Ελληνικός λαός. Ανάμεσα στο
μαύρο και το μαύρο, τον ζόφο ή το έρεβος. Με τον εκβιασμό (προσέξτε το
συνθετικό της 'βίας') 'όχι σημαίνει επιστροφή στην δραχμή' διαστρέφουν τους
όρους του δημοψηφίσματος, της άσκησης ελεύθερης δημοκρατικής επιλογής από τον
ελληνικό λαό. Στις χαλκογραφίες, η 'ελεύθερη' απόφαση κι 'αλληλεγγύη' όπως την
εννοούν οι 'εταίροι' πιστωτές.
Δεν έχουμε το ηθικό δικαίωμα να υποδείξουμε στον ελληνικό
λαό τί να επιλέξει. Δεν μπορούμε να συνταχθούμε με το ΝΑΙ όπως εκβιαστικά τους
επιβάλλεται από τους δυνάστες τους, με αντηχεία τους εσωτερικούς παπαγάλους, που
κρύβουν πίσω από τις δυσκολίες της αμυνόμενης κατά βαρβάρων κυβέρνησης τα επί
έτη δικά τους ανομήματα. Ούτε και τον ηρωισμό του ΟΧΙ μπορούμε να τους
υποδείξουμε, δεδομένης της απρόοπτα όσο κι απροκάλυπτα στυγνής βίας των
κακο-πιστωτών, που θύματα έχει τους Έλληνες εκεί, όσο ελληνική κι αν είναι η
καρδιά νας εδώ.
Συμπονούμε αδέλφια, προσευχόμαστε κι αγωνιούμε για όλους σας
και τον καθένα σας. Ο Θεός ας φέξει μια καλύτερη αύριο. Γιατί, πώς το θρήνησε
καρτερικά ο Χαρμάνης του Σιδηρόπουλος απόψε η νύχτα είναι κακιά'...
Τίτος
Χριστοδούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π