Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Επιστολή σε χρυσαυγίτες και ακροαριστερούς


Των φρονίμων τα παιδιά, σε μια περίοδο έντονου φανατισμού, ξέρουν να κρατούν το στόμα τους κλειστό, διότι ότι θέση και να πάρεις, ο κάθε γκάου φανατικός, είναι έτοιμος να σε κατατάξει στα μόνα δύο πράγματα που μπορεί να διακρίνει το μυαλό του: ή μαζί του ή εναντίον του. Όμως ως Λούμπεν και ραδιοφωνατζής είχα πάντα την ιδιότητα όσο και το καθήκον να μην μπορώ να κρατάω το στόμα μου κλειστό. Το αυτό θα πράξω και στην τωρινή περίπτωση...
ΠΡΟΣ ΧΡΥΣΑΥΓΊΤΕΣ
Εντάξει, θα μου επιτρέψετε να μην ασχοληθώ με τις γελοίες δικαιολογίες, πως δεν έχει καμία σχέση με εσάς, ένας τύπος που είναι μπατζανάκης του υπευθύνου τοπικής σας, συμμετέχει στις δράσεις της οργάνωσης με φούτερ και μπλούζες Χ.Α. και φωτογραφίζεται δίπλα σε βουλευτές σας. Πάμε στην ουσία:

 Τί έγινε παλικάρια μου; Ήταν τόσο δύσκολο να προσαρμοστείτε στην εποχή σας και να αναλάβετε την αποστολή που σας ανέθεσε -καλώς ή κακώς- ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού; Ήταν τόσο δύσκολο να καταλάβετε πως πέρασε η εποχή που ήσασταν μια “πολιτική” ομάδα χουλιγκάνων και πλέον γίνατε κοινοβουλευτικό κόμμα; Τόσο έξω απο τις δυνατότητές σας είναι να διεκδικήσετε τις ιδέες σας με όρους πολιτικούς και όχι με όρους γηπεδιακούς;

Θέλω να πώ πως κάποια πράγματα είναι μαθηματικά βέβαια. Όταν οι βουλευτές σου και τα στελέχη σου θεωρούν φυσιολογική συμπεριφορά το να τραμπουκίζουν δημοσίως, τότε θα πρέπει να περιμένεις ότι ο φανατικός οπαδός σου στον δρόμο θα θεωρήσει φυσιολογική συμπεριφορά το να μαχαιρώνει στα κρυφά. Και αν δεν μπορείς να το προβλέψεις αυτό τότε είσαι επικίνδυνα ηλίθιος...

Είδατε τι είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ σήμερα; “Ηταν βέβαιο οτι η Χ.Α. θα κατέληγε σε έναν φόνο...”
-Και αφού ήταν βέβαιοι γιατί δεν το σταματήσανε, θα με ρωτήσετε...
-Γιατί περίμεναν αγωνιωδώς πότε θα γίνει για να βάλουν σε εφαρμογή τον σχεδιασμό τους ρε ηλίθιοι... Λέτε να μην παρακολουθούσαν τους τραμπούκους σας; Λέτε να μην είχαν βάλει ασφαλίτες στην πιο μαζική τοπική σας οργάνωση; Λέτε να μην παρακολουθούσαν τηλέφωνα μετά τα πεσίματα στο Πέραμα; Περίμεναν απλά πότε θα τους δώσετε το δώρο...

Θέλω να πώ πως η εποχή των Ταγμάτων Εφόδου του ινδάλματός σας του Αδόλφου, έχει περάσει εδώ και 70 χρόνια. Στην Γερμανία του μεσοπολέμου, παραστρατιωτικές οργανώσεις είχαν επισήμως όλα τα κόμματα. Σοσιαλδημοκράτες, Χαλιβδόκρανοι, Κομουνιστές, Ναζιστές κ.λπ. Πλέον, εν έτη 2013, δόξα τω Θεώ, τα κόμματα, οι πολιτικές ομάδες, τα κινήματα, δεν διατηρούν νομίμως παραστρατιωτική δομή. Και όταν αυτό γίνεται εμφανώς, σε μία εποχή που δεν έχει τέτοια ανάγκη, θα έρθει και θα σου ενταχθεί εκεί ο κάθε ψυχάκιας , που επειδή φόρεσε δυό αρβύλες και ένα μαύρο μπλουζάκι την είδε Ραίμ και το μόνο που τον νοιάζει είναι το πως θα κοπανίσει τον άλλο. Χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος προβληματισμός ποιος είναι ο “άλλος”. Αρκεί να υπάρχει κάποιος “άλλος” να κοπανήσει...

Δεν με νοιάζουν – αν και συχαίνομαι την Γερμανολατρεία σας- τα περί ναζισμού που τσαμπουνούν φιλελεύθεροι και Αριστεροί. Ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει όπου γουστάρει. Στον Χίτλερ, στον Στάλιν, στον Μάο, στον Πίτερ Παν, στον Μπάτμαν... Δικαίωμά του. Αρκεί να μην θεωρεί πως όποιος δεν έχει τα δικά του πιστεύω θα πρέπει να εξαφανιστεί, να τραμπουκιστεί, να μαχαιρωθεί... Κάτι τέτοιους τύπους λοιπόν που πιστεύουν οτι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και πρέπει να την επιβάλουν δια της βίας, όχι μόνο δεν φροντίσατε να τους απομονώσετε και να τους διώξετε, αλλά τους συλλέξατε με εμμονή συλλέκτη γραμματοσήμων...

