Να γιατί το ΚΚΕ έχει βάλει στο απυρόβλητο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, από το 1974

Με τον Χαρίλαο Φλωράκη(ψευδώνυμο καπετάν Γιώτης)

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Αυτές τις ημέρες, λόγω της σχετικής επετείου, διάβασα μια σειρά από άρθρα σε συστημικά ΜΜΕ των Αθηνών, όπου επιχειρείται το λουστράρισμα της πολιτικής εικόνας του Κωνσταντίνου Καραμανλή (Εθνάρχη). Έψαξα να βρω και την αντίθετη άποψη αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη δεν είδα τους «ντούρους κουκουέδες» αλλά ούτε και τους αναθεωρητές του ΣΥΡΙΖΑ ή τους ΛΑΕτζίδες να γράφουν κάτι εις βάρος του ή έστω, κάτι αρνητικό γι’ αυτόν.

Και όμως κανένας δημοσιογράφος, αρθρογράφος ή πολιτικός αναλυτής δεν έγραψε οτιδήποτε, αναρωτώμενος «γιατί συμβαίνει αυτό», δηλαδή, γιατί οι κομμουνιστές παρέχουν στον μεγάλο διώκτη τους (μέχρι το 1965) τόσο προκλητική προστασία της υστεροφημίας του.

Καταγράφω λοιπόν τις δικές μου σκέψεις και ευχαρίστως, στον ίδιο χώρο να δημοσιεύσω την όποια πολιτική και ιδεολογική αντίκρουση ήθελε υπάρξει.

«Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με την παντοδυναμία που κέρδισε το 1974 (θεμελιωμένη στις στάχτες της Κυπριακής καταστροφής), νομιμοποίησε το πολιτικό κόμμα ΚΚΕ, χωρίς να απαιτήσει την αποκήρυξη όλων όσων είχε πράξει κατά την περίοδο της κατοχής (αφανισμός των μικρών ομάδων Εθνικής Αντίστασης και σφαγή χιλιάδων αμάχων αθώων Ελλήνων, ανεξαρτήτως φύλλου και ηλικίας). 

Ούτε καν έθεσε ως προϋπόθεση ένα αίτημα συγνώμης του ΚΚΕ, προς τον Ελληνικό, λαό για την ανταρσία την περίοδο 1946-1949, που στοίχισε χιλιάδες ζωές (περισσότερες από τον πόλεμο του 1940 – ‘41), οικονομική καταστροφή (μεγαλύτερη από την κατοχή), απώλεια εθνικών διεκδικήσεων (Β. Ήπειρος και Κύπρος) και, τέλος, έναν βαθύτατο διχασμό τις συνέπειες του οποίου ακόμη πληρώνουμε. 

Αντιθέτως, παραχώρησε στο ΚΚΕ το δικαίωμα να πολιτεύεται δικαιωμένο για όσα ανθελληνικά είχε υποστηρίξει με επίσημες πολιτικές αποφάσεις του («Ιμπεριαλιστικός ο πόλεμος για την απελευθέρωση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας», «απόσχιση τμήματος της Μακεδονίας και συνένωσή του με την Βουλγαρία», «προδοσία του Διγενή στον Εγγλέζο αποικιοκράτη τύραννο της Κύπρου», «αποκήρυξη του ενωτικού αγώνα των νέων αγωνιστών της ΕΟΚΑ» κ.α.

Ακόμη πιο σημαντικό όμως ήταν το πανωπροίκι της συμφωνίας με το ΚΚΕ για «προστασίας της υστεροφημίας του». Τους παραχώρησε, όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων,  την κυριαρχία στο χώρο του πολιτισμού, δηλαδή τη δυνατότητα διαμόρφωσης των νέων της Ελλάδας».

Πώς να γράψουν λοιπόν κάτι κακό γι’ αυτόν;

Υ.Γ. 1. Για την ιστορία: Μέχρι και σήμερα, η δήλωση του ΚΚΕ για τήρηση του Συντάγματος που κατατίθεται υποχρεωτικά στον Άρειο Πάγο, προκειμένου ένα κόμμα να λάβει μέρος στις κοινοβουλευτικές εκλογές, δεν το δηλώνει αυτό με ευθύτητα. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι προσφάτως, ο Γραμματέας του ΚΚΕ κ. Κουτσούμπας δήλωσε δημόσια ότι «ο στρατηγικός σκοπός του κόμματος για επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου παραμένει σε ισχύ», χωρίς κανένας πολιτικός, δημοσιογράφος, πνευματικός παράγων ή ακόμη και εισαγγελέας να συγκινηθούν και να ζητήσουν διευκρινίσεις.

Υ.Γ.2. Για την Πολιτική: Η συμφωνία τηρήθηκε με θρησκευτική ευλάβεια από τους διαδόχους του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Όποιοι, μάλιστα εξ αυτών επιχείρησαν να την παραβιάσουν είδαν το κόμμα τους να τους απομακρύνει αμέσως από την ηγεσία (π.χ. Αβέρωφ), για να μην αναφερθώ στο αποτυχημένο εγχείρημα Σαμαρά να προσδώσει ιδεολογικό περιεχόμενο στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Υ.Γ.3. Για το μέλλον: Η κριτική παρουσίαση της εν γένει πολιτείας του εν λόγω πολιτικού, θα απασχολήσει τον γράφοντα στο άμεσο μέλλον.

Π.Ι.Δ

ενημέρωση Πελοποννήσου