Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα

Όταν στα τέλη του 2010 – με την Ελλάδα να μπαίνει στα βαθιά της κρίσης – οι πιο «ψαγμένοι» έβλεπαν πίσω από τη γερμανική εμμονή για αποκρατικοποιήσεις το «μακρύ χέρι» του Βερολίνου, οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι πρόκειται για θεωρίες συνωμοσίας.

Τέσσερα χρόνια μετά, αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι Γερμανοί είχαν το σχέδιό τους και το εφάρμοσαν με τη μεθοδικότητα και την αποτελεσματικότητα που τους διακρίνει, αποσπώντας σχεδόν όλα αυτά που ήθελαν σε υποδομές, τηλεπικοινωνίες, ακίνητα και ενέργεια. Μόνο τον τελευταίο μήνα κατέγραψαν το ενδιαφέρον τους να αποκτήσουν την πλήρη και ουσιαστική πλειοψηφία του ΟΤΕ, ενώ έκαναν το βασικό βήμα για την «κατάληψη» των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας.

Ταυτόχρονα επεκτείνουν το χαρτοφυλάκιό τους σε ενέργεια και ακίνητα ενώ τοποθέτησαν τον «δικό τους άνθρωπο» στην κορυφή της Τράπεζας Κύπρου, σε μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή για το ενεργειακό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο. Και όλα αυτά ενώ ένας άλλος δικός τους άνθρωπος από το παρελθόν φέρνει για δουλειές στην Ελλάδα τη Roland Berger του σχεδίου «Eureka»…

Τα αδιέξοδα στον πατριωτικό χώρο...

γράφει ο Γιάννης Κουριαννίδης

Πενήντα τέσσερις μήνες Μνημονίων είναι πολλοί. Πάρα πολλοί. Και κανείς δεν ξέρει πόσοι ακόμη θα ακολουθήσουν, αφού οι νέες ορολογίες που σκαρφίζονται οι εμπνευστές του προδιαθέτουν για μακροχρόνιο ακόμη δέσιμο στην προκρούστεια κλίνη των δανειστών μας. Οι πενήντα τέσσερις αυτοί μήνες δεν ήταν πολλοί μόνο διότι συσσώρευσαν πολλά βάρη και δυστυχία στην πλάτη του ελληνικού λαού, αλλά κυρίως διότι όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρξε καμμία σοβαρή αντίδραση στο ξεπούλημα της εθνικής μας κυριαρχίας, στην εξάλειψη κάθε έννοιας κοινωνικής πρόνοιας και στην καταρράκωση της αξιοπρέπειας των πολιτών. Οι διέξοδοι για την ανατροπή αυτής της καταστάσεως, όπως ισχύει πάντα εξάλλου, ανιχνεύονται μέσω θεσμικών ή μέσω εξωθεσμικών τρόπων. Οι θεσμικοί έχουν να κάνουν με τα όπλα του πολιτικού συστήματος, δηλαδή με την δύναμη της ψήφου, και οι εξωθεσμικοί με το επαναστατικό δίκαιο. Και τα δύο, όμως, απαιτούν κοινωνίες ώριμες και αποφασισμένες.

«Ο ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΝΑ ΜΕΤΡΑΕΙ»

Ξεχωριστές εκδόσεις

Το κείμενο που θα διαβάσετε πιο κάτω με τίτλο «Ο ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΝΑ ΜΕΤΡΑΕΙ» δεν είναι άρθρο αλλά ο επίλογος από το εξήντα(60) σελίδων βιβλίο του συναγωνιστή Γιάννη Παναγιωτακόπουλου «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ» (μια αντιεξουσιαστική προσέγγιση του εθνικού μας αύριο)

Το βιβλίο έχει εκδοθεί τον Απρίλιο του 2014 από τις εκδόσεις «ΛΟΓΧΗ» και προσωπικά κατάφερα και το προμηθεύτηκα από τις εκδόσεις-βιβλιοπωλείο ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ. Το διάβασα μέσα σε μισή ώρα, εντυπωσιάστηκα από την γλαφυρότητα και την απλότητα της γραφής, ενθουσιάστηκα όμως και από την προσέγγιση και την ουσία του θέματος που επεξεργάζεται, Θα έλεγα ότι μέσα από τις εξήντα σελίδες του βιβλίου ο Γιάννης «ξεκλειδώνει» και ανοίγει τις πύλες ενός δρόμου που πρέπει να ακολουθήσει ο Ελληνισμός για να γυρίσει στις ρίζες του και να ατενίσει τους ορίζοντές του..

Δικαιοσύνη για τον Ρωμανό

άρθρο της Ειρήνης Δημοπούλου-Παππά

Είναι θέση μας σαφής και ευθεία: Ο Νίκος Ρωμανός δικαιούται εκπαιδευτική άδεια. Καθήκον και αποστολή του σωφρονιστικού συστήματος είναι να σω­φρονίζει Ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει από την Παι­δεία; Είναι δικαίωμα του νεαρού άνδρα να σπουδάσει. Και η Δικαιοσύνη οφείλει να επιτρέψει στον νεαρό να ακολου­θήσει τον δρόμο της γνώσης και της μόρφωσης που με κόπο επέλεξε.