Νομίζω εν προκειμένω πως όπως στρώσατε θα κοιμηθείτε, εκτός κι αν έχει υπάρξει κάποιo άλλο ντίλ...

ΠΡΟΣ ΑΚΡΟΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ

Δυστυχώς σε κάποιους από εσάς, η χαρά για το τραγικό γεγονός ήταν μεγαλύτερη από την θλίψη. Κι αυτό γιατί τώρα “νομιμοποιείται” κάθε βία απέναντι στους πολιτικούς σας αντιπάλους. Στις “αντίφα” επιθέσεις, στις ενέδρες, στους εμπρησμούς και τις βόμβες το ξέρατε, οτι το από ποια μεριά θα πέσει κάποιος νεκρός, είναι θέμα τύχης... Δεν είναι λιγότεροι σε εσάς οι ψυχάκηδες, οι τραμπούκοι και οι μαχαιροβγάλτες από ότι είναι στην Χρυσή Αυγή. Τάλε κουάλε είσαστε. Μια από τα ίδια, με την διαφορά ότι έτυχε να έχει διαφορετικό χρώμα ο “άλλος” που ψάχνετε να κοπανίσετε.

Δεν έχουν μεγάλη διαφορά από τον Ρουπακιά αυτοί που έκαψαν τέσσερεις ανθρώπους μέσα στην Μαρφίν. Ούτε ο κάθε σάικο που την είδε επαναστάτης και αρπάζει ένα καλάσνικοφ βαρώντας από συνομήλικούς του αστυνομικούς μέχρι περαστικούς ταξιτζήδες. Δεν έχουν διαφορά τα τάγματα εφόδου τα δικά σας, που την πέφτουν σε φοιτητές, βιβλιοπωλεία, περαστικούς που θα τύχει να έχουν μια ελληνική σημαία στο καπέλο, από τα τάγματα εφόδου της Χ.Α.

Θα μου πείτε “δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε φέρουμε συλλογική ευθύνη για τον κάθε ψυχάκια που κριμένος πίσω από μια ιδεολογία βγάζει τα φονικά του σύνδρομα”...

Συμφωνώ... Αυτό όμως δεν ισχύει μόνο για εσάς. Ισχύει και για τους απέναντι. Δεν φέρει ευθύνη ο καθένας που στηρίζει ή ψηφίζει την Χ.Α. για το ότι ένας ψυχάκιας ακροδεξιός θεώρησε ως υπέρτατο εχθρό του έναν 34χρονο τραγουδιστή και τον καθάρισε... Και δεν μιλάω για την ηγεσία του κόμματος που ως τέτοια έχει και πρέπει να αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες. Μιλάω για τον κάθε πιτσιρικά ή οικογενιάρχη που μπορεί να έχει δύο ιδέες ή δύο πολιτικά αιτήματα, και να τα υποστηρίζει χωρίς να πειράζει κανέναν...

Κατανοητό και φυσικό το αντανακλαστικό της εκδίκησης. Όμως αν δεν μετριάσετε την ορμή της συλλογικής ευθύνης και κυρίως αν χάσετε την διάκριση, τότε ο φαύλος κύκλος που έχει στήσει το σύστημα είναι έτοιμος να σας υποδεχθεί όλους μαζί... Δεν βλέπετε τι ωραία σας τσιγκλούν πολιτικάντιδες, δημοσιογράφοι, μέχρι και υπουργοί της κυβέρνησης; “Όποιος υποστηρίζει την ΧΑ αναλαμβάνει και την ευθύνη του αίματος” είπε ο Άδωνις... Σαν να σας κλείνουν το μάτι: “Άντε τί κάθεστε, δεν θα πέσετε να τους φάτε;”...

 Ένας νεκρός από την άλλη μεριά δεν είναι καθόλου δύσκολο να έρθει και τότε ο ίδιος κύκλος, συλλογική ευθύνη – έλλειψη διάκρισης – εκδίκηση, θα φέρει τον τρίτο, τον τέταρτο και πάει λέγοντας...

ΟΙ “ΕΓΓΥΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΛΟΤΗΤΑΣ”

Φυσικά εντός όλων αυτών, ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει μέσα στην απαξίωση και την βρωμιά του, μπορεί να ελπίζει οτι θα επανακάμψει ως “εγγυητής της ομαλότητας και της κοινωνικής ειρήνης”. Την ώρα που αμφότεροι θα σφάζεστε, θεωρώντας ο ένας τον άλλο ως τον υπέρτατο εχθρό που πρέπει να εκδικηθείτε και να εξαφανίσετε, ο πραγματικός εχθρός θα υπογράφει τα τελευταία του συμβόλαια προς τους ξένους εντολοδότες, ξεπουλώντας κάθε εθνικό και κοινωνικό κεκτημένο και ο λαός θα συσπειρώνεται γύρω από τους “εγγυητές της ομαλότητας”, διότι προτιμάει την φτώχεια και τις φρούδες ελπίδες ανάκαμψης από έναν νέο εμφύλιο...

