Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ: Μια ευχάριστη έκπληξη !

Με μεγάλη μας χαρά διαβάσαμε στην εβδομαδιαία εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ" σελ.16 που κυκλοφορεί από το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου και εκδίδεται από την Χρυσή Αυγή, το πιο κάτω άρθρο από τον κ.Νίκο Καψαλίδη με τίτλο "Η συνέχεια της ελληνικής φυλής " Μας χαροποίησε ιδιαίτερα γιατί διαπιστώσαμε πως οι θέσεις της Χρυσής Αυγής τόσο στο φυλετικό όσο και στο γλωσσικό θέμα, σε σχέση με όσα δήλωνε στο παρελθόν, είναι πλήρως αναθεωρημένες και ταυτίζονται με τις δικές μας, όπως εμείς υποστηρίζαμε από την δημιουργία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ το 1979 και μέχρι σήμερα Βέβαια δεν γνωρίζουμε αν αποτελεί την επίσημη θέση της Χ.Α. αλλά και μόνο που παρουσιάζονται τα θέματα στην εφημερίδα της, αποτελεί μια αποδοχή.
Κοινός Παρονομαστής

  "Η συνέχεια της ελληνικής φυλής "

Η συνέχεια της ελληνικής φυλής μέχρι τους νεότερους χρόνους έχει αμφισβητηθεί από ξένους και Έλληνες. Γι' αυτούς, οι Έλληνες ποτέ δεν ήσαν

«καθαρόαιμοι», ποτέ δεν ήσαν αυτοί που δημιούργησαν τον πολιτισμό. Μόνο οι Έλληνες είχαν προέλληνες, ποτέ δεν υπήρξαν προαιγύπτιοι, προρωμαίοι, προασσύριοι, προϊουδαίοι. Μόνο για τους Έλληνες υπήρ­χαν κάποιοι «άλλοι» να ζουν στην πανάρχαια γη τους, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να μειώσουν την αξία του ελληνικού πολι­τισμού και τους καρπούς που πρόσφερε απλόχερα σε όλο τον κόσμο. 

Οι ξένοι μισέλληνες και οι εγχώριοι μι­μητές τους δεν μπορούν να αντέξουν ότι τα σημαντικότερα πράγματα που αποτε­λούν και συνθέτουν τον ανθρώπινο βίο τα πρόσφεραν είτε οι αρχαίοι μας πρόγονοι, είτε οι σύγχρονοι Έλληνες. Δεν συμφέ­ρει στις θεωρίες τους η συνέχεια της Ελ­ληνικής φυλής. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.

Η ελληνική φυλή κατοικεί σε αυτήν την γη πολλές χιλιάδες χρόνια χωρίς να την έχει εγκαταλείψει ή να έχει εκδιω-χθεί από αλλόφυλους. Μπορεί να συνέ­βησαν πολλές καταστροφές στο διάβα των αιώνων, εξανδραποδισμοί, σφαγές και επιδημίες, αλλά ποτέ τόσο όσο να εξαφανιστεί.

Η ελληνική γλώσσα μιλιέται αδιάλει­πτα από τους κατοίκους της ελληνικής χερσονήσου με τις κατά τόπους διαλέ­κτους της. Τα ήθη και τα έθιμα των Ελλή­νων μεταφέρθηκαν σχεδόν αυτούσια από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας.

Για να δώσουμε ένα παράδειγμα στους αναγνώστες υπάρχει από την αρ­χαιότητα ο μύθος του ήρωα Μελέαγρου από την Αιτωλία που διαδόθηκε μέχρι τις ημέρες μας σαν παραμύθι που διη­γούνταν οι γιαγιάδες της Ελλάδος σε όλα τα μήκη και πλάτη του ελληνικού κόσμου, από την Κύπρο και την

Μακεδονία ως την Στερεά Ελλάδα.

Μια άλλη ιστορία που διηγούνταν κά­που στο Λιτόχωρο ήταν και για τις 9 κυ-ράδες όπως τις έλεγαν που κατέβαιναν στις πλαγιές του Ολύμπου και χόρευαν κυκλικούς χορούς. Είναι, βέβαια, οι 9 μούσες. Ρητά, φράσεις και παροιμίες που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα, έρχονται κατευθείαν από την αρχαιότητα χωρίς να παραφθαρούν ούτε κατ? ελάχιστον. Το «-μια χελιδών έαρ ου ποιεί», έγινε «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», «η γλώττα ανόστεος μεν οστά θραύει», έγινε «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει».

Μια άλλη παράμετρος που αποδεικνύ­ει περίτρανα την συνέχεια της ελληνικής φυλής είναι το φαγητό. Υπάρχουν φαγη­τά και γλυκά που δεν άλλαξαν καθόλου μέσα στους αιώνες. Ένα από αυτά είναι τα ταπεινά μας κόλλυβα που αποτελού­νται από βρασμένο σιτάρι με σταφίδες και ρόδι. Στην αρχαιότητα λεγόταν παν: σπερμία (παν+σπέρμα (καρπός), αποτε­λούνταν από τα ίδια υλικά, και αφιερώ­νονταν στους νεκρούς προγόνους. Τα με­λομακάρονα των Χριστουγέννων είναι οι αρχαίοι πλακούντες που παρασκευάζο­νταν με τα ίδια υλικά όπως οι σύγχρονοι, και αφιερώνονταν στον θεό Απόλλωνα. Αλλά και τα έθιμα του γάμου και της κη­δείας διασώθηκαν σχεδόν αυτούσια.