Δεν έχει σημασία εάν ο έγκλειστος νεαρός είναι τρο­μοκράτης ή όχι. Εάν διέπραξε ληστεία η εάν αυτοπροσδιορίζεται ως «αντάρτης πόλης». Θα κριθεί για τις πρά­ξεις του Το φρόνημα δεν διώκεται. Ποιος άλλωστε αλη­θινός εγκληματίας θα έφευγε ένοπλος από τον τόπο του εγκλήματος χωρίς να πυροβολήσει αλλά και χωρίς να βλάψει τον αιχμάλωτό του;

Ντόροθι Κινγκ: Καλύτερα "Ελληνίδα πόρνη" παρά Skopjedonian

Αφοπλιστική ήταν για μια ακόμη φορά η Αμερικανίδα αρχαιολόγος Ντόροθι Κίνγκ, όταν οι σκοπιανοί της επιτέθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τις απόψεις της που εκφράζει δημόσια, ότι δηλαδή τα Σκόπια δεν υπήρξαν ποτέ Μακεδονία. Μάλιστα τους ισχυρισμούς κάποιων σκοπιανών ότι η Αμφίπολη δεν είναι ελληνική, πριν λίγο καιρό, τους χαρακτήρισε γελοίους και δήλωσε πως «Η Αμφίπολη είναι στη Μακεδονία, η Βεργίνα είναι στη Μακεδονία και η Μακεδονία είναι στην Ελλάδα. Το να υποστηρίζει κανείς το αντίθετο είναι τόσο γελοίο όσο το να υποστηρίζεις ότι ο Ιησούς πήγε στην Αμερική».
Αυτές οι δηλώσεις της έγιναν αφορμή  να της επιτεθούν οι Σλάβοι και οι

Με άλλοθι τον τουρισμό έρχεται ο..ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ.

του Γιάννη Χ. Κουριαννίδη

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε προ­σφάτως ότι θα τοποθετήσει πινακίδες στα τουρκικά και στα εβραϊκά σε διάφορα σημεία της πόλεως, ώστε να αναδειχθεί «το πολυ-πολιτισμικό πρόσωπο και παρελθόν της». Στόχος η προσέλευση τουριστών! Ασχέτως αν, σε στιγμές νη­φαλιότητας προφανώς, στο προεκλογικό debate των υποψηφίων δημάρχων στη δημοτική τηλεόραση είπε αυτό που πραγματικά πιστεύει, ότι δηλαδή η Θεσσαλονίκη δεν μπορεί ποτέ να αποτέλεσα σοβαρό τουριστικό προορισμό (απολύτως λανθασμένη φυσικά εκτίμηση, αρκεί να αναδείξουμε το πραγμα­τικό πολιτισμικό και ιστορικό της πρόσωπο, που δεν είναι άλλο από ελληνικό).

Ο ΗΡΩΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ- Ό αγώνας του Μαβίλη στά Ηπειρωτικά Βουνά

Ό πιό αληθινός, ό πιό γνήσιος πνευματικός άνθρωπος είναι εκείνος,, πού ταυτίζει τό πνεΰμα του μέ τίς πράξεις του, πού συνδυάζει αρμονικά τίς σκέψεις του μέ την ζωή του, πού επε­κτείνει καί πραγματοποιεί τόν εσωτερικό του κόσμο στή γύρω του ζωή. Πρίν νά συλλαβή τίς υπέροχες εμπνεύσεις του ό Αίσχύλος καί νά τίς έκφράση μέ την άφθαστη τέχνη του, είχε ζήσει ό ίδιος τή μεγάλη μάχη του Μαραθώνος. ' Ο Βύρων δέν ΰμνησεν απλώς τήν Ελλάδα καί τόν αγώνα της αγωνίστηκε καί ό Ίδιος γι' αυτήν καί της έπρόσφερεν όλες τίς δυνάμεις του, όλην τήν ϋπαρξίν του καί τέλος καί τήν ίδια τήν ζωή του.

Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ: Ο Ρόζ Δεκέμβρης

Πρίν άπό λίγες ημέρες είχα ενα τηλεφώνημα σπίτι μου. Ήταν ό Διευθυντής του Κομμουνιστικού  Ίδρύματος Ραδιοφώνου Τηλεόρασης  (στά καθ'ήμάς Κ.Ι.Ρ.Τ)

-Φίλε Μιλήσιε, μου είπε, θέλω νά σέ ευχαριστή­σω, διότι χάρις σέ σένα καί την προβολή πού έκανες μέσω της στήλης σου είχε μεγάλη επιτυχία ή εκπομπή της 28ης "Οκτωβρίου. "Ολοι οι συνεργάτες μου στό ΚΙΡΤ καί εγώ προσωπικά, σ' αγαπούμε πάρα πολύ διότι ξέρουμε τά φιλικά σου αισθήματα γιά το ίδρυμα . Γι' αυτό θέλουμε πάλι νά μας βοηθήσης.

Ότι θέλετε,  είπα.   Άλλά τί είναι;