Δεν έχω ούτε την πρόθεση, ούτε την διάθεση να νουθετήσω κανέναν. Ας κάνετε – που θα κάνετε έτσι κι αλλιώς- ό,τι γουστάρετε. Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, φροντίζω να προμηθευτώ μεγάλες ποσότητες λιόσπορους και ποπκόρν, προκειμένου να αράξω και να παρακολουθώ το πανηγύρι της αλληλοσφαγής σας. Όχι διότι φοβάμαι τα όπλα, μα γιατί προτιμώ να κρατήσω τις “σφαίρες” μου για αυτούς που θα κτίσουν το νέο τους οικοδόμημα πάνω στα πτώματα σας. Με μεγάλα ερωτηματικά για το αν θα αξίζει και τότε να τις ξοδέψω για έναν δειλό λαό, που φοβάται απλά και ειρηνικά να πάρει τις τύχες του στα χέρια του...

Γιάννης Παναγιωτακόπουλος 


από το ιστολόγιο Αδελφοί Λούμπεν 

13 σχόλια:

  1. Ενώ δεν έχω μεγάλη εκτίμηση στα γραφόμενα σου, το άρθρο αυτό δεν θα μπορούσε να είναι πιό εύστοχο. Άψογη ανάλυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Την κοινή λογική εκφράζεις φίλε και προσυπογράφω τα περισσότερα...

    Είμαστε λίγοι γαμώτο μου...αλλά

    ΠΟΛΛΟΙ ΓΑΡ ΟΙ ΚΛΗΤΟΙ ΟΛΙΓΟΙ ΔΕ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ...

    Η όπως λέει κι ο Σολωμός ..
    Κλείσε μέσα στη ψυχή σου την ΕΛΛΑΔΑ και θα νοιώσεις κάθε είδους μεγαλείο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το συγκεκριμένο άρθρο έχει απλώς την κατόπιν εορτής γοητεία, που τόσο πολύ φοριέται στο νεοελληνικό κουβεντολόι..Και εν πάση περιπτώσει, οι comme il faut εθνικιστές, οι "πολιτισμένοι" και κοινοβουλευτικοί, είχαν την ευκαιρία τους και την έκαψαν, με τα γνωστά ιλαροτραγικά αποτελέσματα.. Η αστική και συνταγματική άποψη του συγγραφέως "προδίδεται" από την αποστροφή του για τις παραστρατιωτικές λογικές των "ταγμάτων", τις οποίες αποδοκιμάζει θεωρώντας τες αχρείαστες για την ελληνική πραγματικότητα του 2013. Εδώ είναι, λοιπόν, το μεγάλο ερώτημα: Για τους εθνικιστές, η σημερινή κατάσταση είναι πόλεμος, πραγματοποιούμενος με πρωτόφαντα, και γι' αυτό δυσερμήνευτα, μέσα, ή είναι, απλώς, μια κρίση, βρε αδερφέ, η οποία, αργά ή γρήγορα, θα περάσει; Στην πρώτη περίπτωση, η ανάληψη παραστρατιωτικής ή, εν πάσει περιπτώσει, μη "συνταγματικής" δράσης είναι επιβεβλημένη. Στη δεύτερη, δεν έχουμε παρά να συνταχθούμε με το μεγάλο τιμονιέρη Α.Σαμαρά, όπως επιθυμούν πολλές θεραπαινίδες του αρχαιότερου επαγγέλματος, αλλά η χαρά δεν τις αφήνει να κρυφτούν..
    Πάντως, ο συγγραφέας, ο οποίος αυτοτιτλοφορείται και "λούμπεν", λησμονά, ελπίζω τυχαία, πως είναι αυτός ο "λούμπεν" τσαμπουκάς(για να θυμηθώ και το .. Γαϊτάνο), που εκτόξευσε τη ΧΑ στο δημοσκοπικό 13%. Η ιστορία, λοιπόν, θα γράψει ότι με τους τσαμπουκάδες μπορεί να φτάσεις να κοιτάς και την τρίτη θέση. Με τους τεμενάδες, όμως, και τις αστικές αβρότητες, το πολύ-πολύ να φτάσεις έως την Παλιά Βουλή και να κάτσεις δίπλα στον Αλαβάνο και τον Παπαδημούλη..