Μερικά μόνο από τα ψυχοπνευματικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων που έμει­ναν στην αιωνιότητα είναι η εξυπνάδα, η φιλοξενία, η πρόοδος σε ξένα μέρη, η αγάπη για την πατρίδα, η αγάπη για το ωραίο, η εφευρετικότητα και η έφεση στις επιστήμες και δυστυχώς η κατάρα της φυλής, η φιλονικία και οι συχνοί εμ­φύλιοι πόλεμοι που συνέβαιναν από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας.

Ισχυρότερα όλων αυτών είναι βεβαίως τα γονίδια. 

Σε έρευνα που έγινε από 28 πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ αποδείχτηκε ότι ο ελληνικός πληθυσμός κατά 70% κατάγεται από τους αρχαίους μας προγόνους από το 100.000 π.Χ. δηλα­δή από την παλαιολιθική εποχή και το άλλο 30% από το 10.000 π.Χ. Την έρευνα στην Ελλάδα πραγματοποίησε ο καθη­γητής γενετικής του Αριστοτελείου πα­νεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης σε 143 άνδρες. 

Να σημειωθεί επίσης ότι στο γενετικό υλικό των Ελλήνων δεν βρέθηκε ίχνος μογγολικής φυλής ή σλαβικής παρ' όλην την πο­λύχρονη σκλαβιά που υπέστη ο ελληνι­σμός δεν αναμείχθηκε καθόλου με αλλό­τριες φυλές, όπως ισχυρίζονται οι κουλ­τουριάρηδες της αριστεράς. Αυτά τα λί­γα, από τα πολλά που υπάρχουν, είναι όχι για όσους αμφισβητούν την συνέχεια της ελληνικής φυλής και θέλουν να ισοπεδώ­σουν την εθνική υπερηφάνεια αυτού του υπέροχου λαού, αλλά για τους Ελληνες του σημεία που βάλλονται από εσωτερι­κούς και εξωτερικούς εχθρούς. Μπο­ρούμε και πρέπει να ζήσουμε δυνατοί και υπερήφανοι όπως οι προγονοί μας.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΨΑΛΙΔΗΣ

Η «άχρηστη» για την Αριστερά πανάρχαια ελληνική γλώσσα

Μια συγκλονιστική αποκάλυψη έκρυβε η λίμνη της Καστοριάς. Πρόκειται για το παλιότερο γραπτό κείμενο που βρέθηκε στην Ευρώπη και χρονολογεί­ται πριν από 7.254 χρόνια!

Είναι μια ξύλινη επιγραφή με άγνωστο περιεχόμε­νο, χαραγμένο στον προϊστορικό οικισμό στο Δισπηλιό Καστοριάς. Το κείμενο που δηλώνει συγκρο­τημένο περιεχόμενο, είναι γραμμένο δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τα γραπτά ευρήματα των Σουμερί­ων και τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν από τις κρητο-μυκηναϊκές πήλινες πινακίδες της γραμμικής γρα­φής.

Η ανακοίνωση της ανακάλυψης του ευρήματος έγινε από τον καθηγητή της Προϊστορικής Αρχαιο­λογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονί­κης, κ. Γιώργο Χουρμουζιάδη:

«Η ξύλινη πινακίδα με την επιγραφή που βρέθηκε στη λίμνη της Καστοριάς αποκαλύφθηκε στη διάρ­κεια ανασκαφικής έρευνας και χρονολογήθηκε επα­κριβώς με τη μέθοδο του άνθρακα-14 στον "Δημό­κριτο", στο έτος 5260 π.Χ,, δηλαδή στο τέλος της μέ­σης νεολιθικής περιόδου.

Όπως αντιλαμβάνεστε, το εν λόγω εύρημα στη λί­μνη της Καστοριάς, γνωστό και ως "Πινακίδα του Δισπηλιού", ανατρέπει όλες τις "επίσημες" θεωρίες πε­ρί καταγωγής της γραφής από τη Μεσοποταμία ή τη Μέση Ανατολή και επιβεβαιώνει τους αρχαίους Έλ­ληνες συγγραφείς, ότι οι πρόγονοι μας, οι προϊστορι­κοί κάτοικοι της Ελλάδας, που αποκαλούμε Πελα­σγούς, είναι οι εφευρέτες της γραφής.

Όπως μπορείτε να δείτε, και τα ίδια τα γράμματα της επιγραφής δείχνουν ότι από αυτά προήλθε το ελ­ληνικό αλφάβητο και όχι φυσικά από τους Φοίνικες, όπως έγραψε μόνο ο Ηρόδοτος από όλους τους αρ­χαίους συγγραφείς και για κάποιον ανεξήγητο λόγο, η επιστημονική κοινότητα, αποδέχτηκε τον ισχυρι­σμό ενός ενάντια σε όλους τους άλλους, που είχαν αντίθετη άποψη και υποστήριζαν ότι το αλφάβητο όχι μόνο είναι ελληνικής προέλευσης, αλλά και ως εφευ­ρέτες του αναφέρονται οι Έλληνες ήρωες Αίνος, Πα­λαμήδης κ.ά.».