H αλήθεια για την απελευθέρωση της Λαμίας

Άρπαξαν την ευκαιρία με δίπλα  

την αγγλική σημαία! 

Η ιστορία είναι ιστορία. Τα γεγονότα είναι γεγονότα . Η αλήθεια διδάσκει. Τιμή και δόξα σε όλους τους Έλληνες που κατά την διάρκεια της κατοχής αντιστάθηκαν στους Γερμανούς Ιταλούς και Βούλγαρους κατακτητές

Πέρα από την όποια συνεισφορά του ΕΛΑΣ στην αντίσταση των Ελλήνων ενάντια στην Γερμανική κατοχή τα γεγονότα μάς λεν ότι η Λαμία απελευθερώθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1944 όταν οι Γερμανοί αποφάσισαν να φύγουν από την πόλη , όταν υποχρεώθηκαν από τις εις βάρος τους εξελίξεις στα μέτωπα του πολέμου σε όλο τον κόσμο, να αποχωρίσουν από

την Ελλάδα (12/10 Αθήνα 18/10 Λαμία , 21/10 Δομοκός , 23/10 Λάρισα , 30/10 Θεσσαλονίκη)

Ο ΕΛΑΣ λοιπόν μπήκε στην Λαμία τα ξημερώματα της 19 Οκτωβρίου και ο Βελουχιώτης στις 20 Οκτωβρίου όταν οι Γερμανοί είχαν πλέον φύγει και ο ΕΛΑΣ μπήκε μόνον αυτός στην Λαμία γιατί όλες οι άλλες αντιστασιακές οργανώσεις που δρούσαν στην Ρούμελη (5/42 , ΕΚΚΑ , ΕΣΑΠ , ΕΔΕΣ κα ) είχαν εξοντωθεί ή αποδυναμωθεί από τον ΕΛΑΣ επειδή . . . . . δεν ήταν με τον ΕΛΑΣ.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι πρώτοι που μπήκαν στην Λαμία ήταν το "σύνταγμα" του Θύμιου Ζούλα του οποίου ο ηρωισμός περιγράφεται στο παρακάτω περιστατικό

"Ο Ζούλας, μόλις αντίκρισε τον Ψαρρό, που τόσο μισούσε, εξοργίσθη, τον εξύβρισε βάναυσα και, μετά βραχύ διάλογο, διέταξε την εκτέλεσή του, η οποία επραγματοποιήθη αμέσως. Οι ριπές του αυτομάτου τον έπληξαν στο μέτωπο και το στήθος στην συνέχεια ο Ζούλας εβύθισε στο λαιμό του ημιθανούς Ψαρρού, τη μάχαιρα του με τόση λύσσα, ώστε οι χείρες του εβάφηκαν με το αίμα του θύματος. Ευθύς αμέσως κατεκρεουργήθη και ο Παπαγεωργίου, εκεί όπου κατέκειτο αιμόφυρτος ο Αρχηγός του. Στη συνέχεια ο Ζούλας διέταξε και φόρτωσαν το πτώμα του Ψαρρού και το μετέφεραν στο Κλήμα, όπου παρέμεινε άταφο για πολύ χρόνο, ενώ παρήλαυναν χλευάζοντάς το πολλοί αντάρτες του ΕΛΑΣ."

Και μετά "απελευθέρωσε" την Λαμία!......

ΘΩΜΑΣ ΤΟΥΣΙΑΔΗΣ