    Υ.Γ. Φίλε Μπάμπη, ο "εκλεκτικισμός" είναι η μεγάλη αρρώστια.. Πήξαμε στους "εκλεκτούς" και τους "φυσικούς ηγέτες". Κάτι ήξεραν οι Φιλικοί, κάτι και ο IRA..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμε φίλε, ακριβώς επειδή έχω την πεποίθηση ότι “η σημερινή κατάσταση είναι πόλεμος, πραγματοποιούμενος με πρωτόφαντα, και γι' αυτό δυσερμήνευτα μέσα” θεωρώ οτι την νίκη δεν θα την φέρουν κακοαντιγραμένες καρικατούρες των ταγμάτων εφόδου του μεσοπολέμου. Εαν η φαντασία των Εθνικιστών εξαντλείται στο να οργανώνουν τον κόσμο τους να κάνει σωστά το ανεπιτυχές εν -δυο στον Μελιγαλά και να κοπανάει αριστερούς στον δρόμο, νομίζω οτι προσφέρουμε άφθονο γέλιο σε όλους εκείνους που εφαρμόζουν την εθνοκτονία μας ευρισκόμενοι ήδη (στον τομέα των μέσων, της ανάλυσης και του σχεδιασμού) 20 χρόνια μπροστά, την ώρα που εμείς προσπαθούμε να ανακαλύψουμε πως οργανώνονταν τα κινήματα πριν έναν αιώνα...

    Αν με ρωτήσεις πως μπορεί σήμερα να οργανωθεί ένα κίνημα που θα βρεθεί 20 χρόνια μπροστά από τους σχεδιασμούς τους, η αλήθεια είναι πως δεν έχω να σου δώσω κάποια έτοιμη λύση, πέραν κάποιων σποραδικών προτάσεων. Αυτό πάντως που γνωρίζω σίγουρα είναι πως αυτοί που θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις σε αυτό το ουσιώδες ζητούμενο, δεν θα καθόντουσαν ποτέ (εκτός αν ήθελαν να κάνουν χαβαλέ για να γελάνε) σε μία γραμμή να κάνουν εν – δυό υπό τα κελεύσματα του Κασιδιάρη και δεν θα περνούσαν τα βράδια τους κοπανώντας ΚΚΕδες στο Πέραμα ή μαχαιρώνοντας αριστερούς στο Κερατσίνι.

    Η αναφορά μου στην καμένη ευκαιρία της Χ.Α. να αποτελέσει σοβαρό κοινοβουλευτικό κόμμα, δεν πηγάζει από σεβασμό στον κοινοβουλευτισμό ή στο αστικό σύνταγμα. Την άποψή μου για αυτά την έχω αναλύσει σε άλλα κείμενα που προφανώς αγνοείς. Πηγάζει από την αυτονόητη αντίληψη πως οι πολιτικοί ρόλοι τους οποίους κατακτά ένα κίνημα, πρέπει να αξιοποιούνται στο επίπεδο των ευκαιριών και των πολιτικών δυνατοτήτων που αυτοί οι ρόλοι προσφέρουν. Για να το κάνω πιο λιανά, το να χρησιμοποιείς ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, κυρίως για να οργανώνεις ομάδες χουλιγκάνων που τραμπουκίζουν αποτελεσματικά, είναι σαν να έχεις αγοράσει έναν υπερυπολογιστή 4ης γενιάς για να παίζεις πάκμαν.

    Οι ευκαιρίες που χάθηκαν απο τον ΛΑΟΣ και η τραγελαφική κατάληξή του νομίζω οτι έχουν αναλυθεί επαρκώς στο παρελθόν. Δεν αποποιούμαι δε των ευθυνών μου για αυτή την υπόθεση. Όμως αυτή η συζήτηση (που αν θες την ξανακάνουμε), βρίσκεται εκτός του θέματος του άρθρου, το οποίο πέραν των άλλων δεν έχει γραφεί με στόχο να αποτελέσει μία ενδο-εθνικιστική κριτική.

