10 Μαΐου 1956, απαγχονίστηκαν στη Λευκωσία ο Μιχαήλ Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου

Στις 10 Μαΐου 1956, εκτελέστηκαν στη Λευκωσία ο Μιχαήλ Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου και η θυσία τους ταυτίστηκε με το δίκαιο αίτημα ενός λαού. Βρέθηκαν στη φυλακή κατηγορούμενοι για διαφορετικές υποθέσεις, καταδικάστηκαν και οι δύο σε θάνατο και η μοίρα τους τούς έφερε να σταθούν την ίδια μέρα στο ικρίωμα της εκτέλεσης. Το πρωί της 10ης Μαΐου πρώτος απαγχονίστηκε ο Καραολής και λίγο αργότερα ο Δημητρίου. Η αγχόνη είχε στηθεί μέσα στο «προαύλιο» της φυλακής, ενώ μετά την εκτέλεση οι άθλιοι Βρετανοί, δεν απέδωσαν καν τα σώματα των νεκρών παλικαριών στις οικογένειες τους, ώστε να ταφούν σωστά. Αντίθετα, τους έθαψαν μέσα στη φυλακή σε έναν ειδικό χώρο, όπου μετέπειτα έθαψαν και άλλους, και σήμερα είναι τόπος προσκυνήματος. Πρόκειται για τα λεγόμενα φυλακισμένα μνήματα.

Οι δύο νέοι έγιναν στο εξής αχώριστο δίδυμο. Στην Ελλάδα, που έδιναν κι έπαιρναν οι διαδηλώσεις για την Κύπρο, άπειρες οδοί και πλατείες σε κάθε μικρή η μεγάλη πόλη, μετονομάστηκαν σε Καραολή και Δημητρίου. Η είδηση της εκτέλεσής τους έκανε το γύρο του κόσμου, ξεσηκώνοντας την κατακραυγή της παγκόσμιας κοινής γνώμης ενάντια στην πάλαι ποτέ βρετανική αυτοκρατορία. Ακόμα περισσότερο στο εσωτερικό της χώρας.

Η τουρκική προκλητικότητα στην Ν.Α. Μεσόγειο

Η εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα των τελευταίων ημερών στη Ν.Α. Μεσόγειο και η αναβάθμιση της αναθεωρητικής στρατηγικής της Άγκυρας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δημιουργεί προβληματισμό και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα εξής: Έχει σκοπό η Τουρκία να οδηγήσει την χώρα μας σε ένα θερμό επεισόδιο ή ακόμα και μια μείζονα κρίση; Πώς θα πρέπει η Ελλάδα να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο αυτό;

Όπως καταδεικνύεται από την ακολουθούμενη τουρκική τακτική στις ελληνοτουρκικές κρίσεις από το 1974 και μετά, διαπιστώνουμε τα εξής:

Γερμανός Καραβαγγέλης: Ένας γίγαντας του Έθνους!

Γερμανός Καραβαγγέλης

«Έχοντας κρεμασμένο στον ώμο μου ένα μάνλιγχερ έσπασα με μπαλτά την πόρτα της εκκλησίας, γιατί δεν μου παρέδιναν τα κλειδιά για να λειτουργήσω, στο Κονομπλάτι [σημ. Μακροχώρι δήμου Κορεστείων], το χωριό του Μήτρου Βλάχου… και έτσι επιβλήθηκα(!)» 
διηγείται στα Απομνημονεύματά του ο φλογερός πατριώτης και ιερωμένος Γερμανός Καραβαγγέλης.
Ανάμεσα στις ηρωικές μορφές του Μακεδονικού Αγώνα, την έναρξη του οποίου τιμούμε κάθε Οκτώβριο λόγω της θυσίας του Πρωτομάρτυρα του Αγώνα Παύλου Μελά (1870 – 1904), περίοπτη θέση κατέχει ο δυναμικός δεσπότης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης. 
Δεν δίστασε να μεταβάλει την Μητρόπολη σε στρατηγείο του Αγώνα, σε νοσοκομείο για τους τραυματισμένους Μακεδονομάχους, σε κέντρο αποθήκευσης οπλισμού και τον εαυτό του σε κήρυκα της ελληνικότητας της Μακεδονίας, από τη μια μεριά εγγράφως στον Τύπο και από την άλλη, με συναισθηματική νοημοσύνη στους δίγλωσσους, λατινόφωνους ή σλαβόφωνους πληθυσμούς, που κατεξοχήν είχαν ελληνική εθνική συνείδηση.