Είναι γνωστό και διακηρυγμένο σε όλους τους
τόνους από όλους τους υπεύθυνους φορείς ότι η Ελλάδα διέρχεται τις τελευταίες
δεκαετίες ένα πρωτοφανή δημογραφικό μαρασμό. Έχουμε γίνει πλέον μία χώρα γερόντων
και συνταξιούχων.
Οι
νέοι μας δεν παντρεύονται και δεν γεννούν. Όσοι με κάποιο τρόπο καταφέρνουν να
φθάσουν στον γάμο επίσης δεν γεννούν παιδιά, στην καλύτερη δε περίπτωση γεννούν
ένα ή το πολύ δύο παιδιά.
Την
ίδια στιγμή η γείτων χώρα Τουρκία έχει ξεπεράσει τα 75 εκατομμύρια σε πληθυσμό.
Επίσης οι γειτονικές χώρες της Αλβανίας, της Βουλγαρίας και του μορφώματος των
Σκοπίων αυξάνονται και πληθύνονται, στα πλαίσια και του διαμορφούμενου, βάσει
σχεδίου Ισλαμικού Τόξου.
Επίσης
στην πατρίδα μας την Ελλάδα, έχουν εισρεύσει συνολικά εκατοντάδες
λαθρομετανάστες, εκ των οποίων πολλοί λίγοι είναι πρόσφυγες και οι οποίοι με
την αμέριστη συμπαράστασή μας (δωρεάν στέγαση, διατροφή, ένδυση, νοσοκομειακή
δωρεάν περίθαλψη και ενσωμάτωσή τους στα νηπιαγωγεία μας και ήδη στα σχολεία
μας δωρεάν) αυξάνονται και πληθύνονται και προσαυξάνονται στον πληθυσμό μας, με
βάσει τον νέο Νόμο περί ιθαγενείας, που έχει ψηφίσει και έχει τεθεί σε εφαρμογή
από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στα πλαίσια των ανειλημμένων υποχρεώσεων, που έχει
αναλάβει αυτή απέναντι στους εταίρους μας, σε εκπλήρωση, προφανώς,
συγκεκριμένων υποχρεώσεών της, για άνοδο και παραμονή στην εξουσία.
Με
αυτά τα δεδομένα λοιπόν, τα όλως αρνητικά για την πορεία του Λαού μας και του
Έθνους μας, έρχεται να προστεθεί και η αλματώδης και συνεχώς αυξανόμενη
ΚΑΘΟΛΙΚΗ πλέον ανεργία μας, η οποία, πέραν των άλλων, οδηγεί και τους ολίγους
επιστήμονες νέους μας, για εργασία αναγκαστικά στο εξωτερικό. Αυτοί οι νέοι μας
επιστήμονες πικραμένοι από την αδιαφορία των Κυβερνήσεων της Πατρίδος τους, για
το επαγγελματικό τους μέλλον, καταφεύγοντας εκ της σκληρής ανάγκης, στο
εξωτερικό για εργασία και μακριά από την οικογένειά τους και τα προσφιλή τους
πρόσωπα, είναι πολύ δύσκολο, να επιστρέψουν ξανά στην Ελλάδα και να φανούν
χρήσιμοι στην Ελληνική κοινωνία.
Είναι
πλέον βέβαιον ότι θα ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στο εξωτερικό,
μεγαλώνοντας μέσα τους με την πίκρα και την απογοήτευση, γιατί η μητέρα
πατρίδα, δεν ήταν ικανή να ανταποκριθεί σε μία από τις βασικές υποχρεώσεις της,
να τους εξασφαλίσει, δηλαδή το αναφαίρετο δικαίωμά τους, για εργασία και επιβίωση.
Δημήτριος Κ. Τσούγκος
Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π