    Γιάννης Παναγιωτακόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι κι αυτό μια άποψη, η παραστρατιωτκή δράση. Φαντάζομαι σε αυτά τα πλαίσια έγινε η δολοφονία ενός τυχαίου τύπου από 30 γενναίους. Αψηφώντας τον θάνατο έδωσαν το μεγάλο χτύπημα που τόσο βοήθησε την εθνική υπόθεση! Η παραστρατιωτική δράση λοιπόν που θα σώσει την Ελλάδα στρέφεται εναντίον τυχαίων αριστερών και όχι εναντίον των μεγαλοαστών που κινούν όλα τα νήματα... Εντάξει για να σοβαρευτούμε τώρα, νομίζω ότι η ΧΑ με την μαζικότητα της θα μπορούσε να διοργανώνει μαχητικές ανοιχτές διαδηλώσεις, να ζυμωθεί πραγματικά με τον λαό πάνω στον αγώνα, να μαζικοποιηθεί ακόμα περισσότερο και να φέρει το σύστημα σε πολλή δύσκολη θέση. Αυτός είναι ο πραγματικός αγώνας, στο φως της ημέρας με το πρόσωπο ξεσκέπαστο κοιτώντας τους αντιπάλους σου κατάματα και αντιμετωπίζοντας τους στα ίσια σαν άντρας. Όχι οι θρασύδειλες επιθέσεις πολλών εναντίον λίγων κι οι ενέδρες στο σκοτάδι της νύχτας. Αλήθεια πότε οργάνωσε η ΧΑ μια μαζική διαδήλωση έξω από την Βουλή? Γιατί αφήνει αυτό το πεδίο στην αριστερά? Και μην ακούσω για το φόβο προβοκάτσιας, τόσα τάγματα έχει για περιφρούρηση. Ο καθένας έχει τις απόψεις του για τον τρόπο δράσης και η νίκη μπορεί να μην έρθει ποτέ. Αλλά αν έρθει δεν θα έρθει με την παραλλαγή, την τυφλή υποταγή και τις ενέδρες (αυτά είναι μόνο για ικανοποίηση των κατώτερων συναισθημάτων). Θα έρθει με την πολιτική εκπαίδευση, την αυτοπειθαρχία και την συστράτευση σε έναν αγώνα που θεωρείς δικό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Διομήδης Αχαιός: Φαντάζομαι πως το ερώτημά σου έχει χιουμοριστικό τόνο. Εκτός κι αν πιστεύεις ότι ο Μιχαλολιάκος σήκωσε το τηλ νυχτιάτικα και είπε "σκοτώστε το Φύσσα", αλά "βυθίσατε το Χόρα".. Είναι, προφανώς, λάθος η βάση της συζήτησης, αφού μιλάμε επί ψευδών, μηντιακά κατασκευασμένων δεδομένων. Η μαζική, τώρα, που λες, διαδήλωση έξω από τη βουλή τί θα μπορούσε να εξυπηρετήσει;
    @lumpen: Λάθη δεν κάνει, όποιος δεν κάνει τίποτε. Και ο αγώνας για το πεζοδρόμιο χρειάζεται. Δε γνωρίζω κανέναν συμπαθούντα τη ΧΑ που να μη χάρηκε, βλέποντας τα αιματοβαμμένα κεφάλια των τρομοκρατών-τραμπούκων του ΠΑΜΕ. Στη Γερμανία του '33 την εκκαθάριση την έκαναν τα SA, αλλά ουδέποτε, όπως πολύ καλά ξέρεις, κυβέρνησαν. Αυτή η διαπίστωση δε συνιστά οπισθοδρομισμό και παρελθοντολαγνεία, αλλά απλό φυσικό νόμο: Στην κρίσιμη ώρα τα χουλιγκάνια και οι μαχαιροβγάλτες θα επιτεθούν, όχι οι απόφοιτοι του Κολλεγίου Αθηνών και της... "Ελληνικής Αγώγης" Sad but true, αλλά χρειαζόμαστε και τον κατιμά και γι' αυτό οφείλουμε να τον οργανώνουμε και να τον ελέγχουμε στοιχίζοντάς τον "εν δυο".. Δεν θέλω να κάνω τον υπερασπιστή της ΧΑ, όσον αφορά τους, πολλές φορές, κακόγουστους τσαμπουκάδες, αλλά εφόσον έβλεπαν πως δημοσκοπικά όχι μόνο τους έπαιρνε, αλλά τους ανέβαζε κιόλας, γιατί να σταματήσουν; Όπως είχε γράψει χαρακτηριστικά ο Γ. Κουριαννίδης σ' ένα άρθρο του στον ΕΚ, πέρσι το καλοκαίρι, μετά το χαστούκι Κασιδιάρη οι επικοινωνιολόγοι έκαψαν τα πτυχία τους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μιας και συνεχίζουμε να αναφερόμαστε στην εποχή που αποτελεί το φετίχ της Χ.Α., θα σου δώσω μία περιληπτική εξήγηση γιατί θεωρώ την Χρυσή Αυγή κακοαντιγραμμένη καρικατούρα του NSDAP. Ακόμα κι αν δεχθούμε πως οι κοινωνικές συνθήκες της Γερμανίας του μεσοπολέμου έχουν σοβαρές αντιστοιχήσεις με την σημερινή Ελλάδα, ακόμα κι αν αγνοήσουμε (άκυρη υπέρβαση στην ανάλυσή μας ως Εθνικιστές) οτι η ιδιοσυγκρασία του Γερμανικού Έθνους δεν έχει καμία σχέση με την ιδιοσυγκρασία του Ελληνικού Έθνους, μεταξύ Χ.Α. και NSDAP υπάρχουν 3 βασικές και ουσιώδεις διαφορές:
    1)Το NSDAP έφερνε στη εποχή του μία ολοκαίνουρια και καινοτόμα ιδεολογία φτιαγμένη για το Γερμανικό Έθνος. Η Χ.Α. αντιγράφει μία παλαιά και ξεπερασμένη ιδεολογία φτιαγμένη για άλλο Έθνος.
    2)Το NSDAP κινήθηκε με πολιτικές τακτικές και μεθόδους καινοφανείς, που το καθεστώς της δημοκρατίας της Βαιμάρης δεν πρόλαβε να εφεύρει τρόπους για να τις αντιμετωπίσει. Η Χ.Α. κινείται προσπαθώντας να αντιγράψει πολιτικές τακτικές και μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, τόσο στοχοποιημένες και επεξεργασμένες από το σύστημα, που μπαίνεις στο παιχνίδι με τρία γκολ από τα αποδυτήρια.
    3)Ακόμα και σε μία εποχή που η πολιτική βία αποτελούσε βασικό και καθοριστικό στοιχείο της πολιτικής δύναμης των κομμάτων, το NSDAP δεν ήταν ο κυρίαρχος της βίας. Τα τάγματα εφόδου των άλλων κομμάτων ήταν πολύ πιο βίαια και τα μέλη του NSDAP ήταν κυρίως θύματα και όχι θήτες. Η Χ.Α. φιλοδοξεί -και μάλλον το έχει καταφέρει- να είναι ο κυρίαρχος της πολιτικής βίας. Και μάλιστα σε μία εποχή που αυτή δεν αποτελεί καθοριστικό στοιχείο της δύναμης των κομμάτων.

