γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Τον πήραν από το πουθενά και τον ανέβασαν στο ύπατο αξίωμα της Ουκρανίας. Η απάντηση στο ερώτημα «γιατί να το έκαναν» προκύπτει αβίαστα από τον τρόπο που πολιτεύτηκε εις βάρος των συμφερόντων της χώρας του και του Λαού.
Έγινε -τελικώς- συνειδητό εργαλείο στην πρόκληση ενός πολέμου που όλοι γνωρίζουν πως δεν μπορούσε να τον κερδίσει. Ενός πολέμου που θα έχει ως κατάληξη την ένωση των ρωσσόφωνων επαρχιών με την Ρωσία. Τον θάνατο χιλιάδων Ουκρανών. Την οικονομική καταστροφή της χώρας. Και βέβαια όλες τις παράπλευρες απώλειες με θύματα τον Ελληνισμό της Μαριούπολης, τα πολιτιστικά μνημεία, την ασφάλεια και την ευημερία των λαών της Ευρώπης.
Περισσότεροι από 200 στρατιώτες σκοτώνονται καθημερινά «σε μάχες δρόμο με δρόμο σε “νεκρές πόλεις”, όπως το Σεβεροντόνετσκ, σε μια ύστατη προσπάθεια να προσπαθήσει να προκαλέσει όσο το δυνατόν περισσότερες απώλειες στη Ρωσία», όπως γράφουν οι New York Times. «Άσκοπα» θα προσθέσω εγώ.
Αυτή την πάμπλουτη και προστατευόμενη, ηθικά, πολιτική μαριονέτα των συμφερόντων που εκπροσωπεί ο Τζο Μπάϊντεν, προσπαθούν (και εν πολλοίς πετυχαίνουν) να την παρουσιάζουν ως ηρωϊκή μορφή στους λαούς της Ευρώπης.
Προφανώς γιατί, όπως τους φάνηκε χρήσιμος για την πρόκληση και την διεξαγωγή του πολέμου, θα τους είναι ακόμα πιο χρήσιμος στην επιχείρηση ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης εναπομείνασας χώρας και ανάταξης (οικιοποίηση) των πλουτοπαραγωγικών της πόρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π