    Ένα κίνημα που θέλει να κάνει κάτι ουσιαστικότερο και πιο στέρεο απο το να αποσπά πρόσκαιρα ποσοστά απο έναν λαό που θολωμένος αρέσκεται να βλέπει σεξ και βία, δεν οργανώνει τον “κατιμά” του (όπως λες) για να τραμπουκίζει και να μαχαιρώνει (όταν βασική δουλειά σου είναι ο τραμπουκισμός κάποια στιγμή θα βγούν και τα μαχαίρια). Εκπαιδεύει τον “κατιμά” για να παράγει στρατιές πολιτικών στελεχών, καταρτισμένων ιδεολογικά και πολιτικά. Δεν έχει τα μέλη του για βρόμικες δουλειές με προοπτική να τα καθαρίσει σε μία νύχτα των μεγάλων μαχαιριών.

    Να σου δώσω ένα παράδειγμα: Φαντάσου όλον αυτόν τον κόσμο, αντί να ασχολείται με το πως και πότε θα κάνει πεσίματα σε αριστερούς και μετανάστες, να ασχολείται με το να καταλαμβάνει και να περιφρουρεί κλειστές και κατασχεμένες από τις τράπεζες βιοτεχνίες. Ένα κίνημα να αναλαμβάνει, έστω και με μη νόμιμες διαδικασίες, την ανάκτηση της Εθνικής παραγωγής. Να επισκευάζει, να αγοράζει μηχανήματα και να θέτει σε λειτουργία βιοτεχνικές, ακόμα και βιομηχανικές μονάδες, δίνοντας δουλειά σε Έλληνες ανέργους. Να δημιουργεί δίκτυα διανομών και πωλήσεων των παραγόμενων προϊόντων μοιράζοντας τα κέρδη σε άπορες Ελληνικές οικογένειες. Θα είχες απέναντί σου ένα ολόκληρο σύστημα, θα είχες τους χουλιγκάνους να συγκρούονται με την αστυνομία για να περιφρουρήσουν τις κατηλημένες μονάδες, αλλά θα είχες έναν ολόκληρο λαό μαζί σου.

    Όταν έχεις μαζικότητα και δυναμική, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βρεθείς μπροστά από τους σχεδιασμούς του συστήματος. Χρειάζεσαι φαντασία, καταρτισμένα στελέχη και δικούς σου τεχνοκράτες που να μπορούν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν καινοτόμες ιδέες. Αν η φαντασία σου εξαντλείται σε κακές αντιγραφές και αντί να συλλέξεις και να εκπαιδεύσεις στελέχη προσπαθείς να συλλέξεις και να εκπαιδεύσεις τραμπούκους, απλά έχασες...

    Γιάννης Παναγιωτακόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι προτάσεις σου είναι είναι πολύ ωραίες και πρωτότυπες. Θαρρώ, όμως, ότι ζητήσαμε πάρα πολλά σε πολύ λίγο χρόνο και, ενδεχομένως, να μη τα δούμε ποτέ, κι όχι μόνο από τη ΧΑ(το απεύχομαι). Κι έχω την αίσθηση ότι τόσο εσύ όσο κι ο άλλος φίλος εμμένετε σε κάποιους κοινούς τόπους, αναφορικά με τους κακούς τραμπούκους, που νομίζω ότι ευσταθούν μόνο στα μυαλά των αρχισυντακτών των βραδινών δελτίων. Το προφανές της προβοκάτσιας θα έπρεπε να μας κάνει, στη συγκεκριμένη στιγμή τουλάχιστον, επιεικέστερους με τους ΧΑγίτες.
    Πάμε τώρα στην περίφημη.. Βαϊμάρη. Ρε γαμώτο, το παράδειγμα με τα SA ήταν το πρώτο που μού 'ρθε, κι όπως σου διευκρίνισα δεν διαβλέπω πουθενά παραλληλισμούς κι αναλογίες, αλλά μιαν απλή αλήθεια: Άλλη η δουλειά του φαντάρου κι άλλη του ανθυπολοχαγού. Κι αν υπάρχουν τόσες διαφορές με τη Γερμανία του '33, υπάρχουν κι άλλες τόσες και χειρότερες με τα δυτικά κράτη του σήμερα: Η ασύλληπτη εγκληματικότητα των λαθρομεταναστών, που ήταν και η πυρηνική αιτία εκτίναξης της ΧΑ στο πολιτικό προσκήνιο. Υπήρχαν στιγμές που στο μυαλό των φοβισμένων ψηφοφόρων οι πορείες των παιδιών με τις μαύρες μπλούζες φάνταζαν παρελάσεις απελευθέρωσης συνεπικουρούμενες, βέβαια από τα ύποπτα media(αυτό είναι τεράστιο ζήτημα κι αλλουνού παπά ευαγγέλιο). Η μετάλλαξη των χουλιγκάνων σε εθνική εμπροσθοφυλακή, όπως φαντάστηκες, θα ήταν ευκταία κι άκρως παραδειγματική, αλλά, δυστυχώς, όπως προείπα, μπορεί να μη τη δούμε πια ποτέ. Όμως, όντας επιεικής τώρα, τη στιγμή της απόλυτης επίθεσης του συστήματος, εξακολουθώ, ίσως αφελώς, να πιστεύω ότι ζητήσαμε πολύ περισσότερα. Και δη από ένα μάτσο κοινοβουλευτικά απαίδευτους, που μέχρι προχθές η ακτίνα πολιτικής δράσης τους εκτεινόταν στο τρίγωνο Κ. Πατήσια-Κυψέλη-Κολωνός.. Εδώ η ΝΔούλα έγινε κυβέρνηση ξεθάβοντας τον ενωμοτάρχη του '60, που θα μας σώσει από τους κομμουνιστάς, περίμενες τόσο γρήγορα η ΧΑ να ξεχάσει τον.. Horst Wessel;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν διαφωνώ φίλε HARVSPEX . Δυστυχώς για άλλη μία φορά χάνονται σημαντικές ευκαιρίες για τον ευρύτερο “χώρο” από τραγικά λάθη. Είμαι όμως ο τελευταίος που θα το παίξω δικαστής καθότι δεν έχω αποδειχθεί και ο ίδιος αλάνθαστος.

    Πέρυσι τέτοια εποχή, είχαμε βρεθεί στην Λαμία ένας κύκλος Εθνικιστών από όλη την Ελλάδα, να συζητήσουμε για το μέλλον του κινήματος. Ο συναγωνιστής Πολύδωρος Δάκογλου, στην παρέμβασή του, είχε κάνει μία αναφορά στην Χρυσή Αυγή, στην οποία επαληθεύτηκε με τραγική ακρίβεια (http://www.youtube.com/watch?v=IgeXsCQ_BFM ). Οι περισσότεροι που βρισκόμασταν εκεί, παρότι ποτέ δεν ενταχθήκαμε ούτε συμπαθήσαμε την Χ.Α., πιστεύω οτι βαθιά μέσα μας ελπίζαμε να κάνει λάθος και να μην χανόταν άλλη μία ευκαιρία. Να υπερέβαινε τον εαυτό της η Χ.Α. και να έκανε έστω χωρίς εμάς, αυτό που δεν καταφέραμε να κάνουμε εμείς. Έχεις δίκιο, αφού κι εγώ έφτασα να έχω μια κρυφή ελπίδα, νομίζω οτι πολύς κόσμος θα έφτασε να ελπίζει πολύ περισσότερα από αυτά που η Χ.Α. είχε την αντίληψη και την δύναμη να κάνει.

    Δεν έχω πρόθεση λοιπόν να ρίξω τον λίθο, την ώρα που οι πέτρες έχουν μαζευτεί βουνό. Πρόθεση μου είναι η επισήμανση του λάθους. Και καλό είναι να αρχίσουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Η αριστερά αποδείχθηκε πολύ πιο γρήγορη σε αυτό. Το λάθος του Δεκέμβρη του 2008 που τον αγκάλιασε ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίζοντας τα ποσοστά του, αναλύθηκε και έφερε αναθεώρηση της τακτικής του σε εντυπωσιακό βαθμό. Το οτι οι αντιδράσεις της αριστεράς σε ένα γεγονός που θα μπορούσε να έχει μετατρέψει σε πεδίο μάχης όλη την χώρα, είναι τόσο χλιαρές, αποδεικνύει μία ωρίμανση εντός 5 ετών, μεγαλύτερη απο ότι υπολόγιζαν οι πολιτικοί της αντίπαλοι, που περίμεναν την πρακτική επιβεβαίωση της θεωρίας των άκρων.

    Συμφωνώ λοιπόν με την επιείκεια στον βαθμό που μπορεί να αποτελέσει πεδίο νουθεσίας και αναθεώρησης. Επέτρεψέ μου όμως με τις ηγεσίες να είμαι λίγο πιο καχύποπτος. Ένα γεγονός που έκανε μπαμ οτι θα έρθει, που το επισημαίναμε πολλοί εδώ και καιρό και που περίμενε το σύστημα αγωνιωδώς πότε θα του δοθεί σαν δώρο, καταλαβαίνω να μην μπορούν να το δουν οι στρατιώτες αλλά είναι εξωφρενικό να μην το βλέπουν οι στρατηγοί. Ήταν ένας πολύ βολικός τρόπος για να κλείσει το μαγαζί ή τουλάχιστον για να περιοριστεί σε έναν ρόλο μη απειλητικό για το σύστημα. Θα ήταν τραβηγμένο να μιλήσουμε για ντιλ από την στιγμή που δεν έχουμε κάτι χειροπιαστό στα χέρια μας. Οφείλουμε όμως να είμαστε και λίγο καχύποπτοι...

    Γιάννης Παναγιωτακόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ο lumpen έχει δίκιο, όλοι είχαμε κάποιες ελπίδες για την ΧΑ και μάλλον δείχνουν να διαψεύδονται. HARVSPEX δεν ξέρω αν είσαι μέλος ή φίλος της ΧΑ πάντως είσαι από τους λίγους νηφάλιους συζητητές. Κάτι που γενικά λείπει από τους εθνικοσοσιαλιστές όχι μόνο τους σημερινούς αλλά και τους original. Γι' αυτό και για μενα είναι δύσκολη η συνεννόηση μαζί τους. Το ίδιο διαπιστώνει και ο Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα μετά την συνάντηση του με τον Χίτλερ: "Δεν μπορώ να συνεννοηθώ μ' αυτόν τον άνθρωπο. Είναι άθεος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Και οι δυο έχετε δίκιο κι είστε εξαιρετικοί συζητητές, όπως κι όλοι όσοι παρακολουθούν τον ΚΠ. Δεν είμαι μέλος/φίλος, απλά τους ψήφισα μ' όλες τις επιφυλάξεις και τις φοβίες. Είμαι βαθιά απογοητευμένος και δε βλέπω καμία αχτίδα προοπτικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. A, φίλε Γ. Παναγιωτακόπουλε, και κάτι ακόμα: Το θέμα με τη διαπλοκή συστήματος και ηγεσίας το 'χα σκεφτεί πάμπολλες φορές, τόσο εγώ, όσο κι άλλοι παροικούντες την Ιερουσαλήμ και "γνώστες". Όμως, μέσα στην αφέλεια ή το ρομαντισμό μας, αν θες, θέλαμε να πιστέψουμε ότι, σαν πιστοί μελετητές του Αδόλφου, θα ακολουθούσαν και σ' αυτό το κομμάτι τα βήματά του καταφέροντας την κρίσιμη στιγμή το δάγκωμα της οχιάς στο χέρι που την ταίζει. Η ιστορία θα δείξει αν η επανάληψή της συνιστά όντως κακόγουστη φάρσα, αν και βαθιά μέσα μας την απάντηση την ξέρουμε ήδη και μας πονάει..

    Υ. Γ. Θέλω όμως να πιστεύω πως, ακόμα κι αν η ιστορία της ΧΑ οδηγηθεί σε κωμικοτραγικό φαλιμέντο, το πρόσημο, τελικώς, θα είναι θετικό. Δεν μπορώ να δεχτώ πως κάποια παιδιά που πρωτόμαθαν, έστω και με στρεβλό τρόπο, τα ονόματα του Δραγούμη, του Έβολα, του Σπένγκλερ και του Συκουτρή, θα γυρίσουν αύριο στους σάπιους του κοινοβουλίου. Ίσως εκεί να βρίσκεται ο σπόρος, το ζήτημα είναι αν υπάρχει πλέον ο χρόνος να καλλιεργηθεί..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αν μή τι άλλο ο εθνικισμός έχει μπει στην πολιτική ατζέντα της χώρας κι αυτό το οφείλουμε όχι μόνο στην ΧΑ αλλά και στο ΛΑΟΣ. Πλέον δεν είναι η περιθωριακή, αποκλεισμένη ιδεολογία που κάποιοι "τρελοί" πάσχιζαν να την διαδόσουν μοιράζοντας φυλλάδια (τώρα έχουμε και το ίντερνετ, άλλο σπουδαίο όπλο στα χέρια της εθνικιστικής διαφώτισης). Σίγουρα πολλοί άνθρωποι έχουν αρχίσει και ψάχνονται και αυτό μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για να βρεθεί το σύστημα σε πολύ δύσκολη θέση. Χρειάζεται και μια δυνατή ηγεσία όμως. Εγώ θυμάμαι όταν πήγαινα γυμνάσιο και ήταν στο αποκορύφωμα του το Σκοπιανιό, την ΧΑ που κυριαρχούσε πάλι. Κατεβαίναμε στα συλαλλητήρια με την ΧΑ παντοδύναμη, το μισό σχολείο δήλωναν χρυσαυγίτες. Είχε αναπτύξει όπως και τώρα μια τεράστια δυναμική κυρίως στην νεολαία. Φούσκα όμως. Οι χιλιάδες νέοι που πέρασαν από τα γραφεία τους εξαφανίστηκαν. Τα αστικά κόμματα δεν επέτρεψαν ποτέ να γίνει κάτι κι επέστρεψαν δριμύτερα με Σημίτη και τα γνωστά επακόλουθα. Πολλές χαμένες ευκαιρίες κι αυτό είναι που δημιουργεί υποψίες. Βέβαια τώρα πιστεύω κι εγώ πως μπορεί να αλλάξει κάτι. Το μεταπολιτευτικό σύστημα πνέει τα λήσθια και διανύουμε μάλλον ιστορικές στιγμές. Έχουμς να δούμε πολλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π